Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

Χάνεται ο έλεγχος στην Τουρκία – Δημοτικές ντουντούκες καλούσαν σε ίδρυση χαλιφάτου

Ο βουλευτής του κεμαλικού κεντροαριστερού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος της Τουρκίας, αξιωματική αντιπολίτευση, Αϊκούτ Ερντογντού (Aykut Erdoğdu), ανάρτησε στον λογαριασμό του στο Twitter ένα βίντεο,
στο οποίο ένας άνδρας μέσα από ένα δημοτικό όχημα του Δήμου Σκουταρίου (Üsküdar), στην ασιατική όχθη απέναντι από την Κωνσταντινούπολη, καλούσε από τις ντουντούκες (του δημοτικού οχήματος) υπέρ της εγκαθίδρυσης χαλιφάτου στην Τουρκία.
Οι ντουντούκες του δημοτικού οχήματος, ενός Δήμου που ελέγχεται από το κυβερνών ισλαμιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), μετέδιδαν στίχους του Κορανίου ενώ ο άνδρας μέσα από το όχημα κήρυττε από τις ντουντούκες ότι «η σωτηρία βρίσκεται μόνο στο Ισλάμ» και εξαπέλυε συνθήματα ενάντια στους «άπιστους, στους ιμπεριαλιστές και στους σιωνιστές».
Ο βουλευτής Ερντογντού χαρακτήρισε το περιστατικό «έγκλημα ενάντια στο Σύνταγμα».
Το χαλιφάτο καταλύθηκε το 1924 όταν καταργήθηκε και η Οθωμανική Αυτοκρατορία από τον Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος ίδρυσε την Τουρκική Δημοκρατία. Ο Οθωμανός σουλτάνος έφερε και τον τίτλο του χαλίφη.
Οι Τούρκοι ισλαμιστές όταν μιλάνε για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εννοούν και την αναβίωση του χαλιφάτου.
Με τον όρο χαλιφάτο εννοείται το πολιτικό-θρησκευτικό κράτος, ιστορική πλέον μορφή κεντρικής διακυβέρνησης του Ισλάμ, που διαμορφωνόταν από τη μουσουλμανική κοινότητα τη γη και τους διαφορετικούς λαούς που είχε υπό την κυριαρχία της η ισλαμική αυτοκρατορία, κατά τους αιώνες που ακολούθησαν τον θάνατο του προφήτη Μωάμεθ το 632.
Το όνομα αντλείται από την αραβική λέξη χαλίφα (χαλίφης) που σημαίνει «υπηρέτης του θεού» ή «διάδοχος του Προφήτη του».
Προτεραιότητες αυτής της κεντρικής διακυβέρνησης ήταν η επιβολή του θρησκευτικού νόμου (σαρία), η άμυνα και η επέκταση της επικράτειας του Ισλάμ, και η γενική επίβλεψη σε οικονομικά θέματα.
Παρόλο που δεν ήταν πνευματικό λειτούργημα, ο θεσμός του χαλιφάτου ήταν εμποτισμένος με πολιτικό και θρησκευτικό συμβολισμό, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορούσε στην ενότητα του μουσουλμανικού κόσμου.
Ως πρώτος χαλίφης αναφέρεται ο Αμπού Μπακρ. Στη σειρά διαδοχής αναφέρονται οι Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ, Ουθμάν ιμπν Αφφάν και Αλί, επίσης αποκαλούμενοι ρασιντούν.
Μετά το θάνατο του Αλί κατά το 661, οι σιίτες Μουσουλμάνοι αναγνώρισαν τους διαδόχους του Ιμάμ(ηδες) ως αληθινούς διαδόχους της εξουσίας του Προφήτη.
Το υπόλοιπο Ισλάμ αναγνώρισε ως αληθινούς συνεχιστές τη δυναστεία των Ομεϋαδών, η οποία υπερκεράστηκε από τη δυναστεία των Αββασιδών περί το 750.
Μετά την παρέλευση δύο αιώνων περίπου η δυναστεία των Αββασιδών περιήλθε σε τουρκικό έλεγχο.
Η δυναστεία των Ομεϋαδών βρήκε τη συνέχειά της στην Ισπανία, με τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου εμιράτου το 756.
Με τη σειρά του οι ιμάμ(ηδες) των Ισμαηλιτών δημιούργησαν στη βόρεια Αφρική σιιτικό χαλιφάτο υπό τη δυναστεία των Φατιμιδών.
Μετά την κατάληψη της Βαγδάτης από τους Μογγόλους, η κεντρική διοίκηση του ισλαμικού κόσμου πέρασε στους Μαμελούκους κυβερνήτες της Αιγύπτου και από εκεί στους σουλτάνους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, το 1517. Ο όρος καταργήθηκε το 1924, από τον Τούρκο ηγέτη Μουσταφά Κεμάλ.