Του Αντώνη Μποσνακούδη,
δημοσιογράφουtonybosnakoudis@gmail.com http://farosradio.gr/el/faros-news/item/2414-esiea-scientology-dimar-antiratsistiko.htmlΣτις αρχές Ιανουαρίου υπέβαλλα Υπόμνημα στα μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, με τίτλο «Η πολιτική, δημοσιογραφική και κοινωνική διάβρωση από τη συγκαλυμμένη δράση της εξτρεμιστικής οργάνωσης ‘Scientology-ΚΕΦΕ’».
Μέχρι σήμερα τα μέλη της Επιτροπής δεν φαίνεται να ασχολήθηκαν με το θέμα ίσως λόγω της έρευνας για το USB stick του πρώην υπουργού Παπακωνσταντίνου.
Η πρόσφατη δημοσιότητα, όμως, για το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» υποχρεώνει στη δημοσιοποίηση του βασικού κειμένου διότι αποκαλύπτει ότι οι πολιτικοί χώροι και άτομα που έλαβαν από την Scientology το «φιλί της πολιτικής ζωής» για να δικαιολογήσουν πολιτικά την ύπαρξή τους, λειτουργούν μέσα στην κυβέρνηση και ως «πλυντήρια ισχύος» αυτής της ρατσιστικής και εγκληματικής οργάνωσης, η οποία υποστηρίχθηκε ακόμη και από την CIA και έχει καταδικαστεί από την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Επιπλέον, τα Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ των τελευταίων ετών έχουν συνειδητά συγκαλύψει τα στοιχεία που βλέπετε στη συνέχεια για τον πολιτικό έλεγχο συγκεκριμένων κομμάτων και τμημάτων άλλων κομμάτων αλλά και για τον έλεγχο της δημοσιογραφίας και την κατεύθυνσή της σε προσανατολισμούς που υπαγορεύθηκαν από τον στρατηγικό χώρο που εξυπηρετεί η Scientology. Ο νυν πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρης Τρίμης, είναι κυριότερος αρχιτέκτονας αυτής της υποδούλωσης της δημοσιογραφίας από την εποχή που ήταν στον «Ιό» της Ελευθεροτυπίας. Όλα τα μέλη των Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και της ομοσπονδίας ΠΟΕΣΥ των τελευταίων ετών, αν και γνώριζαν μέσω αναλυτικών και επώνυμων καταγγελιών, δεν έκαναν τίποτα για κάθαρση στη δημοσιογραφία. Συντήρησαν ένα έκτρωμα αντιδεοντολογικής λειτουργίας, το οποίο τώρα (μαζί με τους πολιτικούς χώρους που συντήρησε η Scientology) αποτελούν τους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς πυλώνες οι οποίοι στηρίζουν το καταστροφικό έργο της Τρόικας και τα ξένα συμφέροντα διαφθοράς που εξυπηρετεί.
Ο παλαιός Συνασπισμός των Αλαβάνου, Κουβέλη, Κουναλάκη, Παπαγιαννάκη κ.λπ., ο οποίος σήμερα αποτελεί τον πυρήνα της ΔΗΜΑΡ, είτε τμήμα του ΠΑΣΟΚ, διαμορφώθηκε από τις αρχές του ΄90 ως πολιτικό εργαλείο της Scientology για επιβολή συγκεκριμένων αντιλήψεων στα ΜΜΕ και στην πολιτική σκηνή, οι οποίες αφορούσαν «εθνικισμό», «μειονότητες», «ξενοφοβία», «ρατσισμό», «θρησκευτικά δικαιώματα» κ.λπ. ώστε η Scientology να έχει ευνοϊκό περιβάλλον εναντίον οποιουδήποτε (κυρίως της Εκκλησίας) δεν υποκύπτει στον ολοκληρωτισμό της για να λειτουργεί ανεξέλεγκτα ως «θρησκεία». Σήμερα βλέπουμε την εξέλιξη αυτών των ενεργειών της Scientology για 20 περίπου χρόνια σε περιπτώσεις όπως το «αντιρατσιστικό» και στήριξη των ενεργειών της Τρόικα. Τα πολιτικά και δημοσιογραφικά δίκτυα και τα δίκτυα εντός του χώρου των αυτοχαρακτηριζόμενων «υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων», που δημιουργήθηκαν μετά από εντολές της διεθνούς διοίκησης της Scientology από το Λος Άντζελες, Ουάσινγκτον και Δανία, είναι αυτά ακριβώς που συνεργάζονται σήμερα με την Τρόικα.
Ο σημερινός Συνασπισμός – ΣΥΡΙΖΑ έχει ακόμη κατάλοιπα της παλαιάς εποχής αν και η παλαιά ηγεσία του και παλαιές κομβικές προσωπικότητες είναι αντίπαλοί του πια. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να είναι παγιδευμένος στην πολιτική κληρονομιά που άφησαν οι «παλαιοί», σε μεγάλο βαθμό λόγω της άγνοιας των ουσιαστικών στοιχείων που δείχνουν πώς διαμορφώθηκε αυτός ο πολιτικός χώρος. Ο πυρήνας της ύπαρξης και της διαμόρφωσης έκφρασης των ΜΜΕ καθορίστηκε από τον παλαιό Συνασπισμό, οι άνθρωποι του οποίου σήμερα στον μεγαλύτερο βαθμό ανήκουν σε άλλους αντίπαλους χώρους (ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ, κάπως ΝΔ). Μαζί τους, όμως, σε αυτούς τους αντίπαλους χώρους, βρίσκονται και οι μεγάλες συστημικές δομές ΜΜΕ όπως έχουν συνδιαμορφωθεί στα τελευταία 15 χρόνια τουλάχιστον.
Η συνάφεια αυτών των ΜΜΕ με την ΔΗΜΑΡ και χώρους εντός του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι πολύ μεγάλη λόγω αυτής της συνδιαμόρφωσης. Μια άλλη πραγματικότητα των περίπου δύο δεκαετιών ανεξέλεγκτης διάβρωσης είναι ο σχεδόν καθολικός, ολοκληρωτικός και ισχυρός έλεγχος δημοσίων και μη δημοσίων «φορέων ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Οι περιπτώσεις Μανιτάκη, Κουβέλη, Φραγκάκη, Σταθόπουλου κ.λπ. και ειδικότερα η οργάνωση ΕΕΔΑ όπως επίσης η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, κ.λπ. αφορούν μερικές από τις «μαύρες», αντικοινωνικές παρεμβάσεις που αναλύονται.
Στις διευθύνσεις:http://unchain.gr/
http://unchain.gr/parliament.html
http://unchain.gr/Trimis.html
υπάρχει πρόσθετο υλικό.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ:
Υπόμνημα
ΠΡΟΣ: Μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας
ΑΠΟ: Αντώνης Μποσνακούδης, δημοσιογράφος-συγγραφέας,
ΘΕΜΑ: Η πολιτική, δημοσιογραφική και κοινωνική διάβρωση από τη συγκαλυμμένη δράση της εξτρεμιστικής οργάνωσης «Scientology-ΚΕΦΕ»
7 Ιανουαρίου
2013
Αξιότιμοι κ. Βουλευτές,
Με το Υπόμνημα και τα συνοδευτικά έγγραφα επιθυμώ να σας ενημερώσω για ένα σύνολο γεγονότων και ενεργειών από την αρχή της δεκαετίας του ’90, που έγιναν από την εξτρεμιστική οργάνωση της Σαηεντολογίας (Scientology). Στοιχεία αυτών και τα αποτελέσματά τους, εξακολουθούν να επηρεάζουν σημερινές πολιτικές, κοινωνικές και δημοσιογραφικές εξελίξεις και διεργασίες. Παράλληλα, εξακολουθούν να διατηρούν εξωτερικό έλεγχο σε αντιλήψεις, στάσεις και απόψεις (με μακροχρόνιο επηρεασμό) πολιτικών, δημοσιογραφικών και άλλων χώρων.
Είμαι βέβαιος ότι ως μέλη της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας μπορείτε να φέρετε το θέμα αρχικά προς εξέταση και στη συνέχεια προς πλήρη διερεύνηση και θεραπεία των τομέων που έχουν πληγεί.
Το υλικό που σας υποβάλλω (σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή) το είχα υποβάλλει και τον Ιανουάριο του 2008 στους βουλευτές που αποτελούσαν τότε την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Ο Πρόεδρός της, κ. Απόστολος Σταύρου, μου απάντησε (στα μέσα Απριλίου του 2008 σε εκδήλωση στην Πρεσβεία της Γαλλίας για τα νέα Γραφεία των Γαλλικών Ναυπηγείων DCNS) ότι ο ίδιος δεν θα έφερνε το θέμα προς συζήτηση στην Επιτροπή για δικούς του λόγους: “Δεν μπορώ να εκθέσω τόσους”, κλπ. Δεν υπήρξαν επίσης μέλη για να το φέρουν προς συζήτηση, πλήρη διερεύνηση και θεραπεία, όπως προανέφερα, λόγω των επιπτώσεων που θα είχε σε αυτούς και σε μερίδα των κομμάτων τους, όπως πιστεύω. Ελπίζω η Επιτροπή, με τη σημερινή σύνθεσή της, να πράξει το καθήκον της, διότι το θέμα έχει καθοριστική σχέση με την ανάγκη πάταξης των ανώτερων μορφών διαφθοράς που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα.και ασκούν καθοριστικό επηρεασμό ακόμη και σήμερα. Θα ήταν εντελώς απαράδεκτο αν η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας του Κοινοβουλίου εξακολουθούσε να καλύπτει την αδιαφάνεια και διαφθορά που διαβρώνουν τους θεσμούς.
Μεταξύ άλλων, η αποτυχία του τότε Προέδρου της Επιτροπής να θεραπεύσει την κατάσταση (ίσως όμως και άλλων μελών της Επιτροπής), θεωρώ ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παραγραφή της υπόθεσης κατασκοπείας, η οποία είναι μία από τις πτυχές της δράσης της εν λόγω οργάνωσης (Scientology) και αφορούσε την διαρροή και κατοχή απόρρητου εγγράφου της Πολεμικής Αεροπορίας. Αναφέρομαι σε αυτό το γεγονός στο νέο πρόσθετο υλικό που σας παραθέτω. Υπενθυμίζω επίσης και το κατασχεθέν (από εισαγγελέα) σαηεντολογικό έγγραφο που αποκαλύπτει επέμβαση της CIA κατά της ΕΥΠ προς όφελος οργανώσεων όπως η Σαηεντόλοτζυ.
Όπως γίνεται αμέσως κατανοητό με την απλή ανάγνωση των αποδεικτικών εγγράφων, τα δίκτυα της Σαηεντολογίας απλώθηκαν ακόμη και σε πολιτικά κόμματα και σε δημοσιογραφικούς χώρους. Σήμερα έχει διαμορφωθεί μία ιδιαίτερη κατάσταση με την έννοια ότι ο βασικός πολιτικός πυρήνας, ο οποίος υποστήριζε πολιτικά, κοινωνικά και δημοσιογραφικά την Σαηεντολογία (δηλαδή ο «Συνασπισμός» με την παλαιά σύνθεση) σήμερα έχει διαφορετική μορφή, σύνθεση στελεχών και ηγεσίας και η παλαιά σύνθεσή του φαίνεται να βρίσκεται σε άλλο «στρατόπεδο» από την σημερινή. Γενικά αυτό που χαρακτηριζόταν «εκσυγχρονιστικός χώρος» (με πυρήνα στον παλαιό «Συνασπισμό») και απλωνόταν σε όλα τα κόμματα, λειτούργησε ως πολιτική, κοινωνική και δημοσιογραφική θερμοκοιτίδα για τη Σαηεντολογία και τον ξένο στρατηγικό χώρο της. Σήμερα η απαίτηση της κοινωνίας για κάθαρση και απολύμανση σε κάθε τομέα μπορεί να ικανοποιηθεί σε αυτή την περίπτωση. Αν η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας κάνει το καθήκον της.
Η σημερινή ηγεσία και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κληρονόμησαν ένα πολιτικό προϊόν που παρήγαγαν άλλοι, με τους οποίους βρίσκονται (όπως υποστηρίζουν) σε πολιτική και κοινωνική αντίθεση: σε αντίπαλα στρατόπεδα «μνημονιακών-αντιμνημονιακών». Ο παλαιός «Συνασπισμός» και στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ έγιναν φορείς μόλυνσης της ελληνικής κοινωνίας (και όλων των παλαιών κομμάτων και πολιτικών χώρων) από τον εξτρεμιστικό στρατηγικό χώρο των ΗΠΑ που εξυπηρετείται από οργανώσεις όπως η Σαηεντολογία. Από το 1993 η Σαηεντόλοτζυ είχε επιλέξει για συνεργασία τους τότε Ευρωβουλευτές Αλαβάνο, Παπαγιαννάκη και Εφραιμίδη διότι είχαν αξιολογηθεί ως «αντι-ορθόδοξοι».
Σε άλλο κατασχεθέν σαηεντολογικό έγγραφο αναφέρονται το 1995 ως σύμμαχοι πλήθος «αριστεροί» μεταξύ των οποίων και ο μετέπειτα βουλευτής κ. Κουναλάκης. Από τότε μέχρι πρόσφατα, ο «Συνασπισμός» (ως πυρήνας του «εκσυγχρονιστικού» αποστήματος μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, κλπ) λειτούργησε ως σερβιτόρος των σχεδίων και αναλυτικών εντολών που δόθηκαν στη Σαηεντολογία από τη διεθνή Διοίκηση των ΗΠΑ μέσω του Ευρωπαϊκού Γραφείου Ειδικών Υποθέσεων (OSA EU) στη Δανία. Οι ακραίες αντιδημοκρατικές ομάδες εντός της παλαιάς δομής του Συνασπισμού κατέστησαν τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά εργαλεία πρόσληψης και ψυχρής επιβολής αυτών των σχεδίων και εντολών. Αυτά τα σχέδια (αντιορθόδοξα, αντιπνευματικά, αντιπατριωτικά και ουσιαστικά αντικοινωνικά) αποτέλεσαν την αρχική και θεμελιώδη ταυτότητα του Συνασπισμού, οριοθέτησαν την πολιτική του ύπαρξη και λειτουργία, ξεπλύνοντας την ισχύ των ακραίων αμερικανικών κέντρων ισχύος. Η Αριστερά έχει υποστεί μία καθοριστικής σημασίας διείσδυση από τις ΗΠΑ, για την φυσιογνωμία και λειτουργία της. Όσο ενοχλητικό και να αποτελεί για άτομα που θεωρούν τους εαυτούς τους «αριστερούς», είναι δεδομένο πια. Υπήρξε εκπληκτική ταύτιση μεταξύ ενεργών κέντρων ισχύος στις ΗΠΑ με την πολιτική συμπεριφορά και ενέργειες του Συνασπισμού και του ευρύτερου «εκσυγχρονιστικού» χώρου, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα.
Η αναδιάταξη και απολύμανση στην πολιτική που είναι πια πανίσχυρη λαϊκή απαίτηση, αποτελεί και ευκαιρία τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και για τους άλλους πολιτικούς χώρους που μολύνθηκαν, ώστε με τα στοιχεία που παρουσιάζω, να αναθεωρήσουν θέσεις και πολιτικές που δίχασαν τον ελληνικό λαό από τη δεκαετία του ’90 και συνέβαλλαν καθοριστικά στη σημερινή κατάσταση. Για δύο δεκαετίες περίπου (μέσω των σταδιακά ελεγχόμενων ΜΜΕ) οι ακραίες αντιδημοκρατικές ομάδες εντός της παλαιάς δομής του Συνασπισμού επέβαλαν στη ελληνική κοινωνία την ανοχή σε προκλητικές πολιτικές και ενέργειες κατά των εθνικών θεμάτων, Εκκλησίας, οικογένειας, ιστορικής αλήθειας και αξιοπρέπειας.
Οι Έλληνες εξωθήθηκαν «να το βουλώσουν» και να ανεχθούν πρωτόγνωρα προσβλητικές καταστάσεις από το να κατηγορούνται για ρατσισμό μέχρι για ευθύνες σε Ιερά Εξέταση!!! Γνωρίζοντας ότι άδικα κατηγορούνται και ότι παράνομα τούς επιβάλλεται η ανοχή. Ακριβώς όπως σήμερα παράνομα επιβάλλονται οι εντολές των Μνημονίων και άδικα κατηγορούνται οι Έλληνες ως τεμπέληδες, κλπ. Η ανοχή που μέχρι σήμερα στην εποχή της Τρόικα δείχνει η ελληνική κοινωνία στους επίορκους δημόσιους λειτουργούς, καλλιεργήθηκε από τότε και επιβλήθηκε από τον εξτρεμιστικό στρατηγικό χώρο των ΗΠΑ που εξυπηρετείται από οργανώσεις όπως η Σαηεντολογία. Αποτελεί το έδαφος για ξέπλυμα ισχύος και επιβολή καταστάσεων όπως αυτές που επιβάλλονται σήμερα. Το έδαφος στρώθηκε από παλιά.
Ο Συνασπισμός και ο «αριστερός κόσμος» δεν ήταν ο μοναδικός πολιτικός χώρος που ελέχθηκε σε μεγάλο βαθμό. Ενδεικτικά αναφέρω άλλες περιπτώσεις. Οι πρώην υπουργοί Ευθυμίου και Λοβέρδος είχαν υπερασπισθεί στελέχη της Σαηεντολογίας στη δίκη για «φακελλώματα» πολιτικών, δημοσιογράφων, κληρικών, κλπ. Ο πρώην υπουργός Σταθόπουλος συντόνισε συνέδρια με συγκαλυμμένη σαηεντολογική καθοδήγηση και επαναξεκίνησε την ιστορία των ταυτοτήτων, που είχε σταματήσει όταν έπεσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο κ. Φώτης Κουβέλης συμμετείχε επίσης σε τέτοια συγκαλυμμένα σαηεντολογικά συνέδρια στα πρώτα στάδια του Συνασπισμού.
Ακόμη και στη Ν.Δ. υπήρξε έλεγχος από την εποχή Μητσοτάκη, ο οποίος ξεκίνησε το θέμα των ταυτοτήτων σε συντονισμό με τη Σαηεντολογία και τους Μάρτυρες του Ιεχωβά όπως αποκαλύπτει σχετικό έγγραφο και τα τμήματα «Η εξωθεσμική επιβολή για τις ταυτότητες» και «ΞΕΠΛΥΜΑ ΙΣΧΥΟΣ» του πρώτου Υπομνήματος. Οι έφοδοι του εισαγγελέα Αγγελή και οι σχετικές έρευνες έδειξαν ότι υπάρχει σχέση της Σαηεντόλοτζυ με κάποιους χώρους της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός της παρέμβασης της CIA για να κλείσει το τμήμα της Ελληνικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) που ασχολούνταν με ομάδες όπως η Σαηεντόλοτζυ. Το ΚΕΦΕ γνώριζε την παρέμβαση και το αποτέλεσμά της. Επίσης, γνώριζε πολιτικά σχέδια της NSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ) ότι δηλαδή «η NSA ίσως έχει σχεδιάσει να απαλλαγεί επίσης από την Ευρωπαϊκή κοινότητα, αρχίζοντας έναν εσωτερικό πόλεμο μεταξύ των μελών». Ομοίως και για τη CIA ότι δηλαδή «…εμείς γνωρίζουμε ότι η CIA έχει αποφασίσει ότι ο Σαμαράς θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας». Στο πρώτο Υπόμνημα υπάρχουν αναλυτικότερα στοιχεία. Ενδεικτικό κατασχεθέν έγγραφο:
Το
γεγονός ότι το 2012 είδαμε γεγονότα που επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες της
ακραίας οργάνωσης, οι οποίες ήταν πριν από 20 χρόνια περίπου (!!!), είμαι
βέβαιος ότι είναι αρκετό για να ασχοληθείτε σοβαρότατα για το βαθμό της
διείσδυσης και διάβρωσης στα κόμματα που βρίσκεστε και/ή
προήλθατε.
Σας υποβάλλω το ακόλουθο συμπληρωματικό υλικό στο αρχικό Υπόμνημα, που είχα υποβάλλει το 2008. Οφείλω να αναφέρω, σχετικά με τις παραπομπές σε έγγραφα στο βιβλίο μου «Μισθοφόροι της Νέας Τάξης», ότι την αυθεντικότητα και αξιοπιστία αυτών των εγγράφων δεν την αμφισβητεί ούτε η ίδια η Σαηεντολογία. Σε συνέχεια των δηλώσεων που έκανε η Πρόεδρος της Σαηεντολογίας, Κατερίνα Διαμαντάρα, σε τηλεοπτικό σταθμό (εκπομπή του κ. Πάνου Παναγιωτόπουλου όπως αναφέρω στο τμήμα για ΜΜΕ), όπου ανέφερε ότι τα έγγραφα στο βιβλίο μου είναι πλαστά και κατασκευασμένα, υπέβαλα μήνυση. Υποχρεώθηκε, με εξωδικαστικό συμβιβασμό, να παραδεχθεί ότι με το βιβλίο μου δεν έκανα τίποτα παράνομο, ανήθικο ή δημοσιογραφικά αντιδεοντολογικό. Αν ήταν πλαστά και κατασκευασμένα, φυσικά θα είχα πραγματοποιήσει και τα τρία προαναφερθέντα και θα είχα υποστεί νομικές κυρώσεις. Συνεπώς, τα έγγραφα δεν τα αμφισβητεί ούτε η ίδια η Σαηεντολογία και είναι απολύτως αξιόπιστα.
Οι τομείς που αναφέρεται το συμπληρωματικό υλικό είναι:
Σας υποβάλλω το ακόλουθο συμπληρωματικό υλικό στο αρχικό Υπόμνημα, που είχα υποβάλλει το 2008. Οφείλω να αναφέρω, σχετικά με τις παραπομπές σε έγγραφα στο βιβλίο μου «Μισθοφόροι της Νέας Τάξης», ότι την αυθεντικότητα και αξιοπιστία αυτών των εγγράφων δεν την αμφισβητεί ούτε η ίδια η Σαηεντολογία. Σε συνέχεια των δηλώσεων που έκανε η Πρόεδρος της Σαηεντολογίας, Κατερίνα Διαμαντάρα, σε τηλεοπτικό σταθμό (εκπομπή του κ. Πάνου Παναγιωτόπουλου όπως αναφέρω στο τμήμα για ΜΜΕ), όπου ανέφερε ότι τα έγγραφα στο βιβλίο μου είναι πλαστά και κατασκευασμένα, υπέβαλα μήνυση. Υποχρεώθηκε, με εξωδικαστικό συμβιβασμό, να παραδεχθεί ότι με το βιβλίο μου δεν έκανα τίποτα παράνομο, ανήθικο ή δημοσιογραφικά αντιδεοντολογικό. Αν ήταν πλαστά και κατασκευασμένα, φυσικά θα είχα πραγματοποιήσει και τα τρία προαναφερθέντα και θα είχα υποστεί νομικές κυρώσεις. Συνεπώς, τα έγγραφα δεν τα αμφισβητεί ούτε η ίδια η Σαηεντολογία και είναι απολύτως αξιόπιστα.
Οι τομείς που αναφέρεται το συμπληρωματικό υλικό είναι:
- Παράνομη λειτουργία
- Εγκληματική Οργάνωση – Νόμος 2928/2001
- Κατοχή απόρρητου στρατιωτικού εγγράφου
- Πρόκληση πολιτών σε διχόνοια
- Διατάραξη σχέσεων με άλλα κράτη
- Βία κατά πολιτικού σώματος
Παράνομη
λειτουργία
Από το 1997 η Σαηεντολογία, λειτουργεί παράνομα στην Ελλάδα. Η αμετάκλητη απόφαση 10493/1997 του Εφετείου Αθηνών έκλεισε το ΚΕΦΕ (Κέντρο Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος) όχι ως ένα απλό σωματείο που παρανόμησε, αλλά ως σωματείο της Σαηεντολογίας που προωθεί και εφαρμόζει τις θεωρίες, αρχές και «διδασκαλίες» του ιδρυτή της, Λαφαγιέτ Ρον Χάμπαρντ:
«Το σωματείο πρεσβεύει τις θεωρίες του ιδρυτή της Σαηεντολογίας Λ. Ρον Χάμπαρντ, των οποίων στόχος αλλά και κεντρικός πυρήνας είναι η εξουσία και το χρήμα, όπως ο ίδιος (ο Λ. Ρον Χάμπαρντ) αναφέρει: Το να είσαι ικανός να ελέγχεις έναν άνθρωπο σε κάνει ικανόν να ελέγχεις πολλούς και κανείς δεν θα μπορούσε να είναι επαγγελματίας σαηεντολόγος, εκτός αν μπορούσε να ελέγξει ένα άλλο άτομο (ΤΗΕ AUDITOR, τ. 234,η σελ. 2). Στο άρθρο του δε “ΗΟΜΟ NOVIS” ισχυρίζεται, ότι οι ισχυροί θα επιβιώσουν, μόνον οι αδίστακτοι μπορούν να κατακτήσουν … (εννοεί το Σύμπαν)» …
…
«Κατά την τελευταία (Σαηεντολογία) ηθικό και δίκαιο είναι ό,τι συμβάλλει στην εξάπλωση και διάδοση θεωριών της, αλλά και ό,τι δεν αντιτίθεται σ’ αυτήν. Οιαδήποτε αντίδραση ή αντίθεση σ’ αυτό αντιμετωπίζεται ως δυνητική πηγή προβλημάτων (περίπτωση Ντόρας Αποστολοπούλου), έχουσα ανάγκη “χειρισμού”. Για ο,τιδήποτε το αρνητικό απέναντι στην όλη θεωρία της Σαηεντολογίας και τη πραγμάτωση των σκοπών της ενεργοποιείται αμέσως η πολιτική της “νέκρωσης πράκτορα”, με την έννοια της διάβρωσης της υπόληψης και της επίθεσης, προκειμένου με αυτή να καμφθούν οι προβληθείσες αντιδράσεις» …
…
«Η ακολουθούμενη αυτή από το εκκαλούν πρακτική, που είναι συνέπεια της θεωρiας, που αυτό πρεσβεύει, αίρει οπωσδήποτε κάθε έννοια ελευθερίας του ατόμου σχετικά με την (ελεύθερη) έκφραση της γνώμης του» …
…
«Επίσης, ο ψυχολόγος γιατρός Μάντης Νικόλαος σχολιάζει ως απαράδεκτες τις μεθόδους προσέγγισης του σωματείου με τα τεστ προσωπικότητας και το “όντιτιγκ”, το οποίον, ως ψυχολογική παρέμβαση, θεωρεί έργο, που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του επαγγελματία ψυχολόγου» …
…
«Κατόπιν όλων αυτών και κατ’ αναπόδραστη λογική αναγκαιότητα, που αποκλείει τη δυνατότητα κάθε άλλης εκδοχής, απεδείχθη με πληρότητα, ότι το καθού και εκκαλούν είναι μία οργάνωση με ολοκληρωτικές δομές και τάσεις, που στην ουσία περιφρονεί τον άνθρωπο, ενώ ενεργεί ελεύθερα και μόνον κατ’ επίφαση προκειμένου και αποκλειστικά να πρoσελκύσει μέλη, τα οποία στη συνέxεια υφίστανται, με όλες τις προαναφερθείσες διαδικασίες και θεωρίες, πλύση εγκεφάλου, με ανώτερο σκοπό τη δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, αλλά και την ελαχιστοποίηση των αντιρρήσεων (βασικές θέσεις των θεωριών του ιδρυτή της Σαηεντολογίας), έτσι ώστε να βρισκόμαστε πλέον ενώπιον αβούλων όντων, τα οποία έχουν χάσει τη δυνατότητα λήψεως αποφάσεων ως καταστάλαγμα της ελεύθερης βούλησής τους, εφόσον ήδη έχουν περάσει από όλα τα στάδια των διδασκαλιών της Σαηεντολογίας και με τη κατάλληλη περαιτέρω επεξεργασία γίνονται πλέον δεκτικά στις “αλήθειες”, που εφαρμόζει, χωρίς, όμως, να έχουν τα κίνητρα για να τις εξετάσουν και αξιολογήσουν».
Το ακόλουθο απόσπασμα από το καταστατικό της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας «Ελληνικό Κέντρο Διανοητικής και Σαηεντολογίας» (η οποία όμως παραπλανητικά παρουσιάζεται ως «Ελληνική Εκκλησία της Σαηεντολογίας») θέτει ως σκοπό την ακεραιότητα και τη μη αμφισβήτηση αυτών για τα οποία έκλεισε το ΚΕΦΕ! :
«β. Να παρουσιάζει, διαδίδει, εφαρμόζει τις αρχές, διασφαλίζει και διατηρεί την καθαρότητα και ακεραιότητα της θρησκείας της Σαηεντολογίας όπως αναπτύχθηκε και διατυπώθηκε από τον Λ. Ρον Χάμπαρντ σε βιβλία, μαγνητοφωνημένες διαλέξεις και κάθε είδους γραπτά κείμενά του, όπως π.χ. άρθρα, φυλλάδια, επιστολές, που αποτελούν τις “Γραφές της Σαηεντολογίας”».
Δηλαδή, η νέα μορφή της Σαηεντόλοτζυ ως αστική εταιρία, έχει ως σκοπό να συνεχίσει την εφαρμογή αυτών για τα οποία η Δικαιοσύνη έκλεισε το ΚΕΦΕ! Αφ’ ετέρου έχει σκοπό να διασφαλίσει και να διατηρήσει την ακεραιότητα των θεωριών, διδασκαλιών και θέσεων του Χάμπαρντ (την εφαρμογή των οποίων καταδίκασε τελεσίδικα η Δικαιοσύνη) υπό το κάλυμμα των Ιερών Γραφών της «θρησκείας» της Σαηεντολογίας. Με άλλα λόγια, η οργάνωση κινείται όχι μόνο πάνω στις ήδη ποινικά καταδικασμένες κατευθύνσεις, αλλά έχει σκοπό και να διατηρήσει την ακεραιότητά τους!
Συνεπώς, είναι παράνομη η λειτουργία Σαηεντολογικών οργανώσεων και κάθε Σαηεντολογικού φορέα, πάνω στη βάση ότι η αμετάκλητη απόφαση 10493/1997 του Εφετείου Αθηνών ισχύει όχι μόνο για το ΚΕΦΕ αλλά για οποιαδήποτε οργάνωση που εφαρμόζει τις τεχνικές, πρακτικές, «διδασκαλίες», κλπ του Λαφαγιέτ Ρον Χάμπαρντ. Η αστική εταιρία, υπό τη μορφή της οποίας λειτουργεί σήμερα η Σαηεντόλοτζυ, έχει επιπλέον δηλωμένο σκοπό να διατηρήσει ακέραια όλα αυτά για τα οποία η Δικαιοσύνη το 1997 έκλεισε το ΚΕΦΕ!
Το γεγονός ότι η Σαηεντόλοτζυ δεν έπαψε να λειτουργεί από το 1997 έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε να διατηρηθούν επιχειρησιακά, τα δίκτυα που δημιούργησε, και να πραγματοποιήσει σημαντικό ποσοστό των παρανομιών που παρουσιάζω παρακάτω.
Τα μέλη των Δ.Σ. της αστικής εταιρείας «Ελληνικό Κέντρο Διανοητικής και Σαηεντολογίας» ή τα πρόσωπα που έχουν τη νομική ευθύνη για την αστική εταιρεία είναι υπεύθυνα για την εξακολούθηση της δράσης της Σαηεντόλοτζυ και μετά το 1997. Με δεδομένο ότι δύο ηγετικά μέλη της οργάνωσης στην Ελλάδα, ο κ. Ηλίας Γρατσίας και η κ. Κατερίνα Διαμαντάρα (τέως και νυν Πρόεδροι) είναι και δικηγόροι, θεωρώ ότι είναι αδύνατο να μη γνωρίζουν ότι η προαναφερθείσα αμετάκλητη απόφαση του Εφετείου αφορά όχι μόνο το ΚΕΦΕ αλλά κάθε σαηεντολογική οργάνωση.
Εγκληματική Οργάνωση –
Νόμος 2928/2001
Από
το 2001, με την ψήφιση του Νόμου 2928/2001 σχετικά με προστασία των πολιτών από
πράξεις εγκληματικών οργανώσεων, η λειτουργία των σαηεντολογικών οργανώσεων
παραβιάζει τα Άρθρα 310 (βαριά σωματική βλάβη) και 322 (αρπαγή) του Ποινικού
Κώδικα, που αναφέρονται στο Άρθρο 1 του Νόμου. Φυσικά, αυτό γινόταν και πριν από
το 2001, αλλά με τον εν λόγω Νόμο αφ’ ενός περιγράφεται περισσότερο ολοκληρωμένα
και τίθεται στις πραγματικές διαστάσεις η εγκληματική δράση της οργάνωσης και
αφ’ ετέρου η προαναφερθείσα παράνομη λειτουργία της από το 1997 γίνεται
περισσότερο επιβαρυντική διότι τώρα είναι παράνομη λειτουργία εγκληματικής
οργάνωσης. Δεν υπήρχε νομικό πλαίσιο μέχρι το 1997 για να χαρακτηριστεί το ΚΕΦΕ
«εγκληματική οργάνωση».
Ειδικότερα, η λειτουργία της Σαηεντολογίας, εφαρμόζοντας τις τεχνικές, πρακτικές, κοσμοθεωρία κλπ του Χάμπαρντ:
· επιφέρει βαριές σωματικές και διανοητικές βλάβες με κίνδυνο ζωής των μελών της και
· παρεμπόδισή τους να χρησιμοποιούν τη διάνοιά τους
· επιφέρει κατάσταση στέρησης της ελευθερίας τους, απομονώνοντάς τα από την προστασία της κοινωνίας (ακόμη και με αποχή από ιατρικές υπηρεσίες ή με εκμετάλλευση των νομικών τους δικαιωμάτων) και κόβοντας δεσμούς ακόμη και με την οικογένεια
· εξαπατά τα μέλη, χωρίς να τους λέει από την αρχή όλα τα πιστεύω, πρακτικές κλπ που έχει, ώστε να γνωρίσουν την ταυτότητά της και την επίπτωση σε αυτούς και τους ανθρώπους γύρω τους.
Τα ακόλουθα αποσπάσματα από την αμετάκλητη απόφαση 10493/1997 του Εφετείου Αθηνών, είναι χαρακτηριστικά:
«Η ακολουθούμενη αυτή από το εκκαλούν πρακτική, που είναι συνέπεια της θεωρiας, που αυτό πρεσβεύει, αίρει οπωσδήποτε κάθε έννοια ελευθερίας του ατόμου σχετικά με την (ελεύθερη) έκφραση της γνώμης του» …
…
«είναι μία οργάνωση με ολοκληρωτικές δομές και τάσεις, που στην ουσία περιφρονεί τον άνθρωπο, ενώ ενεργεί ελεύθερα και μόνον κατ’ επίφαση προκειμένου και αποκλειστικά να πρoσελκύσει μέλη, τα οποία στη συνέxεια υφίστανται, με όλες τις προαναφερθείσες διαδικασίες και θεωρίες, πλύση εγκεφάλου, με ανώτερο σκοπό τη δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, αλλά και την ελαχιστοποίηση των αντιρρήσεων (βασικές θέσεις των θεωριών του ιδρυτή της Σαηεντολογίας), έτσι ώστε να βρισκόμαστε πλέον ενώπιον αβούλων όντων, τα οποία έχουν χάσει τη δυνατότητα λήψεως αποφάσεων ως καταστάλαγμα της ελεύθερης βούλησής τους, εφόσον ήδη έχουν περάσει από όλα τα στάδια των διδασκαλιών της Σαηεντολογίας και με τη κατάλληλη περαιτέρω επεξεργασία γίνονται πλέον δεκτικά στις “αλήθειες”, που εφαρμόζει, χωρίς, όμως, να έχουν τα κίνητρα για να τις εξετάσουν και αξιολογήσουν».
…
«Επίσης, ο ψυχολόγος γιατρός Μάντης Νικόλαος σχολιάζει ως απαράδεκτες τις μεθόδους προσέγγισης του σωματείου με τα τεστ προσωπικότητας και το “όντιτιγκ”, το οποίον, ως ψυχολογική παρέμβαση, θεωρεί έργο, που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του επαγγελματία ψυχολόγου» …
Δηλαδή, αρχικά, από την αμετάκλητη απόφαση του Εφετείου αποδεικνύεται το τμήμα του Άρθρου 310 του Ποινικού Κώδικα που αναφέρεται σε πράξεις οι οποίες εμποδίζουν το θύμα να χρησιμοποιεί τη διάνοιά του. Επίσης, αποδεικνύει το τμήμα του Άρθρου 322 του Ποινικού Κώδικα, που αναφέρεται σε πράξεις, οι οποίες με απάτη περιάγουν κάποιον σε ομηρία ή άλλη παρόμοια κατάσταση στέρησης ελευθερίας.
Στη συνέχεια, παραθέτω στοιχεία για το άλλο τμήμα του Άρθρου 310 που αναφέρεται σε πράξεις που προκαλούν στον παθόντα κίνδυνο ζωής ή βαριά και μακροχρόνια αρρώστια, πρόσθετα με τις προαναφερθείσες βλάβες. Να τονίσω ότι τα ακόλουθα είναι ένα μικρό δείγμα στοιχείων που αποδεικνύουν τα προαναφερθέντα, δεδομένου ότι για λόγους συντομίας είναι αδύνατο να παραθέσω το πλήθος περιπτώσεων, κυρίως στο εξωτερικό.
Στη σελίδα 10 της Αναφοράς του εισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή (ο οποίος πραγματοποίησε και τις εφόδους στα γραφεία του ΚΕΦΕ το 1995), παρουσιάζεται μια μέθοδος παραπλάνησης υπό τη μορφή της προσφοράς εργασίας. Μέχρι και την σελίδα 13 παρουσιάζεται επίσης μια άλλη μέθοδος, μέσω του εκπαιδευτικού χώρου, για να οδηγήσουν άτομα στην Σαηεντολογία, με το πρόσχημα της βελτίωσης της δυνατότητας εκμάθησης. Στις σελίδες 14 μέχρι 15 υπάρχουν δύο περιπτώσεις μελών, που το ένα αντιμετώπισε ψυχολογικά προβλήματα και το άλλο προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Στη σελίδα 17 αναφέρεται η ύπαρξη συμβολαίου παροχής υπηρεσιών, από το μέλος προς τη Σαηεντολογία, διάρκειας ενός δισεκατομμυρίου ετών! Είναι χαρακτηριστικό ότι για να υπογράψει ένας άνθρωπος ένα τέτοιο συμβόλαιο, θα πρέπει να έχει υποστεί μια τέτοια ψυχολογική επίδραση, ώστε να του έχει επαναπρογραμματιστεί η αντίληψη του κόσμου. Ουσιαστικά, αυτό το συμβόλαιο αποτελεί πανίσχυρη δέσμευση του μέλους στην οργάνωση για όλη του τη ζωή. Στη σελίδα 18 αναφέρεται ότι τα μέλη καταγγέλλουν ακόμη και τους γονείς τους στην οργάνωση, με χαρακτηριστική περίπτωση του τότε επικεφαλής του ΚΕΦΕ, Ηλία Γρατσία, όπως επίσης και ενός μέλους κατά του συζύγου της και καταγγελίες ενός μέλους εναντίον άλλου μέλους. Αυτές οι καταγγελίες είναι χαρακτηριστικές αποδείξεις της διανοητικής κατάστασης, στην οποία η οργάνωση φέρει το μέλος και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν υγιή διανοητική κατάσταση. Από τις σελίδες 89 μέχρι 92 της Αναφοράς του εισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή, παρατίθεται η περίπτωση ενός σημαντικού στελέχους της οργάνωσης, την οποία το ΚΕΦΕ έστειλε στη Δανία διότι είχε συνάψει ερωτική σχέση με άνδρα και η οργάνωση έκρινε ότι θα δημιουργούσε πρόβλημα ασφάλειας. Υπάρχει δηλαδή και έλεγχος ακόμη και της ερωτικής ζωής των στελεχών, όχι τόσο πολύ για ηθικούς λόγους, όσο ως εργαλείο ελέγχου των ατόμων. Στις σελίδες 95 και 96 φαίνεται ότι η οργάνωση είχε ελέγξει πλήρως ακόμη και την κατάθεση που θα έδινε ένα μέλος της στον εισαγγελέα Αγγελή, ώστε να μην είναι επιβαρυντική για την Σαηεντολογία. Στις σελίδες 98 μέχρι 100 παρουσιάζεται μια ακόμη χειρότερη περίπτωση όπου η οργάνωση στην ουσία στρατολογεί τα νομικά δικαιώματα ενός καθηγητή αποσπασμένου στη Γερμανία για να στραφεί εναντίον του εισαγγελέα Αγγελή με το πρόσχημα ότι υπέβαλε ερωτήσεις στο 10 ετών παιδί του. Ο εισαγγελέας είχε βρει το παιδί στις εγκαταστάσεις του ΚΕΦΕ κατά τη διάρκεια των εφόδων, χωρίς το παιδί να συνοδεύεται από τους γονείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μέλος είχε ενδοιασμούς να υποβάλει καταγγελία εναντίον του εισαγγελέα. Τελικά, μετά από την πίεση της οργάνωσης και το γεγονός ότι του είπαν ότι η διεθνής διοίκηση, αυτή καθ’ αυτή, επιθυμεί να γίνει καταγγελία, ο καθηγητής την υπέβαλε αν και αρχικά είχε ενδοιασμούς. Είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση όπου η οργάνωση στρατολογεί ακόμη και τα νομικά δικαιώματα ενός ανθρώπου, τα οποία αποτελούν τη βάση της ελευθερίας του και της προστασίας του μέσα στο κοινωνικό σύνολο, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της οργάνωσης χρησιμοποιώντας το μέλος. Στο τμήμα του υπομνήματος που υπέβαλα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας με τίτλο «Η παράνομη λειτουργία της Σαηεντόλοτζυ» παραθέτω επίσης στοιχεία και φωτογραφίες από την περίπτωση του θανάτου της Lisa McPherson, η οποία πέθανε σε «νοσοκομείο» της Σαηεντόλοτζυ αφού είχε απομακρυνθεί (από στελέχη της οργάνωσης) από κανονικό νοσοκομείο, στο οποίο είχε εισαχθεί.
Στις σελίδες 46 μέχρι 59 του βιβλίου μου παραθέτω στοιχεία σχετικά με την εξαπάτηση των μελών από την οργάνωση, όπως επίσης και για την αποκάλυψη ιδιαίτερα προσωπικών δεδομένων, ώστε στη συνέχεια αν αυτά θέλουν να φύγουν από την οργάνωση, να φοβούνται διότι η οργάνωση θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία εναντίον τους. Στις σελίδες 87 μέχρι 102 του βιβλίου μου παρουσιάζονται τα πραγματικά πιστεύω και πρακτικές της Σαηεντόλοτζυ, με τρόπο που φαίνεται ότι ακόμη και το ανθρώπινο σώμα, και τις ασθένειες αυτού, αξιολογούν και αντιμετωπίζουν με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ότι η Ιατρική. Αυτά τα πιστεύω και πρακτικές αποτελούν το θεμέλιο του κινδύνου στην υγεία και στη ζωή των μελών, διότι η οργάνωση εκτελεί ιατρικές πρακτικές (θεραπείες κ.λπ.) πάνω σε υπόβαθρο που δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη, αλλά αντίθετα έχει επικριθεί στις ΗΠΑ από ιατρικούς συλλόγους και γι’ αυτό το λόγο ο ιδρυτής της οργάνωσης Ρον Χάμπαρντ της έδωσε το χαρακτήρα της «θρησκείας», ώστε να μη διώκεται από τις Αρχές και τις επικίνδυνες πρακτικές (για τις οποίες καταδικάστηκε το ΚΕΦΕ) να τις παρουσιάζει ως «εφαρμοσμένη θρησκευτική φιλοσοφία».
Υπογραμμίζω, ότι όταν δημοσίευσα στην ιστοσελίδα μου αυτά τα πιστεύω και την κοσμοθεωρία της οργάνωσης, τόσο εγώ όσο και οι εταιρείες στις οποίες διατηρούσα τις ιστοσελίδες, απειληθήκαμε με εξώδικα από τις νομικές υπηρεσίες της οργάνωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, που είχαν σκοπό να με υποχρεώσουν να αποσύρω τα έγγραφα από την ιστοσελίδα μου. Οι απειλές έγιναν με βάση ότι αυτά τα έγγραφα αποτελούν «εμπορικό απόρρητο» (Trade Secret) και η οργάνωση έχει τα πνευματικά δικαιώματα. Με αυτό τον τρόπο η ίδια η διεθνής διοίκηση της οργάνωσης επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα των εγγράφων που αναφέρω εδώ.
Φυσικά, δεν απέσυρα κανένα έγγραφο και ακόμη διατηρώ όλα τα στοιχεία στη διεύθυνση http://unchain.gr. Στη σελίδα 172 του βιβλίου υπάρχει αντίγραφο του συμβολαίου ενός δισεκατομμυρίου ετών που υπογράφουν αρκετά μέλη, κυρίως αυτά που αποστέλλονται στο εξωτερικό. Από τη σελίδα 177 μέχρι την 186 παραθέτω την μετάφραση ενός εγγράφου με οδηγίες από το εξωτερικό που περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια τον τρόπο με τον οποίο η οργάνωση κατευθύνει ένα μέλος για να χειριστεί τους γονείς της. Στις επόμενες σελίδες υπάρχει το πρωτότυπο που κατασχέθηκε. Στις σελίδες 195 μέχρι 198 του βιβλίου μου υπάρχει επιστολή μέλους προς τους γονείς της όπου γράφει ότι θα φύγει από το σπίτι επειδή οι γονείς είναι ανταγωνιστικοί απέναντι στην οργάνωση, αίτηση από μέλος που ζητάει άδεια να πάει στο κομμωτήριο αναφέροντας ότι θα προλάβει το απογευματινό προσκλητήριο προσωπικού, όπως επίσης και ένα έγγραφο για Δικαστήριο Ηθικής κατά ενός μέλους.
Στις σελίδες 194 και 199 υπάρχει μια περιγραφή σχετικά με τις εγκαταστάσεις «αναμόρφωσης» στη Δανία, το περιβόητο RPF (Rehabilitation Project Force) στις οποίες στάλθηκε το στέλεχος του ΚΕΦΕ που αναφέρεται στις σελίδες 89 μέχρι 92 της Αναφοράς του εισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή ότι είχε συνάψει ερωτική σχέση, την οποία δεν ενέκρινε η οργάνωση.
Η λειτουργία αυτών των στρατοπέδων συγκεντρώσεως στη Δανία έρχεται σε σύγκρουση με τον ελληνικό και ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό. Έλληνες πολίτες έχουν φυλακιστεί εκεί, με την περίπτωση του στελέχους του ΚΕΦΕ να αποτελεί μία από αυτές. Η δικαιοσύνη πρέπει να κινηθεί για τη διακοπή της λειτουργίας αυτών των σύγχρονων στρατοπέδων συγκεντρώσεως. Είναι πανευρωπαϊκό θέμα καταπολέμησης της διαφθοράς.
Θεωρώ ότι θα ήταν εξαιρετικά θετικό για το εθνικό συμφέρον (και θα είχε ακόμη θετικότερο αντίκτυπο στο εξωτερικό) αν μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας και από άλλες σχετικές Επιτροπές, επισκέπτονταν τη Δανία για να ζητήσουν από το Κοινοβούλιό της να απαγορεύσει τη λειτουργία αυτών των στρατοπέδων συγκέντρωσης σε Ευρωπαϊκό έδαφος.
Στις σελίδες 204 μέχρι 209 παραθέτω ένα ερωτηματολόγιο ασφαλείας μεταφρασμένο στα ελληνικά από την ίδια την οργάνωση, το οποίο περιλαμβάνω με ανάλυση και στο προηγούμενο Υπόμνημα υπό τον τίτλο «Έλεγχος Ασφαλείας «Γιοχάνεσμπουργκ». Η ανάγνωση του ερωτηματολογίου είναι περισσότερο από αρκετή για να κατανοήσει οποιοσδήποτε την παραβίαση της ελευθερίας, αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας κάθε μέλους που υποχρεώνεται να το συμπληρώσει. Είχε συνταχθεί στη Νότια Αφρική επί Απαρτχάιντ για να εντοπίζει αντιφρονούντες εντός της Scientology.
Το τμήμα με τίτλο «Οι Στατιστικές Επίθεσης και Τιμωρίας της Σαηεντολογίας» του προηγούμενου Υπομνήματος αποκαλύπτει ότι η Σαηεντολογία είναι αυστηρά δομημένη οργάνωση με ισχυρή ιεραρχία που έχει στοχοποιήσει κάθε τομέα κυβερνητικής και κοινωνικής δραστηριότητας που σκοπεύει να ελέγξει και βαθμολογεί, κάθε εβδομάδα, τις επιτυχίες και αποτυχίες της. Οι βαθμολογίες σε κάποιον βαθμό απεικονίζουν το σύστημα «επιχειρησιακών αξιών» που έχει, δηλαδή τι είναι πραγματικά σημαντικό γι’ αυτήν.
Ειδικότερα, η λειτουργία της Σαηεντολογίας, εφαρμόζοντας τις τεχνικές, πρακτικές, κοσμοθεωρία κλπ του Χάμπαρντ:
· επιφέρει βαριές σωματικές και διανοητικές βλάβες με κίνδυνο ζωής των μελών της και
· παρεμπόδισή τους να χρησιμοποιούν τη διάνοιά τους
· επιφέρει κατάσταση στέρησης της ελευθερίας τους, απομονώνοντάς τα από την προστασία της κοινωνίας (ακόμη και με αποχή από ιατρικές υπηρεσίες ή με εκμετάλλευση των νομικών τους δικαιωμάτων) και κόβοντας δεσμούς ακόμη και με την οικογένεια
· εξαπατά τα μέλη, χωρίς να τους λέει από την αρχή όλα τα πιστεύω, πρακτικές κλπ που έχει, ώστε να γνωρίσουν την ταυτότητά της και την επίπτωση σε αυτούς και τους ανθρώπους γύρω τους.
Τα ακόλουθα αποσπάσματα από την αμετάκλητη απόφαση 10493/1997 του Εφετείου Αθηνών, είναι χαρακτηριστικά:
«Η ακολουθούμενη αυτή από το εκκαλούν πρακτική, που είναι συνέπεια της θεωρiας, που αυτό πρεσβεύει, αίρει οπωσδήποτε κάθε έννοια ελευθερίας του ατόμου σχετικά με την (ελεύθερη) έκφραση της γνώμης του» …
…
«είναι μία οργάνωση με ολοκληρωτικές δομές και τάσεις, που στην ουσία περιφρονεί τον άνθρωπο, ενώ ενεργεί ελεύθερα και μόνον κατ’ επίφαση προκειμένου και αποκλειστικά να πρoσελκύσει μέλη, τα οποία στη συνέxεια υφίστανται, με όλες τις προαναφερθείσες διαδικασίες και θεωρίες, πλύση εγκεφάλου, με ανώτερο σκοπό τη δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, αλλά και την ελαχιστοποίηση των αντιρρήσεων (βασικές θέσεις των θεωριών του ιδρυτή της Σαηεντολογίας), έτσι ώστε να βρισκόμαστε πλέον ενώπιον αβούλων όντων, τα οποία έχουν χάσει τη δυνατότητα λήψεως αποφάσεων ως καταστάλαγμα της ελεύθερης βούλησής τους, εφόσον ήδη έχουν περάσει από όλα τα στάδια των διδασκαλιών της Σαηεντολογίας και με τη κατάλληλη περαιτέρω επεξεργασία γίνονται πλέον δεκτικά στις “αλήθειες”, που εφαρμόζει, χωρίς, όμως, να έχουν τα κίνητρα για να τις εξετάσουν και αξιολογήσουν».
…
«Επίσης, ο ψυχολόγος γιατρός Μάντης Νικόλαος σχολιάζει ως απαράδεκτες τις μεθόδους προσέγγισης του σωματείου με τα τεστ προσωπικότητας και το “όντιτιγκ”, το οποίον, ως ψυχολογική παρέμβαση, θεωρεί έργο, που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του επαγγελματία ψυχολόγου» …
Δηλαδή, αρχικά, από την αμετάκλητη απόφαση του Εφετείου αποδεικνύεται το τμήμα του Άρθρου 310 του Ποινικού Κώδικα που αναφέρεται σε πράξεις οι οποίες εμποδίζουν το θύμα να χρησιμοποιεί τη διάνοιά του. Επίσης, αποδεικνύει το τμήμα του Άρθρου 322 του Ποινικού Κώδικα, που αναφέρεται σε πράξεις, οι οποίες με απάτη περιάγουν κάποιον σε ομηρία ή άλλη παρόμοια κατάσταση στέρησης ελευθερίας.
Στη συνέχεια, παραθέτω στοιχεία για το άλλο τμήμα του Άρθρου 310 που αναφέρεται σε πράξεις που προκαλούν στον παθόντα κίνδυνο ζωής ή βαριά και μακροχρόνια αρρώστια, πρόσθετα με τις προαναφερθείσες βλάβες. Να τονίσω ότι τα ακόλουθα είναι ένα μικρό δείγμα στοιχείων που αποδεικνύουν τα προαναφερθέντα, δεδομένου ότι για λόγους συντομίας είναι αδύνατο να παραθέσω το πλήθος περιπτώσεων, κυρίως στο εξωτερικό.
Στη σελίδα 10 της Αναφοράς του εισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή (ο οποίος πραγματοποίησε και τις εφόδους στα γραφεία του ΚΕΦΕ το 1995), παρουσιάζεται μια μέθοδος παραπλάνησης υπό τη μορφή της προσφοράς εργασίας. Μέχρι και την σελίδα 13 παρουσιάζεται επίσης μια άλλη μέθοδος, μέσω του εκπαιδευτικού χώρου, για να οδηγήσουν άτομα στην Σαηεντολογία, με το πρόσχημα της βελτίωσης της δυνατότητας εκμάθησης. Στις σελίδες 14 μέχρι 15 υπάρχουν δύο περιπτώσεις μελών, που το ένα αντιμετώπισε ψυχολογικά προβλήματα και το άλλο προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Στη σελίδα 17 αναφέρεται η ύπαρξη συμβολαίου παροχής υπηρεσιών, από το μέλος προς τη Σαηεντολογία, διάρκειας ενός δισεκατομμυρίου ετών! Είναι χαρακτηριστικό ότι για να υπογράψει ένας άνθρωπος ένα τέτοιο συμβόλαιο, θα πρέπει να έχει υποστεί μια τέτοια ψυχολογική επίδραση, ώστε να του έχει επαναπρογραμματιστεί η αντίληψη του κόσμου. Ουσιαστικά, αυτό το συμβόλαιο αποτελεί πανίσχυρη δέσμευση του μέλους στην οργάνωση για όλη του τη ζωή. Στη σελίδα 18 αναφέρεται ότι τα μέλη καταγγέλλουν ακόμη και τους γονείς τους στην οργάνωση, με χαρακτηριστική περίπτωση του τότε επικεφαλής του ΚΕΦΕ, Ηλία Γρατσία, όπως επίσης και ενός μέλους κατά του συζύγου της και καταγγελίες ενός μέλους εναντίον άλλου μέλους. Αυτές οι καταγγελίες είναι χαρακτηριστικές αποδείξεις της διανοητικής κατάστασης, στην οποία η οργάνωση φέρει το μέλος και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν υγιή διανοητική κατάσταση. Από τις σελίδες 89 μέχρι 92 της Αναφοράς του εισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή, παρατίθεται η περίπτωση ενός σημαντικού στελέχους της οργάνωσης, την οποία το ΚΕΦΕ έστειλε στη Δανία διότι είχε συνάψει ερωτική σχέση με άνδρα και η οργάνωση έκρινε ότι θα δημιουργούσε πρόβλημα ασφάλειας. Υπάρχει δηλαδή και έλεγχος ακόμη και της ερωτικής ζωής των στελεχών, όχι τόσο πολύ για ηθικούς λόγους, όσο ως εργαλείο ελέγχου των ατόμων. Στις σελίδες 95 και 96 φαίνεται ότι η οργάνωση είχε ελέγξει πλήρως ακόμη και την κατάθεση που θα έδινε ένα μέλος της στον εισαγγελέα Αγγελή, ώστε να μην είναι επιβαρυντική για την Σαηεντολογία. Στις σελίδες 98 μέχρι 100 παρουσιάζεται μια ακόμη χειρότερη περίπτωση όπου η οργάνωση στην ουσία στρατολογεί τα νομικά δικαιώματα ενός καθηγητή αποσπασμένου στη Γερμανία για να στραφεί εναντίον του εισαγγελέα Αγγελή με το πρόσχημα ότι υπέβαλε ερωτήσεις στο 10 ετών παιδί του. Ο εισαγγελέας είχε βρει το παιδί στις εγκαταστάσεις του ΚΕΦΕ κατά τη διάρκεια των εφόδων, χωρίς το παιδί να συνοδεύεται από τους γονείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μέλος είχε ενδοιασμούς να υποβάλει καταγγελία εναντίον του εισαγγελέα. Τελικά, μετά από την πίεση της οργάνωσης και το γεγονός ότι του είπαν ότι η διεθνής διοίκηση, αυτή καθ’ αυτή, επιθυμεί να γίνει καταγγελία, ο καθηγητής την υπέβαλε αν και αρχικά είχε ενδοιασμούς. Είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση όπου η οργάνωση στρατολογεί ακόμη και τα νομικά δικαιώματα ενός ανθρώπου, τα οποία αποτελούν τη βάση της ελευθερίας του και της προστασίας του μέσα στο κοινωνικό σύνολο, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της οργάνωσης χρησιμοποιώντας το μέλος. Στο τμήμα του υπομνήματος που υπέβαλα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας με τίτλο «Η παράνομη λειτουργία της Σαηεντόλοτζυ» παραθέτω επίσης στοιχεία και φωτογραφίες από την περίπτωση του θανάτου της Lisa McPherson, η οποία πέθανε σε «νοσοκομείο» της Σαηεντόλοτζυ αφού είχε απομακρυνθεί (από στελέχη της οργάνωσης) από κανονικό νοσοκομείο, στο οποίο είχε εισαχθεί.
Στις σελίδες 46 μέχρι 59 του βιβλίου μου παραθέτω στοιχεία σχετικά με την εξαπάτηση των μελών από την οργάνωση, όπως επίσης και για την αποκάλυψη ιδιαίτερα προσωπικών δεδομένων, ώστε στη συνέχεια αν αυτά θέλουν να φύγουν από την οργάνωση, να φοβούνται διότι η οργάνωση θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία εναντίον τους. Στις σελίδες 87 μέχρι 102 του βιβλίου μου παρουσιάζονται τα πραγματικά πιστεύω και πρακτικές της Σαηεντόλοτζυ, με τρόπο που φαίνεται ότι ακόμη και το ανθρώπινο σώμα, και τις ασθένειες αυτού, αξιολογούν και αντιμετωπίζουν με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ότι η Ιατρική. Αυτά τα πιστεύω και πρακτικές αποτελούν το θεμέλιο του κινδύνου στην υγεία και στη ζωή των μελών, διότι η οργάνωση εκτελεί ιατρικές πρακτικές (θεραπείες κ.λπ.) πάνω σε υπόβαθρο που δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη, αλλά αντίθετα έχει επικριθεί στις ΗΠΑ από ιατρικούς συλλόγους και γι’ αυτό το λόγο ο ιδρυτής της οργάνωσης Ρον Χάμπαρντ της έδωσε το χαρακτήρα της «θρησκείας», ώστε να μη διώκεται από τις Αρχές και τις επικίνδυνες πρακτικές (για τις οποίες καταδικάστηκε το ΚΕΦΕ) να τις παρουσιάζει ως «εφαρμοσμένη θρησκευτική φιλοσοφία».
Υπογραμμίζω, ότι όταν δημοσίευσα στην ιστοσελίδα μου αυτά τα πιστεύω και την κοσμοθεωρία της οργάνωσης, τόσο εγώ όσο και οι εταιρείες στις οποίες διατηρούσα τις ιστοσελίδες, απειληθήκαμε με εξώδικα από τις νομικές υπηρεσίες της οργάνωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, που είχαν σκοπό να με υποχρεώσουν να αποσύρω τα έγγραφα από την ιστοσελίδα μου. Οι απειλές έγιναν με βάση ότι αυτά τα έγγραφα αποτελούν «εμπορικό απόρρητο» (Trade Secret) και η οργάνωση έχει τα πνευματικά δικαιώματα. Με αυτό τον τρόπο η ίδια η διεθνής διοίκηση της οργάνωσης επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα των εγγράφων που αναφέρω εδώ.
Φυσικά, δεν απέσυρα κανένα έγγραφο και ακόμη διατηρώ όλα τα στοιχεία στη διεύθυνση http://unchain.gr. Στη σελίδα 172 του βιβλίου υπάρχει αντίγραφο του συμβολαίου ενός δισεκατομμυρίου ετών που υπογράφουν αρκετά μέλη, κυρίως αυτά που αποστέλλονται στο εξωτερικό. Από τη σελίδα 177 μέχρι την 186 παραθέτω την μετάφραση ενός εγγράφου με οδηγίες από το εξωτερικό που περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια τον τρόπο με τον οποίο η οργάνωση κατευθύνει ένα μέλος για να χειριστεί τους γονείς της. Στις επόμενες σελίδες υπάρχει το πρωτότυπο που κατασχέθηκε. Στις σελίδες 195 μέχρι 198 του βιβλίου μου υπάρχει επιστολή μέλους προς τους γονείς της όπου γράφει ότι θα φύγει από το σπίτι επειδή οι γονείς είναι ανταγωνιστικοί απέναντι στην οργάνωση, αίτηση από μέλος που ζητάει άδεια να πάει στο κομμωτήριο αναφέροντας ότι θα προλάβει το απογευματινό προσκλητήριο προσωπικού, όπως επίσης και ένα έγγραφο για Δικαστήριο Ηθικής κατά ενός μέλους.
Στις σελίδες 194 και 199 υπάρχει μια περιγραφή σχετικά με τις εγκαταστάσεις «αναμόρφωσης» στη Δανία, το περιβόητο RPF (Rehabilitation Project Force) στις οποίες στάλθηκε το στέλεχος του ΚΕΦΕ που αναφέρεται στις σελίδες 89 μέχρι 92 της Αναφοράς του εισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή ότι είχε συνάψει ερωτική σχέση, την οποία δεν ενέκρινε η οργάνωση.
Η λειτουργία αυτών των στρατοπέδων συγκεντρώσεως στη Δανία έρχεται σε σύγκρουση με τον ελληνικό και ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό. Έλληνες πολίτες έχουν φυλακιστεί εκεί, με την περίπτωση του στελέχους του ΚΕΦΕ να αποτελεί μία από αυτές. Η δικαιοσύνη πρέπει να κινηθεί για τη διακοπή της λειτουργίας αυτών των σύγχρονων στρατοπέδων συγκεντρώσεως. Είναι πανευρωπαϊκό θέμα καταπολέμησης της διαφθοράς.
Θεωρώ ότι θα ήταν εξαιρετικά θετικό για το εθνικό συμφέρον (και θα είχε ακόμη θετικότερο αντίκτυπο στο εξωτερικό) αν μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας και από άλλες σχετικές Επιτροπές, επισκέπτονταν τη Δανία για να ζητήσουν από το Κοινοβούλιό της να απαγορεύσει τη λειτουργία αυτών των στρατοπέδων συγκέντρωσης σε Ευρωπαϊκό έδαφος.
Στις σελίδες 204 μέχρι 209 παραθέτω ένα ερωτηματολόγιο ασφαλείας μεταφρασμένο στα ελληνικά από την ίδια την οργάνωση, το οποίο περιλαμβάνω με ανάλυση και στο προηγούμενο Υπόμνημα υπό τον τίτλο «Έλεγχος Ασφαλείας «Γιοχάνεσμπουργκ». Η ανάγνωση του ερωτηματολογίου είναι περισσότερο από αρκετή για να κατανοήσει οποιοσδήποτε την παραβίαση της ελευθερίας, αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας κάθε μέλους που υποχρεώνεται να το συμπληρώσει. Είχε συνταχθεί στη Νότια Αφρική επί Απαρτχάιντ για να εντοπίζει αντιφρονούντες εντός της Scientology.
Το τμήμα με τίτλο «Οι Στατιστικές Επίθεσης και Τιμωρίας της Σαηεντολογίας» του προηγούμενου Υπομνήματος αποκαλύπτει ότι η Σαηεντολογία είναι αυστηρά δομημένη οργάνωση με ισχυρή ιεραρχία που έχει στοχοποιήσει κάθε τομέα κυβερνητικής και κοινωνικής δραστηριότητας που σκοπεύει να ελέγξει και βαθμολογεί, κάθε εβδομάδα, τις επιτυχίες και αποτυχίες της. Οι βαθμολογίες σε κάποιον βαθμό απεικονίζουν το σύστημα «επιχειρησιακών αξιών» που έχει, δηλαδή τι είναι πραγματικά σημαντικό γι’ αυτήν.
Κατοχή απόρρητου
στρατιωτικού εγγράφου
Κατά τις εφόδους του 1995 βρέθηκε στα γραφεία
του ΚΕΦΕ απόρρητο στρατιωτικό έγγραφο (Συνημμένο 1, ψηφιακά αλλαγμένο από
εμένα και σελίδα 232 του βιβλίου
μου). Είναι σχεδιάγραμμα της 129 Πτέρυγας Υποστήριξης στην στρατιωτική περιοχή
του Ελληνικού (της Πολεμικής Αεροπορίας) όπου φαίνονται το στρατιωτικό
αεροδρόμιο, η μονάδα τής Πολεμικής Αεροπορίας, το κρατικό εργοστάσιο αεροπλάνων,
η μονάδα Έρευνας και Τεχνολογίας, η Μοίρα Ασφαλείας Φρούρησης, οι αποθήκες
ανεφοδιασμού, η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία κλπ. Όπως φαίνεται από τα παρακάτω
έγγραφα, σε ερώτηση του βουλευτή Πολατίδη (Συνημμένο 2), ο Υπουργός Άμυνας
απάντησε (Συνημμένο 3) ότι δεν
βρέθηκε ο ένοχος για τη διαρροή και ότι το αδίκημα παραγράφηκε το 2008. Αν
παραγράφηκε, χρειάζεται να διωχθούν ποινικά οι υπεύθυνοι κρατικοί και άλλοι
αξιωματούχοι που δεν άσκησαν δίωξη τουλάχιστον για την κατοχή του εγγράφου από
τη Σαηεντολογία ή τουλάχιστον για περιορισμό ή απαγόρευση της λειτουργίας
της.
Η κατοχή του εγγράφου, αυτή καθ’ αυτή, από τη Σαηεντολογία αποτελεί αδίκημα, έστω και αν δεν μπορεί να προσδιοριστεί ο τρόπος και ο ένοχος διαρροής. Τα μέλη του Δ.Σ. του ΚΕΦΕ ή ο υπεύθυνος σύμφωνα με τον νόμο, έχουν την ευθύνη για την κατοχή του απόρρητου εγγράφου. Με δεδομένο ότι όλες οι ενέργειες που πραγματοποιούσε το ΚΕΦΕ ήταν αποτέλεσμα των εντολών που δεχόταν από την διεθνή διοίκηση στη Δανία και στις ΗΠΑ, ο υπεύθυνος με την αρχική ευθύνη είναι ο David Miscavige, διάδοχος του ιδρυτή της οργάνωσης, Ρον Χάμπαρντ και Αρχηγός της Σαηεντολογίας διεθνώς. Ο τ. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, πρώην βουλευτής Απόστολος Σταύρου εκτιμώ ότι φέρει ευθύνη, σε περίπτωση που υπήρξε παραγραφή του αδικήματος. Ο κ. Σταύρου επέλεξε συνειδητά να μην φέρει το θέμα της λειτουργίας της Σαηεντολογίας υπό εξέταση στην Επιτροπή από τον Ιανουάριο του 2008. Είχε επιλέξει την αποσιώπηση για να μην διαταραχθούν κάποιες ισορροπίες που εκείνος είχε κατά νου. Αν είχε φέρει το θέμα για εξέταση στην Επιτροπή, από τον Ιανουάριο του 2008, θα μπορούσε να είχε δοθεί προτεραιότητα στην εν λόγω κακουργηματική υπόθεση για μετάδοση στρατιωτικών μυστικών ώστε να μην παραγραφεί. Συνεπώς, σε περίπτωση που έχει παραγραφεί (σύμφωνα με την απάνηση στον βουλευτή Πολατίδη) ο κ. Σταύρου έχει σημαντικό ποσοστό ευθύνης για τη συνειδητή επιλογή του να μην φέρει το θέμα υπό εξέταση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, όπως είχε τη δυνατότητα ως Πρόεδρος.
Χρειάζεται, όμως, να επανεξεταστεί η έρευνα του Αεροδίκη, για να αξιολογηθεί αν με τα σημερινά δεδομένα μπορούν να απαντηθούν όσα έμειναν αναπάντητα. Δεδομένου ότι θεωρώ ότι αποδεικνύεται ο χαρακτήρας της Σαηεντολογίας ως οργάνωσης του Νόμου 2928/2001, θα μπορούσε να εξετασθεί και αν (λόγω του συγκεκριμένου χαρακτήρα της οργάνωσης) η παραγραφή του αδικήματος δεν γίνεται σε διάστημα 15 ετών, αλλά σε μεγαλύτερο και να κινηθούν οι διαδικασίες προσωποποίησης ευθυνών.
Έχει καθοριστική σημασία η σχέση της Σαηεντολογίας με Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ, ώστε να γίνει κατανοητή και η συγκεκριμένη υπόθεση. Εκτιμώ ότι θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμα τα στοιχεία στις σελίδες 23-25 και 33-35 της Αναφοράς του εισαγγελέα Αγγελή δεδομένου ότι αναφέρει ειδικότερα για τη σχέση της οργάνωσης με αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες. Η τελευταία παράγραφος στη σελίδα 33 σχετίζεται και με ένα τμήμα της επόμενης ενότητας αδικημάτων ειδικότερα την διατάραξη σχέσεων με άλλα κράτη, όπως αναπτύσσω παρακάτω. Στις σελίδες 94 και 95 ο εισαγγελέας Αγγελής αναφέρει επίσκεψη δύο πρώην ομοσπονδιακών αστυνομικών της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών ώστε με τη φυσική παρουσία τους να πείσουν τον εισαγγελέα να βάλει την υπόθεση στο αρχείο.
Στις σελίδες 213-261 του βιβλίου μου περιλαμβάνω στοιχεία σχετικά με το υπόβαθρο της συνεργασίας και υποστήριξης που έλαβε η οργάνωση από Μυστικές Υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως επίσης και το επιχειρησιακό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται αυτά. Στις σελίδες 263-282 περιγράφω συγκεκριμένα τη μακρόχρονη συνεργασία Σαηεντολόγων σε προχωρημένα προγράμματα κατασκοπείας, γνωστά και ως «Όραση εξ’ αποστάσεως», «Ψυχική Κατασκοπεία» κλπ – (Remote Viewing).
Στις σελίδες 234-236 παρατίθεται έγγραφο (το έχω και στην αρχή του παρόντος κειμένου) που κατασχέθηκε κατά τη διάρκεια των εισαγγελικών εφόδων του 1995 το οποίο αναφέρει ότι η CIA έκανε παρέμβαση και έκλεισε το τμήμα αντικατασκοπίας στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) που παρακολουθούσε οργανώσεις όπως η Σαηεντόλοτζυ. Στις σελίδες 236-243, σε έγγραφο όπου οι Έλληνες αξιωματούχοι του ΚΕΦE παρουσιάζουν διάφορα γεγονότα μέχρι τις εφόδους του εισαγγελέα, αναφέρεται ότι το εν λόγω τμήμα αντικατασκοπίας στην ΕΥΠ έκλεισε τον Απρίλιο του 1995. Στις σελίδες 243-254 υπάρχει πλήθος εγγράφων που αποδεικνύουν ότι ο πολύτιμος σύμμαχος της Σαηεντολογίας, Τάκης Αλεξίου, Πρόεδρος της δορυφορικής οργάνωσης ΠΑΝΙΦΕ του ΚΕΦΕ (σελίδες 57 και 61-71 της Αναφοράς του εισαγγελέα Αγγελή) έκλεισε, με ενέργειές του, και το αντίστοιχο τμήμα της Κρατικής Ασφάλειας.
Εκτιμώ ότι οι παρεμβάσεις του κ. Αλεξίου, όπως ο ίδιος παραδέχεται στο έγγραφο (τμήμα από βιβλίο του) στη σελίδα 249 του βιβλίου μου στον υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Σήφη Βαλυράκη τον Ιούλιο του 1995 εμπίπτουν στο Άρθρο 157 του Ποινικού Κώδικα διότι με βία ή απειλή βίας επέβαλε στον υπουργό το κλείσιμο του τμήματος της Κρατικής Ασφάλειας, που ασχολούνταν με οργανώσεις όπως η Σαηεντολογία. Ομοίως και για τον διοικητή της ΕΥΠ, κ. Λεωνίδα Βασιλικόπουλο ή τον προϊστάμενο υπουργό, αν και σε αυτήν την περίπτωση φέρεται ότι η CIA έκανε παρέμβαση να κλείσει το τμήμα της αντικατασκοπείας, χωρίς να γνωρίζω τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Ίσως αυτές οι παρεμβάσεις, κυρίως από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών, να έπαιξαν ρόλο ώστε οι Ελληνικές Αρχές να μην δείξουν το απαραίτητο ενδιαφέρον, στα πλαίσια των καθηκόντων των αρμοδίων αξιωματούχων, για την άσκηση διώξεων τόσο για την έρευνα των ενόπλων δυνάμεων για να προσδιοριστεί ο υπεύθυνος της διαρροής, όσο και για την δίωξη των Σαηεντολόγων αξιωματούχων για την κατοχή του εν λόγω Απόρρητου εγγράφου. Βεβαίως, όπως φαίνεται και στην επόμενη ενότητα αδικημάτων, η οργάνωση ΠΑΝΙΦΕ του κ. Αλεξίου αποτελούσε την αιχμή του δόρατος της ομάδας κρούσης που διαμόρφωσε σε συνεργασία με το ΚΕΦΕ και αυτό το στάτους του κ. Αλεξίου, πολύ πιθανόν, έπαιξε ρόλο ώστε οι Ελληνικές Αρχές να μη δείξουν το προαναφερθέν ενδιαφέρον.
Ως βία νοείται η προσπάθεια καταναγκασμού (σωματικού, διανοητικού, πνευματικού, οικονομικού, κοινωνικού κλπ) από άτομο ή ομάδα για να επιβάλλει επιλογές ή κατευθύνσεις συμπεριφοράς ή ενεργειών ή να στερήσουν την ελευθερία αυτού που δέχεται τη βία και να τον επηρεάσουν για να κινηθεί και ενεργήσει με τρόπο που θέλουν εκείνοι και θεωρούν ότι τους συμφέρει. Δηλαδή, η βία «τιμωρείται ως μέσον που τείνει σε κάποιο σκοπό, σε κάποιο αποτέλεσμα και δη στην υπερνίκηση μιας προβαλλόμενης ή αναμενόμενης αντίστασης του άλλου και στον συνακόλουθο εξαναγκασμό του άλλου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή … η βία εμπεριέχει κατά βάση στο εννοιολογικό της υπόστρωμα το στοιχείο μιας δύναμης που ασκείται με πρόθεση, απροκάλυπτα και χωρίς περιστροφές ή τεχνάσματα, εις βάρος των άλλων» («ΠΕΡΙ ΒΙΑΣ – Μορφές, έννοια, διακρίσεις και έκταση της σύγχρονης βίας», Νέστορα Ε. Κουράκη, Καθηγητή Νομικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, Εγκληματολογικοί Ορίζοντες, τ. Β΄, 1991 (1989), 21-36).
Η εμπλοκή της Σαηεντολογίας στο πολύκροτο σκάνδαλο της παρακρατικής οργάνωσης ERGENEKON στην Τουρκία επιβεβαιώνει την φυσική της τάση στις εξωθεσμικές, παρακρατικές ενέργειες έξω από το φως της δημοσιότητας και του δημοκρατικού ελέγχου. Σύμφωνα με την εφημερίδα Ζαμάν, ο επικεφαλής της Σαηεντολογίας Ihsan Goktas είναι ανάμεσα στους κατηγορουμένους της παρακρατικής-τρομοκρατικής οργάνωσης ERGENEKON. Συναντούσε εν ενεργεία αξιωματικούς των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που είχαν σχέση με την οργάνωση. Οι πληροφορίες προέρχονται από τηλεφωνικές υποκλοπές που έκανε η τουρκική αστυνομία όταν ερευνούσε την υπόθεση πριν απαγγελθούν οι κατηγορίες.
Οι σχέσεις με τις εξτρεμιστικές τουρκικές οργανώσεις είχαν αρχίσει πριν από πολλά χρόνια, στη Γερμανία. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 η Σαηεντολογία συνεργάστηκε με την ισλαμική οργάνωση Milli Goerues (Μιλλί Γκιορούζ) αλλά και την εξτρεμιστική οργάνωση των Γκρίζων Λύκων. Η εφημερίδα Berliner Zeitung έγραψε για το τουρκικό φλερτ της Σαηεντολογίας, το οποίο φαίνεται να προχώρησε σε αποδοχή της από το «βαθύ κράτος» του τουρκικού παρακράτους σε σημείο να γίνει δεκτή ως συστατικό στοιχείο της συμμορίας ERGENEKON.
Αποκαλύφθηκε επίσης ότι κατά τις παλαιότερες Προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία, ένας υποψήφιος, ο Arsenij Yacenyuk ήταν κορυφαίος Σαηεντολόγος. Στην Ουκρανία η οργάνωση αισθάνθηκε ακόμη πιο άνετα ώστε να υπάρχει ένα μέλος της ακόμη και ως υποψήφιος Πρόεδρος. Είναι ένα δείγμα των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Σαηεντόλοτζυ, όταν δεν συναντά αντίσταση.
Η κατοχή του εγγράφου, αυτή καθ’ αυτή, από τη Σαηεντολογία αποτελεί αδίκημα, έστω και αν δεν μπορεί να προσδιοριστεί ο τρόπος και ο ένοχος διαρροής. Τα μέλη του Δ.Σ. του ΚΕΦΕ ή ο υπεύθυνος σύμφωνα με τον νόμο, έχουν την ευθύνη για την κατοχή του απόρρητου εγγράφου. Με δεδομένο ότι όλες οι ενέργειες που πραγματοποιούσε το ΚΕΦΕ ήταν αποτέλεσμα των εντολών που δεχόταν από την διεθνή διοίκηση στη Δανία και στις ΗΠΑ, ο υπεύθυνος με την αρχική ευθύνη είναι ο David Miscavige, διάδοχος του ιδρυτή της οργάνωσης, Ρον Χάμπαρντ και Αρχηγός της Σαηεντολογίας διεθνώς. Ο τ. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, πρώην βουλευτής Απόστολος Σταύρου εκτιμώ ότι φέρει ευθύνη, σε περίπτωση που υπήρξε παραγραφή του αδικήματος. Ο κ. Σταύρου επέλεξε συνειδητά να μην φέρει το θέμα της λειτουργίας της Σαηεντολογίας υπό εξέταση στην Επιτροπή από τον Ιανουάριο του 2008. Είχε επιλέξει την αποσιώπηση για να μην διαταραχθούν κάποιες ισορροπίες που εκείνος είχε κατά νου. Αν είχε φέρει το θέμα για εξέταση στην Επιτροπή, από τον Ιανουάριο του 2008, θα μπορούσε να είχε δοθεί προτεραιότητα στην εν λόγω κακουργηματική υπόθεση για μετάδοση στρατιωτικών μυστικών ώστε να μην παραγραφεί. Συνεπώς, σε περίπτωση που έχει παραγραφεί (σύμφωνα με την απάνηση στον βουλευτή Πολατίδη) ο κ. Σταύρου έχει σημαντικό ποσοστό ευθύνης για τη συνειδητή επιλογή του να μην φέρει το θέμα υπό εξέταση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, όπως είχε τη δυνατότητα ως Πρόεδρος.
Χρειάζεται, όμως, να επανεξεταστεί η έρευνα του Αεροδίκη, για να αξιολογηθεί αν με τα σημερινά δεδομένα μπορούν να απαντηθούν όσα έμειναν αναπάντητα. Δεδομένου ότι θεωρώ ότι αποδεικνύεται ο χαρακτήρας της Σαηεντολογίας ως οργάνωσης του Νόμου 2928/2001, θα μπορούσε να εξετασθεί και αν (λόγω του συγκεκριμένου χαρακτήρα της οργάνωσης) η παραγραφή του αδικήματος δεν γίνεται σε διάστημα 15 ετών, αλλά σε μεγαλύτερο και να κινηθούν οι διαδικασίες προσωποποίησης ευθυνών.
Έχει καθοριστική σημασία η σχέση της Σαηεντολογίας με Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ, ώστε να γίνει κατανοητή και η συγκεκριμένη υπόθεση. Εκτιμώ ότι θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμα τα στοιχεία στις σελίδες 23-25 και 33-35 της Αναφοράς του εισαγγελέα Αγγελή δεδομένου ότι αναφέρει ειδικότερα για τη σχέση της οργάνωσης με αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες. Η τελευταία παράγραφος στη σελίδα 33 σχετίζεται και με ένα τμήμα της επόμενης ενότητας αδικημάτων ειδικότερα την διατάραξη σχέσεων με άλλα κράτη, όπως αναπτύσσω παρακάτω. Στις σελίδες 94 και 95 ο εισαγγελέας Αγγελής αναφέρει επίσκεψη δύο πρώην ομοσπονδιακών αστυνομικών της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών ώστε με τη φυσική παρουσία τους να πείσουν τον εισαγγελέα να βάλει την υπόθεση στο αρχείο.
Στις σελίδες 213-261 του βιβλίου μου περιλαμβάνω στοιχεία σχετικά με το υπόβαθρο της συνεργασίας και υποστήριξης που έλαβε η οργάνωση από Μυστικές Υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως επίσης και το επιχειρησιακό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται αυτά. Στις σελίδες 263-282 περιγράφω συγκεκριμένα τη μακρόχρονη συνεργασία Σαηεντολόγων σε προχωρημένα προγράμματα κατασκοπείας, γνωστά και ως «Όραση εξ’ αποστάσεως», «Ψυχική Κατασκοπεία» κλπ – (Remote Viewing).
Στις σελίδες 234-236 παρατίθεται έγγραφο (το έχω και στην αρχή του παρόντος κειμένου) που κατασχέθηκε κατά τη διάρκεια των εισαγγελικών εφόδων του 1995 το οποίο αναφέρει ότι η CIA έκανε παρέμβαση και έκλεισε το τμήμα αντικατασκοπίας στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) που παρακολουθούσε οργανώσεις όπως η Σαηεντόλοτζυ. Στις σελίδες 236-243, σε έγγραφο όπου οι Έλληνες αξιωματούχοι του ΚΕΦE παρουσιάζουν διάφορα γεγονότα μέχρι τις εφόδους του εισαγγελέα, αναφέρεται ότι το εν λόγω τμήμα αντικατασκοπίας στην ΕΥΠ έκλεισε τον Απρίλιο του 1995. Στις σελίδες 243-254 υπάρχει πλήθος εγγράφων που αποδεικνύουν ότι ο πολύτιμος σύμμαχος της Σαηεντολογίας, Τάκης Αλεξίου, Πρόεδρος της δορυφορικής οργάνωσης ΠΑΝΙΦΕ του ΚΕΦΕ (σελίδες 57 και 61-71 της Αναφοράς του εισαγγελέα Αγγελή) έκλεισε, με ενέργειές του, και το αντίστοιχο τμήμα της Κρατικής Ασφάλειας.
Εκτιμώ ότι οι παρεμβάσεις του κ. Αλεξίου, όπως ο ίδιος παραδέχεται στο έγγραφο (τμήμα από βιβλίο του) στη σελίδα 249 του βιβλίου μου στον υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Σήφη Βαλυράκη τον Ιούλιο του 1995 εμπίπτουν στο Άρθρο 157 του Ποινικού Κώδικα διότι με βία ή απειλή βίας επέβαλε στον υπουργό το κλείσιμο του τμήματος της Κρατικής Ασφάλειας, που ασχολούνταν με οργανώσεις όπως η Σαηεντολογία. Ομοίως και για τον διοικητή της ΕΥΠ, κ. Λεωνίδα Βασιλικόπουλο ή τον προϊστάμενο υπουργό, αν και σε αυτήν την περίπτωση φέρεται ότι η CIA έκανε παρέμβαση να κλείσει το τμήμα της αντικατασκοπείας, χωρίς να γνωρίζω τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Ίσως αυτές οι παρεμβάσεις, κυρίως από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών, να έπαιξαν ρόλο ώστε οι Ελληνικές Αρχές να μην δείξουν το απαραίτητο ενδιαφέρον, στα πλαίσια των καθηκόντων των αρμοδίων αξιωματούχων, για την άσκηση διώξεων τόσο για την έρευνα των ενόπλων δυνάμεων για να προσδιοριστεί ο υπεύθυνος της διαρροής, όσο και για την δίωξη των Σαηεντολόγων αξιωματούχων για την κατοχή του εν λόγω Απόρρητου εγγράφου. Βεβαίως, όπως φαίνεται και στην επόμενη ενότητα αδικημάτων, η οργάνωση ΠΑΝΙΦΕ του κ. Αλεξίου αποτελούσε την αιχμή του δόρατος της ομάδας κρούσης που διαμόρφωσε σε συνεργασία με το ΚΕΦΕ και αυτό το στάτους του κ. Αλεξίου, πολύ πιθανόν, έπαιξε ρόλο ώστε οι Ελληνικές Αρχές να μη δείξουν το προαναφερθέν ενδιαφέρον.
Ως βία νοείται η προσπάθεια καταναγκασμού (σωματικού, διανοητικού, πνευματικού, οικονομικού, κοινωνικού κλπ) από άτομο ή ομάδα για να επιβάλλει επιλογές ή κατευθύνσεις συμπεριφοράς ή ενεργειών ή να στερήσουν την ελευθερία αυτού που δέχεται τη βία και να τον επηρεάσουν για να κινηθεί και ενεργήσει με τρόπο που θέλουν εκείνοι και θεωρούν ότι τους συμφέρει. Δηλαδή, η βία «τιμωρείται ως μέσον που τείνει σε κάποιο σκοπό, σε κάποιο αποτέλεσμα και δη στην υπερνίκηση μιας προβαλλόμενης ή αναμενόμενης αντίστασης του άλλου και στον συνακόλουθο εξαναγκασμό του άλλου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή … η βία εμπεριέχει κατά βάση στο εννοιολογικό της υπόστρωμα το στοιχείο μιας δύναμης που ασκείται με πρόθεση, απροκάλυπτα και χωρίς περιστροφές ή τεχνάσματα, εις βάρος των άλλων» («ΠΕΡΙ ΒΙΑΣ – Μορφές, έννοια, διακρίσεις και έκταση της σύγχρονης βίας», Νέστορα Ε. Κουράκη, Καθηγητή Νομικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, Εγκληματολογικοί Ορίζοντες, τ. Β΄, 1991 (1989), 21-36).
Η εμπλοκή της Σαηεντολογίας στο πολύκροτο σκάνδαλο της παρακρατικής οργάνωσης ERGENEKON στην Τουρκία επιβεβαιώνει την φυσική της τάση στις εξωθεσμικές, παρακρατικές ενέργειες έξω από το φως της δημοσιότητας και του δημοκρατικού ελέγχου. Σύμφωνα με την εφημερίδα Ζαμάν, ο επικεφαλής της Σαηεντολογίας Ihsan Goktas είναι ανάμεσα στους κατηγορουμένους της παρακρατικής-τρομοκρατικής οργάνωσης ERGENEKON. Συναντούσε εν ενεργεία αξιωματικούς των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που είχαν σχέση με την οργάνωση. Οι πληροφορίες προέρχονται από τηλεφωνικές υποκλοπές που έκανε η τουρκική αστυνομία όταν ερευνούσε την υπόθεση πριν απαγγελθούν οι κατηγορίες.
Οι σχέσεις με τις εξτρεμιστικές τουρκικές οργανώσεις είχαν αρχίσει πριν από πολλά χρόνια, στη Γερμανία. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 η Σαηεντολογία συνεργάστηκε με την ισλαμική οργάνωση Milli Goerues (Μιλλί Γκιορούζ) αλλά και την εξτρεμιστική οργάνωση των Γκρίζων Λύκων. Η εφημερίδα Berliner Zeitung έγραψε για το τουρκικό φλερτ της Σαηεντολογίας, το οποίο φαίνεται να προχώρησε σε αποδοχή της από το «βαθύ κράτος» του τουρκικού παρακράτους σε σημείο να γίνει δεκτή ως συστατικό στοιχείο της συμμορίας ERGENEKON.
Αποκαλύφθηκε επίσης ότι κατά τις παλαιότερες Προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία, ένας υποψήφιος, ο Arsenij Yacenyuk ήταν κορυφαίος Σαηεντολόγος. Στην Ουκρανία η οργάνωση αισθάνθηκε ακόμη πιο άνετα ώστε να υπάρχει ένα μέλος της ακόμη και ως υποψήφιος Πρόεδρος. Είναι ένα δείγμα των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Σαηεντόλοτζυ, όταν δεν συναντά αντίσταση.
Πρόκληση πολιτών σε
διχόνοια – Διατάραξη σχέσεων με άλλα κράτη – Βία κατά πολιτικού
σώματος
Από το 1992 η Σαηεντολογία σχεδίασε, οργάνωσε και προώθησε μια δέσμη συγκαλυμμένων, ανατρεπτικών ενεργειών για να εξαφανίσει κάθε εμπόδιο στην εφαρμογή των πρακτικών, θεωριών, πιστεύω κλπ (για τα οποία η Δικαιοσύνη έκλεισε το σαηεντολογικό κέντρο ΚΕΦΕ) (Σελίδες 402-419 του βιβλίου μου). Μετά από τις εισαγγελικές εφόδους το 1995 αυτές οι ενέργειες εντατικοποιήθηκαν (Σελίδες 144-158 και 234-243 του βιβλίου μου). Αυτή η δέσμη ενεργειών είχε συνέπειες που εξακολουθούν σήμερα και εμπίπτουν:
α. Στο Άρθρο 192 του Ποινικού Κώδικα, διότι δημιούργησε διχασμό και αμοιβαία διχόνοια μεταξύ Ελλήνων πολιτών και μεταξύ πολιτών και κυβέρνησης, καθώς προωθούσε τα σχέδια που κατέστρωσε, σε συνεργασία με τη διεθνή διοίκηση για διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους, ταυτότητες, θορυβώδη διαμαρτυρία κατά της Ελλάδας κ.λπ. Η προώθηση αυτών των σχεδίων είχε σχεδιαστεί να γίνει μέσω συγκρούσεων και ανακατατάξεων στην ελληνική κοινωνία και εξακολουθεί να εκτελείται υπό κάλυψη για να μην φαίνεται η οργάνωση.
β. Στο Άρθρο 141 του Ποινικού Κώδικα, διότι μεταξύ άλλων, προσπάθησε και πέτυχε σε κάποιο βαθμό να διαταράξει τις σχέσεις της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, ώστε να πετύχει τα προαναφερθέντα.
γ. Στο Άρθρο 157 του Ποινικού Κώδικα, διότι επέβαλε στην κυβέρνηση Σημίτη την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες και εξακολούθησε αυτή την επιβολή μέχρι σήμερα. Επίσης, τα δίκτυα συνεργατών της Σαηεντολογίας προσπαθούν σήμερα να επιβάλουν το περιβόητο νομοσχέδιο για ιθαγένεια σε λαθρομετανάστες.
Ενδεικτικό κατασχεθέν έγγραφο για τη μεθόδευση των Ταυτοτήτων από το 1994:
Επιπλέον, η επίτευξη της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες έγινε με τρόπο που δεν έγινε σεβαστή η συνταγματική απαίτηση για ανεξαρτησία της δημόσιας διοίκησης και της κυβερνητικής λειτουργίας. Όπως αναπτύσσω στο τμήμα «Ξέπλυμα Ισχύος» του αρχικού Υπομνήματος, η οργάνωση επέφερε πλήγμα στην ανεξαρτησία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (ΑΠΠΔ) και της Εθνικής Eπιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ).
Σύμφωνα με το Σύνταγμα, όλα τα όργανα του κράτους, τόσο αυτά που εκλέγονται άμεσα όσο και αυτά που διορίζονται έμμεσα, έχουν συνταγματική υποχρέωση να σέβονται τις αρχές της λαϊκής κυριαρχίας. Όταν κάτι γίνεται συγκαλυμμένα, δεν σέβεται τη λαϊκή κυριαρχία. Η ακριβής, έγκαιρη και σωστή πληροφόρηση των πολιτών για οτιδήποτε συμβαίνει στην επικράτεια της χώρας αποτελεί προϋπόθεση για να εξασκήσουν την κυριαρχία τους μέσω των εκπροσώπων τους στο Κοινοβούλιο. Όλα αυτά γίνονται δημόσια. Η δράση του πολιτικοστρατηγικού χώρου της Σαηεντόλοτζυ διαμόρφωσε και κατεύθυνε συγκαλυμμένα το θέμα των ταυτοτήτων και της σύγκρουσης με την Εκκλησία και όχι ανοιχτά, δημόσια, σύμφωνα με τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Το δίκτυο ανθρώπων και οργανώσεων που ενέπλεξε, ξέπλυνε την ισχύ του εξωθεσμικού πολιτικοστρατηγικού της χώρου ώστε οι μεθοδεύσεις να παρουσιαστούν ως κυβερνητική πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη, αλλά με έναρξη από την περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Όπου από το Σύνταγμα προβλέπεται η συγκρότηση και η λειτουργία Ανεξάρτητης Αρχής, τα μέλη της διορίζονται με ορισμένη θητεία και διέπονται από προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία. Στην περίπτωση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, αυτή η ανεξαρτησία δεν ισχύει. Ειδικότερα, για τον κ. Μιχάλη Σταθόπουλο (μέλος πριν γίνει ακόμη Υπουργός Δικαιοσύνης) και του κ. Νίκου Φραγκάκη, δικηγόρου των Μαρτύρων του Ιεχωβά (ο οποίος διετέλεσε ακόμη και Αντιπρόεδρος της «Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη» και μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου). Η τοποθέτηση ανθρώπων που έχουν συγκεκριμένες και ισχυρές σχέσεις με τον εν λόγω χώρο της Σαηεντόλοτζυ, υποχρεωτικά οδηγεί κάθε καλοπροαίρετο πολίτη να συμπεράνει ότι τα προϊόντα της δράσης των φορέων στους οποίους λειτούργησαν και λειτουργούν, δεν πραγματοποιήθηκαν σε συνθήκες ανεξαρτησίας, αλλά λειτούργησαν ως αγωγοί διοχέτευσης εξουσίας των εξωθεσμικών χώρων. Κατά συνέπεια, χρειάζεται να ερευνηθούν τόσο η λειτουργία όσο και οι αποφάσεις και οι (με οποιονδήποτε τρόπο και μορφή) παρεμβάσεις και επηρεασμοί που διοχετεύθηκαν από τους εν λόγω φορείς (Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Παρατηρητήριο του Ελσίνκι).
Τα τρία αδικήματα που προανέφερα τα αντιμετωπίζω από κοινού σε αυτή την ενότητα, διότι οι ενέργειες της οργάνωσης τα προκάλεσαν ταυτόχρονα και συνδυαστικά. Είναι τόσο δύσκολο όσο και μη πρακτικό να ξεχωρίσω τις επιμέρους ενέργειες που τα προκάλεσαν, διότι αφ’ ενός μεν αυτές οι ενέργειες είχαν αποτέλεσμα την ταυτόχρονη δημιουργία αυτών των συνεπειών και αφ’ ετέρου τα έγγραφα που κατασχέθηκαν, στις τρεις εισαγγελικές εφόδους, αναφέρονται μέχρι το 1995. Από τότε μέχρι σήμερα δεν πραγματοποιήθηκε καμία ανάλογη εισαγγελική ενέργεια για να φωτιστεί και η σημερινή περίοδος. Συνεπώς, η δημοσιογραφική έρευνα μπορεί να έχει τη βεβαιότητα για τους ηθικούς αυτουργούς και για τα πρόσωπα που ξεκίνησαν τα εν λόγω αδικήματα, αλλά όχι με την ίδια βεβαιότητα για το πλήθος των ατόμων που τα συνεχίζουν σήμερα, αν και ξεκάθαρα κινούνται στις κατευθυντήριες γραμμές του στρατηγικού χώρου της Σαηεντολογίας, ο οποίος είναι και ο ωφελημένος από αυτές. Το ερώτημα-κλειδί είναι «Ποιος κερδίζει;».
Στις 2 Απριλίου 1992 αναφέρεται το παλαιότερο κατασχεθέν έγγραφο, το οποίο παραθέτω στις σελίδες 3 και 4 του τμήματος «Ξέπλυμα Ισχύος» του πρώτου Υπομνήματος που κατέθεσα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Από τότε η Σαηεντολογία είχε οργανώσει τις πληροφορίες που είχε συγκεντρώσει σε Φακέλους, μεταξύ των οποίων ήταν «Εχθροί της Ελλάδας», «Δυσφήμιση της Ορθόδοξης Εκκλησίας», κλπ. Από τότε τουλάχιστον είχε αρχίσει να οργανώνει το δυναμικό της εναντίον της ελληνικής κοινωνίας μέσω πληγμάτων στην Εκκλησία. Από το 1992 το σαηεντολογικό ΚΕΦΕ γνώριζε (και περιγράφει στους προϊσταμένους του στο εξωτερικό) ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι Ευαγγελικοί ΔΕΝ επιτίθενται εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δεν ήθελαν να συνδεθούν άμεσα με τη Σαηεντόλοτζυ. Αυτό το έγγραφο παρουσιάζει την κατάσταση πριν από το σαηεντολογικό πρόγραμμα δημιουργίας της «διαθρησκευτικής» ομάδας κρούσης εναντίον της ελληνικής κοινωνίας (για να μην φαίνεται η Σαηεντόλοτζυ) και της δημιουργίας παράλληλης δομής οργανώσεων «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», διότι το 1995 ο Πρόεδρος της Διεθνούς Αμνηστίας δεν ήθελε να συναντήσει τη Σαηεντόλοτζυ (Συνημμένο 4, σελ 4). Στο ίδιο έγγραφο, όμως, αναφέρεται ότι οι γραμματείς του ήταν ευνοϊκές απέναντι στην οργάνωση.
Υπάρχει δηλαδή καταγεγραμμένη κατάσταση όπου οι άλλες οργανώσεις δεν έκαναν επίθεση εναντίον της Εκκλησίας και της Ελλάδας, μέσω άμεσης συνεργασίας με τη Σαηεντόλοτζυ. Άλλα έγγραφα δείχνουν (όπως γνωρίζουμε και σήμερα ότι ισχύει ως γεγονός) ότι δημιουργήθηκε συντονισμένη επίθεση εναντίον της Εκκλησίας και της Ελλάδας με κατασκευασμένες κατηγορίες για παραβίαση ανθρωπίνων και θρησκευτικών δικαιωμάτων. Αποδεικνύεται δηλαδή ότι υπήρχε κατάσταση ειρήνης και μέσα από τις σαηεντολογικές μεθοδεύσεις από τα συνέδρια που οργάνωσε η δορυφορική οργάνωση ΠΑΝΙΦΕ, άλλαξε αυτή η κατάσταση ειρήνης και δημιουργήθηκε δέσμη επιθέσεων εναντίον της Εκκλησίας και της Ελλάδας με άμεση επίπτωση την πρόκληση διχόνοιας μεταξύ πολιτών και πολιτών με την κυβέρνηση. Ο κ. Τάκης Αλεξίου της ΠΑΝΙΦΕ και η ηγεσία του ΚΕΦΕ, όπως επίσης και οι αξιωματούχοι της διεθνούς διοίκησης της Σαηεντόλοτζυ, έχουν την ευθύνη για την πρόκληση διχασμού και διχόνοιας μεταξύ Ελλήνων πολιτών και πολιτών με την κυβέρνηση.
Τα Συνέδρια της ΠΑΝΙΦΕ (δορυφορική οργάνωση του ΚΕΦΕ) που συγχρηματοδότησε το ΚΕΦΕ (σελίδα 12 του τμήματος «Ξέπλυμα Ισχύος» του πρώτου Υπομνήματος), κατεργάστηκαν πολλούς ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους (Συνημμένο 5), ώστε η αντίληψή τους να ευθυγραμμιστεί όσο το δυνατόν περισσότερο με τη γραμμή του διεθνούς σαηεντολογικού κέντρου. Οι ενέργειές τους μέχρι και σήμερα, κινούνται σε τέτοιες κατευθυντήριες γραμμές ή τις υποβοηθούν έμμεσα. Φυσικά, όλοι όσοι συμμετείχαν ως ομιλητές ή συμμετέχοντες σε αυτά τα συνέδρια δεν σημαίνει ότι ευθυγραμμίστηκαν με τη δέσμη ενεργειών που προκάλεσαν τα τρία αδικήματα, στα οποία αναφέρομαι σε αυτή την ενότητα. Σημειώνω όμως άλλους οι οποίοι είτε οι ίδιοι είτε οι ιδεολογικοί χώροι που ανήκουν, πρωτοστατούν στις επιθέσεις εναντίον της Εκκλησίας, πατριωτισμού-«εθνικισμού» και γενικά συμπεριφέρονται με τρόπο που συμβάλλει στη διχόνοια μεταξύ πολιτών και πολιτών – κυβέρνησης, όπως σχεδίασε και εφάρμοσε η οργάνωση. Υπογραμμίζω ότι η ηγεσία του Πολυτεχνείου Αθηνών, στις εγκαταστάσεις της οποίας έγιναν πολλά τέτοια συνέδρια, είχε ειδοποιηθεί από την Εκκλησία σχετικά με το ποιοι κρύβονται πίσω από τους διοργανωτές, αλλά αντιμετώπισε με ειρωνεία την ενημέρωση ακόμη και όταν ο συγγραφέας Ι. Μ. Χατζηφώτης ανοιχτά μίλησε για και σχέση της ΠΑΝΙΦΕ με το σαηεντολογικό κέντρο ΚΕΦΕ. Στις σελίδες 61 μέχρι 71 της Αναφοράς του εισαγγελέα Αγγελή υπάρχει εκτεταμένη αναφορά στην οργάνωση ΠΑΝΙΦΕ, η οποία χαρακτηρίζεται (σελίδα 57) «δορυφορική οργάνωση» του σαηεντολογικού ΚΕΦΕ. Επίσης, στο τμήμα «Η εξωθεσμική επιβολή για τις ταυτότητες» και «Ξέπλυμα Ισχύος» του Υπομνήματος υπάρχουν έγγραφα σχετικά με τη διαπλοκή ΚΕΦΕ-ΠΑΝΙΦΕ.
Στις 20 Ιουνίου 1993 (σελίδα 5 του τμήματος «Ξέπλυμα Ισχύος» του Υπομνήματος) σχετικό κατασχεθέν έγγραφο αποκαλύπτει ότι η Σαηεντολογία έψαχνε συμμάχους πολιτικούς για να προωθήσει την δημιουργία δικτύων επίθεσης κατά της Εκκλησίας. Αναφέρει ότι οι τότε ευρωβουλευτές Ευφραιμίδης, Αλαβάνος και Παπαγιανάκης είναι αντιορθόδοξοι. Ο δεύτερος και τρίτος είναι γνωστό ότι αποτέλεσαν κορυφαία στελέχη του «Συνασπισμού» που πρωτοστάτησε στις επιθέσεις εναντίον της Εκκλησίας, πατριωτισμού και γενικά αυτών των κατευθύνσεων στις οποίες βρίσκεται και το ενδιαφέρον της Σαηεντολογίας. Στην αρχή του εγγράφου ο Αρχηγός Ερευνών του Ευρωπαϊκού Γραφείου Ειδικών Υποθέσεων στη Δανία συγχαίρει την Αγγελική Κούρκουλου, του Ελληνικού Γραφείου, για την επίσκεψη της στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτό το στοιχείο μας βοηθάει για να προσδιορίσουμε χρονικά το γεγονός στο οποίο αναφέρεται ένα άλλο πολύ σημαντικό έγγραφο (σελίδα 15 του τμήματος «Ξέπλυμα Ισχύος» του Υπομνήματος) και (Συνημμένο 4). Τα γεγονότα του εγγράφου, που έγιναν πριν από τις 20 Ιουνίου 1993, περιλαμβάνουν συνάντηση της Σαηεντολογίας με τον κ. Νίκο Φραγκάκη, νομικό σύμβουλο των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτό το έγγραφο αποτελεί το πρώτο στοιχείο, χρονικά, που δείχνει ποτέ ξεκίνησε η δέσμη συγκαλυμμένων, ανατρεπτικών ενεργειών, που ανέφερα στην αρχή αυτής της ενότητας και προκάλεσε τα τρία αδικήματα. Το έγγραφο αναφέρει:
«Αυτή την εβδομάδα η Αγγελική [Κούρκουλου] και εγώ [Ηλίας Γρατσίας] επισκεφθήκαμε τον κ. Φραγκάκη, ο οποίος είναι δικηγόρος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ελλάδα και μέλος της ομάδας ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δημιούργησε ο κ. Βεγλερής. Μας άκουσε. Είπε ότι γνωρίζει τη σκηνή πολύ καλά. Δεν εντυπωσιάστηκε από την παρουσίασή μας και είπε ότι αυτός μαζί με άλλες ομάδες, συναντήθηκε πρόσφατα με την Υφυπουργό Εξωτερικών [την κα Τσουδερού, η οποία συμμετείχε στα συνέδρια της ΠΑΝΙΦΕ] που προωθεί το θέμα για τις ταυτότητες. Η Υφυπουργός του είπε ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός [Μητσοτάκης] της ζήτησε να κλείσει αυτό το θέμα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα ενάντια στις επιθυμίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας [ποιά σχέση μπορεί να έχει μία αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών στο (καθαρά εσωτερικό θέμα) των αστυνομικών ταυτοτήτων των Ελλήνων πολιτών;]. Όμως, η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει πολύ ισχυρές ρίζες στο κοινό και επηρεάζει βουλευτές από όλα τα κόμματα, έτσι η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα εκτός αν οι ενδιαφερόμενες ομάδες αρχίσουν μία καμπάνια Δημοσίων Σχέσεων να ενημερώσουν το κοινό και να του αλλάξουν τη στάση σ’ αυτά τα θέματα. [Δηλαδή ουσιαστικά λέει ότι από την ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, άρα πιθανότατα και άλλοι στην κυβέρνηση, ζήτησαν από τέτοιες εξτρεμιστικές οργανώσεις να δημιουργήσουν κίνηση εναντίον της Ελλάδας, ώστε αυτοί υπό το πρόσχημα των "εξωτερικών πιέσεων" να εκτελέσουν το εξωτερικά επιβαλλόμενο πρόγραμμα νέων ταυτοτήτων. Αυτά τα αποτελέσματα βλέπουμε σήμερα].
Έτσι ο κ. Φραγκάκης συμφώνησε να συνεργαστεί μαζί μας σ’ αυτό υπό την προϋπόθεση ότι θα λάβουμε [τα υπόλοιπα βρίσκονται σε άλλη μη διαθέσιμη σελίδα, πιθανόν από αυτές που δεν αποκρυπτογραφήθηκαν, αλλά πρέπει να εννοεί η Scientology να αναλάβει τη συνένωση αυτών των ομάδων και την καμπάνια Δημοσίων Σχέσεων κάτι που το έκανε με τη βοήθεια της ΠΑΝΙΦΕ του δερβίση Τάκη Αλεξίου].»
Χαρακτηριστικό στοιχείο ότι υπήρξε εξωτερική παρέμβαση για πίεση στην ελληνική κυβέρνηση στο θέμα των ταυτοτήτων, όταν τότε ξεκινούσε, είναι το γεγονός ότι η πίεση γίνεται στο υπουργείο εξωτερικών για ένα καθαρά εσωτερικό θέμα. Τα πρόσωπα που είναι υπεύθυνα για το ξεκίνημα (τον Ιούνιο 1993) διχασμού και αμοιβαίας διχόνοιας μεταξύ Ελλήνων πολιτών και μεταξύ πολιτών και κυβέρνησης (που συνεχίζει μέχρι σήμερα) είναι από την πλευρά της Σαηεντολογίας ο τότε πρόεδρος Ηλίας Γρατσίας και η Αγγελική Κούρκουλου. Από την πλευρά της τότε κυβέρνησης είναι ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (ο οποίος φαίνεται από το έγγραφο ότι έχει την κορυφαία ευθύνη) και η Υφυπουργός Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού. Ο κ. Νίκος Φραγκάκης, νομικός σύμβουλος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ιδρυτικό μέλος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου», εκπρόσωπος αυτής της οργάνωσης στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) και πρώην μέλος στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι το άλλο πρόσωπο που έχει ευθύνη.
Σε άλλο έγγραφο «Η σαηεντολογική εμπλοκή στο θέμα της ιθαγένειας» (Συνημμένο 5β) παρουσιάζω αναλυτικά την εμπλοκή της οργάνωσης «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» στις μεθοδεύσεις για χορήγηση ιθαγένειας σε λαθρομετανάστες. Φαίνεται δηλαδή ότι ο κ. Νίκος Φραγκάκης βρίσκεται ταυτόχρονα στους χώρους, από τους οποίους το 1993 αλλά και σήμερα το 2010 προωθείται διχασμός και διχόνοια μεταξύ των πολιτών και μεταξύ των πολιτών με την κυβέρνηση. Άποψή μου είναι ότι αυτό είναι αδύνατο να είναι τυχαίο. Υπογραμμίζω ότι όλα αυτά αποτελούν «προϊόντα δράσης» εγκληματικής οργάνωσης του Νόμου 2928/2001. Με δεδομένο ότι όλες οι ενέργειες που πραγματοποιούσε το ΚΕΦΕ ήταν αποτέλεσμα των εντολών που δεχόταν από την διεθνή διοίκηση στη Δανία και στις ΗΠΑ, υπεύθυνος είναι και ο David Miscavige, διάδοχος του ιδρυτή της οργάνωσης, Ρον Χάμπαρντ και Αρχηγός της Σαηεντολογίας διεθνώς.
Τα ακόλουθα έγγραφα δείχνουν ότι αυτοί οι σχεδιασμοί ( που προκάλεσαν τα αδικήματα αυτής της ενότητας) δεν έμειναν απλώς σχέδια αλλά πραγματοποιήθηκαν. Ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό έγγραφο (σελίδα 6 του τμήματος «Ξέπλυμα Ισχύος» του Υπομνήματος) αναφέρει ότι η Σαηεντόλοτζυ ανέβαλε την υποβολή αίτησης να αναγνωριστεί ως θρησκεία (πριν από τις εισαγγελικές εφόδους το 1995) μέχρις ότου οι συνδυασμένες ενέργειες της ομάδας οργανώσεων που σχημάτισε «καταφέρουν να διώξουν αυτό το δικαίωμα από τους ορθόδοξους Επισκόπους», δηλαδή να παρέχουν γνωμοδότηση αν μία οργάνωση είναι γνωστή θρησκεία. Ένας βασικός στόχος της πολεμικής για «χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους» είναι να μην ζητείται αυτή η γνωμοδότηση (ως «εμπλοκή» της Εκκλησίας σε κρατικές υποθέσεις) και να δίνεται η αναγνώριση μόνο με βάση αυτά που λέει η κάθε οργάνωση. Το έγγραφο δείχνει ότι το πραγματικό κίνητρο ήταν να εξυπηρετηθεί η Σαηεντολογία. Τα Συνέδρια της ΠΑΝΙΦΕ οργάνωσαν και «εκπαίδευσαν» πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους σε αυτή τη νοοτροπία με το πρόσχημα της «ελευθερίας του πνεύματος», «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», «ανοχής στο διαφορετικό» κλπ. Αυτές οι στρατηγικές κατευθύνσεις της Scientology μεταλλάχθηκαν σε «απόψεις» στα Συνέδρια της ΠΑΝΙΦΕ και διοχετεύθηκαν κυρίως σε αριστερά ακροατήρια για διάδοση.
Τα έγγραφα στις σελίδες 7-12 και 16 του τμήματος «Ξέπλυμα Ισχύος» του Υπομνήματος, όπως επίσης και στην αναφορά του εισαγγελέα Αγγελή σχετικά με την ΠΑΝΙΦΕ, είναι ένα δείγμα εγγράφων που αποδεικνύουν τη στενή σχέση και συνεργασία με τον κ. Αλεξίου ώστε να δημιουργηθεί η «διαθρησκευτική» ομάδα κρούσης εναντίον της Εκκλησίας και της Ελλάδας, που προέβλεπαν οι σχεδιασμοί των Ελλήνων αξιωματούχων με τη διεθνή διοίκηση της Σαηεντολογίας. Στη σελίδα 16 το εμπιστευτικό έγγραφο με ημερομηνία 14 Μαρτίου 1994 δίνει ξεκάθαρα ότι τότε ήταν υπό εξέλιξη σαηεντολογική επιχείρηση για επιβολή των μεθοδεύσεων στο θέμα των ταυτοτήτων, όπως είχαν σχεδιαστεί παλαιότερα. Από τον Μάρτιο του 1994 τουλάχιστον ο υπεύθυνος ερευνών του ευρωπαϊκού Γραφείου Ειδικών Υποθέσεων έδινε εντολή στο ελληνικό κέντρο της οργάνωσης να χρησιμοποιήσουν το θέμα των ταυτοτήτων με τρόπο που να κληθεί «εθνικό σώμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων» για έρευνα. Αυτό υλοποιείται στις μέρες μας με «Ενώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, κλπ. Το έγγραφο αναφέρει ξεκάθαρα ότι ο στόχος που δίνει ο Αρχηγός Ερευνών του ευρωπαϊκού γραφείου, είναι να ενεργοποιηθεί ένα «Σώμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» της Ελλάδας. Το θέμα της έρευνας που σχεδιαζόταν να κάνει αυτό το «εθνικό σώμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων» είναι η σχέση Εκκλησίας-Κράτους κυρίως στην επίθεση κατά «νέων θρησκευτικών κινήσεων», όπως αυτοχαρακτηρίζονται ή σε ένα θέμα «με άμεσο ενδιαφέρον για εμάς». Σίγουρα δεν είναι σύμπτωση ότι μετά από λίγο καιρό αυτά ακριβώς που λέει το έγγραφο άρχισαν να πραγματοποιούνται. Σίγουρα δεν είναι σύμπτωση ότι άτομα του κλίματος της Σαηεντόλοτζυ τοποθετήθηκαν σε καίριες κυβερνητικές θέσεις ακόμη και στην Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η Σαηεντολογία δεν χρειάζεται να αναμιχθεί φανερά αλλά να χρησιμοποιηθούν «σύμμαχοι στην αρένα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» τους οποίους είχε ήδη η Σαηεντόλοτζυ το 1994.
Τα έγγραφα του τμήματος «Η εξωθεσμική επιβολή για τις ταυτότητες» του Υπομνήματος αποδεικνύουν ότι ο κ. Μιχάλης Σταθόπουλος, ως υπουργός δικαιοσύνης, επέβαλε στην κυβέρνηση τη συγκεκριμένη πολιτική για την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, αν και η κυβέρνηση δεν είχε τέτοια πρόθεση ή σχέδιο, αντίθετα μάλιστα ίσχυε η υποχρεωτική αναγραφή και γινόταν συζήτηση με την Εκκλησία για προαιρετική αναγραφή.
Σύμφωνα με το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ) στις 5 Μαΐου 2000, το πρωί ή μεσημέρι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Ρέππας δηλώνει ξεκάθαρα ότι «η κυβέρνηση δεν προτίθεται να αλλάξει κάτι από το ισχύον πλαίσιο» για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες και ότι ο κ. Σταθόπουλος «εξέφρασε προσωπικές απόψεις». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εκφράζει την κυβερνητική πολιτική και ήταν ξεκάθαρη ότι δεν αλλάζει τίποτα στην αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας (δηλαδή λίγες ώρες μετά από τότε που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εκφράζει την κυβερνητική πολιτική ότι δεν αλλάζει το ισχύον πλαίσιο) ο κ. Σταθόπουλος αμφισβητεί με άμεσο τρόπο τον κυβερνητικό εκπρόσωπο (ο οποίος εκφράζει την κυβέρνηση και την πολιτική της) λέγοντας ότι δεν εξέφρασε προσωπικές απόψεις, όπως είχε δηλώσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος!
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 9 Μαΐου 2000 ο Υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Σταθόπουλος “απάντησε έμμεσα στον κυβερνητικό εκπρόσωπο τονίζοντας πως δεν εξέφρασε προσωπική του άποψη”. Έχουμε δηλαδή την πρωτοφανή περίπτωση, ένα μέλος της κυβέρνησης (ο Υπουργός Δικαιοσύνης) να συγκρούεται με δημόσιο τρόπο, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και … να βάζει τον κ. Ρέππα στη θέση του! Ο κ. Σταθόπουλος ξεκάθαρα αμφισβητεί τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τη θέση, μέχρι τότε, της κυβέρνησης. Προχωρεί ακόμη περισσότερο και υποδεικνύει στην κυβέρνηση την πολιτική της, ειδικότερα παρουσιάζει την βάση στήριξης αυτής της πολιτικής: ότι δηλαδή “οι θρησκευτικές πεποιθήσεις αποτελούν δεδομένο που δεν μπορεί να χρησιμοποιείται χωρίς τη συγκατάθεση του ατόμου ή χωρίς την άδεια της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων”. Ακόμη όμως και αυτό επιτρέπει την προαιρετική αναγραφή, με συγκατάθεση του ατόμου! Δηλαδή, ενώ υπήρχε νόμος που όριζε ξεκάθαρα το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος και μπορούσε να αλλάξει για προαιρετική αναγραφή, η παρέμβαση του κ. Σταθόπουλου επέβαλλε στην κυβέρνηση Σημίτη την αλλαγή πολιτικής σε παράνομη κατεύθυνση, επιβαλλόμενη εξωθεσμικά από τον κ. Σταθόπουλο σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του στρατηγικού χώρου που εξέφρασε η Σαηεντόλοτζυ. Ο κ. Σταθόπουλος, όπως συγκλίνουν τα στοιχεία, εκμεταλλεύτηκε τη θέση του ώστε να κάνει προδιαμορφωμένη κίνηση για επιβολή της μη αναγραφής του θρησκεύματος σύμφωνα και με τους προσωπικούς προσανατολισμούς του, με βάση τους οποίους έπαιξε σημαντικότατο ρόλο και στα Συνέδρια της οργάνωσης ΠΑΝΙΦΕ, δορυφορικής οργάνωσης της Σαηεντόλοτζυ, τα οποία οργανώθηκαν και συγχρηματοδοτήθηκαν από τη Σαηεντόλοτζυ για την προώθηση ενεργειών όπως και αυτή.
Ο κ. Σταθόπουλος κυριολεκτικά ανακοίνωσε στην κυβέρνηση ότι της αλλάζει την πολιτική της.
Το εργαλείο με το οποίο ο κ. Σταθόπουλος επέβαλε στην κυβέρνηση Σημίτη την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες (και με αυτό τον τρόπο παραβίασε το Άρθρο 157 του Ποινικού Κώδικα) είναι αφενός η σύγκρουση με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, όπου δημόσια αμφισβήτησε την υπάρχουσα πολιτική της κυβέρνησης και της διοχέτευσε την αλλαγή, σε συνδυασμό με την γνωστή και δεδηλωμένη σχέση του με τον στρατηγικό χώρο της Σαηεντολογίας. Η ανοιχτή υποστήριξη, από κυβερνητικούς και παρακυβερνητικούς χώρους της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, προς την οργάνωση, σε συνδυασμό με την εμπλοκή του κ. Σταθόπουλου στα συνέδρια της ΠΑΝΙΦΕ, τα οποία σχεδιάστηκαν, οργανώθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από την Σαηεντόλοτζυ, αποτελούν ισχυρότατο μήνυμα άσκησης βίας/πίεσης στην κυβέρνηση να αλλάξει τη μέχρι τότε πολιτική και να ευθυγραμμιστεί με τον στρατηγικό χώρο της Σαηεντολογίας, με τον οποίο ο κ. Σταθόπουλος είχε σχέσεις. Ο κ. Σταθόπουλος εξακολούθησε ακόμη και αντιεπιστημονικά να στηρίζει αυτό το στρατηγικό χώρο, όπως παραθέτω στις σελίδες 5 μέχρι 12 του τμήματος «Η εξωθεσμική επιβολή για τις ταυτότητες» του προηγούμενου Υπομνήματός μου. Σε γνωμοδότησή του αγνόησε εντελώς τα ουσιαστικά στοιχεία για τη Σαηεντόλοτζυ και ακολουθώντας αυτή την αντιεπιστημονική προσέγγιση παρουσίασε μία προκλητικά εξωπραγματική εικόνα για τη Σαηεντολογία.
Στη σελίδα 12, επίσης, αναλύω και την προσφυγή του π. Γεωργίου Μεταλληνού και άλλων εκκλησιαστικών παραγόντων, κατά αυτών των μεθοδεύσεων για τις ταυτότητες, όταν πια η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να τις κάνει κυβερνητική πολιτική. Χωρίς να γνωρίζουν τη σχέση του Γεωργίου Μαύρου με τη Σαηεντολογία (ήταν ο νομικός σύμβουλος της οργάνωσης), αυτός ανέλαβε και τις νομικές προσφυγές τους κατά αυτών των μεθοδεύσεων, οδηγώντας τους σε νομικά άγονη προσέγγιση, αν και γνώριζε ότι αντί να προσφύγει σε διοικητικό δικαστήριο, θα μπορούσε να αναδείξει τη σαηεντολογική εμπλοκή και να πετύχει ακόμη και την κατάργηση της πολιτικής που υποχρεώθηκε η κυβέρνηση να αποδεχθεί. Υπήρξε σύγκρουση συμφερόντων, με τον Γεώργιο Μαύρο να μην ενημερώνει τους εκκλησιαστικούς εντολείς του και να εξυπηρετεί συνειδητά τα συμφέροντα των εντολέων του από την Σαηεντολογία, οδηγώντας τους εκκλησιαστικούς εντολείς σε παραβίαση των δικαιωμάτων τους και σε άγονη νομική γραμμή. Με δεδομένο ότι ο Γεώργιος Μαύρος έχει σκοτωθεί, πιστεύω ότι θα βρεθεί ένας τρόπος για να ακυρωθούν αυτές οι εξωθεσμικές μεθοδεύσεις εναντίον της κυβέρνησης, που ισχύουν μέχρι σήμερα.
Συνοπτικά, η Σαηεντολογία σχεδίασε, οργάνωσε, συντόνισε, συγκέντρωσε άτομα σε κοινό γεωγραφικό χώρο (κυρίως στο Πολυτεχνείο), επιχείρησε να τους υποβάλει σε ψυχολογική ζύμωση (σε αρκετούς αυτό λειτούργησε, ενώ σε άλλους είναι άγνωστο τί επίδραση είχε) στις κατευθυντήριες γραμμές που είχε σχεδιάσει και σήμερα ως δίκτυο και με αιχμή το θέμα των ταυτοτήτων, χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, αντιπατριωτισμό, κ.λπ. κατόρθωσε να ξεπλύνει την ισχύ της μέσα από αυτήν την ομάδα οργανώσεων και ανθρώπων, την οποία στα έγγραφά της χαρακτηρίζει ως «διαθρησκευτική» ομάδα.
Στις 19 Ιανουαρίου 2010, ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Σπύρος Βούγιας, συνειδητά κάλυψε την εξτρεμιστική οργάνωση της Σαηεντολογίας (Συνημμένο 6). Σε ερώτηση που είχε υποβληθεί από τον βουλευτή Σερρών κ. Ηλία Πολατίδη, ο υπουργός όχι μόνο δεν προχώρησε σε κάποια έρευνα των καταγγελιών, όπως έχει υποχρέωση με δεδομένη τη βαρύτητα των καταγγελιών, αλλά έδωσε ένα κείμενο, στο οποίο όχι μόνο δεν απαντά στην ερώτηση, αλλά απλώς δίνει ένα ιστορικό του θέματος των ταυτοτήτων. Με δεδομένη την πολιτική προέλευση του υφυπουργού από τις τάξεις του «Συνασπισμού-εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ» (για τον οποίο όπως έχω αναφέρει και όπως είναι εμφανέστατο σε όλο το υλικό που καταθέτω και την κομματική δράση του μέχρι σήμερα, αποτέλεσε τον πολυτιμότερο πολιτικό χώρο για την Σαηεντολογία) έχω τη βεβαιότητα ότι εν γνώσει του και σε καμία περίπτωση εν αγνοία, δεν προχώρησε σε έρευνα και κάλυψε αυτήν τη δράση της οργάνωσης που αφορά τις ταυτότητες. Με αυτή του τη στάση επέτρεψε να συνεχιστεί η παραβίαση των Άρθρων 157 και 192 του Ποινικού Κώδικα και κάλυψε προϊόντα δράσης οργάνωσης του Νόμου 2928/2001. Η συμπεριφορά του ξεφεύγει κατά πολύ από αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «πολιτική επιλογή».
Υπάρχει σαφής διείσδυση και επηρεασμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας από την Σαηεντόλοτζυ, με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα το προαναφερθέν με τον Γεώργιο Μαύρο. Ισχυρότερη όμως φαίνεται να είναι στην Ρωμαιοκαθολική. Το πλέγμα επηρεασμού της κοινωνίας από την κοινή δράση ΚΕΦΕ-ΠΑΝΙΦΕ είχε σαφέστατη επίδραση στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όπως εκφράζεται από τον εκπρόσωπό της, κ. Νίκο Γασπαράκη, ο οποίος είχε συμμετάσχει και στα συνέδρια της Σαηεντόλοτζυ που οργάνωσε η ΠΑΝΙΦΕ.
Είναι σχετική και χαρακτηριστική μία δήλωση του κ. Γασπαράκη, νομικού συμβούλου και εκπροσώπου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, σχετικά με το «κλείσιμο της υπόθεσης των ταυτοτήτων». Σε παλαιότερη εκπομπή του κ. Πάνου Παναγιωτόπουλου στο EXTRA Channel για τη Σαηεντολογία, δήλωσε «Το θέμα των ταυτοτήτων έχει κριθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στην Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχει νομικά πλήρως κατοχυρωθεί». Αν και ο κ. Γασπαράκης (και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία πιστεύω να ενημερώθηκε από αυτόν) γνώριζε για τη σαηεντολογική εμπλοκή, δεν ανέφερε τίποτα και γενικά δεν είπε τίποτα για τη Σαηεντολογία στην εκπομπή, παρά μόνο εξαπέλυε επιθέσεις κατά της Ελλάδας και της Εκκλησίας.
Φυσικά, η νομική κατοχύρωση που ανέφερε, απλώς δεν υπάρχει διότι (α) στην υπόθεση του ΣτΕ μέσω του Γεωργίου Μαύρου, οι ενέργειες αναίρεσης των μεθοδεύσεων κατευθύνθηκαν (παράνομα και αντιδεοντολογικά) σε άγονη νομική προσέγγιση και οι εκκλησιαστικοί εντολείς του Γεωργίου Μαύρου δεν είχαν δίκαιη δίκη διότι παραπλανήθηκαν και εξαπατήθηκαν (β) πολλά μέλη του ΣτΕ συμμετείχαν στα συνέδρια που οργάνωσε η σαηεντολογική μετωπική οργάνωση ΠΑΝΙΦΕ με τουλάχιστον κάποιον επηρεασμό τους (γ) η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επίσης είχε ως μέλη της άτομα που είχαν υποστηρίξει ενεργά τη Σαηεντολογία, συνεπώς η Επιτροπή δεν λειτουργούσε με βάση τις συνταγματικές απαιτήσεις για ανεξαρτησία (δ) ομοίως η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είχε ως μέλη της άτομα που είχαν υποστηρίξει ενεργά τη Σαηεντολογία, συνεπώς δεν λειτουργούσε με βάση τις συνταγματικές απαιτήσεις για ανεξαρτησία στη γνωμοδότηση για την αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες.
Στην πράξη, ο κ. Γασπαράκης κατά κάποιον τρόπο «νομιμοποίησε» το ξέπλυμα σαηεντολογικής ισχύος. Ο κ. Γασπαράκης ήταν ένας από τους συμμετέχοντες (ως ομιλητής) στα συνέδρια της ΠΑΝΙΦΕ, για τα οποία αναλυτικά στοιχεία υπάρχουν στο Υπόμνημα. Δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό ενημερώθηκε το Βατικανό και οι αξιωματούχοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για τη σαηεντολογική εμπλοκή στο θέμα των ταυτοτήτων και της επίθεσης εναντίον της Εκκλησίας (αν και έλαβαν βιβλία μου στα οποία αναφέρομαι σχετικά), αλλά είμαι βέβαιος ότι οι ρωμαιοκαθολικοί Έλληνες πολίτες θα είναι αντίθετοι σε αυτές τις παράνομες, εξωθεσμικές μεθοδεύσεις.
Όταν δεχόμαστε τα προϊόντα ισχύος κάποιου, δεχόμαστε και την ισχύ του πάνω μας. Το προϊόν σαηεντολογικής ισχύος που επιβλήθηκε με τη μορφή της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, δέχτηκε κάλυψη από τον κ. Γασπαράκη στο όνομα των Ελλήνων ρωμαιοκαθολικών. Χρειάζεται να ενημερωθούν και να ξεκαθαρίσει η στάση τους με βάση τα νέα στοιχεία που παρουσιάζω, διότι χρησιμοποιήθηκαν σε μεθόδευση που είμαι βέβαιος ότι δεν εγκρίνουν. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ο κ. Γασπαράκης επιτέθηκε κατά της Ελλάδας ότι μόνο εδώ υπάρχει νομοθεσία κατά του προσηλυτισμού, μεταξύ άλλων υποστηρίζοντας την άποψη ότι «ζούμε στον πνεύμονα του Μεταξά». Οι επιθέσεις κατά αυτής της νομοθεσίας είναι και σαηεντολογική πρακτική. Ο κ. Γασπαράκης μέμφεται την Ελλάδα διότι ένα τέτοιο θέμα το αντιμετώπισε πολιτισμένα με νομική ρύθμιση. Αντίθετα, στη δυτική Ευρώπη στο παρελθόν αν κάποιος ρωμαιοκαθολικός έκανε προσηλυτισμό σε προτεσταντικούς πληθυσμούς, απλώς … εξαφανιζόταν. Ομοίως και για έναν προτεστάντη σε ρωμαιοκαθολικούς πληθυσμούς. Κατηγόρησε την Ελλάδα αλλά δεν βρήκε τίποτα να πει για τη Σαηεντολογία σε μία εκπομπή η οποία είχε αποκλειστικό αντικείμενο τη Σαηεντολογία!
Ο κ. Γασπαράκης, προσωπικά, γνώριζε τη σαηεντολογική εμπλοκή στο θέμα των ταυτοτήτων, τουλάχιστον μέσω του βιβλίου μου που του απέστειλα στην έδρα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Αθήνα. Ίσως να μην γνώριζε την εμπλοκή του Γεωργίου Μαύρου, αλλά όπως και να έχει η κατάσταση από την πλευρά του κ. Γασπαράκη, οι Ρωμαιοκαθολικοί στην Ελλάδα δεν έχουν λάβει την ενημέρωση (και εκπροσώπηση) που δικαιούνται, από τους «δικούς τους» ανθρώπους. Άλλο αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι ο κ. Γασπαράκης δεν ανέφερε κάτι κατά της Σαηεντολογίας δίνοντας την εντύπωση ότι το Βατικανό δεν βλέπει κάποιον πνευματικό ή άλλο κίνδυνο από τη δράση της.
Δυστυχώς, η συμπεριφορά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας φαίνεται να έχει επηρεαστεί καθοριστικά από το σαηεντολογικό πνεύμα για το οποίο ο κ. Γασπαράκης λειτούργησε ως φορέας του, διότι ποτέ δεν καταδίκασε τις σαηεντολογικές πρακτικές, αντίθετα εγώ τον θυμάμαι μόνο να επιτίθεται κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ουσιαστικά να υποβοηθά τη σαηεντολογική προπαγάνδα.
Αποδεικνύεται λοιπόν πλήρως για τους Έλληνες ρωμαιοκαθολικούς πολίτες, ότι η εκστρατεία της Σαηεντολογίας από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, τους έχει φέρει (μέσω επηρεασμού της Ιεραρχίας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας) σε διχόνοια και σύγκρουση με άλλους Έλληνες πολίτες ίσως και με την ελληνική Πολιτεία. Η ευθύνη του κ. Γασπαράκη, εκτιμώ, είναι πολύ μεγάλη, διότι μέσα από τη συμμετοχή του στα συνέδρια ΚΕΦΕ-ΠΑΝΙΦΕ φαίνεται ότι επηρεάστηκε καθοριστικά ώστε στις δημόσιες εμφανίσεις του να παρουσιάζει απροσδόκητα μεγάλη ευθυγράμμιση με τις αντιλήψεις και τους σχεδιασμούς που κατασκευάστηκαν από τα στελέχη του σαηεντολογικού κέντρου ΚΕΦΕ και της διεθνούς διοίκησης της Σαηεντόλοτζυ. Με τη συμπεριφορά του επέτρεψε να συνεχιστεί η παραβίαση των Άρθρων 157 και 192 του Ποινικού Κώδικα και κάλυψε προϊόντα δράσης οργάνωσης του Νόμου 2928/2001.
Η διατήρηση των παρανομιών των Άρθρων 141 και 192 του Ποινικού Κώδικα βοηθήθηκε και από την εξέλιξη στη δικαστική υπόθεση του 1999 (σελίδες 21-28 του τμήματος «Ξέπλυμα Ισχύος» του αρχικού Υπομνήματος που κατέθεσα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας). Αν και το Συμβούλιο Εφετών είχε δώσει εντολή η υπόθεση να προχωρήσει με ενημέρωση όλων όσων είχαν «φακελωθεί» από τη Σαηεντόλοτζυ και να κληθούν να καταθέσουν στην δίκη στις 10 και 11 Μαΐου 1990 (Γ’ Τριμελές), τελικά στην αίθουσα του δικαστηρίου κλήθηκαν μόνο ελάχιστα άτομα, βασικά δημοσιογράφοι που είχαμε ασχοληθεί μέχρι τότε με την υπόθεση. Το δικαστήριο βρήκε μεν ενόχους τους κατηγορούμενους Σαηεντολόγους αλλά δεν επέβαλε ποινή διότι είχε παρέλθει η προθεσμία υποβολής εγκλίσεως. Το σκάνδαλο της υπόθεσης (που συνέβαλε καθοριστικά στην μη επιβολή ποινής) είναι ότι δεν κλήθηκαν να καταθέσουν ούτε ενημερώθηκαν σημαντικά πρόσωπα που φακελώθηκαν από την οργάνωση όπως ο κ. Μιλτιάδης Έβερτ, Αντώνης Σαμαράς, δεκάδες κληρικοί, δημοσιογράφοι, δικαστικοί και άλλοι. Το Συμβούλιο Εφετών είχε ρητά αποφασίσει να κληθούν όλοι όσοι «φακελώθηκαν». Η κατάθεσή τους θα έδινε ισχυρότατη δημοσιότητα στη δίκη και θα απέτρεπε οποιαδήποτε προσπάθεια συγκάλυψης από το εξωτερικό, ενώ φυσικά η παραγραφή δεν θα ίσχυε για αυτούς. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς για παράδειγμα θα μπορούσε απαντήσει για το ότι οι ΗΠΑ είχαν αποφασίσει να γίνει Πρωθυπουργός, όπως ενημέρωναν οι Έλληνες Σαηεντολόγοι τη διεθνή διοίκησή τους πριν από 20 χρόνια.
Όταν τέθηκε το θέμα στο ακροατήριο, γιατί λείπουν τόσοι φακελωμένοι δημοσιογράφοι, πολιτικοί, δικαστικοί, κλπ και κυρίως όσοι αναφέρονται ως σύμμαχοι της οργάνωσης, οι συνήγοροι υπεράσπισης Γεώργιος Μαύρος και ο Ανδρέας Λοβέρδος, ανέφεραν ανοιχτά ότι πιθανότατα δεν επιθυμούσαν οι ίδιοι να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας. Αυτό προφανώς δεν ισχύει (εκτός ίσως από τους «συμμάχους»), διότι ποτέ δεν ενημερώθηκαν, όπως προανέφερα ότι παράνομα συνέβη. Αυτοί οι περίπου 100 άνθρωποι δεν ενημερώθηκαν ποτέ. Άλλωστε, δεν πιστεύω ότι αν κάποιος κληθεί από τη Δικαιοσύνη να καταθέσει σε τέτοια ζωτικής σημασίας υπόθεση έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί, κυρίως αν είναι δημόσιο πρόσωπο ή δημόσιος λειτουργός.
Είναι δύσκολο να προσδιορίσω τα πρόσωπα που παραβίασαν τις οδηγίες που είχε δώσει το Συμβούλιο Εφετών, αλλά πιστεύω ότι στο Εφετείο θα υπάρχουν αρχεία που να δίνουν στοιχεία για την επεξεργασία της υπόθεσης και πώς έγινε η εκτροπή από το πλαίσιο που καθόρισε το Συμβούλιο Εφετών. Η υπόθεση πρέπει να ανοίξει και να εκδικαστεί με ενημέρωση όλων όσων «φακελώθηκαν» ώστε να εξασκήσουν τα δικαιώματά τους, κυρίως όταν ένα από αυτά τα πρόσωπα είναι ο σημερινός Πρωθυπουργός.
Η διατάραξη των σχέσεων της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω των αμερικανικών κατηγοριών για παραβίαση ανθρωπίνων και θρησκευτικών δικαιωμάτων, είναι μια πραγματικότητα γνωστή σε όλους και βασικό σημείο τριβής των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Κατά καιρούς τέτοιες τριβές υπάρχουν και με εβραϊκούς κύκλους και το Ισραήλ. Η προαναφερθείσα εκστρατεία της Σαηεντολογίας και των συμμάχων της από το 1992 (όπου υπάρχουν διαθέσιμα κατασχεθέντα έγγραφα) σχεδιάστηκε από την οργάνωση να βλάψει και έβλαψε τις σχέσεις της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Στη σελίδα 33 της Αναφοράς του εισαγγελέα Αγγελή, η διεθνής διοίκηση της Σαηεντολογίας δίνει εντολή στους Έλληνες αξιωματούχους να προκαλέσουν «διεθνή θορυβώδη έρευνα» για μια Απόρρητη Αναφορά της ΕΥΠ σχετικά με αιρέσεις και παραθρησκευτικές οργανώσεις.
Η συγκεκριμένη αναφορά ήταν ουσιαστικά μια συλλογή από ανοιχτές πηγές (Open Source Intelligence – OSINT) και δεν αποτελούσε «βαθιά δουλειά» (Human Intelligence – HUMINT) Μυστικής Υπηρεσίας. Το τμήμα της ΕΥΠ ανήκε στην Γ’ Διεύθυνση, η οποία ασχολείται με αντικατασκοπεία, καταπολέμηση οργανωμένου εγκλήματος, κ.λπ., όπως επίσης με τη δράση πρακτόρων που δεν έχουν επίσημη διπλωματική κάλυψη (πράκτορες NOC). Το εν λόγω τμήμα της ΕΥΠ παρακολουθούσε οργανώσεις για να εντοπίσει αν η δράση τους ήταν διαφορετική με τη δηλωμένη μορφή και σκοπό τους. Η χρησιμοποίηση της θρησκευτικής και γενικότερα πνευματικής κάλυψης, ήταν μια από τις καλύψεις που χρησιμοποιούσαν οι οργανώσεις τις οποίες παρακολουθούσε. Όπως παλαιότερα οι Σοβιετικοί χρησιμοποιούσαν αεροπορικές εταιρείες, πρακτορεία ειδήσεων, διεθνείς οργανισμούς κ.λπ. για να τοποθετήσουν κατασκόπους ως υπαλλήλους, τώρα απλώς η ποικιλία μεγάλωσε και τα δυτικά κράτη πρωτοστατούν. Ήταν τμήμα της παλαιάς δομής επί ψυχρού πολέμου, το οποίο προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες και έγινε στόχος της CIA. Η Αναφορά του Ιανουαρίου 1993 από αυτό το τμήμα της ΕΥΠ είχε επιδίωξη να παρουσιάσει τις εθνικές συνέπειες που είχε η δράση τους στην Ελλάδα. Αν και η Αναφορά είχε αξιοσημείωτες ελλείψεις και κενά τουλάχιστον σχετικά με τη Σαηεντολογία, αποτελούσε συνοπτική πληροφόρηση και εισαγωγή για στελέχη της ΕΥΠ, ώστε να γνωρίζουν κάποια στοιχεία για τις αιρέσεις και τις παραθρησκείες, κυρίως από ανοικτές πηγές. Ο στρατηγικός χώρος της Σαηεντολογίας την παρουσίασε διαστρεβλωμένα ότι ήταν θρησκευτική καταδίωξη.
Όποια και αν είναι η στάση ενός πολίτη απέναντι στις Μυστικές Υπηρεσίες, προφανώς δεν μπορεί να γίνει ανεκτό μια ξένη Μυστική Υπηρεσία να προκαλεί δομικές αλλαγές στην ΕΥΠ. Μόνο εμείς ως πολίτες έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε αυτό, μέσω των θεσμών και διαδικασιών.
Η Σαηεντολογία διαστρέβλωσε την ουσία του θέματος και ξεκίνησε εκστρατεία δυσφήμισης της Ελλάδας σε ξένες χώρες. Στη σελίδα 39 και 40 της Αναφοράς του εισαγγελέα Αγγελή, η διεθνής διοίκηση της Σαηεντολογίας δίνει εντολή στους Έλληνες αξιωματούχους (στις 7 Φεβρουαρίου 1994) να κάνουν παρέμβαση στην πρεσβεία του Ισραήλ, ώστε το Ισραήλ να ασκήσει πίεση στην Ελλάδα για την Αναφορά της ΕΥΠ και να επαναλάβουν το ίδιο στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Αποκαλύπτουν επίσης ότι το ΚΕΦΕ έχει «άνθρωπο στην Εβραϊκή πρεσβεία». Στη συνέχεια δίνεται εντολή στους Έλληνες αξιωματούχους (στις 14 Μαρτίου 1994) να επεκταθούν με δημοσιοποίηση στην Ε.Ε. και σε διεθνείς οργανισμούς. Μιλούμε δηλαδή για μια καταγγελία της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο, τόσο σε κυβερνήσεις όσο και διεθνείς οργανισμούς, με ξεκάθαρο στόχο να βλάψει τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας και να ασκήσει βία στην κυβέρνηση και στο Κοινοβούλιο να ευθυγραμιστούν με τα συμφέροντα του στρατηγικού χώρου της Scientology.
Πολύτιμη υποστήριξη, σε αυτή την κατεύθυνση της εκτόξευσης κατηγοριών και δυσφήμισης της Ελλάδας, η Σαηεντολογία έλαβε από την οργάνωση «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι», ο Πρόεδρος της οποίας κ. Παναγιώτης Δημητράς σε έγγραφο του 1995 (Συνημμένο 4) χαρακτηρίζεται ως σύμμαχος. Στη δίκη του 1996 με την οποία έκλεισε το ΚΕΦΕ και η απόφαση επιβεβαιώθηκε το 1997, ο κ. Δημητράς ήταν μάρτυρας υπεράσπισης. Παραθέτω ένα πολύ μικρό μέρος από το πλήθος των ανακοινώσεων κ.λπ. του «Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι» υπέρ της Σαηεντολογίας. Το Συνημμένο 7 αποτελεί μια έκθεση του «Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι» σχετικά με το τι είναι η Σαηεντολογία και στην ουσία αποτελεί διθύραμβο δημοσίων σχέσεων που αποκρύπτει την πραγματική μορφή και ταυτότητά της.
Επίσης, στην ακόλουθη διεύθυνση της ιστοσελίδας του Διεθνούς Παρατηρητηρίου: http://www.ihf-hr.org/galleries/index.php?sec_id=10&pag_id=25 όπου παραπέμπει και στην Picture Gallery, όταν συνδεθούμε στο τμήμα «Photo Documentation of Human Rights Violations» δηλαδή «φωτογραφική τεκμηρίωση παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων» (στη διεύθυνσηhttp://www.ihf-hr.org/galleries/images.php?prj_id=&sec_id=10&gal_id=19) για πολύ καιρό είχε έξι φωτογραφίες από τις οποίες οι τέσσερεις αναφέρονται στην Ελλάδα και οι δύο στη Σερβία-Μαυροβούνιο!!! Μετά προστέθηκαν ακόμη δύο για τη Ρωσία. Τόσο φοβερή σύμπτωση έχουμε ώστε ΜΟΝΟ σε Ελλάδα, Ρωσία και Σερβία να μπορούν να τεκμηριωθούν «παραβιάσεις» ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Το Συνημμένο 8 και Συνημμένο 9 είναι δύο στιγμιότυπα της ιστοσελίδας σε διαφορετικές χρονικές περιόδους όταν λειτουργούσε η κεντρική ιστοσελίδα και σήμερα που δεν λειτουργεί λόγω εσωτερικού οικονομικού σκανδάλου. Στις σελίδες 331-336 και στην 376 παραθέτω στοιχεία για την πραγματική ταυτότητα του «Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι».
Το Συνημμένο 10 είναι μια εκτελεστική οδηγία από το Διεθνές Γραφείο Ειδικών Υποθέσεων της Σαηεντολογίας που στέλνεται στους Έλληνες αξιωματούχους στις 27 Αυγούστου 1992. Μετάφρασή του έχω στις σελίδες 304 – 307 του βιβλίου μου. Είναι από τη χρονική περίοδο που ακόμη δεν υπήρχε συμφωνία μεταξύ της οργάνωσης και κύκλων της αμερικανικής διοίκησης για να δοθεί θρησκευτικός μανδύας στην οργάνωση. Είναι την εποχή της λήξης του ψυχρού πολέμου και το περιορισμένης κυκλοφορίας έγγραφο αφορά ένα πρόγραμμα ελέγχου του Αμερικανικού Προξενείου στην Αθήνα. Απώτερος σκοπός ήταν η οργάνωση να ελέγχει τη διαδικασία χορήγησης βίζας για ταξίδια στην Αμερική ώστε να μπορεί να διοχετεύει εύκολα πολλά μέλη – θύματα στις εγκαταστάσεις της των Ηνωμένων Πολιτειών. Τότε πρέπει να είχαν γίνει οι αρχικές επαφές μέσα στην αμερικανική πρεσβεία, ώστε στα μετέπειτα χρόνια να αξιοποιηθούν για τη διοχέτευση συκοφαντικού υλικού εναντίον της Ελλάδας που έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση ανθελληνικής αντίληψης και κλίματος μέσα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο εκφράζεται με προκλητικό τρόπο στις ετήσιες αναφορές του σχετικά με ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα. Το έγγραφο αποκαλύπτει ότι η οργάνωση ήταν διατεθειμένη να εφαρμόσει μέχρι και βίαιη ψυχολογική πίεση και προσπέλαση στον Αμερικανό Πρόξενο ώστε να πετύχει τον έλεγχο της διαδικασίας χορήγησης βίζας, κάτι το οποίο απαγορεύεται αυστηρά από την αμερικανική νομοθεσία και τιμωρείται ομοίως και να εγκαταστήσει σαηεντολογικό κανάλι «ενημέρωσης» του State Department για τους «ρατσιστές και μισαλλόδοξους» Έλληνες.
Εκτιμώ ότι αυτή η προσπάθεια σχετίζεται σε κάποιο βαθμό και με το πρόγραμμα BULGRAVIA (BULgaria GReece Albania yugoslaVIA) και με το πρόγραμμα Project A για έλεγχο της Αλβανίας σε πρώτη φάση και δημιουργία ελεγχόμενης περιοχής με εδάφη της Βουλγαρίας, Ελλάδας, Αλβανίας και Γιουγκοσλαβίας ώστε η Σαηεντόλοτζυ να επωφεληθεί από τις αλλαγές που προκλήθηκαν με τη λήξη του ψυχρού πολέμου και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης για να αποκτήσει μια ελεγχόμενη περιοχή επιχειρήσεων και μια βάση διεθνώς ώστε να λειτουργεί πέρα από τον έλεγχο των Κρατικών Αρχών και της Δικαιοσύνης. Λεπτομέρειες έχω στις σελίδες 311-326 του βιβλίου μου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η ανατρεπτική δράση της οργάνωσης εναντίον της Ελλάδας ξεκίνησε το 1992 όταν ξεκινούσαν και τα προαναφερθέντα προγράμματα BULGRAVIA και Project A.
Ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης κ Σωτήρης Χατζηγάκης και η πρώην Υπουργός Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη ουσιαστικά δεν απάντησαν στις σχετικές ερωτήσεις του βουλευτή Πολατίδη και ο πρώην Υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος δεν απάντησε καθόλου. Δεν προχώρησαν ούτε σε έρευνα. Με αυτή τη στάση τους έχουν ευθύνη που επέτρεψαν να συνεχιστεί η παραβίαση των Άρθρων 141, 157 και 192 του Ποινικού Κώδικα και κάλυψαν προϊόντα δράσης οργάνωσης του Νόμου 2928/2001.
Με δεδομένο, όπως αναφέρεται εκτεταμένα και στην Αναφορά του εισαγγελέα Αγγελή, ότι το σαηεντολογικό κέντρο ΚΕΦΕ στην Ελλάδα βρίσκεται υπό άμεσο έλεγχο από τη διεθνή διοίκηση στη Δανία και ΗΠΑ, ευθύνη για κάθε αδίκημα έχει και ο David Miscavige, διάδοχος του ιδρυτή της οργάνωσης, Ρον Χάμπαρντ και Αρχηγός της Σαηεντολογίας διεθνώς (Συνημμένο 11), ως ο άνθρωπος που έχει τον τελικό έλεγχο κάθε ενέργειας των σαηεντολογικών κέντρων, δεδομένου ότι τα κατασχεθέντα έγγραφα αποδεικνύουν στενότατη επαφή και επικοινωνία των Ελλήνων αξιωματούχων με το ευρωπαϊκό κέντρο στη Δανία και το διεθνές στις ΗΠΑ. Η ευθύνη του David Miscavige δεν αποκλείει την ευθύνη και άλλων κατωτέρων στελεχών της Σαηεντολογίας που κατέχουν συγκεκριμένες θέσεις υλοποίησης της πολιτικής της οργάνωσης, οι οποίοι αναφέρονται (χωρίς πλήρες όνομα) στα κατασχεθέντα έγγραφα. Επαναλαμβάνω ότι αυτά βασίζονται έγγραφα που κατασχέθηκαν το 1995 και δεδομένου ότι δεν πραγματοποιήθηκε από τότε έφοδος ή άλλη παρόμοια δικαστική ενέργεια, δεν μπορώ να γνωρίζω με βεβαιότητα όλα τα συγκεκριμένα πρόσωπα που έχουν ευθύνη.
Για να γίνει κατανοητή η διείσδυση στον πολιτικό, δημοσιογραφικό χώρο και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανεξαρτήτων αρχών, το παρακάτω σχήμα παρουσιάζει γραφικά την κατάσταση σε μεγάλο βαθμό (Συνημμένο 12): http://farosradio.gr/el/faros-news/item/2414-esiea-scientology-dimar-antiratsistiko.html
.jpg)
