Τον τίτλο αυτού του περίφημου μυθιστορήματος του φημισμένου λογοτέχνη Έρνστ Χέμινγουεϊ μου έφερε στο μυαλό η απίστευτη ανάρτηση του "άϋπνου πατέρα από την Δραπετσώνα" με τίτλο "ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ"
Δεν είναι πια να απορεί κανείς με τα χάλια αυτής της έρημης πατρίδας και των δυστυχισμένων κατοίκων της.
Στερημένοι από κάθε ιδανικό, κάθε γλυκιά ανάμνηση της ιστορίας των προγόνων τους-ανάμεσα στις οποίες και ο συναισθηματικά φορτισμένος ήχος της καμπάνας-ευνουχισμένοι από κάθε δημιουργικό και αισιόδοξο όραμα, επιβιώνουν σπρώχνοντας την κάθε μέρα προς την επόμενη μέχρι που να πεθάνουν συνήθως "ξαφνικά" και από έκπληξη.Αρχίζοντας λοιπόν από το τέλος που ο "άυπνος πατέρας " θέλει να μάθει αν μπορεί να διεκδικήσει το δίκηο του πουθενά, αν υπάρχει όριο ντεσιμπέλ για τις καμπάνες!!!! του απαντώ:
Στερημένοι από κάθε ιδανικό, κάθε γλυκιά ανάμνηση της ιστορίας των προγόνων τους-ανάμεσα στις οποίες και ο συναισθηματικά φορτισμένος ήχος της καμπάνας-ευνουχισμένοι από κάθε δημιουργικό και αισιόδοξο όραμα, επιβιώνουν σπρώχνοντας την κάθε μέρα προς την επόμενη μέχρι που να πεθάνουν συνήθως "ξαφνικά" και από έκπληξη.Αρχίζοντας λοιπόν από το τέλος που ο "άυπνος πατέρας " θέλει να μάθει αν μπορεί να διεκδικήσει το δίκηο του πουθενά, αν υπάρχει όριο ντεσιμπέλ για τις καμπάνες!!!! του απαντώ:
Οι καμπάνες των εκκλησιών που κάθε Κυριακή χτυπούν για τον καθένα μας ξεχωριστά, καλώντας μας να αφήσουμε το κρεβάτι και την υποτιθέμενη άνεσή μας για να πάμε στην εκκλησιά όπου θα ακούσουμε όπως επί 2000 χρόνια τώρα όλοι οι χριστιανοί το χαρμόσυνο και αισιόδοξο, το μοναδικό αισιόδοξο μήνυμα που έχει απομείνει στον γκρι αυτό κόσμο, της Ανάστασης του Χριστού, σιώπησαν κάποτε:
Όταν η Πόλη έπεσε στον βάρβαρο ανατολίτη κατακτητή. Όταν η Ελλάδα μπήκε στην βαθύτερη και μακρύτερη νύχτα της ιστορίας της.
Οι "ενοχλητικές" καμπάνες των εκκλησιών σε κάθε εσχατιά αυτής της πανέμορφης και ταλαιπωρημένης χώρας χτυπούσαν και χτυπούν για να αναγγείλουν καταστροφές, θανάτους, αλλά και εθνικές γιορτές, νίκες του στρατού μας, την λευτεριά που ξανακερδήθηκε με το αίμα πολλών άϋπνων πατεράδων που σε αντίθεση με τον ανώνυμο γράφοντα, χαιρόταν ακούγοντας τον ήχο τους. Στη βαθιά νύχτα του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Ρωσία, την Α. Ευρώπη, την Αλβανία, τα Βαλκάνια, σίγησαν οι καμπάνες των εκκλησιών που γίναν σταύλοι, κέντρα προπαγάνδας, μουσεία, "εξορίστηκε" ο Χριστός, η Παναγιά κι οι Άγιοι...οι παπάδες ξυρίστηκαν, τους έβγαλαν τα ράσα, τους εξόρισαν. Πέρασαν τα χρόνια κι ο ήχος της καμπάνας σήμανε ξανά για να δείξει ότι ο Χριστός, ο ταπεινός ξυλουργός της Ναζαρέτ που γεννήθηκε σε φάτνη και που το σπίτι του δεν είχε "καινούργια παράθυρα αλουμινίου", Ο Θεός δηλαδή που έγινε άνθρωπος, σταυρώθηκε, αναστήθηκε για να συμπαρασύρει μαζί Του όλους μας στο Φως Του, ΔΕΝ ΕΞΟΡΙΖΕΤΑΙ, γιατί ζει πάντα μέσα στις καρδιές όλων, είτε χτυπούν ή όχι οι καμπάνες....
Αλλά εκεί που στην κυριολεξία έφριξα από αγανάκτηση είναι όταν διάβασα: " Δεν σέβονται την κούραση μας, τα μωρα που κοιμούνται , τον άρρωστο που υποφέρει. Ξερουμε οτι η εκκλησία ειναι εκει, αν θελουμε να παμε θα παμε δεν χρειαζεται να μας το υπενθυμίζουν καθε μερα."
Η καμπάνα της εκκλησιάς χτυπάει ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ για τον κουρασμένο, για τα μωρά που κοιμούνται, για τον άρρωστο που υποφέρει, για τον φυλακισμένο, για την χήρα, για το ορφανό, για τον ναυτικό, για τον άνεργο, για τους ελάχιστους αυτής της γης που όλοι οι υπόλοιποι αλλά όχι κι ο Χριστός ή η Εκκλησία Του, δείχνουν να τους έχουν ξεχάσει.
Η Ελλάδα αγαπητέ "άυπνε πατέρα" είναι κατά το σύνταγμά της χώρα όπου η κυρίαρχη θρησκεία είναι η Ορθόδοξη Ανατολική Χριστιανική ομολογία. Η Ελλάδα που τους πάντες ανέχεται έφτασε στο απίστευτο κατά τη γνώμη μου επίπεδο βλακείας να επιτρέψει στους μουσουλμάνους να γιορτάσουν το τέλος του ραμαζανιού σε κεντρική πλατεία της πρωτεύσουσάς της!!! Άσχετο που στις μουσουλμανικές χώρες και μόνον το να φοράς δημόσια το σταυρό στο στήθος σου αποτελεί λόγο φυλάκισης, άσχετο που απαγορεύεται ρητά η ανέγερση χριστιανικών εκκλησιών...
Αν λοιπόν σ' ενοχλούν τόσο πολύ οι καμπάνες των εκκλησιών, αν δεν καταλαβαίνεις ότι αφού αυτές τις καμπάνες τις ακούς τόσο δυνατά σαν να χτυπούν μέσα στο σπίτι σου όπως γράφεις, ΜΑΛΛΟΝ ΧΤΥΠΑΝΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΙΣ ΖΩΗ, τότε έχω μια συμβουλή να σου δώσω:
Α Λ Λ Α Ξ Ε Χ Ω Ρ Α...!!!
Απόστολος Χρ. Βαβύλης
Υ.Γ. Στο μεταξύ του αφιερώνω την φωτογραφία με το εκπληκτικό καμπαναριό από την Ι. Μ. των Αγίων Αυγουστίνου και Σεραφείμ του Σάρωφ στο Τρίκορφο Φωκίδος που έχει 400 σήμαντρα και 62 καμπάνες όπως κατά το θρύλο κι η Αγιά Σοφιά το Μέγα Μοναστήρι καθώς και το ποίημα των θρύλων και των ελπίδων των υπερήφανων άυπνων πατεράδων του ελληνισμού που λέει: " Σημαίνει ο Θεός σημαίνει η γη, σημαίνουν τα επουράνια, σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά το Μέγα Μοναστήρι με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες, κάθε καμπάνα και παπάς κάθε παπάς και διάκος" Με κλίκ εδώ θα τις ακούσει κιόλας. http://www.youtube.com/watch?v=nG78taPx5BA&feature=re
ΠΗΓΗ
