Ένας από τους διαπρεπέστερους Ιεράρχες του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήταν ο Γερμανός (Στυλιανός) Καραβαγγέλης, διότι η Μακεδονία και όλη η Ελλάδα είδε την Εκκλησία προμαχούσα υπέρ της ελευθερίας του Γένους.
Γεννήθηκε το 1866 στην Στύψη της Λέσβου. Είχε έναν αδελφό και έξι αδελφές. Από τον παππού του, που έλαβε μέρος στην επανάσταση του 1821 και του διηγούνταν πολλά κατορθώματα, φαίνεται να επηρεάστηκε και σφυρηλάτησε τον θαρραλέο και αγωνιστικό χαρακτήρα του.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπό την φωτισμένη προσωπικότητα του Πατριάρχη Ιωακείμ του Γ’ διείδε τον κίνδυνο για την Μακεδονία και στελέχωσε τις Μητροπόλεις με εξαίρετους Μητροπολίτες, όπως αυτήν της Καστοριάς με το Γερμανό Καραβαγγέλη.
Οι Βούλγαροι εκείνη την εποχή πίεζαν έντονα και δολοφονούσαν τους Μακεδόνες κατοίκους της Ορεστίδας. Ο Μητροπολίτης Γερμανός για να αντιμετωπίσει την ανθελληνική τους δράση περιόδευε συνεχώς στην επαρχία του και εμψύχωνε τους Έλληνες κατοίκους της. Βοηθούσε τους Μακεδονομάχους και δημιουργούσε ένοπλα σώματα αυτοάμυνας σε κάθε χωριό. Υπήρξε πρωτεργάτης και πρωταγωνιστής στον Μακεδονικό Αγώνα.
Αυτή του την δράση οι Βούλγαροι δεν του την συγχώρεσαν ποτέ. Το Βουλγαρικό κομιτάτο προσπάθησε να τον δολοφονήσει, ευτυχώς χωρίς αποτέλεσμα.
Γιά τον ίδιο λόγο αντέδρασαν και οι Τούρκοι, που πίεσαν με τη σειρά τους το Πατριαρχείο και πέτυχαν την ανάκλησή του στην Κωνσταντινούπολη. Ακολούθως (1908) τοποθετήθηκε στον επισκοπικό θρόνο της Αμάσειας του Πόντου. Το 1923 εκλέχθηκε Μητροπολίτης Ιωαννίνων και το 1924 Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Βιέννη, όπου και απεβίωσε το 1935.