Πώς ἡ ψῆφος μας μπορεῖ νά γίνει ἀφορμή γιά νά ὑποστοῦμε πολλά δεινά καί μεγάλες δοκιμασίες...

Στίς 18 καί στίς 25 Μαϊου  καλούμαστε  νά ἐπιλέξουμε τούς ἐκπροσώπους μας καί πολλοί ἀπό ἐμᾶς ἴσως βρισκόμαστε καί σέ δίλημμα γιά τό πῶς θά ἐπιλέξουμε νά ψηφίσουμε.

Ἕνα καί μόνο θά σᾶς πῶ! Νά ἐπιλέξουμε χριστιανικά καί ὀρθόδοξα. Δηλαδή νά ἐπιλέξουμε, ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παϊσιος αὐτούς πού ἔχουν φόβο Θεοῦ, πού ἀγαποῦν τόν Χριστό μας, πού ἔχουν ἐπίκεντρο στή ζωή τους τίς διδαχές Του, πού δέν λειτουργοῦν μέσα ἀπό σκοπιμότητες καί ἰδιοτέλειες. Κι ἄν δέν ἐπιλέξουμε ἔτσι τούς ἐκπροσώπους μας καί βάλουμε προσωπικές φιλίες καί ἐγωισμούς νά καθορίζουν τήν προτίμησή μας, δηλαδή τήν ψῆφο μας τότε ἕνα σᾶς λέγω καί σημειῶστε το γιατί σύντομα θά μέ θυμηθεῖτε. Θά βρεθοῦμε ἀντιμέτωποι μέ τίς συνέπειες τῶν πνευματικῶν νόμων!

Δέν μπορεῖ λ.χ. ὡς Ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά ψηφίζουμε αὐτούς πού μάχονται τό εὐαγγέλιό μας, νά ψηφίζουμε κόμματα καί παρατάξεις πού τάχθηκαν λ.χ. ὑπέρ τῆς περιβόητης ἔκθεσης Λούνατσεκ καί χωρίς ντροπή ὑποστηρίζουν ἀνοικτά τήν ἀνωμαλία καί τόν κιναιδισμό, τή βδελυρή μασονία καί τόν σατανισμό. Να ψηφίζουμε αὐτούς πού μάχονται νά παραμείνει ἡ Ἑλλάδα χώρα ὑποτελής στούς ἐκφραστές τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας, στούς γνωστούς -ἀγνώστους σ’ ὅλους μας, πού κρύβονται πίσω ἀπό τήν γενική ὁρολογία «δανειστές»...

 Ἄς μήν πέφτουμε λοιπόν, ὡς Χριστιανοί στήν καλοστημένη παγίδα τους γιατί σύντομα-πολύ σύντομα- θά ὑποστοῦμε τίς συνέπειες τῆς ἐπιλογῆς μας. Καί ποιά εἶναι ἡ παγίδα τους; Νά βάζουν ἕναν χριστιανό στά ψηφοδέλτιά τους ὁ ὁποῖος λειτουργεῖ σάν τό τυράκι στήν φάκα. Κι αὐτό γιατί μᾶς θεωροῦν καί μᾶς ἐκλαμβάνουν σάν ποντίκια... στά ὁποῖα κατά καιρούς στά συστημικά ἐργαστήριά τους πειραματίζονται. Καί αὐτά τά δύστυχα ἀνθρωπάκια, πού παριστάνουν τό τυράκι λησμονοῦν τή λαϊκή ρήση πού λέει «Δεῖξε μου τούς φίλους σου , νά σοῦ πῶ ποιός εἶσαι»!

Κι ἄν οἱ φίλοι σου εἶναι μασόνοι, ἀντίχριστοι, σατανιστές, θιασῶτες τῆς ἀνωμαλίας καί τοῦ κιναιδισμοῦ τότε ἐσύ σέ τί ἄραγε θά διαφέρεις ἀπό δαύτους; Θά μοῦ πεῖτε πολιτικολογῶ; Ὄχι, καλοί μου Χριστιανοί κατηγορηματικά ὄχι. Ἁπλῶς ἐφιστῶ τήν προσοχή σας γιά νά μήν τήν πάθουμε γιά μία ἀκόμη φορά...

Καί γιά νά γίνω πιό σαφής  θά ἀναφερθῶ στή συμφωνία πού σύναψε ὁ καλός Θεός μέ τόν ἄνθρωπο ἐλπίζοντας νά κατανοήσετε τό πῶς λειτουργοῦν οἱ πνευματικοί νόμοι Του. Θά σᾶς παρουσιάσω ἕνα μικρό δεῖγμα τῶν συνεπειῶν τῆς παραβίασής τους... γιά νά ἐπεξηγήσω, τά ὅσα ἤδη προανέφερα.

Ὅταν λοιπόν ὁ Θεός δημιούργησε τόν ἄνθρωπο, ἔφτιαξε καί τό λειτουργικό πλαίσιο, τούς νόμους δηλαδή πού θά τόν ὁδηγοῦσαν μέ ἀσφάλεια καί θά τόν ἔκαναν εὐτυχισμένο. Μέ λίγα λόγια θά λέγαμε ὅτι σύναψε μία συμφωνία μαζί του! Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα τήν παραβίασαν, ὅπως γνωρίζουμε, τή συμφωνία αὐτή κατόπιν τῆς ἐμπλοκῆς τοῦ πονηροῦ ὄφεως. Καί φυσικά γνώρισαν τίς συνέπειες τῆς παραβίασής τους. Ὁ Θεός λοιπόν τούς ἔβαλε ἀπέναντι ἀπό τόν Παράδεισο γιά νά βλέπουν τί εἶχαν καί τί ἔχασαν. Στήν οὐσία οἱ πρωτόπλαστοι μέ τήν παραβίαση τῆς συμφωνίας τους ἄνοιξαν μία ὀρθάνοικτη πύλη στόν Ἀντίδικο, ὁ ὁποῖος ἐν συνέχεια τούς ταλάνιζε ποικιλοτρόπως. Ὑπέστησαν δηλαδή τίς συνέπειες τῆς παραβίασης τῆς συμφωνίας μέ τό Θεό. Ἔκοψαν στήν οὐσία τίς γέφυρες προσέγγισης πρός Αὐτόν καί δέν Τόν ἀφουγκράζονταν πλέον τά ὑπέροχα αὐτά δειλινά τῆς συζήτησης μαζί Του.

Ὁ καλός Θεός ὅμως, δέν ἄφησε στήν τύχη του τό πιό τέλειο δημιούργημά Του. Ποιός ἄλλωστε πατέρας ἀφήνει τά παιδιά του; Ἔτσι, ἀποφάσισε νά στείλει μετά ἀπό μεγάλη προετοιμασία τόν Υἱό Του, τόν Μονογενῆ, τόν Μεσσία Ἰησοῦ Χριστό γιά νά ἐπαναφέρει σέ ἰσχύ τήν ἀρχική συμφωνία μέ τόν ἄνθρωπο, νά στήσει δηλαδή τήν γκρεμισμένη γέφυρα καί νά ἐπιτρέψει καί πάλι αὐτό τό ἐξαίσιο ἀντάμωμα Θεοῦ καί ἀνθρώπου. Μέ τήν Ἀνάστασή Του λοιπόν ὁ Χριστός ἄνοιξε καί πάλι τόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἔτσι, ὁ ἄνθρωπος πού θά εἰσέλθει στό ἀναστάσιμο ἅρμα τοῦ Κυρίου μπορεῖ κάλλιστα νά ἀφουγκράζεται τά βήματα τοῦ Θεοῦ καί νά συνομιλεῖ μαζί Του.

Βέβαια πολλοί ἀκόμη στεκόμαστε ἀντίκρυ τῆς γέφυρας καί ἀρνιόμαστε κατηγορηματικά νά τήν περάσουμε, ἔτσι ὥστε νά νιώσουμε καί πάλι τήν μεγάλη ἀγκαλιά τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Καί ξέρετε γιατί ἀρνιόμαστε; Γιατί βάζουμε τόν ἐγωισμό νά προπορεύεται τῆς ταπείνωσης. Καί ἡ ταπείνωση εἶναι τό μέσον τῆς προσέγγισης μέ τό Θεό. Αὐτό ἄς μήν τό λησμονοῦμε. Ὡς ἐκ τούτου, καλοί μου χριστιανοί, πολλοί ἀπό ἐμᾶς συνειδητά ἐνίοτε δέν θέλουμε νά τηροῦμε τή συμφωνία μέ τό τριαδικό καί μόνο ἀληθινό Θεό. Τί σημαίνει αὐτό πρακτικά; Σημαίνει ὅτι προτιμοῦμε ἤ καλύτερα ἐπιλέγουμε καί ψηφίζουμε τήν ὠμή παραβίαση μέ ὅλες τίς συνέπειές της. Καί γιά νά γίνουμε πιό σαφεῖς, γιά νά κατανοήσουμε τό γιατί κάποιοι κουβαλοῦν βαρύ σταυρό στούς ὤμους τους θά ἀναφερθοῦμε στό κάτωθι περιστατικό.

Πρίν ἀπό λίγους μῆνες ἦρθε στό γραφεῖο μου ἕνας καλός φίλος. Ἦταν ἔντονα προβληματισμένος. Τόν ρώτησα τί εἶχε συμβεῖ; Κι ἐκεῖνος τότε ἄρχισε νά μοῦ ἐξιστορεῖ τό κατάντημα μίας χριστιανικῆς, μέσα σέ εἰσαγωγικά «χριστιανικῆς» οἰκογένειας πολύ φίλων του, τῶν κουμπάρων του, πού ζοῦσαν ἕνα μεγάλο δράμα. Συγκεκριμένα πέθανε ὁ γιός τους σέ ἡλικία 13 ἐτῶν ἀπό ἀνεύρυσμα.

 «Δέν ξέρω τί νά πῶ στόν πατέρα, πού συνεχῶς τά βάζει μέ τό Θεό χαρακτηρίζοντας Τον ὡς τιμωρό»! Πῶς θά τόν παρηγοροῦσες στήν περίπτωση αὐτή; μέ ρώτησε. Δέν σᾶς κρύβω ὅτι ἔνιωσα ἀρχικά παντελῶς ἀμήχανος. Τόν ρώτησα ὅμως, νά μοῦ περιγράψει τό πῶς ζοῦσε αὐτή ἡ οἰκογένεια, πρίν τό συμβάν τοῦτο, ἐπιδιώκοντας νά κατανοήσω γιατί ὁ καλός Θεός ἐπέτρεψε μία τέτοια μεγάλη δοκιμασία.

Σήκωνε πολύ μεγάλο σταυρό, μοῦ εἶπε ἐκεῖνος! Ἡ γυναίκα τοῦ φίλου μου, ἄν καί εἶχε καλή σχέση μέ τήν Ἐκκλησία, τή διέκοψε ὅταν γνώρισε κάποιον στή δουλειά της καί σύναψε μαζί του ἐξωσυζυγική σχέση! Ὁ φίλος μου τήν ἀνακάλυψε καί ἀντί νά τή βοηθήσει νά ἐπανέλθει ἐπιχείρησε νά τήν ἐκδικηθεῖ. Ἄρχισε λοιπόν καί αὐτός τά νυχτοπερπατήματα. Γνώρισε μάλιστα μία φοιτήτρια, σχεδόν μία εἰκοσαετία νεώτερή του καί τήν ἔμπαζε ἀκόμη καί στό σπίτι του. Ἄσε τί νά σοῦ λέω ζοῦσαν ἕνα δράμα, τό ὁποῖο ὁλοκληρώθηκε μέ τό θάνατο τοῦ μοναχογιοῦ τους.

- Πῶ-πῶ ἀναφώνησα ἀσυναίσθητα! Πόσο ἀγάπη ἔδειξε ὁ Θεός; Λειτούργησαν ἄψογα καλέ μου φίλε οἱ πνευματικοί νόμοι περί μοιχείας καί εὐτυχῶς πού λειτούργησαν γιατί σώθηκε τό παιδάκι τους. Γι’ αὐτό αὐτοί πρέπει νά δοξολογοῦν καί νά εὐχαριστοῦν τό Θεό νύχτα καί μέρα. 

- Βρέ σύ τρελός εἶσαι; Ἄν τούς πῶ κάτι τέτοιο θά μέ πάρουν μέ τίς πέτρες. Τί πνευματικοί νόμοι λειτούργησαν; Καί πῶς σώθηκε ἕνα παιδί, πού ἀκόμη δέν μπόρεσε νά ζήσει τίποτε; Καί στό κάτω -κάτω τῆς γραφῆς τόσο ἄδικος εἶναι ὁ Θεός; Γιατί δέν τιμωρήθηκαν οἱ ἴδιοι καί ἐπέλεξε νά πάρει τό καημένο τό παιδάκι; Τί ἔφταιξε αὐτή ἡ ψυχούλα;

- Γιά νά σοῦ ἀπαντήσω θά ξεκινήσω λίγο ἀνάποδα. Θά σέ ρωτήσω λοιπόν νά μοῦ πεῖς τί ποσοστά ἐν Χριστῷ σωτηρίας θά εἶχε ἕνα παιδί ὅταν ἐπιβίωνε μέσα σέ καθημερινούς καυγάδες; Πῶς θά μεγάλωνε ἕνα παιδί, ὅταν στό σπίτι του χόρευαν ἀνεξέλεγκτα ὄχι μόνο τό δαιμόνιο τῆς μοιχείας ἀλλά καί τά συνεταιράκια του...; Τό πιθανότερο ἦταν νά ὁδηγεῖτο μέ μαθηματική ἀκρίβεια στήν παρανομία, νά βυθιζόταν δηλαδή στό βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας ἀκολουθώντας τό παράδειγμα τῶν γονιῶν του. Ἐκτός φυσικά καί γινόταν κάποιο θαῦμα. Πρίν ὅμως μοῦ ἀπαντήσεις θά ἤθελα νά προσθέσω κι αὐτό πού ἄκουσα κάποτε ἀπό τό στόμα ἑνός σοφοῦ μακαριστοῦ Ἁγιορείτη γέροντα ἀπό τίς Καρυές, τοῦ π. Ἰεροθέου. Στήν ἀπορία μου γιατί πεθαίνουν ἐνίοτε ἀκόμη καί βρέφη ἐκεῖνος μοῦ ἀπάντησε: «Στόν Παράδεισο ὁ Θεός φροντίζει νά ὑπάρχουν καί μπουμπούκια. Θυμήσου τίς δολοφονίες τῶν χιλιάδων μικρῶν παιδιῶν ἀπό τόν ἀδίστακτο δολοφόνο Ἡρώδη. Εἶναι οἱ πρῶτοι μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό καί τά ἱερά λείψανά τους εὐωδιάζουν μέχρι σήμερα»!

Γιά μένα λοιπόν καλέ μου φίλε, ἄριστα ἔπραξε ὁ Θεός! Οἱ δύο γονεῖς τοῦ παιδιοῦ κυλιόντουσαν στήν κυριολεξία σάν τά γουρούνια στό βοῦρκο τῆς κόλασης. Μόνο ὁ θάνατος τοῦ παιδιοῦ τους, μόνο μία μεγάλη δοκιμασία θά μποροῦσε νά τούς ταρακουνήσει καί νά βγοῦν ἀπό τήν κόλαση πού ἔφεραν μέσα στό σπίτι τους. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἔχουν τώρα τήν εὐκαιρία νά μετανοήσουν, νά ταπεινωθοῦν νά τακτοποιήσουν τή σχέση τους μέ τό Θεό καί νά σωθοῦν κι αὐτοί. Καί ἄν εἰλικρινά μετανοήσουν τότε ὁ Θεός θά τούς δώσει καί πάλι -κι αὐτό σημείωσε το- τήν εὐκαιρία νά ἀναλάβουν ὡς γονεῖς τήν ἐν Χριστῷ ἀνατροφή ἑνός νέου παιδιοῦ. Ἔχουμε ἄλλωστε τό τρανό  παράδειγμα τοῦ Ἰώβ. Θυμήσου τά ἔχασε ὅλα, γυναίκα, παιδιά περιουσίες. Ἐπέτρεψε ὁ Θεός στό μιαρό Ἀντίδικο νά τόν δοκιμάσει μέ τό χειρότερο δυνατό τρόπο. Ἀλλά δέν κατάφερε ὁ μιαρός νά πάρει ἀπό τόν Ἰώβ τόν πιό πολύτιμο θησαυρό πού εἶχε στήν καρδιά του. Ποιός ἦταν ὁ θησαυρός; Ἡ ἀδιάλειπτη δοξολογία καί εὐχαριστία πρός τόν Θεό. Ὁ Ἰώβ λοιπόν δέν διέρρηξε, δέν χάλασε τή συμφωνία μέ τό Θεό ἐπικαλούμενος, ὅπως εἴθισται νά κάνουμε ὅλοι μας σήμερα καλοί μου χριστιανοί διάφορες δυσκολίες τῆς ζωῆς, οὔτε ἀναζήτησε, ὅπως ἐμεῖς νέους σωτῆρες... Κι εὐνοήθηκε ἀπό τό Θεό παρέχοντας ἑκατονταπλάσια τά καλούδια στή ζωή του. Προτίμησε νά ζεῖ στόν Παράδεισο καί νά ἀφουγκράζεται τό Θεό, νά συνομιλεῖ μαζί του. Γιατί ὅλη τή ζωή του τήν εἶχε ἀφήσει σέ Ἐκεῖνον. Ἄς θυμηθοῦμε τή μεγάλη δοκιμασία τοῦ Ἀβραάμ μέ τή θυσία τοῦ μονάκριβου παιδιοῦ του Ἰσαάκ, ἡ ὁποία τόν κατέστησε μεγάλο καί ξακουστό γενάρχη.

Συμπερασματικά λοιπόν θά σοῦ ἔλεγα, ὅσο καί νά σοῦ φανεῖ παράξενο, ὅτι ὁ Θεός μέσα ἀπό τούς ἄριστους πνευματικούς νόμους του ἔδωσε ἕνα λαχεῖο στούς δύο φίλους σου. Κι γί αὐτό πρέπει νά τόν εὐχαριστοῦν καί νά τόν δοξάζουν ἀνελλιπῶς. Καί νά θωρακίσουν μέ τή μετάνοιά τους καί τήν ταπείνωση τόν οἶκο τους...

Καί νά θυμόμαστε πάντα ἀπό τίς ἐπιλογές μας κρινόμαστε ὅλοι.

www.orthodoxia.gr

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΑΚΤΕ-ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ