Αυτό προϋποθέτει όμως, μία υπέρβαση από μέρους της πολιτικής εξουσίας του τόπου ανεξαρτήτου κομματικού χρωματισμού. Η αλήθεια είναι πάντως ότι η πολιτική εξουσία παραμένει εγκλωβισμένη και αιχμάλωτη σε ανόητες και βλακωδέστατες αντιλήψεις σατανικών λεσχών και μασωνικών στοών που συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτα στη χώρα μας και να απλώνουν τα πλοκάμια τους σε πόλεις αλλά και σε χωριά... Και αυτό το κακό κανένας πρωθυπουργός και υπουργός δεν μπορεί και δεν έχει τα κότσια να αντιμετωπίσει...
Μπροστά στον οικονομικό σκόπελο που δημιούργησε το τεράστιο δημοσιονομικό χρέος και της ορατής πλέον αδυναμίας ανώδυνης επίλυσής του η παρούσα κυβέρνηση έτεινε χείρα βοηθείας προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, αποβλέποντας στην έμπρακτη συμπαράστασή της στην αναγκαία πλέον εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.
Η πολιτική εναγκίστρωσης στην γλυκιά εξουσία προϋποθέτει επιπλέον και τις ανάλογες ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες που θα στηρίξουν τις πολιτικές ιδιοτελείς κινήσεις, όπως λόγω χάριν αυτής της εξ ολοκλήρου ένταξης των μεταναστών δεύτερης γενιάς στην ελληνική κοινωνία και της χορήγησης δικαιώματος ψήφου... Και η εκκλησιαστική αρχή του τόπου φίλα προσκείμενη στην νέα κυβέρνηση, όπως εμπράκτως διαπιστώνεται αποτελεί το καλύτερο δυνατό σύμμαχο τουλάχιστον επί του παρόντος!
Μπροστά στον οικονομικό σκόπελο που δημιούργησε το τεράστιο δημοσιονομικό χρέος και της ορατής πλέον αδυναμίας ανώδυνης επίλυσής του η παρούσα κυβέρνηση έτεινε χείρα βοηθείας προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, αποβλέποντας στην έμπρακτη συμπαράστασή της στην αναγκαία πλέον εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.
Η πολιτική εναγκίστρωσης στην γλυκιά εξουσία προϋποθέτει επιπλέον και τις ανάλογες ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες που θα στηρίξουν τις πολιτικές ιδιοτελείς κινήσεις, όπως λόγω χάριν αυτής της εξ ολοκλήρου ένταξης των μεταναστών δεύτερης γενιάς στην ελληνική κοινωνία και της χορήγησης δικαιώματος ψήφου... Και η εκκλησιαστική αρχή του τόπου φίλα προσκείμενη στην νέα κυβέρνηση, όπως εμπράκτως διαπιστώνεται αποτελεί το καλύτερο δυνατό σύμμαχο τουλάχιστον επί του παρόντος!
Το φιλάνθρωπο πρόσωπο της Εκκλησίας, άλλωστε, δύναται να κατασβήσει τις αδηφάγες φλόγες μιας πιθανής λαϊκής αναταραχής, η οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποτελέσει το βασικό ανατροπέα των οιανδήποτε κυβερνητικών σχεδίων, προγραμμάτων και εξαγγελιών.
Η εύλογη λαϊκή αγανάκτηση που προκαλείται από την καθιέρωση εδώ και δεκαετίες ενός καθεστώτος «νόμιμης» κατάχρησης- κλοπής του ιδρώτα του βιοπαλαιστή, αλλά και από τη δημόσια ρουσφετολογική αντίληψη που λειτουργεί ως τροφός στην ανεξέλεγκτη σπατάλη και που ενδεχομένως θα ενισχυθεί από τη σειρά σκληρών φορολογικών μέτρων, ανησυχεί πάρα πολύ την κυβέρνηση...
Η αρχή της επερχόμενης Άνοιξης, όπου αναμένονται σειρά ανακατατάξεων σε Δύση και Ανατολή κατά πολλούς αναλυτές αποτελεί ορόσημο στους επικοινωνιακούς επί του παρόντος προγραμματισμούς της νέας κυβέρνησης του τόπου. Μέσα στο πλαίσιο αυτό η μεθοδευμένη εδώ και καιρό αντιπαράθεση με την Εκκλησία φαίνεται να μετατίθεται εν ευθέτω χρόνω, αφού η παρούσα χρονική περίοδο απαιτεί την συνοχή και συναίνεση Αρχών και Θεσμών. Βέβαια, οι αιφνιδιασμοί σε βάρος της κυβέρνησης του Νοεμβρίου με το εφάπαξ(!) χαράτσι και με την αλλαγή του καθεστώτος πρόσληψης εκκλησιαστικών υπαλλήλων αποτελούν ένα δείγμα των πραγματικών διαθέσεων, που δεν αποκλείεται αναλόγως με τις πολιτικές συγκυρίες και πάλι συντόμως να ενεργοποιηθούν...
Προς το παρόν τουλάχιστον διαπιστώνεται μία αλλαγή στη γραμμή πλεύσης της αμιγώς αντεκκλησιαστικής πολιτικής του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Αλλαγή που σύμφωνα με πληροφορίες οφείλεται στις εισηγήσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος προσφάτως είχε την ευκαιρία μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας να συζητήσει με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο εφ’ όλης της ύλης.
Ενόψει λοιπόν και των Χριστουγέννων κρίθηκε σκόπιμο ένα επικοινωνιακό άνοιγμα προς την Εκκλησία προς καθησυχασμό του χριστεπώνυμου ποιμνίου που διέκρινε στην κυβέρνηση την τάση να ξηλώσει από παντού ότι θυμίζει Χριστό και Ορθοδοξία. Και μέσα στο πνεύμα του καθησυχασμού ερμηνεύεται η πρόσκληση για πρώτη φορά στα χρονικά προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να παραστεί στο υπουργικό συμβούλιο.
Προηγήθηκε βέβαια η μετάβαση του πρωθυπουργού στους χώρους φιλανθρωπικής προσφοράς της Εκκλησίας. Δια του τρόπου αυτού αποφεύχθηκαν επί του παρόντος οι κλυδωνισμοί και οι σιωπηλές διαμαρτυρίες του ιερού κλήρου και των πιστών ένεκα της αντεκκλησιαστικής πολιτικής, αλλά και ο πολιτικός κίνδυνος να καρπωθεί εξ ολοκλήρου τη λαϊκή δυσαρέσκεια το αντίπαλο πολιτικό κόμμα και ο νέος αρχηγός του Αντ. Σαμαράς.
Από την πλευρά του ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος κατάφερε με την κίνηση αυτή να κερδίσει έδαφος έναντι κυρίως της διαμορφωθείσας ενδοεκκλησιαστικής εικόνας αμφισβήτησης των ηγετικών του προσόντων. Ασυνείδητα θέλουμε να πιστεύουμε πως έπαιξε το χαρτί της κυβέρνησης ευελπιστώντας στη συμπαράστασή της προκειμένου να υλοποιήσει ένα προνοιακό έργο, το οποίο θεωρεί πως θα αποτελέσει το αντίβαρο στις άνευ όρων υποχωρήσεις της Εκκλησίας που παρατηρήθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο.
Εκτός όμως, των μύχιων επιδιώξεων της μίας η της άλλης πλευράς και των αντιδράσεων ορισμένων εκφραστών μίας ξεπερασμένης και καταδικασμένης σε γη και ουρανό άθεης φιλοσοφίας εκείνο πραγματικά που ευαρεστεί το λαό αλλά και χαροποιεί το Έθνος πέραν των οιανδήποτε ιδιοτελών σκοπιμοτήτων είναι η συμπόρευση στα εύκολα και τα δύσκολα των δοκιμασμένων στον χρόνο θεσμών του τόπου και δη της Εκκλησίας και της Πολιτείας.
Η συμπόρευση αυτή μάλιστα όταν έχει ως βάση την έμπρακτη διδασκαλία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και το Ευαγγέλιο είναι φυσικό να αποτελεί για τον ουρανό μία ιδιότυπη δοξολογική έκφραση προς τον τριαδικό Θεό. Και αυτό είναι φυσικό να σηματοδοτεί σειρά ευλογιών που θα διαλύσουν κάθε σκόπελο!
Αυτό προϋποθέτει όμως, μία υπέρβαση από μέρους της πολιτικής εξουσίας του τόπου ανεξαρτήτου κομματικού χρωματισμού. Η αλήθεια είναι πάντως ότι η πολιτική εξουσία παραμένει εγκλωβισμένη και αιχμάλωτη σε ανόητες και βλακωδέστατες αντιλήψεις σατανικών λεσχών και μασωνικών στοών που συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτα στη χώρα μας και να απλώνουν τα πλοκάμια τους σε πόλεις αλλά και σε χωριά... Και αυτό το κακό κανένας πρωθυπουργός και υπουργός δεν μπορεί και δεν έχει τα κότσια να αντιμετωπίσει...
Ως εκ τούτου χωρίς Ευαγγέλιο και Χριστό, οι όποιες πολιτικές κινήσεις εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης και διπλωματικών ελιγμών αποτελούν φρούδες ελπίδες και οδηγούν με απόλυτη ακρίβεια σε απογοητεύσεις...
Πως άλλωστε να μην οδηγεί σε απογοητεύσεις η υποθάλπουσα αντίληψη ανώτατων κυβερνητικών αξιωματούχων περί απομάκρυνσης θρησκευτικών συμβόλων από δημόσια κτίρια και σχολεία; Πως να μην οδηγεί σε απογοητεύσεις η αναγγελθείσα προεκλογικώς ψήφιση νόμου για το γάμο των κίναιδων και των ανωμάλων; Και πως να μην οδηγεί σε απογοητεύσεις η υποβάθμιση του εποικοδομητικού για τους νέους μαθήματος των θρησκευτικών και η εκκολαπτόμενη πολιτική αλλαγής του καθεστώτος συναλληλίας στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας;...
Θα μου πείτε πως ορίστηκαν επιτροπές διαλόγου για να βρουν χρυσή φόρμουλα στα ανωτέρω μέσα από μία επίπονη κατά την προσωπική μας άποψη ανούσια στη βάση της διαπραγμάτευση. Γιατί ας μην γελιόμαστε, στην ουσία θα πρόκειται για μία διαπραγμάτευση που θα αποβλέπει κατά πόσο θα πρέπει να περιθωριοποιηθεί περαιτέρω το Ευαγγέλιο και ο Χριστός ενόψει σατανικών αντιλήψεων περιτυλιγμένων με το «προοδευτικό» σατανικό πέπλο του μεσαιωνικού διαφωτισμού και των άθεων εκφραστών του δεξιών και αριστερών που επιβάλλουν εγχώρια και ξένα κέντρα εξουσίας ...
Συντάκτης: Δ.ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
