Ο κατοχικός ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ έριξε άλλη μια νάρκη στις συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού. Απαίτησε την ελεύθερη εγκατάσταση των κατοίκων των Κοκκίνων στο χωριό τους. Για όσους δεν γνωρίζουν καταστάσεις, αυτό ακούγεται αθώο. Τι πιο λογικό, όταν βαδίζουμε σε λύση του Κυπριακού, να αρχίσει η επιστροφή των εκτοπισμένων και από τις δύο πλευρές. Η τουρκική πλευρά θέτει, όμως, το θέμα δολίως και με γνώμονα τη διαχρονική στόχευση για τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Ενώ ζητεί την επιστροφή των Κοκκινιωτών, δεν προσφέρει προς επανεγκατάσταση Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων περιοχές που έχει υπό τον έλεγχό του ο στρατός κατοχής και δεν έχουν εποικιστεί. Παραδείγματος χάριν θα μπορούσε να πει ότι η επανεγκατάσταση στα Κόκκινα μπορεί να συνδεθεί με την ελεύθερη επανεγκατάσταση στην κλειστή περιοχή της Αμμοχώστου. Η τουρκική προσέγγιση είναι ότι εύκολα ή δύσκολα η πλευρά μας θα εξαναγκαστεί από τους ισχυρούς της γης να αποδεκτεί λύση δύο κρατών, με συνομοσπονδιακή - ομοσπονδιακή σύνδεση. Έτσι τα Κόκκινα, που βρίσκονται μεταξύ Πύργου και Παχυάμμου, θα διοικούνται από το ελληνικό κράτος της Κύπρου. Η περιοχή των Κοκκίνων είναι μεγάλης τουριστικής σπουδαιότητας και η παράκτια γη εκεί θα πηγαίνει σε πολύ ψηλές τιμές στις διάφορες αναπτύξεις. Δεν θα μπορεί να δοθεί για τυχόν αποζημιώσεις προσφύγων που δεν θα επιστρέψουν ή δεν θα θελήσουν να επιστρέψουν. Κι αυτό, γιατί οι περιοχές τους θα έχουν αλλοιωθεί από την τουρκική παρουσία και θα βρίσκονται βαθιά στα όρια του τουρκοκυπριακού κρατιδίου. Έτσι, μια νέα εστία έντασης δημιουργείται στα μετόπισθεν των ελληνικών θέσεων. Το Κυπριακό το 1963-64 πυροδοτήθηκε και από τις εντάσεις στην περιοχή Κοκκίνων. Ο αυτοκινητόδρομος προς τη Λευκωσία κοβόταν από τους γιουρούκηδες που έφτασαν εκεί με πλοιάρια από την Τουρκία.
Αυτοί οι πρώτοι διχοτομικοί πυρήνες εμβολίασαν και εκπαίδευσαν τους Τουρκοκύπριους στασιαστές της περιοχής, που εξέπεμπαν μεγάλο ανθελληνικό φανατισμό. Οι ακραίες θέσεις και συμπεριφορές τους οδήγησαν σε αντεκδικήσεις και η περιοχή βάφτηκε στο αίμα. Υπάρχουν μνήμες, προηγούμενα και έχθρες που δεν φαίνεται να τις γεφύρωσε ο χρόνος. Τουρκοκύπριοι των Κοκκίνων κάνουν λόγο για επικηρυγμένους Ελληνοκυπρίους που δολοφόνησαν ηγέτες τους. Έτσι η σφηκοφωλιά των Κοκκίνων θα αρχίσει να λειτουργεί διαλυτικά στο νέο κατασκεύασμα. Οι τριβές που μπορεί να αναπτυχθούν θα αποτελούν το τέλειο άλλοθι για τουρκική δράση και επέκταση. Την ίδια ώρα που ο Ταλάτ εισηγείται την επιστροφή των Κοκκινιωτιών, δεν προτείνει την απελευθέρωση της Γιαλούσας, που δόθηκε στους κατοίκους των Κοκκίνων ως προσωρινή διαμονή τους μέχρι τη λύση. Δηλαδή, ζητήσαμε τη διάνοιξη του οδοφράγματος Πύργου και αυτοί θέλουν να επεκτείνουν το κυπριακό πρόβλημα στις γενισιουργούς του αιτίες. Είναι τώρα η ώρα να μιλούν για επιστροφή των Κοκκίνων στους κατοίκους τους, όταν καμιά πρόοδος στο προσφυγικό δεν έχει επιτελεστεί; Στο κάτω-κάτω, ποιος εξεδίωξε τους Κοκκινιώτες από το χωριό τους; Μεταφέρθηκαν με πλοιάρια στα κατεχόμενα και από εκεί στη Γιαλούσα, όπου τους αναγγέλθηκε ότι θα είναι η νέα τους πατρίδα. Η πλευρά μας βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Δεν μπορεί να αρνηθεί την επιστροφή των νομίμων κατοίκων καμιάς περιοχής. Δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι Κοκκινιώτες μπορούν να εγκατασταθούν, αν το επιθυμούν, πίσω στη γη τους. Όμως το κομμάτι αυτό της γης βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του στρατού κατοχής και περιβάλλεται πεταλοειδώς από τις κυπριακές δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς.
Ο παραλιακός δρόμος που ενώνει τον Πύργο με τον Παχύαμμο διέρχεται μέσα από το χωριό. Για να καταστεί δυνατή η παράκαμψη των Κοκκίνων χαράχτηκε στα βουνά πολύ μακρύτερος περιφερειακός δρόμος, με πολλές στροφές και ανεβοκατεβάσματα. Πράγματι, η διέλευση διά μέσου των Κοκκίνων θα διευκολύνει πολύ την ανάπτυξη της περιοχής. Πώς θα γίνεται όμως η διακίνηση; Θα επιδεικνύονται δύο φορές ταυτότητες και θα συμπληρώνονται δύο φορές χαρτιά για το κατοχικό καθεστώς. Μια φορά για τη διέλευση από το Λιμνίτη και μια από τα Κόκκινα. Το θέμα άρχισε να παγιδεύεται στις τουρκικές καλένδες. Μας βάζουν τόσα εμπόδια, ώστε στο τέλος να τους πούμε, δεν μας ενδιαφέρει αυτό το οδόφραγμα. Το Κυπριακό άρχισε από την οδό Λήδρας και τα Κόκκινα, σήμερα και τα δύο βρίσκονται και πάλι στην επικαιρότητα, και ένας Θεός ξέρει πού θα καταλήξουμε. Πάντως, καλού-κακού, ας μετρά η πλευρά μας τις παρενέργειες της κάθε κίνησής της και ας μη θυσιάσει την ευρύτερη ασφάλεια της περιοχής για πρόχειρες λύσεις. Όλοι επιθυμούμε διακαώς θετικές εξελίξεις, όμως όχι με διολίσθηση προς τις παράλογες τουρκικές απαιτήσεις. Τα Κόκκινα έχουν υφαλοκρηπίδα και χωρικά ύδατα μήπως; Μια ματιά να ρίξει κάποιος σε χάρτες που εκδίδει το ψευδοκράτος και θα δει τη διεκδίκηση αυτή.
