Η συνέντευξη περί Μουσταφά Κεμάλ και τα όσα λέγονται σε αυτήν έχει δύο πολύ ενδιαφέρουσες όψεις.
Η πρώτη είναι ότι εκτός από τους πολιτικούς, τους καθηγητές, τους διανοούμενους και τους δημάρχους,
περάσαμε και σε άλλες επαγγελματικές τάξεις που θαυμάζουν και υμνούν τον κεμαλικό φασισμό.
περάσαμε και σε άλλες επαγγελματικές τάξεις που θαυμάζουν και υμνούν τον κεμαλικό φασισμό.
Η δεύτερη –ουδέν κακόν αμιγές καλού–, και μάλιστα δημοσιευμένη σε καθεστωτική τουρκική εφημερίδα, αφορά την παραδοχή ότι το σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, που η δήθεν καταστροφή του οδήγησε στη σφαγή των Ελλήνων στα Σεπτεμβριανά το 1955, είναι ένα τεράστιο ψεύδος.
Παρά την προπαγάνδα ότι ο Μουσταφά Κεμάλ γεννήθηκε το 1881 στη Θεσσαλονίκη, στο τριώροφο κτήριο, το οποίο είχε χτίσει δήθεν ο πατέρας του και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αποστόλου Παύλου και Αγίου Δημητρίου, έχουμε αποδείξει εδώ και καιρό ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, και στο συγκεκριμένο κτήριο, είναι ένας μύθος.
Βεβαίως στο ψεύτικο σπίτι του Κεμάλ γράφτηκε μια από τις μεγαλύτερες προβοκάτσιες στην παγκόσμια ιστορία.
Η έκρηξη τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου 1955 στον κήπο του τουρκικού προξενείου Θεσσαλονίκης και έξω από το ψευδώς αναφερόμενο ως σπίτι του Κεμάλ, θα αποτελέσει την αφορμή για τον πρωτοφανή για τα παγκόσμια χρονικά διωγμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Χρυσαυγή (Σαρίγερ) Λαγκαδά· και μάλιστα το 1981, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μουσταφά Κεμάλ, επισκέφθηκε την Χρυσαυγή (το κτήριο της τότε κοινότητας) ο Τούρκος πρόξενος Θεσσαλονίκης μαζί με τον γραμματέα του (εφ. Ελληνικός Βορράς, 10 Μαΐου 1981) συνοδευόμενοι και από τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο. Ο πρόξενος ήξερε την αλήθεια και γι' αυτό παρακάλεσε τους κατοίκους να του υποδείξουν το ακριβές σημείο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ, από όπου πήρε πολλές φωτογραφίες. Σε κάποια στιγμή αποκάλυψε στους Έλληνες συνοδούς του: «Γνωρίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε επίσημα και καταλαβαίνετε το λόγο…». Ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να χρηματοδοτήσει την ανέγερση μουσείου, το οποίο θα βοηθούσε και την ανάπτυξη του χωριού…
Το 1981 πάλι, με αφορμή τους εορτασμούς για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Κεμάλ, οι βουλευτές Ν. Βενιζέλος και Κ. Μπαντουβάς, με ερώτησή τους στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, αμφισβήτησαν επισήμως τη θεωρία ότι το σπίτι δίπλα στο Τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης είναι αυτό στο οποίο γεννήθηκε ο Κεμάλ, επικαλούμενοι μάλιστα και αυτοί την μαρτυρία της ίδιας της αδελφής του, Μακμπουλέ, όπως διασώθηκε σε τουρκικές βιβλιογραφικές πηγές (Aydemir κτλ.).
Στην δεκαετία του 1930, μετά το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας, και συγκεκριμένα το 1934, η ελληνική κυβέρνηση ανάρτησε έξω από το σπίτι μια πινακίδα όπου αναφερόταν ότι «Εδώ γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ». Και σαν να μην έφτανε αυτό, το 1937 η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά έδωσε εντολή στο Δήμο Θεσσαλονίκης να αγοράσει το σπίτι από την οικογένεια Σεραφειμίδου, που το κατοικούσε. Όταν η οικογένεια αρνήθηκε να το πουλήσει, το κράτος προχώρησε στην απαλλοτρίωσή του. Μετά ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κ. Μερκουρίου ενημέρωσε με επιστολή του την κυβέρνηση του Ισμέτ Ινονού ότι χαρίζει το σπίτι στο τουρκικό κράτος.
Η Τουρκία μετέφερε έπιπλα από τα ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ και Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης, ακόμα και ρούχα του Κεμάλ, τα οποία εκτίθενται πλέον δίνοντας την εντύπωση στον επισκέπτη ότι χρησιμοποιήθηκαν μέσα σε αυτό το σπίτι από τον ίδιο τον Κεμάλ.
Μετά και τις τελευταίες δηλώσεις για τον τόπο γέννησης, και τους συγχωριανούς του φασίστα Κεμάλ, του δασκάλου του Χίτλερ, φαίνεται ότι οι λάτρεις και οι υμνητές του κεμαλικού φασισμού αποκτούν και άλλα χαρακτηριστικά. Πέρα από την Ύβρη, είναι εντυπωσιακό βεβαίως να συμβαίνει αυτό στη χώρα της αντίστασης, του φωτός, της αλήθειας και του μαρτυρίου εκατομμυρίων ανθρώπων από τη Σμύρνη και την Τραπεζούντα, μέχρι τα Καλάβρυτα και το Δίστομο.
Όλα όμως κρίνονται, και κριτές για τα παραπάνω είναι οι ψυχές των δολοφονημένων, αποδίδοντας στους θαυμαστές του Κεμάλ και του κεμαλικού φασισμού τη Νέμεση.