Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
(«Ο Πατροκοσμάς», Προφητεία 57η , σελ. 39)
«Οι ποιμένες ως λύκοι γενήσονται. Οι ιερείς το ψεύδος ασπάσονται. Οι μοναχοί τα του κόσμου ποθήσουσιν...» γράφει για την εποχή του Αντιχρίστου ο άγιος Ιππόλυτος.
(Άγιος Ιππόλυτος ΒΕΠΕΣ 6, 278)
Ο Άγιος Νείλος ο Αγιορείτης
«Όταν πλησιάση ο καιρός της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτισθή η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη της σαρκός και θα πληθυνθή σφόδρα η ασέβεια και η ανομία... Οι ποιμένες των Χριστιανών Αρχιερείς και ιερείς θα είναι άνδρες κενόδοξοι, μη γνωρίζοντες παντελώς την δεξιάν οδόν από την αριστεράν... Αι εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών Ποιμένων και αλλοίμονον τότε εις τους εν τω κόσμω ευρισκομένους Χριστιανούς οι οποίοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι δεν θα βλέπουν από κανένα φως επιγνώσεως...» προφητεύει ο άγιος Νείλος ο Αγιορείτης και Μυροβλύτης.
(Προφητεία Αγίου Νείλου. Πιστόν αντίγραφον από το Βιβλίον «Ευαγγελικός Κήπος»,
της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Κύπρου)
της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Κύπρου)
Ο Αββάς Μωϋσής
«Εν ταις ημέραις εκείναις... θέλουν προχειρίζεσθαι ηγούμενοι και ποιμένες άνδρες αδόκιμοι αρετής, άπιστοι... μη διακρίνοντες την δεξιάν οδόν εκ της αριστεράς, αμελείς, φιλομέριμνοι, τα πρωτεία με δώρα αρπάζοντες... μη γνωρίζοντες κατηχείν και νουθετείν το ποίμνιον... εκ της τοιαύτης δε αμελείας και καταφρονήσεως των ποιμένων απολούνται οι αδελφοί...» προφητεύει και ο Αββάς Μωϋσής.
(Δ. Παναγόπουλου, «Άγιοι και Σοφοί περί των μελλόντων να συμβώσι», Προφητεία Αββά Μωϋσέως, σελ. 6).
«Αλλά ζητάμε δικό μας σημείο της παρουσίας του Κυρίου. Εμείς οι εκκλησιαστικοί ζητάμε εκκλησιαστικό σημείο, και ο Κύριος λέγει· “και τότε θα σκανδαλισθούν πολλοί και θα παραδώσουν ο ένας τον άλλο και θα μισήσουν ο ένας τον άλλο” (Ματθ. Κ’ , ις’ ). Αν ακούσεις ότι, επίσκοποι στρέφονται εναντίον επισκόπων, και κληρικοί εναντίον κληρικών, και λαοί εναντίον λαών, και φτάνουν μέχρι να χυθεί αίμα, να μην ταραχθείς. Διότι κάτι τέτοιο είναι ήδη γραμμένο», λέγει για την εποχή του Αντιχρίστου και της Δευτέρας Παρουσίας ο Άγιος Κύριλλοςυ Ιεροσολύμων.
(Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, ΕΠΕ 2, 130)
Ο Αββάς Ισχυρίων
Κάποτε, τον 4ο αιώνα, όταν ρωτήθηκαν κάποιοι μοναχοί για το πως θα ζουν και θα είναι οι Μοναχοί και Κληρικοί τις επόμενες γενεές, και τα έσχατα χρόνια, ο Αββάς Ισχυρίων είπε τα εξής σημαντικά:
«Οι Άγιοι Πατέρες της σκήτεως προφήτευσαν περί της εσχάτης γενεάς: "Πως ζούμε και τι πνευματική εργασία κάνουμε άραγε εμείς σήμερα", λέγει κάποιος από τους πατέρες της σκήτεως; Και απαντάει ένας από αυτούς που λεγόταν Αββάς Ισχυρίων και ήταν πολύ ενάρετος και μεγάλος πνευματικά σε σχέση με όλους τους άλλους.
"Εμείς προσπαθήσαμε, αγωνιστήκαμε και τηρήσαμε τις εντολές του Θεού".
Και λένε κάποιοι. "Αλήθεια μετά από εμάς τι θα πράξουν και πως θα ζουν οι επόμενοι;"
Και απήντησε ο Αββάς Ισχυρίων:
"Αυτοί πρόκειται να εργασθούν και να φθάσουν στα μισά απ’ ότι μπορέσαμε και φθάσαμε εμείς".
"Εμείς προσπαθήσαμε, αγωνιστήκαμε και τηρήσαμε τις εντολές του Θεού".
Και λένε κάποιοι. "Αλήθεια μετά από εμάς τι θα πράξουν και πως θα ζουν οι επόμενοι;"
Και απήντησε ο Αββάς Ισχυρίων:
"Αυτοί πρόκειται να εργασθούν και να φθάσουν στα μισά απ’ ότι μπορέσαμε και φθάσαμε εμείς".
Και ερώτησαν πάλι. "Και μετά απ’ αυτούς οι μετέπειτα τι θα κάνουν;"
Και απήντησε:
"Εκείνοι δεν πρόκειται να έχουν κανένα πνευματικό έργο και καμμία ουσιαστική αρετή. Πρόκειται δε να τους έλθει πολύ μεγάλος πειρασμός και όσοι μπορέσουν να αντέξουν και να τον υπομείνουν μέχρι τέλους, θα φανούν ανώτεροι από όλους ημάς και τους αγίους μας"».
(Αββάς Ισχυρίων, Γεροντικόν, σελ. 53)
Ο Αββάς Παμβώ
Ερώτησε κάποτε ένας μοναχός τον αββά Παμβώ:
«Αλήθεια γέροντα, θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών (στα έσχατα χρόνια) και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησιές;»
«Αλήθεια γέροντα, θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών (στα έσχατα χρόνια) και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησιές;»
Και ο Γέροντας απάντησε:
«Εκείνο τον καιρό θα ψυχραθεί η αγάπη των πολλών και θα πέσει μεγάλη θλίψη. Θα γίνουν επιδρομές εθνών. Μετακινήσεις λαών, αστάθεια στους βασιλείς, ανωμαλία στους κυβερνήτες, οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι και πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. Οκνηροί στις προσευχές αλά πρόθυμοι στην καταλαλιά, έτοιμοι για κατηγορία. Δεν θα θέλουν ούτε να μιμούνται ούτε αν ακούνε βίους και λόγους Γερόντων, αλλά κυρίως θα φλυαρούν και θα λένε "αν ζούσαμε κι εμείς στις μέρες τους, θα αγωνιζόμασταν και εμείς". Οι επίσκοποι πάλι των καιρών εκείνων θα δείχνουν δουλικότητα προς τους ισχυρούς, θα βγάζουν τις αποφάσεις ανάλογα με τα δώρα που θα παίρνουν και δεν θα υπερασπίζονται τους φτωχούς, όταν θα κρίνονται. Θα θλίβουν τις χήρες και θα καταταλαιπωρούν τα ορφανά. Ακόμη θα εισχωρήσει και στον λαό απιστία, ασωτία, μίσος, έχθρα, ζήλεια, φιλονικία, κλεψιά, μέθη, έξαλλες διασκεδάσεις, μοιχεία, πορνεία, φόνοι και διαρπαγές».
Είπε τότε ο αδελφός: «Και τί θα μπορεί να κάνει κανείς σε τέτοιους δύσκολους καιρούς;»
Και ο Γέροντας απάντησε:
«Παιδί μου, σε τέτοιες ημέρες θα σωθεί εκείνος που θέλει και προσπαθεί να σώσει την ψυχή του και αυτός θα ονομαστεί μέγας στη Βασιλεία των Ουρανών».
Και ο Γέροντας απάντησε:
«Παιδί μου, σε τέτοιες ημέρες θα σωθεί εκείνος που θέλει και προσπαθεί να σώσει την ψυχή του και αυτός θα ονομαστεί μέγας στη Βασιλεία των Ουρανών».
(Το Μέγα Γεροντικόν - Τόμος Α’ κεφ. Α’ 84 σελ.113,115
Εκδ. Ι. Ησυχ. "Το Γενέσιον της Θεοτόκου" Πανόραμα Θεσσαλονίκης )
Εκδ. Ι. Ησυχ. "Το Γενέσιον της Θεοτόκου" Πανόραμα Θεσσαλονίκης )
