Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Η... εκπόρνευση των Αμερικανικών ΜΜΕ αλλά και των δημοσκοπήσεων

Τα συστημικά media προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα νίκης της Χίλαρι για να νιώσει ο αδαής ακροατής ότι οι εκλογές τελείωσαν
Aπό τον
Νίκο Σταματάκη*
Σκηνές απείρου κάλλους διαδραματίζονται μπροστά στα έκθαμβα μάτια μας λίγες ημέρες πριν από τις αμερικανικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου. Στο τελευταίο επεισόδιο πρωταγωνίστρια ήταν η πορνοστάρ Τζέσικα Ντρέικ, ενδέκατη στη σειρά των γυναικών που κατηγορούν τον Τραμπ, η οποία κατήγγειλε ότι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων τη φίλησε και την άρπαξε από το χέρι πριν από μία δεκαετία. Εντελώς συμπτωματικά, την προηγούμενη μέρα η κυρία αυτή είχε λανσάρει εμπορική ιστοσελίδα σεξουαλικού περιεχομένου, στην οποία -μεταξύ άλλων- πωλεί συμβουλές και εργαλεία «σεξουαλικής ευεξίας»...

Το επεισόδιο είναι χρήσιμο, γιατί προσωποποιεί όχι μόνο την κατρακύλα του προεκλογικού κλίματος στον βούρκο, αλλά και τη συνολική εκπόρνευση του πολιτικού συστήματος (και ειδικά των συστημικών ΜΜΕ) στα μεγάλα συμφέροντα που με κάθε τρόπο προωθούν την υποψηφιότητα της Χίλαρι. Την ίδια στιγμή που η «ευαίσθητη» αυτή ύπαρξη κατηγορούσε τον Τραμπ, τα WikiLeaks αποκάλυπταν ότι ο διευθυντής της εκστρατείας της Χίλαρι, Τζον Ποντέστα (ομογενής από την πλευρά της μητέρας του) είχε προωθήσει ολόκληρο σχέδιο «προς όλες τις κατευθύνσεις» (και τούτο σαφώς περιλαμβάνει και τους στενούς συνδέσμους της Χίλαρι στα συστημικά ΜΜΕ και στον χώρο των δημοσκόπων) με συμβουλές για τη διαμόρφωση του δείγματος των δημοσκοπήσεων, έτσι ώστε να ευνοεί την υποψήφια των Δημοκρατικών.
Καταβαραθρώθηκε η αξιοπιστία των συστημικών δημοσκοπήσεων...
Αλλά τι ακριβώς συμβαίνει με τις δημοσκοπήσεις; Τις τελευταίες μέρες υπάρχει τεράστια απόκλιση ορισμένων δημοσκοπήσεων και ειδικά αυτών των συστημικών μέσων (ABC, NBC, CNN κ.ά.) από άλλες που θεωρούνται πιο αξιόπιστες και έχουν παρελθόν ακριβέστατων προβλέψεων (IDB, Rasmussen. LATimes). Οι δεύτερες παρουσιάζουν τον Τραμπ να προηγείται ελαφρά ή τους δύο υποψηφίους να ισοψηφούν, ενώ οι πρώτες παρουσιάζουν τη Χίλαρι να έχει ουσιαστικά κερδίσει τη μάχη, προηγούμενη ακόμα και με 12 ποσοστιαίες μονάδες! Τα συστημικά ΜΜΕ προβάλλουν αποκλειστικά αυτές τις δημοσκοπήσεις -ακριβώς για να δημιουργήσουν κλίμα αναπόφευκτης νίκης της Χίλαρι- αγνοώντας τελείως τις άλλες και δημιουργώντας στον αδαή ακροατή την αίσθηση ότι οι εκλογές έχουν τελειώσει.

Ποιος ο λόγος των αποκλίσεων αυτών; Εχει σαφώς να κάνει με τη διαμόρφωση του «δείγματος» της κάθε δημοσκόπησης. Για παράδειγμα, στο δείγμα της αξιόπιστης δημοσκόπησης της IDB δημοκρατικοί, ρεπουμπλικάνοι και ανεξάρτητοι ερωτώμενοι αποτελούν περίπου το 30% η κάθε κατηγορία, με ελαφρά προτίμηση (2-3 μονάδων) στους δημοκρατικούς και τους ανεξάρτητους, λόγω της μεγαλύτερης συμμετοχής τους στους εκλογικούς καταλόγους. Ενώ το δείγμα της δημοσκόπησης του ABC περιλαμβάνει πάνω από 9% περισσότερους δημοκρατικούς, κάτι που δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στην πραγματικότητα.

Ηταν τόσο κραυγαλέα η απόσταση μεταξύ της δημοσκόπησης του ABC και της πολιτικής πραγματικότητας που ο «δικός» μας Τζορτζ Στεφανόπουλος αναγκάστηκε να εξηγήσει στο δημοφιλές πρόγραμμά του της περασμένης Κυριακής ότι «συνήθως η ψαλίδα στις δημοσκοπήσεις κλείνει λίγο πριν από τις εκλογές». Δυστυχώς, όμως, δεν απέφυγε τα ειρωνικά σχόλια του κόσμου, επειδή ανέλαβε τον βρόμικο ρόλο να προωθήσει τον πιο διεφθαρμένο υποψήφιο πρόεδρο στην ιστορία της Αμερικής, τη Χίλαρι Κλίντον.
Είναι προφανές, πάντως, ότι το διακύβευμα είναι τόσο μεγάλο για την πολιτική ελίτ και τα συστημικά ΜΜΕ, ώστε εξαιρετικοί επαγγελματίες, όπως ο Στεφανόπουλος, και μεγάλες εταιρίες δημοσκοπήσεων είναι διατεθειμένες να ριψοκινδυνεύσουν το πιο μεγάλο κεφάλαιό τους, την αξιοπιστία τους, για να βοηθήσουν τη Χίλαρι.
Το φαινόμενο των πειραγμένων ή αποτυχημένων δημοσκοπήσεων έχει προκαλέσει τεράστιο θέμα παγκοσμίως, ειδικά στην περίπτωση του ελληνικού δημοψηφίσματος του Ιουνίου 2015 και του πρόσφατου Brexit. Κοινός παρονομαστής σε όλες τις περιπτώσεις -και ειδικά στις αμερικανικές εκλογές- δεν είναι μόνο οι «παρεμβάσεις του συστήματος» που τις χρησιμοποιεί ως πολιτικό όπλο, αλλά και η αποτυχία τους να καταμετρήσουν κάποια καίρια φαινόμενα. Πρώτο ανάμεσα σε αυτά είναι το συναίσθημα του κόσμου. Τόσο στην Ελλάδα προ του δημοψηφίσματος όσο και στο Brexit, αλλά κυρίως στις τωρινές αμερικανικές εκλογές υπάρχει ένα τεράστιο κύμα αγανάκτησης και πάθους, που απογειώνει την «αντι-συστημική» ψήφο.

Ο Ντόναλντ Τραμπ συγκεντρώνει περίπου έναν χρόνο τώρα από 15.000 έως 30.000 κόσμο σε κάθε του συγκέντρωση - και μιλάμε για σχεδόν καθημερινές συγκεντρώσεις. Χιλιάδες άλλοι παραμένουν έξω από τον χώρο των συγκεντρώσεων, όπου έχει συμβεί το «αδιαχώρητο». Η Χίλαρι είναι σχεδόν εξαφανισμένη και μιλούν άλλοι «αντ' αυτής». Αλλά ακόμα και οι ομιλίες του προέδρου Ομπάμα γίνονται μπροστά σε μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες απαθούς ακροατηρίου. Μόλις προχθές ο υποψήφιος αντιπρόεδρος της Χίλαρι Τιμ Κέιν μίλησε σε ακροατήριο 30 ατόμων!

Το αντι-συστημικό αυτό πάθος του κόσμου δεν μπορεί παρά να έχει αντίκτυπο στο εκλογικό αποτέλεσμα - όσο οργανωμένη και να είναι η εκστρατεία της Χίλαρι, όση βοήθεια και να έχει από το κατεστημένο και τις ελίτ. Και αν τελικά κερδίσει, η νίκη της δεν θα είναι σε καμία περίπτωση άνετη ή «σαρωτική».

Επίσης, όλες οι δημοσκοπήσεις έχουν δυσκολία να καταγράψουν ένα σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων που θα κατέβει στις κάλπες πρώτη φορά. Το ποσοστό αυτό είναι καθαρά αντι-συστημικό και σε τεράστια πλειοψηφία αποτελείται από οπαδούς του Τραμπ ή του αντιπάλου της Χίλαρι, Μπέρνι Σάντερς. Πολλοί από τους τελευταίους θα προτιμήσουν την αποχή από την ψήφο στην Χίλαρι, ενώ κάποιοι θα ψηφίσουν Τραμπ. Τέλος, είναι φανερό ότι πολλοί από τους ψηφοφόρους του Τραμπ, δεδομένου του κλίματος εκφοβισμού που δημιουργεί το σύστημα, δεν δηλώνουν τις αληθινές προθέσεις τους ακόμη και στους συζύγους τους!

http://www.dimokratianews.gr/content/68107/i-ekporneysi-ton-amerikanikon-mme-alla-kai-ton-dimoskopiseon