Ἡ Ἐπανάστασις τοῦ ’21 δὲν ἦτο ταξική. Ἦτο πανεθνική! Μικροί, μεγάλοι, πλούσιοι, πτωχοί, σοφοί, ἀγράμματοι, κλῆρος καὶ λαός, Πατριάρχαι, ἱερεῖς, μοναχοί, οἱ πάντες ἐξηγέρθησαν ὡς μία ψυχή. Δὲν ἔγινε διὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ μόνον καὶ τὰς στερήσεις τοῦ λαοῦ. Ἔγινε κυρίως καὶ πρωτίστως διὰ τὰ πνευματικὰ καὶ αἰώνια.
«Γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ καὶ γιὰ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου καθισμένη στὰ γόνατα τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, ποὺ εἶχε στὰ μάτια ψηφιδωτὸ τὸν καημὸ τῆς Ρωμηοσύνης», ὅπως ὡραῖα ἐπεσήμανε ὁ Σεφέρης.
Οἱ ἀγωνισταί, παρὰ τὰς συγγνωστὰς ἀνθρωπίνας ἀδυναμίας καὶ τὰ λάθη των, ὑπῆρξαν ἥρωες τιτανομάχοι, οἱ ὁποῖοι ἐβάστασαν ἐπαξίως εἰς τοὺς ὤμους τους τὸ βάρος χιλιάδων ἐτῶν ἱστορίας καὶ μὲ τὸν ἱδρῶτα τους, τὸ αἷμα τους, τὴν θυσία τους, τὸν ἀπαράμιλλον ἡρωϊσμό τους, ἐδημιούργησαν αὐτὸ τὸ ἐλεύθερον Ἑλληνικὸν κράτος, βασιζόμενοι πρωτίστως εἰς τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν σκέπην τῆς Θεοτόκου.
Ἕνα κράτος, τὸ ὁποῖο ὀνειρεύθηκαν χριστιανικό, ἀξιοπρεπές, ἔντιμον, σεβαστὸν εἰς πάντας. Χρέος ἰδικόν μας σήμερον εἶναι νὰ ἀξιοποιήσωμεν τὰς θυσίας των καὶ νὰ μὴν προδώσωμεν τὰς ἐλπίδας καὶ τὰ ὄνειρά των.
Ἕνα κράτος, τὸ ὁποῖο ὀνειρεύθηκαν χριστιανικό, ἀξιοπρεπές, ἔντιμον, σεβαστὸν εἰς πάντας. Χρέος ἰδικόν μας σήμερον εἶναι νὰ ἀξιοποιήσωμεν τὰς θυσίας των καὶ νὰ μὴν προδώσωμεν τὰς ἐλπίδας καὶ τὰ ὄνειρά των.
Ἡ Ἑλλὰς δὲν θὰ σωθῇ οὔτε μὲ τὴν λήθην ἤ διαστροφὴν τῆς Ἱστορίας της, οὔτε μὲ τὴν λυκοφιλίαν τῶν Τούρκων, οὔτε μὲ τὰς ἐλεημοσύνας τῶν εὐρωπαίων ἑταίρων της, οὔτε μὲ τὸν ἐνδοτισμὸν εἰς τὰς προκλήσεις τῆς παγκοσμιοποιήσεως. Θὰ σωθῇ μόνον μὲ τὴν Χριστιανικὴν πίστιν τῶν τέκνων της, μὲ τὸ ἀδούλωτον φρόνημα, τὴν ἐθνικὴν ἀξιοπρέπειαν καὶ τὰς φιλοτίμους προσπαθείας τοῦ λαοῦ, καὶ μὲ τὴν ἐμμονὴν εἰς τὰς ἁγίας ὑποθήκας τῶν πανσεβάστων ἡρώων τῆς Ἐθνεγερσίας καὶ Παλιγγενεσίας.
Προσκυνοῦντες σήμερον τὸ μέγα θαῦμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καὶ τῆς Σαρκώσεως τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὑποκλινόμεθα ταυτοχρόνως πρὸ τῶν σεβασμίων ἐλευθερωτῶν τῆς Πατρίδος καὶ προσευχόμεθα δι’ ἕνα καλλίτερον αὔριον τῆς Ἑλλάδος.