Ἡ μεγάλη ἀπάτη τοῦ εὐρώ καί ἡ κατάλυση τῆς Δημοκρατίας

Μέ τό εὐρώ οἱ τιμές καταναλωτοῦ ὑπερδιπλασιάστηκαν.  Τά εἰσοδήματα συρρικνώθηκαν σημαντικά. Περιθωριοποιήθηκαν ὁλόκληρες πληθυσμιακές ὁμάδες καί περιοχές. Χιλιάδες μικρομεσαίες ἐπιχειρήσεις ἔκλεισαν ὁριστικά. Τά ἰδιωτικά κεφάλαια διέρρευσαν σέ ξένες τράπεζες καί «ἀσφαλεῖς» προορισμούς.

Χειροκροτήσαμε μέ ἐνθουσιασμό καί ὁδηγήσαμε στή Βουλή κομματικούς ἀρχηγούς πού κανένας σοβαρός ἄνθρωπος δέν θά τούς ἐμπιστευόταν ἔστω καί τή διαχείριση πολυκατοικίας!

 

Γράφει ὁ Μιλτιάδης ὁ Ἀθηναῖος

«Γιά νά θυμοῦνται οἱ παλιοί καί νά μαθαίνουν οἱ νέοι μας, πώς τό ὄνειρο τῆς ὑλικῆς εὐημερίας ἔγινε ἐφιάλτης καί ὁδήγησε τή χώρα στήν παρακμή»

Τό 2002 καθιερώθηκε τό εὐρώ ὡς ἐπίσημο νόμισμα τῆς χώρας, στή θέση τοῦ ἐθνικοῦ μας νομίσματος τῆς δραχμῆς, ἀπό τήν κυβέρνηση τοῦ Κωνσταντίνου Σημίτη. Ἡ χώρα ὅμως ἦταν τελείως ἀπροετοίμαστη καί ἀνέτοιμη γιά ἕνα τόσο σοβαρό καί ἐπικίνδυνο ἐγχείρημα. Πήγαμε οἱ ἀφελεῖς νά περπατήσουμε γυμνοί στά ἀγκάθια. Μᾶς γοήτευσαν οἱ σειρῆνες καί τά ψεύτικα φῶτα τῆς «πλανεμένης» Δύσης καί τῆς Παγκοσμιοποίησης. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν ἀναμενόμενο καί προδιαγεγραμμένο. «Πνιγήκαμε» σέ ἄγνωστα, βαθειά, ἀχαρτογράφητα νερά, καί τώρα θρηνοῦμε τίς μεγάλες ἀπώλειες.

Ἡ φθοροποιός ἐπίδραση τοῦ εὐρώ ἐξακολουθεῖ ἀμείωτη, μέχρι καί σήμερα, στήν ἑλληνική οἰκονομία. Ἡ ἀνεργία αὐξήθηκε  δραματικά. Ὑπάρχουν 1.500.000 ἄνεργοι καί 2.000.000 ὑποαπασχολούμενοι. Τό παραγωγικό δυναμικό τῆς χώρας, εἶναι χωρίς κουράγιο καί ἐλπίδα γιά οὐσιαστική ἀνάκαμψη.

Ἡ κοινωνική συνοχή διαλύθηκε καί ὁ ἀριθμός τῶν ὁλοκληρωτικά ἀπελπισμένων καθημερινά αὐξάνεται δραματικά. Πολλοί εἶναι οἱ ἄνθρωποι πού δέν ἔχουν χρήματα καί ἀδυνατοῦν νά ταΐσουν τά παιδιά τους. Ὅσοι ζοῦν στό σκοτάδι καί τήν παγωνιά ἐπειδή δέν ἔχουν νά πληρώσουν τή ΔΕΗ δέν ἔχουν τίποτα νά χάσουν. Ὅσοι περιμένουν νά βγεῖ τό σπίτι τους σέ πλειστηριασμό, ἐπειδή ἀδυνατοῦν νά πληρώσουν τή δόση τοῦ στεγαστικοῦ τους δανείου, εἶναι ἕτοιμοι νά σκοτωθοῦν καί νά σκοτώσουν. Ἡ ἀπανθρωπιά τοῦ ληστρικοῦ ξεσπιτωμοῦ δέν ἀντέχεται.

Ἀπό κοινωνία σχετικῆς εὐημερίας, ὅταν τό ἐθνικό μας νόμισμα ἦταν ἡ δραχμή, γίναμε κοινωνία «ἐπαιτείας» καί ἀπόγνωσης. Χιλιάδες ἡλικιωμένοι κυρίως ἀστοί, ζητιανεύουν στούς δρόμους ζητῶντας ἔστω καί ἕνα εὐρώ ἀπό τούς περαστικούς. Μέ χαμένη ἀξιοπρέπεια νιώθουν ἀνθρώπινα σκουπίδια. Στό βλέμμα τους ὑπάρχει πίκρα πού ξαφνιάζει. Ὅσοι ντόπιοι ψάχνουν στούς κάδους τῶν σκουπιδιῶν τά ἀποφάγια, δέν ἔχουν πιά ψυχισμό γιά αἰσθήματα ἄλλα ἀπό τό μῖσος. «Ὁ χορτασμένος τόν πεινασμένο δέν τόν πιστεύει!». Ὅπως ὅλες οἱ μεγάλες ἀπάτες, ἔτσι καί ἡ υἱοθεσία τοῦ εὐρώ ξεκίνησε μέ παραπλανητικά καί ψεύτικα μηνύματα εὐημερίας. Μέ τελετές, γιορτές, πανηγύρια καί πολυτελεῖς δεξιώσεις.

«Τό εὐρώ εἶναι τό δικό μας νόμισμα»!!!

Τό 2002, ὁ τότε διοικητής τῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδος κ. Λουκᾶς Παπαδῆμος, διαφήμιζε τό εὐρώ λέγοντας: «Τό εὐρώ εἶναι τό δικό μας νόμισμα!!!». Ἀργότερα ὁ κεντρικός τραπεζίτης ἔγινε ἀντιπρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τράπεζας (ΕΚΤ) καί πρωθυπουργός τῆς χώρας (σέ οἰκουμενική κυβέρνηση)!!! Πῶς ἄραγε; Ποιά κέντρα ἐξουσίας τόν ἐπέλεξαν; Μέ ποιά κριτήρια; Ποιά θέση «ἐπίζηλη» καί ἄγνωστη στούς πολλούς κατέχει σήμερα; Καί τί μισθό ἄραγε νά λαμβάνει ἐξ αὐτῆς; Προφανῶς ὁ  «σεβάσμιος» τραπεζίτης ἦταν τό πιό κατάλληλο «πιόνι» γιά τήν προώθηση τοῦ ἐγχειρήματος καί τήν ἐξασφάλιση τῆς σταθερότητας τοῦ ἀνίερου συστήματος.

Ἡ συντονισμένη καί ἀδιαφανής εὐρωπροπαγάνδα, ἔγινε ἀπό τή κυβέρνηση Σημίτη, μέ κοινοτικά κονδύλια καί συνεχίζεται μέχρι καί σήμερα, ἀπό τή πλειοψηφία τῶν κοινοβουλετικῶν κομμάτων.

ΓΙΑΤΙ προκλητικά περιφρονήθηκε ἀπό τούς πολιτειακούς παράγοντες ἡ δημοκρατική τάξη καί ἀπέφυγαν τό δημοψήφισμα, γιά ἕνα τόσοσημαντικό θέμα; Φαίνεται πώς ἡ δημοκρατία εἶναι γιά ὅλους αὐτούς ἄγνωστη λέξη κενοῦ περιεχομένου.

Μέ τό εὐρώ οἱ τιμές καταναλωτοῦ ὑπερδιπλασιάστηκαν.  Τά εἰσοδήματα συρρικνώθηκαν σημαντικά. Περιθωριοποιήθηκαν ὁλόκληρες πληθυσμιακές ὁμάδες καί περιοχές. Χιλιάδες μικρομεσαίες ἐπιχειρήσεις ἔκλεισαν ὁριστικά. Τά ἰδιωτικά κεφάλαια διέρρευσαν σέ ξένες τράπεζες καί «ἀσφαλεῖς» προορισμούς. Ὁ ἐθισμός μας σέ ἕνα πλασματικό ἐπίπεδο διαβίωσης πού ὑπερβαίνει τήν ἀγοραστική μας δύναμη, μᾶς ὁδήγησε σέ ἀδιέξοδο. Τά λεγόμενα «βοηθήματα» τῶν κοινοτικῶν ταμείων ἀποτέλεσαν καί ἀποτελοῦν ἑστίες ἀνομίας καί διαφθορᾶς, ἀπό τό πολιτικό σύστημα τῆς παρακμῆς.

Μιά πολιτική σκηνή πού εἶναι ὑποτεταγμένη στήν οἰκονομική «ΕΛΙΤ» τῶν τελευταίων δεκαετιῶν. Ἡ Ἑλλάδα ἀτύχησε νά ἔχει, μετά τή μεταπολίτευση, ἀνίκανους καί παρακμιακούς πολιτικούς, πού μετέβαλαν τό «λειτούργημα» σέ ἰδιαίτερα προσοδοφόρο ἐπάγγελμα. Χειροκροτήσαμε μέ ἐνθουσιασμό καί ὁδηγήσαμε στή Βουλή κομματικούς ἀρχηγούς πού κανένας σοβαρός ἄνθρωπος δέν θά τούς ἐμπιστευόταν ἔστω καί τή διαχείριση πολυκατοικίας!

Σ’ αὐτό τό γκρίζο σκηνικό, ἡ ἑλληνική πολιτική τάξη ἄβουλη, ὑπνωτισμένη, μέ ἀνοιχτό τό στόμα, παρακολουθεῖ τή μή ἀναστρέψιμη ΠΟΡΕΙΑ τοῦ ΟΡΙΣΤΙΚΟΥ της ΤΕΛΟΥΣ!

Αὐξάνεται δραματικά ὁ ἀριθμός τῶν πολιτῶν πού νιώθουν, ὅτι δέν ἔχουν τίποτα νά χάσουν ἄν ἡ χώρα βυθιστεῖ στό χάος  τῆς διαρπαγῆς, τῆς ἀναρχίας καί τῆς αἱματοχυσίας. Σήμερα τίποτα δέν φαίνεται ἱκανό νά σταματήσει τό τσουνάμι πού θά μᾶς ὁδηγήσει σέ πρωτόγνωρες ἐφιαλτικές καταστάσεις. Τό εὐρώ ὑποσκάπτει τό μέλλον τῆς χώρας, τό μέλλον καί τῆς ἑπόμενης γενιᾶς. Ἥδη τά συνταξιοδοτικά ταμεῖα κλονίζονται συνθέμελα καί ἀδυνατοῦν νά ἐκτελέσουν καί τίς πιό βασικές τους ὑποχρεώσεις. Ὁ στόχος τῶν κυβερνήσεων τῆς μεταπολίτευσης εἶναι ἡ μέσω  καί «μνημονίων» ἐπαχθῶν, συνεχής δανεισμός τοῦ κράτους, πρός ὄφελος  τοῦ πολυδάπανου κομματικοῦ τους κατεστημένου.  Μέ τήν  «πτώχευση»  τῆς χώρας, μέ τό ἑβδομαδιαῖο ὅριο τῶν 420 εὐρώ στίς ἀναλήψεις τῶν καταθετῶν, ζοῦμε «τό χρονικό ἑνός προαναγγελθέντος θανάτου».

Οἱ πολιτικοί νάνοι τοῦ σύγχρονου ἀντιπαραγωγικοῦ μοντέλου, ὑποχρεώνονται πλέον σέ ἀργό καί ἀποκαλυπτικό στριπτίζ στά μάτια  τῆς κοινωνίας. Ἕνα ἀποτυχημένο σύστημα γεμάτο παλαιοκομματικά  πελατειακά βαρίδια, πού ἀποδέχεται, σχεδόν στό σύνολό του, πλήρως καί χωρίς ἀντιρρήσεις ὅλους τούς «βάρβαρους» κανόνες καί τίς «πραγματικότητες» τῆς ἀνελέητης Παγκοσμιοποίησης.  Ὅλες τίς αὐστηρές ἐπιταγές τοῦ συμφώνου σταθερότητας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης.

Μοιάζουν τά σημερινά κόμματα ἐξουσίας (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), μέ πυγμάχους πού ἔχοντας χάσει δυνάμεις μετά ἀπό δύσκολους γύρους, δέχονται χτυπήματα στριμωγμένοι στά σχοινιά, περιορισμένοι σέ μία ἀπελπισμένη ἄμυνα, περιμένουν τό  «θαῦμα» πού θα τούς διασώσει.

Μέ τό εὐρώ εἰσέρρεσυε στήν Ἑλλάδα τό διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο, τά Heage Hunds, πού ἀσύστολα καί προκλητικά ἁρπάζει δημόσια καί ἰδιωτική περιουσία (π.χ. μέσω τοῦ χρηματιστηρίου). «Καθοδηγούμενο» ἀπό σιωνιστικά καί τεκτονικά κέντρα ἐξουσίας.

Μέ τό ΜΥΘΟ τῆς «ἱσχυρῆς  Ἑλλάδας» ἡ μονομερής προπαγάνδα τῶν Εὐρωλάγνων προσπαθεῖ νά ἁγιοποιήσει τήν «βάρβαρη»Δύση καί τό ξένο νόμισμα, τό εὐρώ. Αἰδῶς Ἀργεῖοι! Τό εὐρώ προάγει τά συμφέροντα τῶν μεγάλων πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν στήν Ἑνωμένη Εὐρώπη καί ὄχι τῶν ἁπλῶν πολιτῶν.

Ἡ ἀπόκλιση τῶν ἀξιῶν του στήν ψυχολογία τῆς ἀγορᾶς εἶναι ἡ μεγάλη ἀποτυχία τοῦ εὐρώ. Ἀπό τή μία πλευρά τά ἀγαθά ἀνατιμῶνται ραγδαῖα καί ἀπό τήν ἄλλη ἀπαξιώνεται ὁ ἀνθρώπινος μόχθος.

Μ. Θάτσερ: Τό εὐρώ καταργεῖ τή δημοκρατία

Ἡ τότε πρωθυπουργός τῆς Βρετανίας, δήλωνε ὅτι «ἡ Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή προσπαθεῖ νά καταργήσει τήν δημοκρατία μέ τό εὐρώ. Ἡ Νομισματική Ἕνωση εἶναι ἕνα πεδίο γιά χαζούς, πού ἔχουν καβαλήσει τό καλάμι». Γι’ αὐτό ἀνετράπη ἄν καί ἦταν ἡ τελευταία ἡγετική φυσιογνωμία τῆς χώρας της.

ΟΙ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ὅμως κρίνονται ἀπό τό ἀποτέλεσμα. Τό εὐρώ ἐπεβλήθη ἀπό τούς Εὐρωπαίους κεντρικούς τραπεζίτες, πού πολλοί εἶναι μέλη τῆς Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, ὡς ἀντίπαλο δέος τοῦ δολλαρίου καί ὄχι γιά τό συμφέρον τῶν εὐρωπαϊκῶν λαῶν.

Οἱ ἀνθρωπολογικές καί ἱστορικές διαφορές τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης καθιστοῦν προδιαγεγραμμένη τήν συρρίκνωση καί τήν ἐξαφάνιση τοῦ εὐρώ στό μέλλον. Εἰδικά ἡ ἑλληνική οἰκονομία δέν θά ἀντέξει τό εὐρώ γιά μεγάλο χρονικό διάστημα. Χάνει διαρκῶς ἀνταγωνιστικότητα καί θέσεις ἐργασίας.

Ἡ μεγάλη κοινωνική ἔκρηξη πού πλησιάζει ἀπειλητικά θά ὁδηγήσει τούς πολιτικούς ταγούς στήν πλήρη ἀπαξίωση καί πιθανά τήν Ἑλλάδα ἐκτός εὐρώ, ἔστω καί ἄν παραμείνει (πιθανό ἐνδεχόμενο) στήν εὐρωζώνη. Αὐτό βέβαια δέν εἶναι πρός θάνατο. Τό ἀντίθετο μάλιστα, γιά λόγους κυρίως ἐπιβίωσης τοῦ Ἔθνους, πού ἀπειλεῖται δημογραφικά, ἐθνολογικά, θρησκευτικά καί κυριαρχικά.

Μιά σωστά, καλά, συστηματικά ὀργανωμένη, ἐπαναφορά μιᾶς ἀνταγωνιστικῆς δραχμῆς εἶναι ἀπόλυτα ἐφικτή. Κυρίως ἄν αὐτό γίνει μέ τή στήριξη ἤ ἀνοχή τῆς Εὐρώπης. Πιθανά ἡ ἄποψή μου νά εἶναι  μειοψηφική στήν ἑλληνική κοινωνία, πού ἔχει ὑποστεῖ τήν ἀνελέητη προπαγάνδα ὅλων σχεδόν τῶν συστημικῶν μέσων ἐνημέρωσης. Σκοπός μου, ὅμως δέν εἶναι νά εἶμαι ἀρεστός στούς πολλούς, ἀλλά χρήσιμος (μέ ἀνιδιοτέλεια καταθέτω τήν ἄποψή μου).

Βασική προϋπόθεση τῆς ἐπαναφορᾶς τῆς δραχμῆς, εἶναι ἡ συγκέντρωση μιᾶς ἐθνικῆς ὁμάδας ΑΡΙΣΤΩΝ, ἐντίμων, ἀξίων, ὁραματιστῶν μέ πνεῦμα θυσιαστικό, πού θά ἔχουν «λογισμό καί ὄνειρο». Πού θά ἔχουν ὀργάνωση, πειθαρχία, γνώσεις, ἐμπειρία διαχείρισης κρατικῶν ὑποθέσεων, ἀνιδιοτέλεια καί πίστη. Μέ τό εὐρώ δέν διασφαλίζεται ἡ ἀνταγωνιστικότητα ἐνῶ μέ τήν δραχμή διευκολύνεται ἡ ἀνάπτυξη καί ἡ ἀπασχόληση. Ἔτσι σταδιακά θά μειωθεῖ ἡ ἀνεργία. Τά ὑπόλοιπα εἶναι ὑπόθεση καλοῦ ὀργανωμένου καί φωτισμένου μάνατζμεντ.

Πῶς τήν εἰκοσαετία 1950 ἕως 1970, ἡ Ἑλλάδα μέ τή δραχμή της, εἶχε χαμηλό πληθωρισμό καί τήν δεύτερη ὑψηλότερη ἀνάπτυξη στόν κόσμο; Πῶς;

Ποιός σήμερα διαφεντεύει, κυριαρχεῖ, ἐλέγχει, καθορίζει τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση; Ζοῦμε τήν ἀποθέωση τῆς ἀνάλγητης γερμανικῆς κατοχῆς μέ πρωταγωνιστές τήν Ἄγκελα Μέρκελ καί τόν Β. Σόϊμπλε. Ἔτσι πῶς θά προχωρήσει τό ἐγχείρημα τῆς Εὐρώπης; Πῶς τό οἰκοδόμημα θά μείνει γιά καιρό ὄρθιο; Μέ τή δικτατορία τοῦ «ἑνός» καί πανίσχυρου γερμανικοῦ κράτους; ὅτι δέν πέτυχαν ὁ Χίτλερ καί ἡ Βέρμαχ στόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τό πέτυχαν μέ τή Νομισματική Ἕνωση καί τό εὐρώ ἡ γερμανική κυβέρνηση σέ στενή συνεργασία μέ τήν  Μπούντεσμπανγκ (Γερμανική Κεντρική Τράπεζα).

Εἶναι προφανές ὅτι κάθε προηγούμενη ἐκχώρηση ἐθνικῆς κυριαρχίας, ὑπολείπεται σέ ἐνδοτισμό τῆς μεγάλης ἀπάτης τοῦ εὐρώ. Ὁ ἄλλοτε παρακοιμώμενος, στενός συνεργάτης τοῦ μακαριστοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, πού διετέλεσε βουλευτής, ὐπουργός καί εὐρωβουλευτής, Τάκης Λαμπρίας, δημοσιογράφος, ἔγραψε λίγο πρό τοῦ τέλους τοῦ βίου του: «Ἡ Οἰκονομική Νομισματική Ἕνωση εἶναι μία τεράστια ἀπάτη!».

Ποιός εἶναι ὁ ἑπόμενος στόχος τῆς γερμανικῆς ἡγεσίας καί τῆς γερμανικῆς κεντρικῆς τράπεζας; Τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τράπεζας καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς; Τῶν Σιωνιστῶν καί τῶν ἀνίερων λεσχῶν;

Εἶναι ἡ ἀπώλεια τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητας τῆς χώρας; Ἡ συστηματική ἀλλοίωση τοῦ πληθυσμοῦ μέ τήν ἀνεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση; Ἡ ἐξαφάνιση τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἡ Παγκόσμια κυριαρχία τῆς «Πανθρησκείας»; (Δηλ. τό ἴδιο πρόσωπο θά εἶναι ταυτόχρονα ὁ «μεσσίας» ὅλων τῶν μεγάλων θρησκειῶν δηλ. τοῦ χριστιανισμοῦ, τοῦ ἰουδαϊσμοῦ, τοῦ ἰσλάμ, τοῦ ἰνδουϊσμοῦ καί τοῦ βουδισμοῦ). Ἡ πλήρης καί καθολική ἐπικράτηση τῆς παγκοσμιοποίησης, μέσω μιᾶς πανίσχυρης «παγκόσμιας διακυβέρνησης»; Εἶναι ὅλα αὐτά μαζί;

 Εἶναι ἡ κυριαρχία τῆς Ὑπερθνικῆς Γραφειοκρατικῆς ΕΛΙΤ; Ἡ ἄνοδος καί ἐπικράτηση, κυρίως στή Δύση, ἑνός νέου ὑβριδικοῦ καθεστῶτος; Ὁ ἀπόλυτος ἐκβαρβαρισμός καί ἀμοραλισμός τῆς νεολαίας, μέ τή βοήθεια τῶν ΜΜΕ; Ὁ βανδαλισμός τῆς γλώσσας, τῶν ἠθῶν καί τῶν ἐθίμων τοῦ τόπου; Ἡ ἀπόλυτη ἐπικράτηση τοῦ δόγματος τῆς  «λούφας καί παραλλαγῆς» καί τῆς ἀνηθικότητας; Τοῦ LIFESTYLE καί τοῦ διαφθαρμένου κυνισμοῦ τῆς διαπλοκῆς;

Ἡ Ἑλλάδα τοῦ εὐρώ μοιάζει πλέον μέ δορυφόρο τῆς πρώην Σοβιετίας. Χωρίς τύχη, ὅραμα, διέξοδο καί διαφυγή. Χωρίς ἐλπίδα! Ἡ χώρα ἀποβιομηχανίζεται μέ γοργούς ρυθμούς, πρός ὄφελος τῶν Βορείων γειτόνων τῆς χώρας (Βουλγαρία, Ἀλβανία, Σκόπια), ὅπου μεταναστεύει τό ἐπιχειρηματικό κεφάλαιο σέ ἀναζήτηση φθηνότερων ἐργατικῶν χεριῶν, μικρότερης φορολογίας καί γραφειοκρατίας. Μέ τήν ἐπικράτηση στή χώρα μας τῆς καθολικῆς ἀγραμματοσύνης (π.χ. καθιέρωση δημοτικῆς, κατάργηση τόνων, κομματικοποίηση τῶν ΑΕΙ) ὑπονομεύεται ἡ μελλοντική προκοπή καί ἀνάπτυξη τῆς οἰκονομίας.

Ἡ σύγχρονη ἑλληνική δημοκρατία «πέθανε»! Γεννήθηκε μιά μορφή ὀλιγαρχίας, χειρότερη τῆς Ὀθωμανικῆς. Τετέλεσται! Τήν ἐσωτερική κατοχή ἀσκοῦν οἱ κομματικοί μηχανισμοί καί ἡ διαπλοκή συμφερόντων μέ τήν ὑψηλή καθοδήγηση τῶν σκοτεινῶν κέντρων ἐξουσίας, τῶν τεκτονικῶν στοῶν. Εἴμαστε ραγιάδες! Οἱ τοκογλύφοι δανειστές, ἀποφασίζουν μέ συνοπτικές διαδικασίες πρίν ἀπό ἐμᾶς, γιά ἐμᾶς καί πάντα βέβαια γιά τό καλό μας. Χλευάζουν τόν πατριωτισμό, περιφρονοῦν τήν Ὀρθοδοξία μας, ἀγνοοῦν τό ἦθος καί τήν ἐντιμότητα. Σήμερα μόνο ὡς ἀνέκδοτο μπορεῖ νά μιλήσει κανείς γιά Εὐρωπαϊκή Ἕνωση. Ἀντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα συνοχῆς πού ἀπειλοῦν τήν ἴδια τήν ὑπαρξή της. Τό τέλος πλησιάζει...

Ἀργά ἀλλά σταθερά, ἀπεναντί τους, διαμορφώνεται ἕνα νέο ΚΙΝΗΜΑ «κάθαρσης». Στέκει ΟΡΘΙΑ μία ἄλλη Ἑλλάδα, χωρίς δεσμεύσεις καί ἐξαρτήσεις.

Ἡ Ἑλλάδα τοῦ πατριωτισμοῦ καί τῆς Ὀρθόδοξης πίστης, πού «ἀρνεῖται» τήν Ἐθνική ξεφτίλα καί δουλεία, τή σήψη καί τήν παρακμή.

Τό ΚΙΝΗΜΑ βρίσκεται στό ξεκίνημα τῆς συγκέντρωσης  δυνάμεων ἱκανῶν νά ἀναγκάσουν σέ ἄτακτη ὑποχώρηση τούς μισθοφορικούς στρατούς καί τούς μπράβους τῆς Ἐθνικῆς καθυστέρησης καί προδοσίας. ΓΕΝΟΙΤΟ

«ΟΧΙ πλοῦτος χωρίς μόχθο, γνώση χωρίς χαρακτήρα, πολιτική χωρίς ἀρχές καί διαφάνεια. ΟΧΙ ἀπόλαυση χωρίς καρδιά, συναίσθημα. Ἐμπόριο χωρίς ἦθος, ἐπιστήμη χωρίς ἀνθρωπιά. Ἀγάπη χωρίς θυσία καί ζωή χωρίς Ἰησοῦ Χριστό καί Παναγιά...» 

Συντάκτης: ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (ΤΕΥΧ. 170) ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015