Προς το νέο στρατιώτη (το γιο μου) που ορκίζεται αύριο.
Ο στρατιωτικός όρκος δίνεται για μια φορά στη ζωή μας και μας ακολουθεί μέχρι να πεθάνουμε. Είναι μια ελληνική παράδοση, από τα αρχαία χρόνια.
Είναι ένα "συμβόλαιο" που υπογράφεται με την πατρίδα, με μάρτυρα τον θεό.
Η πατρίδα δεν είναι κάτι αόριστο! Είναι η γη μας, το σπίτι μας, η περιουσία μας, οι συμπατριώτες μας, οι φίλοι μας, οι συγγενείς μας, η οικογένειά μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι, η θρησκεία μας, ο τρόπος ζωής μας, ο πολιτισμός μας, τα ήθη και τα έθιμά μας, οι παραδόσεις μας, οι νόμοι μας, η ιστορία μας, αλλά και το μέλλον μας!
Αυτή την πατρίδα, αύριο ορκίζεσαι ότι θα προστατέψεις όταν χρειαστεί και θα είσαι πιστός σ' αυτήν! Είναι μια μοναδική και ιδιαίτερη στιγμή για σένα, τους συναδέλφους σου και για όσους θα παραστούν στην ορκωμοσία σου.
Ορκίζεσαι, όπως έχουμε ήδη κάνει οι παλιότεροι, ότι θα προσφέρεις ακόμη και τη ζωή σου για να προστατέψεις την πατρίδα!
Δεν αρκεί όμως μόνο η δήλωση προσφοράς θυσίας. Ούτε η πατρίδα θέλει τα παιδιά της να θυσιάζονται! Η πατρίδα θέλει από όλους μας να την φυλάσσουμε και να την προστατεύουμε! Η πατρίδα μας θέλει γερούς και δυνατούς, έχοντας την ικανότητα να την προστατεύουμε. Δηλαδή θέλει να είμαστε κατάλληλα εκπαιδευμένοι και προετοιμασμένοι.
Η πατρίδα θέλει από εμάς τέτοιες ικανότητες, που να φοβίζουν τους πιθανούς εχθρούς της που την επιβουλεύονται, ώστε να μη τολμούν να επιχειρήσουν κάτι σε βάρος της. Θέλει κυρίως να τους αποτρέπουμε και αν τολμήσουν ν' απλώσουν χέρι, να πληρώσουν ακριβά, πολύ ακριβά το τίμημα.
Αυτό ζητάει από όλους τους Έλληνες πολίτες! Γι' αυτό καλεί όλους τους νέους να εκπαιδευτούν στα όπλα. Να υπηρετήσουν μια θητεία εκπαίδευσης και προετοιμασίας για να τους χρειαστεί ίσως, σε κάποια στιγμή ανάγκης, ή (εύχομαι) καθόλου στη ζωή τους!
Αν όμως χρειαστεί, πρέπει να είμαστε όλοι σε θέση ν' αντιμετωπίσουμε σταθερά και με αποφασιστικότητα την κατάσταση, όπως έκαναν και οι παλιότεροί μας.
Να μη ζηλεύεις, αλλά να λυπάσαι αυτούς που αποφεύγουν τη θητεία τους με διάφορα προσχήματα, γιατί πραγματικά είναι αξιολύπητοι, αφού έχουν χάσει την τιμή και την αξιοπρέπειά τους! Συνήθως είναι αυτοί που παραπονιούνται τι κάνει η πατρίδα τους γι' αυτούς, χωρίς να σκέφτονται τι κάνουν οι ίδιοι για την πατρίδα τους.
Σου εύχομαι καλή θητεία και με χαρά θα σε δω να παίρνεις και τον πράσινο μπερέ.
Ανιχνευτής
(Ο στρατιωτικός όρκος προβλέπεται από το άρθρο 3 του Στρατιωτικού Κανονισμού 20-1, που έχει κυρωθεί με το προεδρικό διάταγμα 130/84 και έχει τροποποιηθεί με μεταγενέστερα. Γενικότερα για τα περί όρκου, διαβάστε ΕΔΩ. Αυτά, για τους ..δύσπιστους και σχολαστικούς!)
