1. Σοῦ εὔχομαι ὁλόκαρδα νά βρεῖς τόν Θεό, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί νά γευθεῖς τήν γλυκειά Του ἀγάπη, ἀνώτερη ἀπό τήν ὁποία δέν ὑπάρχει ἄλλη. Ἔχουμε γίνει γιά τόν Θεό, φίλε μου, ὅπως τό ψάρι ἔγινε γιά τό νερό.
2. Τό ξεκίνημά σου γιά νά βρεῖς καί νά γευθεῖς τόν Θεό νά τό ἀρχίσεις μέ τήν προσευχή. Ὅταν ξυπνᾶς τό πρωΐ ἤ προτοῦ νά πλαγιάσεις τό βράδυ, πές τό «Πάτερ ἡμῶν». Εἶναι προσευχή πού ἔχουμε ἐντολή ἀπό τόν Ἴδιο τόν Χριστό νά τήν λέμε. Ἐπίσης ἀπό τήν προσευχή σου νά μήν ἀπουσιάζει ἡ Παναγία.
Ἡ ὡραιότερη προσευχή στήν Παναγία, ποῦ σοῦ συνιστῶ νά τήν λές κάθε ἡμέρα, εἶναι ἡ ἑξῆς: «Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σοῦ. Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Καί ἄν δέν ἔχεις χρόνο νά λές ἄλλες προσευχές, πές αὐτήν τήν πεντάλογη προσευχή, πού εἶναι καλύτερη ἀπό ὅλες: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησέ με».
Ἡ ὡραιότερη προσευχή στήν Παναγία, ποῦ σοῦ συνιστῶ νά τήν λές κάθε ἡμέρα, εἶναι ἡ ἑξῆς: «Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σοῦ. Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Καί ἄν δέν ἔχεις χρόνο νά λές ἄλλες προσευχές, πές αὐτήν τήν πεντάλογη προσευχή, πού εἶναι καλύτερη ἀπό ὅλες: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησέ με».
3. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, αὐτός πού ἀγαπάει πραγματικά τόν Θεό, ἀγαπάει καί τόν συνάνθρωπό του καί θυσιάζεται γι᾽ αὐτόν. Ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς λέει ὅτι οἱ κύριες καί μεγάλες ἀρετές εἶναι ἡ ἀγάπη στόν Θεό καί ἡ ἀγάπη στόν πλησίον. Καί ὅταν ἡ Ἁγία Γραφή λέει «πλησίον», ἐννοεῖ κάθε ἄνθρωπο, καί τόν ἐχθρό μας ἀκόμη. Καί ἡ ἀγάπη στόν πλησίον ἐκφράζεται μέ τήν οἰκονομική βοήθεια σ᾽ αὐτόν καί τήν συμπαράστασή μας στόν πόνο του καί τήν χαρά μας μέ τήν χαρά του. Ὡς μεγάλη ἀρετή, φίλε μου, ἡ Ἁγία Γραφή πάλι μᾶς λέει ὅτι εἶναι τό νά μήν κατηγοροῦμε κανέναν, ἀλλά νά ἀγαποῦμε ὅλους καί νά προσευχόμαστε γιά ὅλους. Τό δέ ὕψος τῆς ἀγάπης στόν πλησίον εἶναι τό νά συγχωροῦμε τούς ἐχθρούς μας καί νά προσευχόμαστε γι᾽ αὐτούς.
3. Ἀγαπητέ μου, μήν ξεχνᾶς ὅτι εἶσαι βαπτισμένος στήν Ἅγια Κολυμπήθρα καί εἶσαι Ὀρθόδοξος Χριστιανός. Ἀνήκεις στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἔχει τήν ἀληθινή πίστη. Ρώτα, διάβασε καί θά δεῖς μόνος σου ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη μας εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή. Ὑπάρχει ἕνα κίνημα πού λέγεται «Οἰκουμενισμός». Πρόσεχε μή σέ πλανήσει τό δόλιο αὐτό κίνημα. Εἶναι μιά μεγάλη αἵρεση, εἶναι «παναίρεση». Ἡ αἵρεση αὐτή θέλει νά ἑνώσει τήν ἀλήθεια τῆς πίστης μας μέ τά ψέματα τῶν ἄλλων θρησκειῶν, γιά ἀγάπη τάχα, γιά ἑνότητα τάχα. Ἀλλά, ὅπως τό καταλαβαίνεις, δέν μπορεῖ τό ψέμα νά ἑνωθεῖ μέ τήν ἀλήθεια, οὔτε τό φῶς νά ἑνωθεῖ μέ τό σκοτάδι. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι μέ τό βάπτισμά μας ὁρκιστήκαμε ὅτι θά κρατήσουμε τήν πίστη μας, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀκόμη, ἀγαπητέ μου, καί ἄν ἔρθουν χρόνια, πού μᾶς βάλουν τό μαχαίρι στόν λαιμό γιά τήν πίστη μας, ἐμεῖς νά ποῦμε αὐτό πού ἔλεγαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες: «Πιό βαθιά τό μαχαίρι· δέν ἀρνοῦμαι τήν ἀγάπη μου στόν Χριστό καί τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μου».
4. Πρέπει νά βρεῖς, ἀδελφέ μου, ἕνα «παππούλη», ἕνα πνευματικό καθοδηγό, πού νά σοῦ λέει γιά τά ὡραῖα τῆς πίστης μας καί τήν μέθοδο πῶς νά βρεῖς καί πῶς νά ζήσεις τόν Θεό. Ἄν καί ἐγώ μπορῶ νά σέ βοηθήσω σ᾽ αὐτό, γράψε μου, σέ παρακαλῶ, ἕνα γράμμα καί θά σοῦ ἀπαντήσω.
Δημητσάνα Ἀρκαδίας