Eπισκοπική ἐπιστολή προς τον Πάπα

Tῇ 10ῃ Ἀπριλίου 2014

 Τῷ Ἐκλαμπροτάτῳ κ. Φραγκίσκῳ,

ἀρχηγῷ τοῦ Κράτους τοῦ Βατικανοῦ.

 

Ἀναμένεται ἡ ἀντίδραση τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στην ἀποκαλυπτική ἐπιστολή πού τόν «ξεγυμνώνει»

Μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ καί εἰλικρινοῦς ἀγάπης, Σᾶς στέλ­νουμε τήν παρούσα ἐπισκοπική ἐπιστολή, ὁ σκοπός τῆς ὁποίας δέν προέρ­χεται ἀπό κανένα ἄλλο ἰδιοτελές κίνητρο, παρά μόνο ἀπό καθαρή, ἄδολη καί ἀνιδιοτελῆ χριστιανική ἀγάπη, ἀπό χριστιανικό καθῆκον, ἀπό ἐντολή ἐπιβεβλημένη ἀπό τόν Σωτῆρα μας Χριστό, ὁ ὁποῖος «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν»[1], καί τέλος ἀπό θερμή καί σφοδρή ἐπιθυμία γιά τήν σωτηρία Σας.

 Γι᾽ αὐτό θεωροῦμε καθῆκον μας ἱερό καί ἐπιβεβλημένο, ὡς μέλη τοῦ Παναγίου καί Παναχράντου Σώ­ματος τοῦ Χριστοῦ καί δή ὡς Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι, πού ὑπαγόμαστε τόσο στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἁγιωτάτης καί Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλά­δος, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστική μας Ἀρχή, ὅσο καί στήν καθόλου καί Ἀδιαίρετο Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, νά φροντίσουμε παντί σθένει νά Σᾶς ἐπαναφέρουμε στήν Μη­τέρα Καθολική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἀπό τήν ὁποία ἀποχωρήσατε καί ἀ­ποκοπήκατε, ἔργο τό ὁποῖο ἐλπίζουμε, συνερ­γούσης τῆς ἀκτίστου Θείας Χάριτος τοῦ Κυρίου, νά κατορθωθῆ. Τό ἱερό αὐτό χρέος τῆς ἐπιστροφῆς τῶν αἱρετικῶν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει βεβαίως ἱεροκανονικό ἔρει­σμα καί βάση καί στηρίζεται στούς 131^ο, 132^ο καί 133^ο ἱερούς Κανόνες τῆς ἐν Καρθαγένῃ Τοπικῆς Συνόδου (418 ἤ 419 μ.Χ.)[2].

Εὐθύς ἐξ ἀρχῆς θά πρέπη νά διευκρινισθῆ ὅτι τά ὅσα θά λεχθοῦν στή συνέχεια, γράφονται μέ πόνο καρδίας καί ὄχι ἀπό κάποια προσωπική ἐμ­πάθεια καί μῖσος πρός τό σεβαστό πρόσωπό σας. Σκοπός μας δέν εἶναι νά θιγεῖ τό πρόσωπό σας, ἀλλά νά ἀποκαλύψομε, στηλιτεύσομε, ἐλέγξουμε καί ἀνασκευάσομε πλανεμένες καί αἱρετικές ἀπόψεις, θεωρίες, πράξεις καί ἐνέργειές σας. Βασικός κανόνας μας εἶναι ὅτι πρέπει νά ἀγα­πᾶμε τά πρόσωπα τῶν αἱρετικῶν, ἀλλά νά ἐλέγχουμε καί νά ἀπο­στρεφόμαστε τήν πλάνη καί τήν αἵρεσή τους. Μοναδικό ἐνδιαφέρον μας εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθο­δοξία μας, μέσα στήν ὁποία μόνο ἔχει ὁ ἄνθρωπος σωτηρία.

 

 Πάντοτε προσευχόμαστε, ὅπως ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐπισυναγάγη τόν πλανεμένο «πάπα» καί τούς παπικούς, διά τῆς μετα­νοίας καί τῆς ἀποκη­ρύξεως τῆς πλάνης καί αἱρέσεώς σας, στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀπο­στολική, Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ἀναλάβη ὡς Ὀρθόδοξος πάπας κατά τά πρεσβεῖα τιμῆς τῆς Πενταρχίας καί δυνάμει τῶν Θείων καί Ἁγίων καί Ἱε­ρῶν Κανόνων τήν τιμητικήν προεδρίαν τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὡς «primus inter pares».

 

Ἕνας ἐπιπρόσθετος λόγος, πού ἀναδεικνύει τήν ἐπικαιρότητα καί τήν σημαντικότητα τῆς παρούσης ἐπισκοπικῆς ἐπιστολῆς μας, εἶναι τά τε­κται­νόμενα στά πλαίσια τῆς συγχρόνου αἱρετικῆς οἰκουμενι(στι)κῆς κινή­σεως μέ τούς οἰκουμενι(στι)κούς θεολογικούς διμερεῖς διαλόγους μεταξύ Ὀρθο­δόξων καί Παπικῶν, ὅπου οἱ ἐκπρόσωποι ἀπό πλευρᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκ­κλησίας, ἐμφορούμενοι δυστυχῶς ἀπό τό παναιρετικό πνεῦμα τοῦ δια­χρι­στιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκου­μενισμοῦ, καί μετα­χειριζόμενοι τήν ψευδῆ οἰκουμενιστική ἀγάπη ἄνευ τῆς ἀληθείας καί τῆς ἑνότητος ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ πίστει, σᾶς φενακίζουν, Ἐκλαμπρότατε, ἰσχυρι­ζόμενοι ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι δῆθεν «Ἐκκλησία», καί μάλιστα «ἀδελφή Ἐκκλησία», μέ ἔγκυρα μυστήρια, βάπτισμα, ἱερωσύνη καί Χάρι, ὅτι Παπι­σμός καί Ὀρθοδοξία ἀποτελοῦν δῆθεν τούς «δύο πνεύμονες», μέ τούς ὁποίους ἀναπνέει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅτι ἐσεῖς, ὁ αἱρετικός «πάπας», εἶστε κανονικός ἐπίσκοπος, διάδοχος τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καί βικάριος τοῦ Χριστοῦ ἐπί γῆς, ὅτι κατέχετε τό ἀποστολικῶς, ἁγιο­γραφικῶς, ἁγιοπα­τερικῶς ἀνυπόστατο καί ἀνύπαρκτο «πετρίνειο» πρωτεῖο ἐξουσίας ἐπί τῆς καθ᾽ ὅλου Ἐκκλησίας καί τό ἀλάθητο, ἀντί τοῦ ἀληθοῦς πρωτείου τιμῆς «διά τό εἶναι τήν Ρώμην πρωτεύουσαν», ὡς διακελεύονται οἱ ἱεροί Κανό­νες τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας τῆς πρώτης χιλιετίας τό ὁποῖο δικαιοῦται ὁ Ὀρθόδοξος πάπας Ρώμης καί πατριάρχης τῆς Δύσεως. Οἱ θεωρίες αὐτές εἶναι παντελῶς ἄγνωστες, ἀμαρτύρητες, ἀβάσιμες στήν ἐν γένει Παρά­δοση τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῶν δέκα πρώτων αἰώνων καί τῶν ἁγίων ὀκτώ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀποτελοῦν ξεκάθαρη βλασφη­μία πρός τό Πανάγιον Πνεῦμα καί ἀναδεικνύουν τήν θεολογική ἐκτροπή σας καί τόν ἑωσφορικό ἐγωϊσμό, ἀπό τόν ὁποῖο διακατέχεσθε.

 

Τρανή ἀπό­δειξη τῆς φαιδρότητος τῶν Ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστῶν εἶναι ὅτι, ἐνῶ ἀπο­δίδουν τίτλους ἐκκλησια­στικότητας σ᾽ Ἐσᾶς, τούς πρόδηλα κακοδόξους αἱρετικούς, δέν τολμοῦν, συνεπεῖς πρός τίς διακηρύξεις τους, τήν μαζί σας μυστηριακή διακοι­νωνία, γιατί γνωρίζουν ὅτι ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή θά ἀπολέσουν ἄμεσα τήν ἐκκλησιαστική τους ἰδιότητα. Αὐτό δέν ἀποτελεῖ τήν πλέον κραυγαλέα ἀπόδειξη τῆς κακοδοξίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ἄν πράγματι πιστεύουν τίς ἀπαράδεκτες καί προκλητικές τους διακηρύξεις, ἄς τό τολμήσουν, λοιπόν, γιατί ἀλλιῶς ἀποδεικνύουν μέ τήν στάση τους αὐτή τήν ἀνυπαρξία τῶν τίτλων ἐκκλησιαστικότητος, πού ἀποδίδουν σ’ ἐσᾶς, τούς ψευδεπισκόπους τῶν κακοδόξων. Τρανή ἐπιβεβαίωση τῶν ἀνωτέρω εἶναι ἡ ἀκύρωση τήν τελευταία στιγμή τῆς προσωπικῆς σας πα­ρουσίας στούς ἑορτασμούς γιά τά 1700 χρόνια ἀπό τήν ὑπογραφή τοῦ Δια­τάγματος τῶν Μεδιολάνων στήν Νίς τῆς Σερβίας στίς 6/10/2013[3] καί ἡ ἀκύ­ρωση τῆς ἐπισκέψεώς σας στό Ἅγιον Ὄρος τόν ἴδιο μῆνα[4], ὅπως φημο­λογεῖται.

Ἐπικοινωνοῦντες, λοιπόν, μαζί σας, διά τοῦ παρόντος ἐπισκοπικοῦ γράμματος, ἐπιθυμοῦμε νά σᾶς καταστήσουμε γνωστό ὅτι, κατά τήν Ἁ­γιο­γραφική, Ἱεροκανονική καί Ἁγιοπατερική διαχρονική Ἱερά Παράδοση καί τήν ἀλάνθαστη συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Καθολικῆς Ὀρθο­δό­ξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, ὁ Παπισμός, τοῦ ὁποίου ἡγεῖστε, Ἐκλαμπρό­τατε, δέν εἶναι «Ἐκκλησία», ἀλλά θρησκευτική κοινότης, αἱρετική παρα­συναγωγή, αἵρεσις, ἀναίρεσις, καθαίρεσις καί πλήρης διαστροφή τῆς ἀλη­θείας, δηλ. τοῦ ἰδίου τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Πλῆθος Ὀρθοδόξων Συνό­δων ἔχουν καταδικάσει τόν Παπισμό ὡς αἵρεση. Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικά ὁρισμένες: Τήν Σύνοδο τοῦ 879-880 στήν Κωνσταντινούπολη, ἐπί τοῦ Ἁ­γίου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, Ἀρχιε­πισκόπου Κωνσταντινουπόλεως καί Νέας Ρώμης, Ἰσαποστόλου Μεγάλου Φωτίου. Ἡ Σύνοδος αὐτή, πού στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας θεωρεῖται ὡς ἡ Η΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, ἐπειδή σ᾽ αὐτή συμμετεῖχαν ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν Πατριαρχείων καί τοῦ τότε Ὀρθοδόξου πάπα τῆς Ρώμης Ἰωάννου τοῦ Η΄ καί οἱ ἀποφάσεις της ἔγιναν ὁμόφωνα ἀποδεκτές, καί κατεδίκασε ὡς αἱρετική τήν διδασκαλία τοῦ Filioque. Ἡ διδασκαλία αὐτή ἐπεκράτησε δυστυχῶς ὡς ἐπίσημη διδασκα­λία σας, ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 11ου αἰῶνος (1014) μέχρι σήμερα. Ἐσεῖς, ὁ Πα­πισμός, ἀποδεχόμενος ἐκ τῶν ὑστέρων, μετά ἀπό ἕνα αἰώνα καί πλέον, μία αἱρετική διδασκαλία, πού εἶχατε ἤδη καταδικάσει μαζί μέ τά ἄλλα Ὀρ­θόδοξα Πατριαρχεῖα, αὐτοαναιρεῖστε καί αὐτοκαταδικάζεστε ὡς αἵρεση. Πέραν τούτου, ὅλες οἱ ἑπόμενες Ὀρθό­δοξοι Σύνοδοι, ὅπως οἱ ἐν Κωνσταν­τινουπόλει Σύνοδοι τοῦ 1170, 1341, 1450, 1722, 1838, 1895, ἀπεριφράστως καταδικάζουν τόν παπισμό ὡς αἵρεση[5]. Ἐπίσης, ἐκτός ἀπό τόν Μέγα Φώ­τιο, ὅλοι οἱ μετά τό σχίσμα τοῦ 1054 ἅγιοι, ὅπως ὁ ἅγιος Γερμανός Πατρι­άρχης Κωνσταντινουπόλεως, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ ἅγιος Μᾶρ­κος ὁ Εὐγενικός, ὁ ἅγιος Συμεών Θεσσαλονίκης, ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁ­γιορείτης, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς κ.ἄ.[6], ὁμοφώνως καταδικάζουν τόν Παπισμό ὡς αἵρεση. Ὁ Παπισμός δέν εἶστε «Ἐκκλησία», ἀλλά κράτος, τό Βατικανό, μέ κρατική ὑπόσταση, μέ κυβέρνηση, μέ ἀρχηγό ἐσᾶς, τόν «πάπα», μέ ὑπουρ­γούς τούς καρδι­ναλίους καί μέ τράπεζες τοῦ «Ἁγίου Πνεύματος». Οὔτε εἶστε «Ρωμαιο­καθολική Ἐκκλησία». Δέν εἶστε οὔτε Ρωμαίϊκη, οὔτε Καθο­λική, οὔτε Ἐκκλησία. Δέν ἔχετε σχέση μέ τήν Ρωμηοσύνη, οὔτε μέ τή Ρω­μανία. Δέν εἶστε Καθολική, ἀφοῦ χωρισθήκατε μόνοι σας ἀπό τήν Καθο­λική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τό 1054 μ.Χ. καί ἔκτοτε δέν κατέχετε τήν ὁλο­κληρία τῆς πατροπαράδοτης Ὀρθοδόξου πίστεως, τήν ὁποία ἔχετε δια­στρε­βλώσει. Δέν εἶστε Ἐκκλησία, ἀφοῦ γίνατε κράτος, ὑποκύπτοντας στόν τρίτο πειρασμό τοῦ Χριστοῦ[7]. Δεχθήκατε τήν πρόταση τοῦ Διαβόλου νά τόν προσκυνήσετε καί νά σᾶς κάνη κοσμικό παντοκράτορα τῆς γῆς. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμαστε ἡ ὀρθή Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμαστε οἱ Ρωμηοί, σέ μᾶς ἀνήκει ἡ Ρωμανία, ἡ Ρωμηοσύνη. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, ΚΑΘΟΛΙΚΗ καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἡ ἀληθής Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία, ὅπως ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς Πίστεως Νικαίας - Κωνσταντινουπόλεως.

Τό ὅτι ὁ Παπισμός εἶστε αἵρεση φαίνεται ἀπό τίς φοβερές καί τρομερές αἱρέσεις, πού πρεσβεύετε. Αὐτές εἶναι: α) ἡ κρατική ὑπόσταση καί δομή τοῦ Βατικανοῦ μέ ὑπουργεῖα καί ὑπουργούς καί τράπεζες, β) τό Filioque (ἡ ἐκπόρευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ), γ) ἡ κτιστή Θεία Χάρις, δ) τό πρωτεῖο ἐξουσίας, ε) ἡ κατοχή τόσο τῆς κοσμικῆς ὅσο καί τῆς πνευ­ματικῆς ἐξουσίας ἀπό τόν Πάπα, στ) τό ἀλάθητο, ζ) οἱ θεωρίες περί ἐσχά­του κριτοῦ τῆς Ἐκκλησίας, περί αὐθεντίας, περί μοναρχικοῦ ἀξιώματος, ἐκκλήτου καί ἀναμαρτησίας, περί ἄκρου Ἀρχιερέως, τοῦ πάπα, η) τό διά ραντισμοῦ «βάπτισμα» καί ἡ ἀποκοπή του ἀπό τό μυστήριο τοῦ Χρίσμα­τος, θ) τά ἄζυμα (ὄστια), ι) ἡ μεταβολή τοῦ ἄρτου καί οἴνου σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ μέ τά ἱδρυτικά λόγια καί ὄχι μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἡ θεωρία τῆς μετουσιώσεως, ια) ἡ στέρηση τῆς κοινωνίας τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ στούς λαϊκούς καί ἡ παροχή σέ αὐτούς μόνο τοῦ Σώματος, ιβ) ἡ στέρηση τῆς Θείας Κοινωνίας ἀπό τά νήπια, ιγ) ἡ Μαριο­λατρεία, ιδ) ἡ ἄσπιλος σύλληψη καί ἡ ἐνσώματη ἀνάληψη τῆς Θεοτόκου, ιε) τό καθαρτήριο πῦρ, ιστ) τά λυσίποινα, ιζ) ἡ περίσσεια ἀξιομισθία τοῦ Χριστοῦ, ιη) ἡ περίσσεια τῶν ἔργων τῶν Ἁγίων, ιθ) ἡ ἀξιομισθία τῶν ἔρ­γων τοῦ ἀνθρώπου, κ) τά ἀγάλματα καί γενικά ἡ θρησκευτική ζωγραφική ἀντί τῆς Ὀρθοδόξου εἰκονογραφίας, κα) ἡ ὑποχρεωτική ἀγαμία τοῦ κλή­ρου, κβ) ἡ ἀναγνώριση σφαγέων (βλ. Στέπινατς) ὡς «ἁγίων», κγ) ἡ θεωρία περί προσβολῆς καί ἱκανοποιήσεως τῆς θείας δικαιοσύνης, λόγω τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος καί γενικά τό δικανικό πνεῦμα, ἀπό τό ὁποῖο κυριαρχεῖται ὁ Παπισμός, κδ) ἡ ἀπόρριψη τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως καί ἡ ἐκμετάλλευσή της ὡς ὀργάνου τῆς παπικῆς διδακτικῆς ἐξουσίας (ὁ πάπας εἶναι ἡ Παράδοση), κε) ἡ ἄποψη ὅτι ὁ ἀλάθητος πάπας εἶναι ὁ μοναδικός φύλακας, κριτής καί ἑρμηνευτής τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως, κστ) ἡ θεώρηση τῆς ἀρχέγονης δικαιοσύνης ὡς ὑπερφυσικοῦ δώρου τῆς Θείας Χάριτος, πού προστέθηκε ‘κατά συμβε­βηκός’ στό ‘κατ’εἰκόνα’, τό ὁποῖο νοεῖται μέ­σα σέ πλαίσια αὐτάρκειας καί στατικότητας, κζ) ἡ ἀπώλεια τῆς ἀρχέγο­νης δικαιοσύνης καί ἡ διατήρηση ἀλωβήτου καί σώου τοῦ κατ᾽ εἰκόνα, κη) ἡ «πάσχουσα ἐκκλησία», ἡ ὁποία ἀποτελεῖται ἀπό τούς πιστούς, πού βρί­σκονται στό καθαρτήριο πῦρ, κθ) ἡ ἀπόρριψη τῆς ἰσότητος τῶν ἐπισκό­πων, λ) τό συγκεντρωτικό καί ἀπο­λυταρχικό διοικητικό σύστημα μέ ἀπό­λυτο μονάρχη τόν πάπα, πού εἰσήγαγε τόν παποκαισαρισμό, λα) τά μονα­χικά τάγματα καί ὁ ὀργανωτικός-κοινωνικός χαρακτήρας τοῦ μοναχι­σμοῦ, λβ) ὁ ἀπρόσωπος καί δικανικός χαρακτήρας τοῦ μυστηρίου τῆς ἐξο­μολογήσεως, λγ) ἡ ἐπάρατη Οὐνία, δούρειος ἵππος τοῦ Παπισμοῦ[8].

 

Ἡ κρίση τοῦ Βατικανοῦ

 

Ἀφοῦ, λοιπόν, ἐσεῖς, Ἐκλαμπρότατε, καί ὁ Παπισμός ἀποκοπήκατε ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία, χάσατε τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί ἀνεπτύξατε τίς ἀνωτέρω αἱρέσεις, εἶναι φυσικό νά βρίσκεσθε σέ μιά συνε­χῆ καί διαχρονική κρίση, ἡ ὁποία φάνηκε καί φαίνεται ἀκόμη ἀπροκάλυ­πτα τό τελευταῖο διάστημα. «Ἡ κρίση στό Βατικανό εἶναι κρίση τοῦ Πα­πισμοῦ. Ἕνας παρατηρητής σχολίασε ὅτι ὁ νέος ποντίφικας πρέπει νά ἐφαρμόσει “θεραπεία-σόκ” στήν “Ἐκκλησία”, ἄλλος ὅτι ὁ Παπισμός ἀντιμε­τωπίζει τή χειρότερη κρίση ἀπό τή Γαλλική Ἐπανάσταση, ἐνῶ τρίτος συν­έκρινε τόν τωρινό κλονισμό μέ τή Μεταρρύθμιση, τόν Καλβῖνο καί τόν Λού­θηρο. Ὡς ἕνα σημεῖο, τό λεξιλόγιο τῆς κρίσης εἶναι δικαιολογημένο. Στίς τάσεις πού ἀδυνατίζουν τήν πίστη στόν δυτικό κόσμο –τήν άνοδο τοῦ πνευ­ματικοῦ ἀτομισμοῦ, τήν ἐπίδραση τῆς ἀθεΐας, τό χάσμα ἀνάμεσα στήν παρα­δοσιακή χριστιανική ἠθική καί τή σύγχρονη πραγματικότητα– ὁ Παπισμός ἔχει προσθέσει σκάνδαλα, σκλήρυνση καί μιά ἐπικοινωνιακή στρατηγική προσανατολισμένη στά μέσα ἐνημέρωσης τοῦ 1848»[9].

 

 Ἡ ἐκκοσμίκευση καί ἡ πνευματική κατάπτωση τοῦ Βατικανού

 εὐλογήσατε» χιλιάδες μηχανές Har­ley Davidson καί τούς ἰδιοκτῆτες τους μέ τήν εὐκαιρία τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν 110 χρόνων ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Harley Davidson! Ἡ πλατεῖα τοῦ Ἁγίου Πέτρου στό Βατικανό γέμισε μέ μηχανές Harley καί ὁ θόρυβος κάλυψε μέχρι καί τή φωνή σας, ὁ ὁποῖος μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς τελετῆς τῆς Θείας Μετάληψης τήν Κυριακή «εὐλογήσατε» ὅλους τούς πιστούς, πού εἶχαν συγκεντρωθῆ στήν πλατεῖα τοῦ Ἁγ. Πέτρου.

 

Φορώντας ράσα, πού φέρουν πάνω τους τόν Σούπερμαν καί τόν Μπά­τμαν, καί κρατώντας στό χέρι ἕνα πολύχρωμο νεροπίστολο, ὁ παπικός «ἱερέας» Οὐμπέρτο ἑτοιμάζεται νά κάνη τήν καθιερωμένη «λειτουργία» στό ναό Ὀχο ντέ Ἀγουα στήν Κοαουίλα τοῦ Μεξικό. 

 

Εἶναι γενικό συμπέρασμα καί καθολικό ἀξίωμα ὅτι τά πονηρά καί διε­φθαρμένα δόγματα γεννοῦν πονηρό καί διεφθαρμένο βίο, καθώς καί ἀν­τιστρόφως ὁ πονηρός καί διεφθαρμένος βίος γεννᾶ πονηρά καί διεφθαρ­μένα δόγματα. Ὑπάρχει ἄρρηκτη σχέση μεταξύ δόγματος καί βίου, δό­γματος καί ἤθους ἤ, ὅπως λέγεται στήν θεολογική γλώσσα, Ὀρθοδοξίας καί ὀρθοπραξίας. Τό ἴδιο κακό εἶναι τά πονηρά δόγματα καί ἡ πονηρή ζωή καί ἀντιστρόφως ἡ πονηρή ζωή καί τά πονηρά δόγματα. Γιατί τό ἕνα εἶναι γεννητικό τοῦ ἄλλου, καί ὅποιος ἔχει τό ἕνα, καταντᾶ καί στό ἄλλο. Αὐτό, βεβαίως, τό ἀξίωμα μαρτυρεῖται ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί τήν ὅλη Ἱερά Παράδοση.

Δέν εἶναι μία, δέν εἶναι δύο, ἀλλά ἄπειρες οἱ παρεκτροπές καί οἱ ἀντι­χριστιανικές πρακτικές τῆς παπικῆς σας αἱρέσεως! Μία ἀπό αὐτές εἶναι οἱ κατ’ ἔτος «σταυρώσεις» παπικῶν πιστῶν κατά τήν Μ. Παρασκευή, κυρίως στίς Φιλιππίνες. Ἐφέτος ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο οἱ σταυρώσεις στήν ἀσιατική αὐτή χώρα. «Πάσχα στίς Φιλιππίνες, μία χώρα τῆς ὁποίας τό 80% τῶν 94 ἑκατομμυρίων κατοίκων εἶναι παπικοί. Χιλιάδες πιστοί καί τουρίστες ἔφτασαν στήν πόλη Σάν Φερνάντο τῆς ἐπαρχίας Παμπάνια, 60 χιλιόμετρα βόρεια τῆς Μανίλας, ὅπου περισσότεροι ἀπό 30 ἄντρες σταυρώ­θηκαν. Ὁ 57χρονος Βιλφρέντο Σαλβαντόρ δήλωσε πώς γιά πρώτη φορά σταυρώθηκε πρίν ἀπόἑπτά χρόνια, γιά νά εὐχαριστήσει τόν Χριστό γιάὅλα τά θαύματα στή ζωή του, ἀλλά καί γιά νάἐξιλεωθεῖ γιά τίς ἁμαρτίες του»[10]. Ἀπίστευτη πνευματική ρηχότητα, τήν ὁποία ἐμπνέετε στούς ἄβουλους ὀ­παδούς σας. Διδάσκετε, κατά κανόνα, ἀντίθετα ἀπό αὐτά πού διδάσκει τό Εὐαγγέλιο καί φτάνετε νά ἐξυπηρετήσετε τήν πλήρη ὑποταγή τῶν ὀπα­δῶν σας στίς ἐπιδιώξεις σας! Ἀναφέρουμε γιά παράδειγμα τίς ἀπίστευτες μαγικές τελετουργίες, πού γίνονται μέσα στούς παπικούς ναούς τῆς Λατι­νικῆς Ἀμερικῆς, γιά τίς ὁποῖες ζηλεύουν καί αὐτοί οἱ ἴδιοι οἱ νεοπαγανι­στές, ἐπειδή δέν μποροῦν νά ἀναβιώσουν τίς ἀρχαῖες παγανιστικές τελε­τουργίες μέ τέτοια ἀκρίβεια καί τέτοιο πάθος! Ἐν προκειμένῳ, ὁ Χριστός σταυρώθηκε στή θέση μας, καί ζητᾶ ἀπό μᾶς νοητή σταύρωση τῶν παθῶν μας καί τοῦ κακοῦ, παλαιοῦ, διεφθαρμένου ἑαυτοῦ μας[11]!

Οἱ «κληρικοί» σας, Ἐκλαμπρότατε, τά βράδια βλέπουν αἰσθησιακοῦ περιεχομένου ταινίες! Αὐτό τουλάχιστον ὑποστηρίζει ἡ ἱστοσελίδα Tor­rentFreak, ἡ ὁποία ἀποκαλύπτει πώς «πειρατεία ὑφίσταται ἀκόμα καί στό Βατικανό, δίνοντας στή δημοσιότητα τήν πλήρη λίστα μέ τίς ταινίες καί τίς τηλεοπτικές σειρές, πού κατέβασαν τό τελευταῖο διάστημα. Οἱ μόλις 800 ἱε­ρεῖς, μοναχοί καί λοιποί πιστοί, πού διαμένουν στό Βατικανό, δείχνουν μία προτίμηση στίς τηλεοπτικές σειρές (Chicago Fire, LightfieldsLightfields, The Neighbours καί Touch), τίς ρομαντικές ταινίες (Love Actually)... ἀλλά καί αὐ­τές μέ περιεχόμενο ἀκατάλληλο γιάἀνηλίκους». Ἡ ἱστοσελίδα, ἔδωσε στή δημοσιότητα στοιχεῖα γιά τίς ταινίες, πού "κατέβηκαν" τό 2012 μέσα ἀπό τό Βατικανό, ταινίες μέ σκληρό-ἀνώμαλο πορνό! Ἔτσι, γιά παρά­δειγμα, κατέβασαν τό "TS Pussy Hunters", μέ τρανσέξουαλ πορνοστάρ, τό λεσβια­κό "Whipped Ass" καί τό σαδομαζοχιστικό "Russian Slaves"[12]! Φρικτή εἴδη­ση! Δέν μᾶς ἐκπλήσσουν ἰδιαίτερα τέτοια δημο­σιεύματα, τά ὁποῖα ἔρχον­ται νά προστεθοῦν στίς χιλιάδες περιπτώσεις παιδεραστίας καί παιδοφθο­ρίας ἀπό «ἱερεῖς» τῆς «Ἁγίας Ἕδρας», ἡ ὁποία ἐμφανίζεται ὡς «ἐκκλησία»! Ὅταν λείπουν ἡ ὑγιής πνευματικότητα, ἡ ἄσκηση καί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καί περισσεύουν ἡ χλιδή, οἱ ἀνέσεις, οἱ πολυτέλειες καί ἡ ἐξουσιομανία, γεννιοῦνται κατ’ ἀνάγκην τέτοια φαινό­μενα[13]!

Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς διάσκεψης τῶν Ἰταλῶν «ἐπισκόπων» καρδινάλιος Angelo Bagnasco, ἐμφανίστηκε σέ βίντεο στό διαδίκτυο νά δίνει παπική ὄ­στια («Θεία Κοινωνία») σέ ἕνα διάσημο «τρανσέξουαλ» ὁμοφυλόφιλο, πο­λιτικό ἀκτιβιστή, ὁ ὁποῖος φοροῦσε γυναικεῖα ροῦχα! Ἡ «παράσταση» δό­θηκε στήν κηδεία ἑνός ἄλλου «ἱερατικοῦ μπουμπουκιοῦ», τοῦ ἀμφιλεγό­μενου παπικοῦ Γενουάτη «ἱερέα» Fr. Andrea Gallo, ὁ ὁποῖος δήλωνε μαρ­ξιστής καί φίλος τῶν ὁμοφυλόφιλων καί τήν περασμένη χρονιά εἶχε βρα­βευτῆ ὡς «gay χαρακτήρας τῆς χρονιᾶς» ἀπό ὁμοφυλόφιλους ἀκτιβιστές! Μάλιστα κατά τήν ἐκλογή σας, εἶχε ταχθῆ ὑπέρ τῆς ἐκλογῆς δεδηλωμέ­νου ὁμοφυλόφιλου πάπα! Ἐπίσης, εἶχε ταχθῆ ὑπέρ τῶν ὁμοφυλόφιλων σχέσεων τῶν παπικῶν «κληρικῶν», μέ σκοπό τόν περιορισμό τῶν παιδε­ραστιῶν τοῦ παπικοῦ «κλήρου»! Ἀλλά, στήν τελετή δόθηκε καί ὁ λόγος στόν «τραβεστί», ὁ ὁποῖος ἀπό τοῦ ἄμβωνος ἐπαίνεσε τόν ἐκλιπόντα ὡς ἑξῆς: «Μᾶς ἄνοιξες τίς πόρτες τῆς ἐκκλησίας σου καί τήν καρδιά σου. Σᾶς εὐχαριστῶ πούἐμᾶς, τά τρανσέξουαλ πλάσματα, μᾶς ἔκανες νά αἰσθανόμα­στε ὅτι ἦταν αὐτό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καίὅτι ἀγαπηθήκαμε ἀπό τόν Θεό. Ἐλπίζουμε ὅτι πολλοί θάἀκολουθήσουν τό παράδειγμά σας καί κάποιος θά ζητήσει συγγνώμη»! Φρικτό καί ἀνήκουστο: ὁ θρασύς κίναιδος «ὁμολογοῦ­σε» μέσα στόν παπικό ναό καί ἐνώπιον τοῦ παπικοῦ «κλήρου» ὅτι ὁ σοδο­μισμός εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ὁ ἄθλιος «ἀρχιεπίσκοπος» ὄχι μόνο δέν τόν πέταξε ἔξω ἀπό τό ναό, ἀλλά τόν «μετάλαβε» κιόλας! Κι ἀκόμα: τό Βατικανό «κωφεύει» προκλητικά στίς διαμαρτυρίες πιστῶν, οἱ ὁποῖοι χαρακτήρισαν τήν τελετή «πορνο­κηδεία»[14]!

Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς «Ἁγίας Ἕδρας» δέν ἔχει ὅριο. Καί γιατί νά ἔχη, ἀφοῦ πρόκειται γιά καθαρά κοσμικό ὀργανισμό, ὁ ὁποῖος ἐνδιαφέρεται γιά τά τοῦ κόσμου καί ἀδιαφορεῖ γιά τήν πνευματικότητα; Τό ἀκόλουθο περιστατικό εἶναι ἀντιπροσωπευτικό δεῖγμα τοῦ κοσμικοῦ πνεύματος, τό ὁποῖο διέπει τό Βατικανό καί προσωπικά ἐσᾶς, Ἐκλαμπρότατε, πού ὀνο­μάζετε τόν ἑαυτό Σας «πάπα». Ἐσεῖς «εὐλογήσατε» χιλιάδες μηχανές Har­ley Davidson καί τούς ἰδιοκτῆτες τους μέ τήν εὐκαιρία τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν 110 χρόνων ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Harley Davidson! Ἡ πλατεῖα τοῦ Ἁγίου Πέτρου στό Βατικανό γέμισε μέ μηχανές Harley καί ὁ θόρυβος κάλυψε μέχρι καί τή φωνή σας, ὁ ὁποῖος μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς τελετῆς τῆς Θείας Μετάληψης τήν Κυριακή «εὐλογήσατε» ὅλους τούς πιστούς, πού εἶχαν συγκεντρωθῆ στήν πλατεῖα τοῦ Ἁγ. Πέτρου. «Ἐπειδή εἴμαστε μοτο­συκλεττιστές δέ σημαίνει ὅτι δέν εἴμαστε καθολικοί», ἀνέφερε ἕνας μοτο­συκλεττιστής. Πρίν ἀπό μερικές μέρες, ὁ πρόεδρος τῆς Harley Davidson, σᾶς δώρισε δύο μηχανές Harley Davidson, ἀλλά καί ἕνα δερμάτινο μπου­φάν! Ἡ ἀπουσία πνευματικότητας στήν δυτική αἵρεση τήν ἐξωθεῖ σέ τέ­τοιες φαιδρότητες, τίς ὁποῖες κάποιοι τίς «βαπτίζουν» «λαϊκό προφίλ» τοῦ νέου «πάπα»[15]!

Ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι ὑπάρχει παντελής ἀπουσία πνευματικότητας στόν Παπισμό. Δέν πρόκειται γιά «ἐκκλησία», ἀλλά γιά κοσμικό ὀργα­νι­σμό καί στήν καλλίτερη περίπτωση γιά θρησκεία, μία ἀπό τίς πολλές τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία ἐνδιαφέρεται γιά τήν «θεραπεία» τῆς θρη­σκευτικότητας τῶν ὀπαδῶν της, ὅπως τήν ἀντιλαμβάνονται καί τή βιώνουν οἱ κοσμικοί. Ἡ ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, οὔτε κοσμικός ὀργανισμός μπορεῖ νά εἶναι, οὔτε θρησκεία, μέ τήν ψυχολογική ἔννοια τοῦ ὅρου, ἀλλά «καινή κτίσις»[16], ἡ νέα ἀνακαινισμένη κοινωνία τῶν ἐν Χριστῷ ἀναγεννημένων ἀνθρωπίνων προσώπων, ἡ «μαγιά», ἡ ὁποία «ζυμώνει» τόν πτωτικό κό­σμο, μεταμορφώνοντάς τον σέ κοινωνία ἀγάπης, στά πρότυπα τῆς ἀγα­πητικῆς ὑπάρξεως τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Τό θεῖο ἐργαστήρι, πού θεώνει τά ἀνθρώπινα πρόσωπα. Ὁ Παπισμός, ὅμως, δέν εἶναι κάτι τέτοιο, τό ἀπέδει­ξε ἡ χιλιόχρονη ὡς τώρα «πολιτεία» του. Τό ἀποδείξατε κι ἐσεῖς ὁ ἴδιος, Ἐκλαμπρότατε, στό πρόσφατο ταξίδι σας στή Βραζιλία. Γιά νά προσελκύ­σετε τά χαμένα ἑκατομμύρια τῶν βραζιλιάνων ὀπαδῶν σας χρησιμοποιή­σατε λεκτικούς «ὅρους» τοῦ ποδοσφαίρου, τούς ὁποίους χρησιμοποιοῦν τά φανατισμένα στίφη τῶν χούλιγκανς τῶν γηπέδων, οἱ ὁποῖοι «ἀγωνίζον­ται» νά ὁδηγήσουν στήν ἔσχατη ταπείνωση τούς ἀντιπάλους τους. Μόνο ὡς σατανική κατάσταση θά μποροῦσε νά χαρακτηρισθεῖ τό «ἀθλητικό» αὐτό ἀβυσσαλέο μῖσος, τό ὁποῖο φθάνει καί ὡς τή φυσική ἐξόντωση τῶν ἀντιπάλων τους! Ἀπό αὐτόν, λοιπόν, τό συρφετό τοῦ ἀθλητικοῦ ὑπόκο­σμου ἀντλήσατε, κ. Φραγκῖσκε, τήν ὁρολογία τοῦ καλέσματός σας στούς «ἀποστατημένους» πρώην ὀπαδούς σας, δίκην προέδρου ποδοσφαιρικῆς ὁμάδος! Ἄλλωστε, δέν εἶναι τυχαῖο πώς κι ἐσεῖς ὁ ἴδιος εἶστε φανατικός ποδοσφαιρόφιλος! Ἀφοῦ δέν ἔχει ὁ Παπισμός (διότι τά ἀπεμπόλησε) τά γνήσια ἁγιοπατερικά πνευματικά μέσα, γιά νά μιλήση στόν σύγχρονο ἄν­θρωπο, χρησιμοποιεῖ αὐτά πού ἔχει, τά πεζοδρομιακά! Ἀντί ἡ Ἐκκλησία νά μεταμορφώση τόν κόσμο, κατάπιε ἐκεῖνος τή δυτική «ἐκκλησία»! Αὐ­τός εἶναι δυστυχῶς ὁ Παπισμός, χωρίς ἴχνος πνευματικότητας, κατ᾽ εἰ­κόνα καί ὁμοίωση τῶν ποδο­σφαιρικῶν συλλόγων[17]!

Δέν μποροῦμε κυριολεκτικά νά παρακολουθήσουμε τήν ἀπόλυτη ἐκ­κοσμίκευση τῆς παπικῆς αἱρέσεως. Σύμφωνα με τήν ἀκόλουθη εἴδηση: «Περίεργη αἴσθηση γιά τό πῶς μποροῦν νά προσεγγίσουν τούς πιστούς καί νά τούς φέρουν στήν Ἐκκλησία φαίνεται πώς ἔχουν ὁρισμένοι παπικοί “κληρικοί”, πού κατά καιρούς προκαλοῦν τουλάχιστον τό γέλιο μέ τά καμώ­ματά τους. Μετά τόν ἱερέα ἀπό τό Μεξικό πούἔραψε μορφές σοῦπερ ἡρώων στάἄμφιά του, λειτουργώντας “μαζί” μέ τόν Μπάτμαν καί τόν Σούπερμαν καί μοιράζοντας τόν ἁγιασμό μέ νεροπίστολο, ἦρθε ἕνας ἀκόμη ἀπό τήν Ἰταλία αὐτή τή φορά, ὁὁποῖος φαίνεται πώς μπέρδεψε τόἱερό μέ τήν πίστα. Στό βίντεο πού κάνει, ὅπως εἶναι φυσικό, τόν γύρο τοῦ κόσμου, ὁἱερέας ἀπό τό Μιλᾶνο ἄφησε ἄφωνους τούς παριστάμενους σέἕνα γάμο, ἑνώνοντας τό μυστήριο μέ τό γλέντι. Ἔβαλε λοιπόν ἕνα κασετόφωνο στήν Ἁγία Τράπεζα, καί μόλις τελείωσε ὁ γάμος, ἔβαλε τόἀγαπημένο του τραγούδι»[18]!

Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014