Αρχικά ο Ματθαίος παρουσιάζει τον Ιούδα να εμφανίζεται στον τόπο που βρισκόταν ο Ιησούς με πολλούς αρχιερείς και πρεσβύτερους του λαού, οπλισμένους[2].
Τους είχε ήδη ενημερώσει για το σημάδι της προδοσίας, δηλαδή το φίλημα στο πρόσωπο αυτού που επιθυμούν να συλλάβουν. Χαιρέτησε τον Ιησού με αυτόν τον τρόπο και Εκείνος του είπε να κάνει αυτό για το οποίο ήρθε. Ο Ευαγγελιστής αναφέρει και το περιστατικό με κάποιον από τη συνοδεία του Ιησού, ο οποίος με μαχαίρι έκοψε το αυτί του δούλου του Αρχιερέα, για να λάβει την απάντηση από τον Ιησού, ότι αυτοί που παίρνουν μάχαιρα, με αυτή θα πεθάνουν[3]. Επιπλήττει τον άνθρωπο που το έκανε αυτό και δεν κατονομάζεται στην ευαγγελική περικοπή, λέγοντας ότι ο ίδιος εάν το επιθυμούσε θα μπορούσε να παρακαλέσει τον Πατέρα να του στείλει λεγεώνες αγγέλων. Όμως αν έπραττε κάτι τέτοιο, δεν θα εκπληρώνονταν οι Γραφές. Αναφέρει ότι ήλθαν να τον συλλάβουν σαν να ήταν ληστής με όπλα, ενώ δίδασκε καθημερινά στο ναό. Κατόπιν,οι μαθητές του φεύγουν[4].
Παράλληλα, ο Μάρκος αφηγείται στο ίδιο μοτίβο την προδοσία του Ιούδα. Λέει σε αυτούς που ήρθαν για να συλλάβουν τον Ιησού να μεταφέρουν με ασφάλεια αυτόν που θα φιλήσει και επιδίδεται στην πράξη της προδοσίας του Κυρίου[5]. Το διαφορετικό στοιχείο που προσδίδει ο Μάρκος είναι η παρουσία ενός γυμνού νέου. Είναι τυλιγμένος με σινδόνη, την οποία άφησε στα χέρια αυτών που τον συνέλαβαν και έφυγε γυμνός, αφήνοντας και αυτός, όπως οι μαθητές, μόνο τον Ιησού[6].
Στο Λουκά τα γεγονότα παρουσιάζονται ομοίως, με τη διαφορά ότι εδώ ο Ιησούς ρωτά τον Ιούδα, αν με φίλημα παραδίδει τον Υιό του Ανθρώπου. Οι μαθητές με την σειρά τους Τον ρωτούν, εάν επιτρέπει να πατάξουν αυτούς που ήρθαν για τη σύλληψη με μάχαιρα. Αναφέρεται πως κάποιος έκοψε με μάχαιρα το δεξί αυτί του δούλου του Αρχιερέα, χωρίς να κατονομάζεται ο Πέτρος, αλλά ο Κύριος με ένα άγγιγμα τον θεράπευσε. Προέτρεψε, μάλιστα τους μαθητές να μην αντισταθούν[7]. Τελικά, κατακεραυνώνει τους Αρχιερείς που επέλεξαν να Τον συλλάβουν με ξύλα και μαχαίρια αυτή την ώρα του σκότους[8].
Στον Ιωάννη γίνεται αναφορά στον Ιούδα που καθώς γνώριζε το μέρος που συναθροίζονταν ο Ιησούς και οι μαθητές, καταφτάνει με συνοδεία των οπλισμένων υπηρετών των Αρχιερέων και Φαρισαίων με φανούς και λαμπάδες. Ρωτά ο Ιησούς για το πρόσωπο που αναζητούν και εκείνοι απαντούν ότι ψάχνουν για τον Ιησού το Ναζωραίο. Αυτό επαναλήφθηκε και για δεύτερη φορά, μόνο που ο Κύριος τους λέει ότι Αυτόν αναζητούν, άρα να αφήσουν τους μαθητές να φύγουν. Με αυτό το λόγο εκπληρώθηκε το ρηθέν υπό του Κυρίου, ότι δηλαδή, δεν έχασε κανένα από αυτούς που του εμπιστεύθηκε ο Θεός[9]. Ο Ιωάννης περιγράφει εκτενέστερα το περιστατικό της κοπής του δεξιού αυτιού του υπηρέτη του Αρχιερέα από το Σίμωνα –Πέτρο, μάλιστα κατονομάζει αυτόν, ως «Μάλχο». Ο Ιησούς προτρέπει τον Πέτρο να βάλει τη μάχαιρα στη θήκη, καθώς είναι αποφασισμένος να μην αποφύγει, αλλά να πιει το πικρό ποτήρι, ως βουλή του Πατέρα Του. Κατόπιν, συλλαμβάνεται από τους Ρωμαίους στρατιώτες και τους υπηρέτες[10].
Η παράσταση του συλληφθέντος ενώπιον του Συνεδρίου και η τριπλή άρνηση του Πέτρου περιγράφεται, επίσης, από όλους[11]. Πρώτα θα αναφερθούμε στον Ματθαίο, ο οποίος αναφέρει παράλληλα τα γεγονότα, εντός του συνεδρίου των Sanhedrinκαι έξω στην αυλή του Αρχιερέα, όπου έλαβε χώρα η τριπλή άρνηση του Πέτρου. Ο Ιησούς οδηγείται ενώπιον του Καϊάφα, ενώ οι σύνεδροι αναζητούν ψευδομάρτυρες, με σκοπό τη θανάτωσή Του. Με δυσκολία εντοπίζουν δύο, οι οποίοι Τον κατηγορούν για τη φράση του ότι θα γκρεμίσει το Ναό και σε τρεις ημέρες μπορεί να τον ξανακτίσει. Η σιωπή του Κυρίου σταματά στην ερώτηση του Αρχιερέα, για το εάν είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού. Η απάντηση είναι «σὺεἶπας». Προσθέτει ότι πρόκειται να δουν τον Υιό του Ανθρώπου να κάθεται δεξιά του Θεού ερχόμενο πάνω στα σύννεφα[12].
Στη συνέχεια, ο Αρχιερέας διέρρηξε τα ιμάτιά του, αδράχνοντας την ευκαιρία να τον κατηγορήσει για βλασφημία, θεωρώντας πλέον τους ψευδομάρτυρες περιττούς. Όλοι τον κρίνουν ως ένοχο θανάτου και ο Κύριος υφίσταται στωϊκά τουςεμπτυσμούς, τα κολαφίσματα και τα ραπίσματα. Εντωμεταξύ, μια νεαρή κοπέλα κατηγορεί τον Πέτρο ότι ήταν μαζί με τον Ιησού το Γαλιλαίο και εκείνος αρνείται ότι τον γνωρίζει. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες δύο περιπτώσεις. Τελικά, ενώ ορκίζεται με έντονο τρόπο ότι δεν γνωρίζει τον άνθρωπο αυτό, ακούει το λάλημα του πετεινού. Ενθυμούμενος το λόγο του Κυρίου, ότι δηλαδή, πριν λαλήσει ο πετεινός τρεις φορές θα τον αρνηθεί, βγήκε έξω και έκλαψε πικρά[13].
Όπως προαναφέρθηκε ο Μάρκος συμπίπτει εν πολλοίς στις διηγήσεις αυτές με τον Ματθαίο, με απειροελάχιστες διαφοροποιήσεις, όντας πηγή του Ματθαίου[14]. Για παράδειγμα, σε μία από αυτές αναφέρονται πολλοί ψευδομάρτυρες, των οποίων τα λεγόμενα δεν συμφωνούσαν μεταξύ τους[15]. Αξιοσημείωτο είναι ότι, πως και οΕυαγγελιστής Μάρκος αναφέρεται στον εμπαιγμό των συνέδρων, ώστε ο Χριστός να προφητεύσει ποιος τον κτύπησε[16].
Αναφορικά μετον Πέτρο, όταν αρνήθηκε τον Ιησού την πρώτη φορά λάλησε ο πετεινός, κατόπιν, επανέλαβε την άρνηση και στη συνέχεια κατηγορήθηκε ότι η προφορά του ως Γαλιλαίος ήταν ένα σημάδι ότι ανήκει στην ομάδα του Ιησού. Τότε ο Πέτρος ορκίσθηκε έντονα ότι δεν γνωρίζει τον Χριστό. Εκείνη τη στιγμή, για δεύτερη φορά ακούγεται ο ήχος του πετεινού. Ο Πέτρος θυμήθηκε το λόγο του Κυρίου ότι πριν λαλήσει ο πετεινός δυο φορές, θα με απαρνηθείς τρις και άρχισε να κλαίει[17].
Σε πρώτη φάση, ο Λουκάς παρουσιάζει πρώτα την άρνηση του Πέτρου, περιγράφοντας τη σκηνή της φωτιάς στην αυλή του σπιτιού του Αρχιερέα, όπου κάθεται ο μαθητής για να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα. Ο Ευαγγελιστής ακολουθεί την πορεία των άλλων δυο στα γεγονότα, με τη μόνη διαφορά ότι ο Κύριος στρέφει το βλέμμα Του στον Πέτρο τη στιγμή που λαλεί ο πετεινός. Έτσι εκείνος θυμάται το λόγο Του, ότι δηλαδή, πριν ο λαλήσει ο πετεινός θα με αρνηθείς τρεις φορές. Βγαίνοντας έξω ο μαθητής και στο Ευαγγέλιο αυτό, έκλαψε πικρά[18].
Σε δεύτερη φάση ο Λουκάς τοποθετεί χρονικά κατά το ξημέρωμα το Συνέδριο. Ο Ιησούς απαντά στην ερώτηση για το εάν είναι ο Χριστός ότι δεν θα Τον πιστέψουν, εάν τους πει ποιος είναι και ότι γνωρίζει ότι δεν θα πειστούν και δεν θα Τον αφήσουν ελεύθερο. Όταν τον ρωτούν εάν είναι ο Υιός του Θεού, απαντά ότι εσείς λέτε ότι εγώ είμαι. Δεν χρειάστηκαν λοιπόν οι ψευδομαρτυρίες, αρκούσε στους Σύνεδρους η μαρτυρία αυτή[19].
Επιπροσθέτως, ο Ιωάννης προτάσσει την εμφάνιση του Χριστού, ενώπιον του Άννα, πενθερού του Καϊάφα, ο οποίος μάλιστα προφητεύει ακούσια ότι είναι καλύτερα να χαθεί ένας άνθρωπος για το καλό του λαού. Παράλληλα με την περιγραφή των γεγονότων της Δίκης του Χριστού, ο Ευαγγελιστής παρουσιάζει τον Πέτρο, μαζί με έναν άλλο μαθητή, γνωστό στον Αρχιερέα που δεν κατονομάζει. Με τον τρόπο αυτόν εισέρχονται και οι δυο στην αυλή του σπιτιού[20]. Κατόπιν, πραγματοποιείται η πρώτη άρνηση του Πέτρου και η σκηνή επανέρχεται στο Συνέδριο. Εκεί, ερωτάται ο Ιησούς για τους μαθητές και για τις διδαχές του. Απαντά ότι πάντα δίδασκε με φανερό τρόπο στον κόσμο και αντί να ρωτάει τον ίδιο, καλύτερα να ρωτήσει τους ανθρώπους αυτούς. Υφίσταται ράπισμα και επιχειρηματολογεί ότι εάν δεν μίλησε με καλό τρόπο να καταγγελθεί. Αν όμως ομίλησε ορθώς, δεν υπάρχει λόγος να τον χτυπούν. Στη συνέχεια ο Άννας Τον παραπέμπει στον Καϊάφα[21]. Στο σημείο αυτό, ο Ιωάννης προσθέτει τις επόμενες δύο φάσεις της άρνησης του Πέτρου, στην τελευταία μάλιστα, ο δούλος του Αρχιερέα, ως συγγενής εκείνου που του είχε κόψει το αυτί ο Πέτρος, ισχυρίστηκε ότι τον είχε δει στον κήπο. Ωστόσο και πάλι ο μαθητής το αρνείται με το λάλημα του πετεινού να κυριαρχεί, ως μοτίβο της αφήγησης[22].
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ
Παραπομπές
[1]Μτ 26:47-56. Βλ και Μκ 14:32-42. Βλ. και Λκ 22:47-53. Πρβλ. και Ιω 18:2-12..
[2]Μτ 26:47.
[3]Μτ 26:48-52.
[4]Μτ 26:53-56.
[5]Μκ 14:43-45.
[6]Μκ 14:50-52.
[7]Λκ 22:48-51.
[8]Λκ 22:52-53.
[9]Ιω 18:2-9.
[10]Ιω 18:10-12.
[11]Μτ 26:57-75. Βλ. και Μκ 14:53-72. Βλ. και Λκ. 22:54-71. Πρβλ. και Ιω 18:13-27.
[12]Μτ 26:57-64.
[13]Μτ 26:65-75.
[14]Ι. Δ. Καραβιδόπουλος, όπ.π., Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη (Θεσσαλονίκη: Π. Πουρναρά, 2007), 153.
[15]Μκ 14:56-59.
[16]Μκ 14:65.
[17]Μκ 14:68-72.
[18]Λκ 22:54 και 61-62.
[19]Λκ 22:66-71.
[20]Ιω 18:13-16.
[21]Ιω 18:17-24.
[22]Ιω 18:25-27.
https://www.pemptousia.gr/2020/04/ta-gegonota-tis-prodosias-tou-christou-ke-i-parousia-tou-enopion-tou-megalou-sinedriou-simfona-me-ta-vivlika-kimena/
