Του Γιώργου Κράλογλου
Τα βράχια είναι απέναντι. Μάς βλέπουν και χασκογελάνε... Ερώτημα είναι ποιο μεταναστευτικό θα μας ρίξει πάνω τους. Το μουσουλμανικό ή το ελληνικό;
Τρεις διεθνείς Οργανισμοί (ΟΟΣΑ, WEF, Eurostat και το δικό μας ΙΟΒΕ) έχουν βροντήξει, όχι καμπάνες, αλλά κανόνια... για την ελληνική παραγωγικότητα που πατώνει στην Ευρώπη, ως συνέπεια και της μετανάστευσης 600.000 ικανών και παραγωγικών νέων.
Και ποια είναι η δική μας απάντηση; Τρέξαμε να βολέψουμε τους "Καρανίκες" της Ν.Δ., αντικαθιστώντας "Καρανίκες" του ΣΥΡΙΖΑ, με το γελοίο επιχείρημα ποιοι από τους δύο έχωσαν στο κράτος τους πιο πολλούς…
Πώς να περιμαζέψεις αυτό το πολιτικό αίσχος, μπας και πείσεις την Ε.Ε. να βάλει πλάτη στο μεταναστευτικό των μουσουλμάνων (πριν μας ισοπεδώσει και ως κράτος μέλος), ή να σου δώσει χέρι (με ανοχές στο μοίρασμα περισσευμάτων σου) να χρηματοδοτήσεις (κάπως) τα 150 δισ. ευρώ που χρειάζεσαι σε επενδύσεις, μήπως και βάλεις μπροστά την οικονομία, κοντά στο 2023 που θα ετοιμάζεσαι για εκλογές.
Όλα αυτά είναι που έδεσαν (μετά το 2009) την απογοήτευση με την απελπισία (για το πολιτικό και οικονομικό αύριο της χώρας) στον 30χρονο Έλληνα μετανάστη σπρώχνοντας τον στην απόφαση της φυγής.
Ο άλλος δρόμος ήταν τα στρατόπεδα του κομματικού στρατού κατοχής σε κράτος, ΔΕΚΟ και κρατικές βιομηχανίες για τα "μπάζα", (τις λειτουργούμε μόνο για να τακτοποιούμε... τα κομματικά Διοικητικά Συμβούλια) που ούτε του τράβηξαν την προσοχή ούτε και θα αλλάξουν την ίδια απόφαση μορφωμένων 25χρονων και 30χρονων που αναζητούν δικαίωση σεβασμό και αξιοκρατία.
Γιατί σημασία (τόσο σε εμάς όσο και για τον Έλληνα μετανάστη) έχει πως και για το 2020 το κράτος παραμένει στο βάθος του… με αποκρατικοποιήσεις, μόνο για τα μάτια… Με τους μισθούς στο κράτος (έστω και χωρίς αυξήσεις) να συνεχίζουν να παίρνουν (από το σύνολο των φορολογούμενων) μερίδα λέοντος… στα κρατικά έξοδα. Ενώ με 60.000 μετακλητούς, του 2017-2019, είμαστε ίσα βάρκα ίσα νερά… με τα "κέρδη" από τους κρατικούς υπαλλήλους που βγαίνουν σε σύνταξη.
Μήπως όμως δώσουν ζωή στην οικονομία, που θα βάλει σε συλλογισμό και τους εκτός Ελλάδος 600.000 της χαμένης μας παραγωγικότητας, τα ιδιωτικά κεφάλαια που έρχονται…, ίσως μας απαντήσει το οικονομικό επιτελείο, απαριθμώντας και κάποια λουκέτα που δεν μπήκαν ή λίγα και ασήμαντα σχέδια επεκτάσεων ( που τα ξέρουμε από παλιά και σε Συριζαική γλώσσα…)
Για να τα σπρώξουμε τα σχέδια αυτά (λέμε εμείς…) πρέπει να μας αφήσουν οι δανειστές (Euroworking group) να μοιράσουμε λεφτά από τα νέα δανεικά, εκεί που τα έχει ανάγκη η ανάπτυξη. Στις επενδύσεις δηλαδή και σε έργα από δημόσιες επενδύσεις, μπας και κινηθεί τίποτε, το 2020-2021...
Και ας πούμε (ξαναλέμε εμείς…), ότι όλα πάνε καλά και οι δανειστές (Γερμανοί Ολλανδοί και άλλοι σκληροί…) μας γλυκαίνουν..., για να μη βγάζουμε γλώσσα… στο μεταναστευτικό (προς Ευρώπη) που μας το φόρτωσαν για τα καλά…
Τις κορδέλες εγκαινίων στα φουγάρα, στα ξενοδοχεία ή ας πούμε, σε σύγχρονα συστήματα διακίνησης της παραγωγής θα τις κόψουμε το 2025, αν αισίως… ξεκινήσουμε το 2020, σύμφωνα με τους φυσιολογικούς… ελληνικούς ρυθμούς.
Αλλά τότε θα ετοιμαζόμαστε για νέες εκλογές από την κυβέρνηση που θα έχει βγει το 2023… (αν όχι νωρίτερα..).
Και μέχρι το 2023 τι γίνεται; Η σημερινή κυβέρνηση θα βάζει σε σωστό και ανταγωνιστικό δρόμο... (αν είναι δυνατόν αυτό στην Ελλάδα) την ΔΕΗ, την ΔΕΠΑ, την ΕΥΔΑΠ την ΕΥΑΘ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Γιατί έτσι και τολμήσει να τις πουλήσει θα φύγει νύχτα από την εξουσία…
Με τούτα και με εκείνα όμως, το ελληνικό μεταναστευτικό θα έχει συνέχεια. Μεγάλη συνέχεια. Γιατί τα ωραία και τα καλά της νέας φορολογικής πολιτικής θα μειώσουν ίσως κάποια λουκέτα μικρομεσαίων, αλλά δεν θα δώσουν δουλειές της προκοπής ή περισσότερα λεφτά. Μισθοί και μεροκάματα, μέχρι να γίνει (αν γίνει...) ανταγωνιστική η οικονομία μας, θα είναι τα γνωστά, των 340 έως 450 ή (για πολύ ολίγους) 1000 ευρώ και κάτι ψιλά…, (στην τσέπη), για μακροχρόνια (1-2 χρόνια) άνεργους του τόπου (τι άλλο να κάνουν…) ή μουσουλμάνους μετανάστες (με χαρτιά) που θα μας μείνουν. Γι αυτό και επιμένουμε ότι από μεταναστευτικό θα πάμε…
