Σε μεγάλη αμηχανία έχουν περιέλθει πολιτικοί και «διανοούμενοι» της αριστεράς,
μόλις έγινε γνωστό το περιστατικό της απόπειρας σφαγής στο σχολικό λεωφορείο στο San Donato του Μιλάνου.
Ήταν ένα σοβαρό πλήγμα, καθώς ο δράστης, ο Σενεγαλέζος μετανάστης Ousseynou Sy που είχε πάρει ιταλική υπηκοότητα, με το ποινικό του μητρώο να περιλαμβάνει σεξουαλική κακοποίηση (τι λένε για αυτό οι φεμινίστριες;) ανηλίκου. Με μιας το όνειρο της «ενσωμάτωσης» πήγε περίπατο και έπεσε σιγή ασυρμάτου στην αριστερά.
Ωστόσο, δειλά - δειλά, βγήκαν από το καβούκι τους και άρχισαν τα γνωστά λογίδρια και τις εύκολες δικαιολογίες. Έπρεπε να πούνε κάτι. Έτσι ο αριστερός δημοσιογράφος Gad Lerner έγραψε στο Twitter ότι «η εγκληματική τρέλα του Ιταλού πολίτη Ousseynou Sy είναι αποτέλεσμα μιας υστερικής αντιπολίτευσης που δείχνει εχθρότητα στους μετανάστες, αρνούμενος τα βάσανα και την ανθρωπιά τους». Ώστε το έγκλημα οφείλεται στην εχθρότητα που δημιουργήθηκε (προφανώς φταίει ο Salvini) προς τους αλλοδαπούς.
Αλλά δεν τελειώνουν εκεί. Έτσι, ο πρώην κομμουνιστής Enrico Rossi (Pd), κυβερνήτης της περιοχής της Τοσκάνης, αφού πρώτα κατάπιε την γλώσσα του τώρα άνοιξε το στόμα του για να πει μεγάλες σοφίες: "Το μίσος καλεί το μίσος - έγραψε στο Facebook - και η τρομοκρατία την τρομοκρατία. Ο υποβιβασμός του ανθρώπου σε ένα απλό όργανο δημιουργεί τέρατα. Πρέπει όλοι να προβληματιστούν. Η πολιτική δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τα λόγια του μίσους και των διακρίσεων αν δεν θέλει να τροφοδοτήσει τον κύκλο της βίας και να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια όλων των πολιτών». Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ίσως ότι ο Σαλβίνι, με την πολιτική των κλειστών λιμανιών είναι η τρομοκρατία; Έχοντας να αντιμετωπίσουν ένα περιστατικό που εξαφανίζει το μεταναστευτικό τους αφήγημα, οι άνθρωποι αυτοί έχουν το θράσος να αρχίσουν να μιλούν ξανά για "περισσότερη ενσωμάτωση"....
Υπάρχουν όμως πολλοί αριστεροί πολιτικοί και «διανοούμενοι», οι οποίοι προς το παρόν μπαίνουν στον πειρασμό να δικαιολογήσουν την επίθεση ως τη συνήθη πράξη ενός «ανισόρροπου» ή ακόμα και να κάνουν το μαύρο άσπρο («φταίει το μίσος που τροφοδοτείται από τον Salvini»). Ο μόνος ίσως, που κατάφερε να ξεφύγει από αυτή την παράνοια ήταν ο Simone Regazzoni, ένας διανοούμενος κοντά στο Renzi: «Μια πράξη τρομοκρατίας έχει πάντα ιδεολογικά κίνητρα. Η σφαγή των παιδιών που αποφεύχθηκε σήμερα είναι μια πράξη τρομοκρατίας με ιδεολογικά κίνητρα που αφήνει πίσω της τον τρόμο. Ο Ιταλός με καταγωγή από τη Σενεγάλη (αυτές οι καταγωγές πρέπει να αναφέρονται εάν θέλουμε να κατανοήσουμε το κίνητρο της πράξης, τα υπόλοιπα είναι πολιτικά ορθές μ…κίες) που επιχείρησε να σφαγιάσει παιδιά εκθέτει τα ιδεολογικά του κίνητρα: "να εκδικηθώ τους μετανάστες που πέθαναν στη Μεσόγειο". Όμως ούτε εμείς ούτε και τα παιδιά μας είμαστε υπεύθυνοι για τους δραματικούς θανάτους που σημειώθηκαν στη Μεσόγειο και για τους οποίους οι μόνοι υπεύθυνοι είναι στην πραγματικότητα οι λαθρέμποροι, οι οποίοι σίγουρα δεν είναι Ιταλοί. Αυτό πρέπει να ειπωθεί δυναμικά σήμερα". Και συνεχίζει: "Έχουν ειπωθεί υπερβολικά πολλά ανόητα πράγματα τους τελευταίους μήνες σχετικά με το φαινόμενο της μετανάστευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη από τη Βόρεια Αφρική. Τα ακούσαμε ξανά χθες. Αλλά οι ομιλίες κινδυνεύουν να τροφοδοτήσουν το ιδεολογικό παράπονο αυτού ή εκείνου του τρομοκράτη. Εάν κάθε δεύτερη μέρα λέτε ότι κάνουμε τους ανθρώπους να πεθαίνουν στη θάλασσα τότε όλο και κάποιος θα το πιστέψει και θα θέλει να εκδικηθεί ... Μπορείτε να επικρίνετε τις πολιτικές για τους μετανάστες ως περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικές: είναι κανονική πολιτική διαλεκτική. Κανείς, πνευματικός ή πολιτικός, δεν πρέπει να αφήσει τον εαυτό του, στο όνομα της υποτιθέμενης ηθικής του ανωτερότητας, να απονομιμοποιήσει τις νόμιμες πολιτικές επιλογές ως εγκληματικές και απάνθρωπες». Αμήν.
ΚΟ / από εδώ
