Πολλοὶ τὸν εἶδαν μὲ κόκκινο μανδύα νὰ
περνάει σὰν λάμψη.
Οἱ εἰδικὲς μονάδες τοῦ Ρωσικοῦ Στρατοῦ στὴν Συρία τὸν
ἐπικαλοῦνται καὶ τὸν θεωροῦν βασικὸ ἀρωγό τους στὴν μάχη κατὰ τῶν
τζιχαντιστῶν.
Καὶ πῶς νὰ μὴν τὸν θεωροῦν προστάτη τους, ὅταν ὁ
19χρονος Εὐγένιος ὑπέστη ἀκριβῶς τὸ ἴδιο μαρτυρικὸ τέλος ποὺ ὑπέστησαν τόσα
ἀθῶα θύματα στὴν Συρία γιατί δὲν θέλησαν νὰ ἀλλαξοπιστήσουν.
Πρὶν ἀκόμα γνωρίσουμε τὴν δολοφονικὴ λαίλαπα τοῦ
τζιχὰντ στὴν Συρία καὶ στὸ Ἰράκ, αὐτὴ ἤδη ἐκυοφορεῖτο ἀπὸ τὰ σχέδια τῆς νέας
ἐποχῆς στὰ βουνὰ τῆς Τσετσενίας ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 90 καὶ δροῦσε μὲ τὴν ἴδια
τακτική τοῦ φανατικοῦ Ἰσλὰμ ποὺ ἦταν ἡ ἀποκοπὴ τῆς...
¨Ὁ νεομάρτυς Εὐγένιος Ροντιόνωφ ἦταν στρατιώτης στὸν
πρῶτο πόλεμο τῆς Τσετσενίας ἐπὶ ἐπαράτου Γέλτσιν. Συνελήφθη ἀπὸ τσετσένους
ἀντάρτες, βασανίστηκε, σφάχτηκε σὰν ἀρνὶ καὶ ἀποκεφαλίστηκε ὅταν ἀρνήθηκε νὰ
γίνει μουσουλμάνος καὶ νὰ πολεμήσει ἐναντίον τῆς Ρωσίας, ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ
δήμιος στὴ μητέρα του.
Ἀποκεφαλίστηκε τὸ 1996 τὴ μέρα ποὺ γινόταν 19 ἐτῶν.
Παρόλο ὅτι δὲν μεγάλωσε σὲ ἕνα εὐσεβὲς περιβάλλον δὲν ἀποχωριζόταν ποτὲ τὸν
μικρὸ σταυρὸ ποὺ τοῦ εἶχε χαρίσει ἡ γιαγιά του στὰ 11α γενέθλια του. Ἀπὸ αὐτὸ
τὸν μικρὸ σταυρὸ ἀναγνώρισε ἡ μητέρα του τὸ σῶμα του ποὺ κειτόταν σὲ ἕναν
ὁμαδικὸ τάφο μαζὶ μὲ τρεῖς ἄλλους συστρατιῶτες του. Γιὰ τὴν γενναία ἄρνησή του
νὰ ἀποχωριστεῖ αὐτὸ τὸ σταυρὸ καὶ νὰ ἀπαρνηθεῖ τὴν πίστη στὸν Ἐσταυρωμένο ἐσφάγη
ὡς ἀμνός στὶς 10/23 Μαΐου 1996. Ἡ κομμένη κεφαλὴ του εἶχε ταφεῖ ἀπὸ τοὺς
ἰσλαμιστὲς ἀντάρτες σὲ ἄλλο σημεῖο.
Ἡ τραγικὴ μητέρα ἄρχισε νὰ ψάχνει μόνη της γιὰ νὰ βρεῖ
τὸ γιὸ της ἀμέσως μόλις ἔμαθε ὅτι ἦταν αἰχμάλωτος στὰ μέσα Φεβρουαρίου τοῦ 1996
καὶ ἐπὶ 9 συνεχεῖς μῆνες. Πληροφορήθηκε ὅτι ἦταν νεκρὸς τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1996.
Τότε ἔβαλε ὑποθήκη τὸ σπίτι της στὴ Μοσχα γιὰ νὰ ἐξασφαλίσει χρήματα, ἀπαραίτητα
γιὰ τὶς συναλλαγὲς μὲ τοὺς ἀντάρτες καὶ ἄρχισε νὰ ψάχνει τὸν τόπο ποὺ ἐτάφη ὁ
γιός της. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἀναζήτησής της ἦλθε σὲ ἐπαφὴ μὲ τοὺς ἰσλαμιστὲς
αὐτονομιστές, ταλαιπωρήθηκε πολὺ καὶ ἀπειλήθηκε ἡ ζωή της ἀπὸ μύριους κινδύνους
ἀλλὰ τελικὰ κατάφερε νὰ μιλήσει μὲ τὸν ἴδιο τὸν φονιά τοῦ γιοῦ της, Ruslan
Khaikhoroyev.
Αὐτὸς τῆς εἶπε ὅτι ὁ Εὐγένιος εἶχε εὐκαιρία νὰ σώσει τὴ
ζωὴ του ἀλλὰ ἀρνήθηκε νὰ βγάλει τὸν σταυρό του καὶ νὰ γίνει μουσουλμάνος καὶ
ὄτι προσπάθησε μάλιστα νὰ δραπετεύσει μία φορά.
Ἡ μητέρα ἠρνεῖτο νὰ πιστέψει ὅτι ὁ γιός της δὲν ζεῖ,
ἀκόμα καὶ ὅταν ἀναγνώρισε τὶς μπότες του κατὰ τὴν ἐκταφή. Ὅταν εἶδε ὅμως τὸν
μικρὸ σταυρό του στὸ ἀκέφαλο σῶμα του δὲν ἄντεξε καὶ λιποθύμησε.
Τελικὰ κατάφερε καταβάλλοντας «λύτρα» νὰ τῆς
ἐπιτρέψουν νὰ πάρει καὶ νὰ μεταφέρει τὴν νεκρὴ σορὸ τοῦ Εὐγένιου καὶ τῶν
συντρόφων του στὴ Μόσχα ὅπου καὶ ἔγινε ἡ κηδεία.
Ὁ πατέρας τοῦ Εὐγένιου πέθανε πέντε μέρες μετὰ τὴν ταφὴ
τοῦ γιοῦ του.
Ἡ ἀπόδοση τιμῆς στὸ πρόσωπό του αὐξάνεται χρόνο μὲ τὸν
χρόνο στὴν Ρωσία. Ἤδη ἔχουν δημοσιευθεῖ βιβλία γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὸ μαρτύριό του
μὲ τὴν εὐλογία τοῦ μακαριστοῦ πατριάρχου Ἀλεξίου τοῦ Β, ὑπάρχει μία ἐκκλησία ἐπ΄
ὀνόματί του, ἔχει γραφεῖ ἀκολουθία καὶ ἔχουν ἱστορηθεῖ πολλὲς εἰκόνες του,
κάποιες ἀπὸ τὶς ὁποῖες μυροβλύζουν.¨
Βεβαίως ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει ἀκόμα κατατάξει στὸ
ἁγιολόγιο τὸν νεομάρτυρα Εὐγένιο ἀλλὰ ἀναμένεται πὼς κάτι τέτοιο δὲ θὰ ἀργήσει
πολύ.¨ impantokratoros.gr
Ὅταν ἀποβιβάζονταν τὰ ρωσικὰ στρατεύματα στὴν Λαττάκεια
τῆς Συρίας οἱ Σύριοι ἔβλεπαν τοὺς Ρώσους στρατιῶτες νὰ φέρουν στὸ στρατιωτικό
τους γιλέκο τὴν ἴδια ἀκριβῶς εἰκόνα, νὰ τὴν βγάζουν καὶ νὰ τὴν ἀσπάζονται μὲ
εὐλάβεια.
Στὴν ἐρώτησή
τους.
-Ποιὸς ἦταν ὁ
ἄγνωστος σὲ αὐτοὺς ΑΓΙΟΣ μὲ τὴν μορφὴ νέου στρατιώτη καὶ κόκκινο
χιτώνα.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ποὺ
παίρνουν εἶναι…
-Εἶναι ὁ ΑΓΙΟΣ
ΕΥΓΕΝΙΟΣ ποὺ ἦρθε νὰ πολεμήσει γιὰ ἐσᾶς.
Μὲ πνευματικὴ
εὐθύνη καὶ συνείδηση
Δρ. Κωνσταντῖνος
Βαρδάκας
