Ακόμα και οι εταιρίες που έχουν αναλάβει τις εξορύξεις της Κύπρου προτιμούν τη σύνδεση με Τουρκία.
Τη λύση του αγωγού που θα συνδέει την Κύπρο με την Τουρκία εξακολουθούν να καλοβλέπουν οι εταιρίες Noble Energy και Delek που έχουν αναλάβει την εξόρυξη και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στο Οικόπεδο «Αφροδίτη» της Κύπρου.
Οι δηλώσεις Ισραηλινού αξιωματούχου στο πρόσφατο Συνέδριο Φυσικού Αερίου στη Φρανκφούρτη έρχονται να κουμπώσουν με τις πρόσφατες προτροπές του Τούρκου υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Τανέρ Γιλντίζ για ενεργειακή συνεργασία στην περιοχή. Στο ίδιο κλίμα κινήθηκε και ο πρώην ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στη νοτιοανατολική Ευρώπη για την ενέργεια Μάθιου Μπράιζα, με άρθρο του στο πρακτορείο Bloomberg.
Ολα δείχνουν ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να παίξει το χαρτί της λύσης του Κυπριακού με στόχο να ενισχύσει τη θέση της ως κόμβου για τη μεταφορά φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, αλλά και να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία μέσω της οποίας καλύπτει σήμερα το 60% των αναγκών της. Την ίδια στιγμή, τα σχέδια της Ελλάδας αλλά και μερίδας Κυπρίων για την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο στη χώρα μας και στη συνέχεια στη δυτική Ευρώπη σκοντάφτουν στο τεράστιο κόστος. Σοβαρό εμπόδιο αποτελεί επίσης η στάση του Ισραήλ, καθώς χωρίς τα δικά του κοιτάσματα ο αγωγός δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Ενώ στο υπουργείο Περιβάλλοντος επιμένουν στο παραμύθι του αγωγού, με το επιχείρημα ότι έχει ενταχθεί στα πιθανά έργα προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι Ισραηλινοί ασχολούνται σοβαρά με την εξέταση άλλων σεναρίων. Στο Τελ Αβίβ παραδέχονται ότι οι Noble και Delek έχουν ακόμα ελπίδες για αγωγό προς την Τουρκία, παρά τα σοβαρότατα γεωπολιτικά εμπόδια, αλλά και την υφιστάμενη κυπριακή νομοθεσία που στην ουσία απαγορεύει την κατασκευή ενός τέτοιου αγωγού. Οι δύο εταιρίες αλλά και οι Αμερικανοί επενδύουν σε μια λύση του Κυπριακού που θα άνοιγε τον δρόμο για ενεργειακή συνεργασία με την Τουρκία. Ποιος θα έλεγε «όχι» σε μια αγορά 72.000.000 καταναλωτών, που απορροφά περί τα 47 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως και αναπτύσσεται με ρυθμό 5%-10% τον χρόνο;
Προς το παρόν στο Ισραήλ εξετάζουν λύσεις όπως ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), το συμπιεσμένο φυσικό αέριο, ενώ οι πλέον τολμηροί προτείνουν την αξιοποίηση υφιστάμενων αγωγών που συνδέουν τη χώρα με την Αίγυπτο. Οσο για τον αγωγό φυσικού αερίου προς την Ελλάδα, επικρατούν δεύτερες σκέψεις εξαιτίας του τεράστιου κόστους και της μικρής χωρητικότητας. Για να κατασκευαστεί ο αγωγός εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν περί τα 20 δισ. δολάρια, δηλαδή πολύ περισσότερα κεφάλαια σε σύγκριση με την κατασκευή ενός σταθμού LNG που κοστίζει γύρω στα 10 δισ. δολάρια. Πολλά θα κριθούν στο γεωπολιτικό πεδίο, αλλά και από τις ποσότητες υδρογονανθράκων που πιθανώς θα βρεθούν στην Κύπρο από τις νέες έρευνες και τις γεωτρήσεις.
Φώτης Κόλλιας
Ολα δείχνουν ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να παίξει το χαρτί της λύσης του Κυπριακού με στόχο να ενισχύσει τη θέση της ως κόμβου για τη μεταφορά φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, αλλά και να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία μέσω της οποίας καλύπτει σήμερα το 60% των αναγκών της. Την ίδια στιγμή, τα σχέδια της Ελλάδας αλλά και μερίδας Κυπρίων για την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο στη χώρα μας και στη συνέχεια στη δυτική Ευρώπη σκοντάφτουν στο τεράστιο κόστος. Σοβαρό εμπόδιο αποτελεί επίσης η στάση του Ισραήλ, καθώς χωρίς τα δικά του κοιτάσματα ο αγωγός δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Ενώ στο υπουργείο Περιβάλλοντος επιμένουν στο παραμύθι του αγωγού, με το επιχείρημα ότι έχει ενταχθεί στα πιθανά έργα προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι Ισραηλινοί ασχολούνται σοβαρά με την εξέταση άλλων σεναρίων. Στο Τελ Αβίβ παραδέχονται ότι οι Noble και Delek έχουν ακόμα ελπίδες για αγωγό προς την Τουρκία, παρά τα σοβαρότατα γεωπολιτικά εμπόδια, αλλά και την υφιστάμενη κυπριακή νομοθεσία που στην ουσία απαγορεύει την κατασκευή ενός τέτοιου αγωγού. Οι δύο εταιρίες αλλά και οι Αμερικανοί επενδύουν σε μια λύση του Κυπριακού που θα άνοιγε τον δρόμο για ενεργειακή συνεργασία με την Τουρκία. Ποιος θα έλεγε «όχι» σε μια αγορά 72.000.000 καταναλωτών, που απορροφά περί τα 47 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως και αναπτύσσεται με ρυθμό 5%-10% τον χρόνο;
Προς το παρόν στο Ισραήλ εξετάζουν λύσεις όπως ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), το συμπιεσμένο φυσικό αέριο, ενώ οι πλέον τολμηροί προτείνουν την αξιοποίηση υφιστάμενων αγωγών που συνδέουν τη χώρα με την Αίγυπτο. Οσο για τον αγωγό φυσικού αερίου προς την Ελλάδα, επικρατούν δεύτερες σκέψεις εξαιτίας του τεράστιου κόστους και της μικρής χωρητικότητας. Για να κατασκευαστεί ο αγωγός εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν περί τα 20 δισ. δολάρια, δηλαδή πολύ περισσότερα κεφάλαια σε σύγκριση με την κατασκευή ενός σταθμού LNG που κοστίζει γύρω στα 10 δισ. δολάρια. Πολλά θα κριθούν στο γεωπολιτικό πεδίο, αλλά και από τις ποσότητες υδρογονανθράκων που πιθανώς θα βρεθούν στην Κύπρο από τις νέες έρευνες και τις γεωτρήσεις.
Φώτης Κόλλιας
