'δεν πρόκειται ποτέ να μιλήσω! Διότι αυτό επιτάσσει ο νόμος και ο κανονισμός της ΕΥΠ.' Η αλήθεια είναι ότι τον κ. Ιωάννη Κοραντή ήθελα να τον γνωρίσω εδώ και χρόνια. Έτυχε όμως να γνωριστούμε τον Σεπτέμβριο του 2009, όταν ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας με το ΛΑΟΣ.
Εκείνο που διέκρινα αμέσως στον απόφοιτο της Νομικής Σχολής Αθηνών, στον Πρέσβη επί τιμή, στον τέως Διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (2004-2009) ήταν το διαπεραστικό του βλέμμα, ικανό να σε περάσει από «ακτινογραφία» μέσα σε λίγα λεπτά. Και χωρίς να το καταλάβεις. Ίσως γι’ αυτό τον φοβούνται αρκετοί, ίσως γι’ αυτό τον υπολογίζουν περισσότεροι. Η ουσία είναι ότι ο κ. Κοραντής εντάσσεται στην μειοψηφία των ανθρώπων εκείνων που δεν φοβούνται να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Γι’ αυτό το λόγο επέλεξα να του πάρω συνέντευξη. Γι’ αυτό το λόγο ήταν τόσο ενδιαφέρουσα η συζήτηση μαζί του. Και γι’ αυτό το λόγο ειπώθηκαν πράγματα που με έκαναν να νιώσω σαν… Μάτα Χάρι.
Περάσατε από ένα πόστο που αποτελεί «ηλεκτρική καρέκλα». Μιλάω ασφαλώς για την διοίκηση της ΕΥΠ από το 2004 έως και τον Ιούλιο του 2009. Δεχθήκατε ποτέ άνωθεν εντολές και παρεμβάσεις στο έργο σας;
Η απάντηση είναι: Όχι! Σε όλη την θητεία μου είχα ελευθερία κρίσης και δράσης και ουδέποτε μου υποδείχτηκε οποιαδήποτε ενέργεια ή στρατηγική.
Η απάντηση είναι: Όχι! Σε όλη την θητεία μου είχα ελευθερία κρίσης και δράσης και ουδέποτε μου υποδείχτηκε οποιαδήποτε ενέργεια ή στρατηγική.
Πώς βλέπετε τη νέα μορφή τρομοκρατίας στην Ελλάδα; Επί θητείας σας υπήρχαν πληροφορίες για πιθανή δημιουργία και δράση νέων τρομοκρατικών οργανώσεων;
Ξέρετε, η τρομοκρατία είναι σαν την Λερναία Ύδρα. Της κόβεις ένα κεφάλι και κάποια στιγμή εμφανίζονται άλλα κεφάλια. Όσοι πιστεύουν ότι με την εξάρθρωση, την εξαΰλωση μιας συγκεκριμένης τρομοκρατικής οργάνωσης έχει εξαϋλωθεί και η τρομοκρατία ως φαινόμενο, είναι επιεικώς αφελείς, Όμως, σημειώνω (χωρίς κανένα υπαινιγμό) ότι δεν υπήρξε καμία τρομοκρατική εκδήλωση - οχλοκρατικές εκδηλώσεις ναι, αλλά τρομοκρατική εκδήλωση καμία - κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και πέρσι, στις εκλογές. Ενώ είχαν υπάρξει τέτοια κρούσματα – όπως γνωρίζουμε – στην κρίσιμη περίοδο της δεύτερης ημιτελούς τετραετίας της κυβέρνησης Καραμανλή, δηλαδή το 2008 και το 2009... Παράλληλα, υπάρχει η γνωστή αποδεδειγμένη πλέον δραστηριότητα μεταξύ τρομοκρατών και τρομοκρατικών οργανώσεων από τη μια και του υποκόσμου από την άλλη. Ο οποίος είναι έγκλειστος στις φυλακές. Οι διαδρομές αυτές έχουν καταγραφεί, έχουν αποδειχθεί κατ’ επανάληψη και είναι προφανές, ότι όσο αυξάνεται η ανασφάλεια και ο υπερπληθυσμός των φυλακών, άλλο τόσο θα αυξάνουν οι πιθανότητες και οι δυνατότητες συνεργασίας με εκτός των φυλακών άτομα.
Ξέρετε, η τρομοκρατία είναι σαν την Λερναία Ύδρα. Της κόβεις ένα κεφάλι και κάποια στιγμή εμφανίζονται άλλα κεφάλια. Όσοι πιστεύουν ότι με την εξάρθρωση, την εξαΰλωση μιας συγκεκριμένης τρομοκρατικής οργάνωσης έχει εξαϋλωθεί και η τρομοκρατία ως φαινόμενο, είναι επιεικώς αφελείς, Όμως, σημειώνω (χωρίς κανένα υπαινιγμό) ότι δεν υπήρξε καμία τρομοκρατική εκδήλωση - οχλοκρατικές εκδηλώσεις ναι, αλλά τρομοκρατική εκδήλωση καμία - κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και πέρσι, στις εκλογές. Ενώ είχαν υπάρξει τέτοια κρούσματα – όπως γνωρίζουμε – στην κρίσιμη περίοδο της δεύτερης ημιτελούς τετραετίας της κυβέρνησης Καραμανλή, δηλαδή το 2008 και το 2009... Παράλληλα, υπάρχει η γνωστή αποδεδειγμένη πλέον δραστηριότητα μεταξύ τρομοκρατών και τρομοκρατικών οργανώσεων από τη μια και του υποκόσμου από την άλλη. Ο οποίος είναι έγκλειστος στις φυλακές. Οι διαδρομές αυτές έχουν καταγραφεί, έχουν αποδειχθεί κατ’ επανάληψη και είναι προφανές, ότι όσο αυξάνεται η ανασφάλεια και ο υπερπληθυσμός των φυλακών, άλλο τόσο θα αυξάνουν οι πιθανότητες και οι δυνατότητες συνεργασίας με εκτός των φυλακών άτομα.
Επί θητείας σας συνέβησαν πολλά. Ωστόσο δεν έχετε μιλήσει. Όπως για το εάν τελικώς ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, αποτελούσε εκείνο το διάστημα στόχο τρομοκρατικής ενέργειας, όπως γράφτηκε στο παρελθόν από διάφορα μέσα. Η αλήθεια ποια είναι;
Εάν μιλάτε για τα όσα είδα, έμαθα και έκανα κατά τη διάρκεια της θητείας μου μπορώ να σας διαβεβαιώσω - όπως το έχω κάνει και στο παρελθόν - ότι δεν πρόκειται ποτέ να μιλήσω! Διότι αυτό επιτάσσει ο νόμος και ο κανονισμός της ΕΥΠ. Δεσμεύομαι συνεπώς απόλυτα με το καθήκον εχεμύθειας. Όσο για το ερώτημα για την απόπειρα εναντίον του τότε πρωθυπουργού, του Κώστα Καραμανλή, έχω ήδη τοποθετηθεί δημόσια. Δεν μπορούσα να αρνηθώ το περιεχόμενο του υπέρ-απορρήτου, ειδικού χειρισμού, εγγράφου το οποίο είχα στείλει στον τότε πρωθυπουργό τον Φεβρουάριο του 2009 και το οποίο ως γνωστόν είχε διαρρεύσει στον Τύπο. Και διερωτώμαι εάν κάποιος εισαγγελέας θα ψάξει να βρει ποιος διέρρευσε το έγγραφο αυτό, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του. Ό,τι έγραφα μέσα σε αυτό το έγγραφο ισχύει. Θεωρώ επιπρόσθετα υπό το φως όλων όσων έχουμε ζήσει, ότι η απειλή ήταν υπαρκτή.
Εάν μιλάτε για τα όσα είδα, έμαθα και έκανα κατά τη διάρκεια της θητείας μου μπορώ να σας διαβεβαιώσω - όπως το έχω κάνει και στο παρελθόν - ότι δεν πρόκειται ποτέ να μιλήσω! Διότι αυτό επιτάσσει ο νόμος και ο κανονισμός της ΕΥΠ. Δεσμεύομαι συνεπώς απόλυτα με το καθήκον εχεμύθειας. Όσο για το ερώτημα για την απόπειρα εναντίον του τότε πρωθυπουργού, του Κώστα Καραμανλή, έχω ήδη τοποθετηθεί δημόσια. Δεν μπορούσα να αρνηθώ το περιεχόμενο του υπέρ-απορρήτου, ειδικού χειρισμού, εγγράφου το οποίο είχα στείλει στον τότε πρωθυπουργό τον Φεβρουάριο του 2009 και το οποίο ως γνωστόν είχε διαρρεύσει στον Τύπο. Και διερωτώμαι εάν κάποιος εισαγγελέας θα ψάξει να βρει ποιος διέρρευσε το έγγραφο αυτό, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του. Ό,τι έγραφα μέσα σε αυτό το έγγραφο ισχύει. Θεωρώ επιπρόσθετα υπό το φως όλων όσων έχουμε ζήσει, ότι η απειλή ήταν υπαρκτή.
Πόσο ανησυχητικά είναι τα πράγματα στην Θράκη με βάση και πληροφορίες που είχατε από παλιά; Θα θέλαμε να μας πληροφορήσετε για να γνωρίζει και ο κόσμος, οι αναγνώστες μας…
Κρίσιμη η ερώτηση. Έχω τοποθετηθεί και δημόσια επί του θέματος. Και μέσα στη Βουλή, αλλά και στα ΜΜΕ. Αυτή την στιγμή στην Θράκη υπάρχει μια συνδιαχείριση. Τουρκική συνδιαχείριση της ελληνικής διοίκησης και κυριαρχίας στην Θράκη μας. Και το φαινόμενο αυτό δεν είναι σημερινό. Πάει πίσω πολλά χρόνια. Αξίζει να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες της «Ε.Ω.» ότι ήταν ένα από τα σημεία τα οποία επεσήμανα όταν ήμουν πρέσβης στην Άγκυρα. Δηλαδή, ήδη, κατά την περίοδο 1999–2002, η Ελλάδα είχε αφήσει την Τουρκία ανενόχλητη να πράττει όσα έπραττε στην Θράκη, χωρίς καμία απολύτως αντίδραση από ελληνικής πλευράς η οποία παρακολουθούσε με χαρακτηριστική απάθεια τα όσα γινόντουσαν. Και εν πολλοίς τα όσα γίνονται και σήμερα. Όλα όμως όσα επεσήμανα εγώ τότε σχετικά με την Θράκη προκάλεσαν την δυσαρέσκεια του τότε υπουργού Εξωτερικών, του κ. Παπανδρέου και την αποχώρησή μου από την Άγκυρα. Σήμερα διαπιστώνουμε τα ίδια και χειρότερα. Υπάρχει ένα Τουρκικό Γενικό Προξενείο στην Κομοτηνή, το οποίο με θράσος οργιάζει κυριολεκτικά. Διαθέτει τεράστια κονδύλια, διαθέτει δίκτυο πρακτόρων. Και το λέω ευθέως και ανοιχτά, τουλάχιστον 3.000 άτομα μισθοδοτούνται συστηματικά και τα οποία υπακούουν τυφλά. Αυτή είναι η δράση της Τουρκίας. Όσο για την δράση της Ελλάδας; Αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει ως Ελλάδα είναι το πώς φτιάχνεται το εσωτερικό μέτωπο. Το οποίο δεν φτιάχνεται έχοντας τοπικούς άρχοντες, αιρετούς και διάφορους παράγοντες με κομματική ιδιότητα, οι οποίοι προστρέχουν στο Τουρκικό Γενικό Προξενείο, προκειμένου να πάρουν την «ευλογία» του και να μπορέσουν να μαζέψουν ψηφοφόρους. Γιατί εκεί καταλήγει το ζήτημα. Στο πώς όλα τα κόμματα δραστηριοποιούνται πάνω στην Θράκη, με σκοπό να εξασφαλίσουν ψήφους. Δεν δραστηριοποιούνται με γνώμονα την Πατρίδα, το Έθνος, την Θράκη! Αλλά με γνώμονα τα ψηφαλάκια...
Κρίσιμη η ερώτηση. Έχω τοποθετηθεί και δημόσια επί του θέματος. Και μέσα στη Βουλή, αλλά και στα ΜΜΕ. Αυτή την στιγμή στην Θράκη υπάρχει μια συνδιαχείριση. Τουρκική συνδιαχείριση της ελληνικής διοίκησης και κυριαρχίας στην Θράκη μας. Και το φαινόμενο αυτό δεν είναι σημερινό. Πάει πίσω πολλά χρόνια. Αξίζει να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες της «Ε.Ω.» ότι ήταν ένα από τα σημεία τα οποία επεσήμανα όταν ήμουν πρέσβης στην Άγκυρα. Δηλαδή, ήδη, κατά την περίοδο 1999–2002, η Ελλάδα είχε αφήσει την Τουρκία ανενόχλητη να πράττει όσα έπραττε στην Θράκη, χωρίς καμία απολύτως αντίδραση από ελληνικής πλευράς η οποία παρακολουθούσε με χαρακτηριστική απάθεια τα όσα γινόντουσαν. Και εν πολλοίς τα όσα γίνονται και σήμερα. Όλα όμως όσα επεσήμανα εγώ τότε σχετικά με την Θράκη προκάλεσαν την δυσαρέσκεια του τότε υπουργού Εξωτερικών, του κ. Παπανδρέου και την αποχώρησή μου από την Άγκυρα. Σήμερα διαπιστώνουμε τα ίδια και χειρότερα. Υπάρχει ένα Τουρκικό Γενικό Προξενείο στην Κομοτηνή, το οποίο με θράσος οργιάζει κυριολεκτικά. Διαθέτει τεράστια κονδύλια, διαθέτει δίκτυο πρακτόρων. Και το λέω ευθέως και ανοιχτά, τουλάχιστον 3.000 άτομα μισθοδοτούνται συστηματικά και τα οποία υπακούουν τυφλά. Αυτή είναι η δράση της Τουρκίας. Όσο για την δράση της Ελλάδας; Αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει ως Ελλάδα είναι το πώς φτιάχνεται το εσωτερικό μέτωπο. Το οποίο δεν φτιάχνεται έχοντας τοπικούς άρχοντες, αιρετούς και διάφορους παράγοντες με κομματική ιδιότητα, οι οποίοι προστρέχουν στο Τουρκικό Γενικό Προξενείο, προκειμένου να πάρουν την «ευλογία» του και να μπορέσουν να μαζέψουν ψηφοφόρους. Γιατί εκεί καταλήγει το ζήτημα. Στο πώς όλα τα κόμματα δραστηριοποιούνται πάνω στην Θράκη, με σκοπό να εξασφαλίσουν ψήφους. Δεν δραστηριοποιούνται με γνώμονα την Πατρίδα, το Έθνος, την Θράκη! Αλλά με γνώμονα τα ψηφαλάκια...
Με βάση τις συνεχείς τουρκικές προκλήσεις και τα όσα έφερε στο φως η «Ε.Ω.» περί επιθυμίας - από την τουρκική πλευρά – δημιουργίας ενός νέου ελληνοτουρκικού επεισοδίου, τύπου Ιμίων, τι λέτε; Είναι πιθανό να συμβούν σύντομα νέα Ίμια;
Η Τουρκία είναι ένας μεγάλος γείτονάς μας. Αλλά φαίνεται να φοράει ένα «σακάκι» που την «στενεύει». Και θέλει να το βγάλει για να είναι ελεύθερη. Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία δεν μπορεί να ανεχτεί ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Και «αρρωσταίνει» με την σκέψη ότι νησιά που βρίσκονται λιγότερο από τρία μίλια από τις ακτές της ανήκουν στην Ελλάδα. Και έκανε, κάνει και θα συνεχίζει να κάνει ό,τι μπορεί για να αποδυναμώσει την ελληνική κυριαρχία στον χώρο του Αιγαίου - και ενδεχομένως αργότερα όχι μόνο - χτυπώντας με κάθε τρόπο, οικονομικό, πολιτιστικό, πολιτικό, στρατιωτικό, επικοινωνιακό, θρησκευτικό. Υπενθυμίζω τις προσπάθειες δημιουργίας μειονοτικού ζητήματος δια της αναδείξεως τουρκικής μειονότητας στην Ρόδο και στην Κω, όπου υπάρχουν απλά λίγες χιλιάδες ελλήνων μουσουλμάνων που ουδέποτε και με καμία κατάσταση δεν αποτέλεσαν μειονότητα οιασδήποτε μορφής, ούτε εθνικής ούτε θρησκευτικής. Για τα Ίμια, που ήταν ελληνικά και τα οποία σήμερα η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι εξακολουθούν να είναι, κανένας δεν τολμάει να μιλήσει. Μάλιστα, ουδέποτε πήρα απάντηση, όταν ήμουν στην Βουλή σε σχετική ερώτηση στην Ολομέλεια προς τον τότε υπουργό Άμυνας, τον κ. Βενιζέλο, για το εάν ήταν πρόθυμος ο κ, Βενιζέλος να πάρουμε μαζί ένα καραβάκι του Ναυτικού και να πάμε στα Ίμια. Και είναι γεγονός, ότι εάν οι Τούρκοι θεωρήσουν ότι μια νέα κρίση - τύπου Ιμίων - θα είναι προς όφελός τους, θα την δημιουργήσουν. Προετοιμάζουν δε ευρύτερα και κατάλληλα το έδαφος, χωρίς να χρειαστεί όμως να καταλήξουν σε μια τέτοια κρίση Ιμίων, γιατί πολύ απλά περιμένουν να πέσει το φρούτο από το δέντρο. Βεβαίως σε όλα τα παραπάνω μπορούμε να προσθέσουμε, ότι η Τουρκία δεν κινείται εναντίον μας αυτοτελώς, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν της διάφορους παράγοντες διεθνείς, οικονομικούς, πολιτικούς, στρατηγικούς, διμερείς και πολυμερείς...
Η Τουρκία είναι ένας μεγάλος γείτονάς μας. Αλλά φαίνεται να φοράει ένα «σακάκι» που την «στενεύει». Και θέλει να το βγάλει για να είναι ελεύθερη. Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία δεν μπορεί να ανεχτεί ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Και «αρρωσταίνει» με την σκέψη ότι νησιά που βρίσκονται λιγότερο από τρία μίλια από τις ακτές της ανήκουν στην Ελλάδα. Και έκανε, κάνει και θα συνεχίζει να κάνει ό,τι μπορεί για να αποδυναμώσει την ελληνική κυριαρχία στον χώρο του Αιγαίου - και ενδεχομένως αργότερα όχι μόνο - χτυπώντας με κάθε τρόπο, οικονομικό, πολιτιστικό, πολιτικό, στρατιωτικό, επικοινωνιακό, θρησκευτικό. Υπενθυμίζω τις προσπάθειες δημιουργίας μειονοτικού ζητήματος δια της αναδείξεως τουρκικής μειονότητας στην Ρόδο και στην Κω, όπου υπάρχουν απλά λίγες χιλιάδες ελλήνων μουσουλμάνων που ουδέποτε και με καμία κατάσταση δεν αποτέλεσαν μειονότητα οιασδήποτε μορφής, ούτε εθνικής ούτε θρησκευτικής. Για τα Ίμια, που ήταν ελληνικά και τα οποία σήμερα η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι εξακολουθούν να είναι, κανένας δεν τολμάει να μιλήσει. Μάλιστα, ουδέποτε πήρα απάντηση, όταν ήμουν στην Βουλή σε σχετική ερώτηση στην Ολομέλεια προς τον τότε υπουργό Άμυνας, τον κ. Βενιζέλο, για το εάν ήταν πρόθυμος ο κ, Βενιζέλος να πάρουμε μαζί ένα καραβάκι του Ναυτικού και να πάμε στα Ίμια. Και είναι γεγονός, ότι εάν οι Τούρκοι θεωρήσουν ότι μια νέα κρίση - τύπου Ιμίων - θα είναι προς όφελός τους, θα την δημιουργήσουν. Προετοιμάζουν δε ευρύτερα και κατάλληλα το έδαφος, χωρίς να χρειαστεί όμως να καταλήξουν σε μια τέτοια κρίση Ιμίων, γιατί πολύ απλά περιμένουν να πέσει το φρούτο από το δέντρο. Βεβαίως σε όλα τα παραπάνω μπορούμε να προσθέσουμε, ότι η Τουρκία δεν κινείται εναντίον μας αυτοτελώς, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν της διάφορους παράγοντες διεθνείς, οικονομικούς, πολιτικούς, στρατηγικούς, διμερείς και πολυμερείς...
Είστε υπέρ του επαναπροσδιορισμού της κεντροδεξιάς και της έναρξης ενός ευρύτερου διαλόγου με την συμμετοχή παλιών και νέων πολιτικών δυνάμεων;
Νομίζω, ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό της η σημερινή πολιτική τάξη χαρακτηρίζεται από «κουρασμένους» ανθρώπους. Βρισκόμαστε στο μέσο ενός ευρύτερου κοινωνικού ανασχηματισμού. Αλλά ο ευρύτερος κοινωνικός ανασχηματισμός δεν προσδιορίζεται παρά από μια σειρά παραγόντων. Πρωταρχικοί παράγοντες είναι το κατά πόσο οι όποιοι ηγέτες αυτού του τόπου, οι όποιες πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου, ομονοούν στην τήρηση ορισμένων θεμελιωδών αξιών του πατριωτισμού, του έθνους, της οικογένειας, της προστασίας της εθνικής ακεραιότητας και εθνικής κυριαρχίας. Ακόμη δε περισσότερο της προστασίας της εθνικής αξιοπρέπειας. Που έχει καταβαραθρωθεί τα δύο με τρία τελευταία χρόνια. Το ότι χάσαμε την αξιοπρέπειά μας συνεπώς χρειάζεται ένα ευρύτερο διάλογο. Και ο διάλογος αυτός πρέπει να τεθεί πάνω στις βάσεις όχι τόσο τις κομματικές – με το να φτιάξουμε μια νέα συνομοταξία κέντρου, κεντροδεξιάς, δεξιάς άνω και κάτω - αλλά στις βάσεις της ανάγκης μας να βάλουμε μπροστά την ΠΑΤΡΙΔΑ. Γιατί δεν μιλάνε για ΠΑΤΡΙΔΑ οι σημερινές δυνάμεις που είναι στην Βουλή; Η ΠΑΤΡΙΔΑ - με Π κεφαλαίο - πρέπει να πρυτανεύσει. Εάν για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρξουν νέες πολιτικές δυνάμεις, αυτό θα το κρίνει ο ελληνικός λαός. Όχι εγώ.
Νομίζω, ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό της η σημερινή πολιτική τάξη χαρακτηρίζεται από «κουρασμένους» ανθρώπους. Βρισκόμαστε στο μέσο ενός ευρύτερου κοινωνικού ανασχηματισμού. Αλλά ο ευρύτερος κοινωνικός ανασχηματισμός δεν προσδιορίζεται παρά από μια σειρά παραγόντων. Πρωταρχικοί παράγοντες είναι το κατά πόσο οι όποιοι ηγέτες αυτού του τόπου, οι όποιες πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου, ομονοούν στην τήρηση ορισμένων θεμελιωδών αξιών του πατριωτισμού, του έθνους, της οικογένειας, της προστασίας της εθνικής ακεραιότητας και εθνικής κυριαρχίας. Ακόμη δε περισσότερο της προστασίας της εθνικής αξιοπρέπειας. Που έχει καταβαραθρωθεί τα δύο με τρία τελευταία χρόνια. Το ότι χάσαμε την αξιοπρέπειά μας συνεπώς χρειάζεται ένα ευρύτερο διάλογο. Και ο διάλογος αυτός πρέπει να τεθεί πάνω στις βάσεις όχι τόσο τις κομματικές – με το να φτιάξουμε μια νέα συνομοταξία κέντρου, κεντροδεξιάς, δεξιάς άνω και κάτω - αλλά στις βάσεις της ανάγκης μας να βάλουμε μπροστά την ΠΑΤΡΙΔΑ. Γιατί δεν μιλάνε για ΠΑΤΡΙΔΑ οι σημερινές δυνάμεις που είναι στην Βουλή; Η ΠΑΤΡΙΔΑ - με Π κεφαλαίο - πρέπει να πρυτανεύσει. Εάν για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρξουν νέες πολιτικές δυνάμεις, αυτό θα το κρίνει ο ελληνικός λαός. Όχι εγώ.
Είστε αισιόδοξος για το μέλλον του ΛΑΟΣ και τι του «επιφυλάσσει» το αύριο, κατά την άποψή σας;
Εάν δεν ήμουν αισιόδοξος δεν θα ήμουν τώρα στο κόμμα! Δεν θα ήμουν Τομεάρχης Εξωτερικών του κόμματος και δεν θα προσέβλεπα σε ένα θετικό μέλλον και σε ένα ουσιαστικό ρόλο στα δημόσια πράγματα του τόπου... Βεβαίως χρειάζεται πολλή δουλειά, ο δρόμος είναι ανηφορικός και θα είναι και δύσκολος. Πράγματι, κανένας από μας, με πρώτο τον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, τον κ. Καρατζαφέρη και μέχρι και το τελευταίο στέλεχος, δεν υποτιμά τις δυσχέρειες. Αλλά νομίζω ότι το μέλλον - με σύνεση, με σοβαρότητα, με δουλειά - είναι με το ΛΑΟΣ. Και αν κρίνω από το γεγονός ότι πολύς κόσμος - και μάλιστα όχι κόσμος που ψήφισε το κόμμα τις τελευταίες εκλογές - λέει ότι αλλιώς θα ήταν τα πράγματα για τον τόπο εάν ήμασταν εμείς στην Βουλή, τότε μπορώ να πω ότι αυτό για μένα αποτελεί το καλύτερο δείγμα της δικής μας προοπτικής. Και για μένα αυτό αρκεί.
Εάν δεν ήμουν αισιόδοξος δεν θα ήμουν τώρα στο κόμμα! Δεν θα ήμουν Τομεάρχης Εξωτερικών του κόμματος και δεν θα προσέβλεπα σε ένα θετικό μέλλον και σε ένα ουσιαστικό ρόλο στα δημόσια πράγματα του τόπου... Βεβαίως χρειάζεται πολλή δουλειά, ο δρόμος είναι ανηφορικός και θα είναι και δύσκολος. Πράγματι, κανένας από μας, με πρώτο τον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, τον κ. Καρατζαφέρη και μέχρι και το τελευταίο στέλεχος, δεν υποτιμά τις δυσχέρειες. Αλλά νομίζω ότι το μέλλον - με σύνεση, με σοβαρότητα, με δουλειά - είναι με το ΛΑΟΣ. Και αν κρίνω από το γεγονός ότι πολύς κόσμος - και μάλιστα όχι κόσμος που ψήφισε το κόμμα τις τελευταίες εκλογές - λέει ότι αλλιώς θα ήταν τα πράγματα για τον τόπο εάν ήμασταν εμείς στην Βουλή, τότε μπορώ να πω ότι αυτό για μένα αποτελεί το καλύτερο δείγμα της δικής μας προοπτικής. Και για μένα αυτό αρκεί.
Συνέντευξη στη Μύριαμ Νικολαΐδου - Ντενίση
Πηγή εφημ. "Ελεύθερη Ώρα"
kostasxan.blogspot.gr
