Ποιος θα γίνει Βασιλιάς της Ασίας; ΣΗΜΕΡΑ, 2.346 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ το μεγαλύτερο
μυστήριο εξακολουθεί να παραμένει η επίλυση του Μεσανατολικού! Απουσιάζει όμως
ένας ... Μέγας Αλέξανδρος - ΠΩΣ επηρεάζει την χώρα μας η κατάσταση στη Συρία και
η εμπλοκή της Τουρκίας; Μια εκπληκτική ανάλυση του Λάζαρου Ελευθεριάδη!
Στην χώρα μας, λόγω σοβαρής έλλειψης πληροφόρησης περί του τι ακριβώς συμβαίνει
στην περιοχή της Μ. Ανατολής και ειδικότερα της Συρίας,
δημιουργούνται
ερωτηματικά και απορίες σε ότι αφορά, το εάν τελικά η Τουρκία επιτεθεί εναντίον
της Συρίας και τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στην Ελλάδα και στο Αιγαίο, όπως
αντίστοιχα στην Κύπρο και στην Ν.Α. Μεσόγειο.
Αναβίώνουμε πλέον μια νέα υπόθεση «Γόρδιου Δεσμού», με μια μεγάλη διαφορά! Απουσιάζει ο μεγάλος ηγέτης, ο Μέγας Αλέξανδρος, και στην θέση του βρίσκονται σήμερα, τυχάρπαστα ανθρωπάρια καθώς και απολειφάδια μυστικών υπηρεσιών, που προσπαθούν να λύσουν το μεγαλύτερο μυστήριο του πλανήτη, το μυστήριο της Μέσης Ανατολής!
Τι είχε γίνει όμως στην περιοχή επί ημερών του Στρατηλάτη Μέγα Αλέξανδρου και τι συμβαίνει σήμερα; Πως θα επηρεάσουν οι εξελίξεις στην περιοχή την Ελλάδα;
Τότε, μετά την νικηφόρα μάχη του Γρανικού ο Μέγας Αλέξανδρος προχωρεί προς Σάρδεις, πόλη στην οποία παρέλαβε με πλήρη επισημότητα, αφού του παρέδωσαν την Πόλη, την ακρόπολη και τα χρήματα αμαχητί.
Την επομένη ξεκίνησε για την Έφεσο, αργότερα στη Μίλητο, προχώρησε τα παράλια, έφθασε στη Λυκία, ανέβηκε στη συνέχεια το εσωτερικό της Μ. Ασίας προς την Μεγάλη Φρυγία, και έφθασε στο Γόρδιο.
Όταν ο Αλέξανδρος έφθασε στο Ιστορικό Γόρδιο, εκδήλωσε την επιθυμία να ανέβει στην Ακρόπολη, όπου ήταν τα ανάκτορα του Βασιλιά Γόρδιου και του γιου του Μίδα.
Γνώριζε δε, από μελέτη, την ιστορική αυτή πόλη και παλαιά πρωτεύουσα της Φρυγίας, καθώς και τις εορταστικές εκδηλώσεις των Βασιλέων, μάλιστα λέγουν ότι έμπροσθεν του ιερού του Διός είχαν αφιερώσει την άμαξα του πρώτου μυθικού Βασιλιά και ιδρυτή του Γόρδιου.
Σύμφωνα με τον αρχαίο χρησμό, αυτός ο οποίος θα έλυνε το ζυγό από το αμάξι θα γινόταν Βασιλιάς όλης της Ασίας(!)
Ο Μέγας Αλέξανδρος, επειδή δεν έβρισκε την άκρη του Δεσμού, διότι ο φλοιός της κρανιάς (ο δεσμός), είχε γίνει ένα σώμα με το ξύλο της άμαξας απʼ την πολυκαιρία, τον έκοψε με το σπαθί του, και μʼ αυτό εκπληρώθηκε ο χρησμός.
Το ιστορικό αυτό γεγονός έγινε λίγο πριν το 334 π.Χ.
ΣΗΜΕΡΑ, 2.346 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, η ευρωπαϊκή κρίση, ως απότοκος της παγκόσμιας κρίσης και του σκληρού ανταγωνισμού μεταξύ της μητρόπολης του καπιταλισμού των ΗΠΑ, και των νέων ανταγωνιστών της, δημιουργεί νέες συνθήκες, τις οποίες επέβαλλε η ίδια η ίδρυση της Ευρωζώνης!
Διεκδικώντας σοβαρό μερίδιο από την διαχείριση της παραγόμενης παγκόσμιας υπεραξίας και πλούτου, ουσιαστικά αυτός ο “ανταγωνισμός”, κατʼάλλους “οικονομικός πόλεμος”, δημιουργεί ανισορροπίες στην κερδοφορία του κεφαλαίου.
Δημιουργεί όμως επιπλέον, σοβαρούς ετεροχρονισμούς και ασυμπωματικές εξελίξεις στο μέτωπο των συμμάχων των ΗΠΑ, στον επιθυμούμενο πόλεμο εναντίον της Συρίας και του Ιράν.
Αυτός ο “ανταγωνισμός” επηρεάζει δραματικά και διαφοροποιεί ουσιαστικά τα σχέδια επίθεσης του Ισραήλ, της Τουρκίας και των ΗΠΑ, σε επίπεδο χρονικής σύμπτωσης και εφαρμογής του γενικού σχεδίου επίθεσης στο Ιράν και στην Συρία.
Οι δύο βασικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή της Μ.Ανατολής, η Τουρκία και το Ισραήλ, επιλέγοντας διαφορετική στρατηγική αλλά και τακτική προσέγγιση, του τελικού στόχου, ο οποίος δεν είναι άλλος από την επίθεση στο Ιράν, αυτόματα δημιουργούν αδυναμία εφαρμογής του γενικού σχεδιασμού των Αμερικανών, ειδικότερα στο «timing», ο οποίος αφορά το Ιράν αλλά και την Συρία.
Και αυτό (τον συγχρονισμό κάτω από ένα master plan) προσπαθεί να επιλύσει η επίσκεψη του στρατηγού Νταβίντ Πετρέους αρχηγού της CIA στην Τουρκία και στο Ισραήλ.
Και για μεν το Ιράν το επιχείρημα της αποτροπής απόκτησης πυρηνικών όπλων είναι λογικοφανές, και θα μπορούσε να αιτιολογεί την σχεδιασμένη επέμβαση από τούς Αμερικανούς και τούς εν δυνάμει συμμάχους τους, όμως δεν ισχύει το ίδιο για την Συρία, η οποία προς το παρόν, ουδεμία τέτοιου είδους φιλοδοξία δεν εξέφρασε, ή τουλάχιστον δεν δημοσιεύτηκε καμία τέτοιου είδους πληροφορία.
Επομένως αναζητείται ισχυρό “επιχείρημα” το οποίο θα “δικαιολογήσει” τις ήδη πραγματοποιούμενες πολεμικές επιχειρήσεις από την Τουρκία μέσα στο έδαφος της Συρίας, σε έναν ακήρυχτο ιδιότυπο πόλεμο χαρακωμάτων.
Η ανυπακοή προς τους Αμερικανούς δεν αποτελεί ισχυρό επιχείρημα, ούτε καν η στρατηγική συμμαχία της με τούς Ρώσους.
Η Τουρκία έχει εισέλθει για τα καλά στο εφιαλτικό σπιράλ μιας άτυπης αλλά απολύτως υπαρκτής πολεμικής αναμέτρησης, μία ασύμμετρης συνέπειας της εμπλοκής της Άγκυρας στο συριακό ζήτημα.
Η εσπευσμένη και αιφνιδιαστική επίσκεψη του αρχηγού της CIA, στρατηγού Νταβίντ Πετρέους, την Κυριακή (2/09/2012), η οποία μας πέρασε, στην Τουρκία, σηματοδότησε, κατά τους δυτικούς στρατιωτικούς παρατηρητές και αναλυτές την δεύτερη φάση της εμπλοκής της Άγκυρας και των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στη σχεδιασμένη μεθόδευση της τελικής εισβολής στη Συρία.
Η αμερικανική αυτή στάση ερμηνεύεται από έγκυρους αναλυτές, ως ακόμη μία ένδειξη της άρνησης της Ουάσινγκτον να εμπλακεί άμεσα (!!!) στην περιπέτεια της επίθεσης κατά των πυρηνικών στόχων του Ιράν.
Δύο ταξιαρχίες των Σύρων μισθοφόρων-αντικαθεστωτικών ετέθησαν υπό τον άμεσο επιχειρησιακό έλεγχο Τούρκων αξιωματικών (ταξιαρχία «Tawhid», η οποία επιχειρεί στην τοποθεσία Al Bab στο Χαλέπι, και την ταξιαρχία «North Liberators Brigade», που επιχειρεί στην περιοχή Idlib της Βορείου Συρίας).
Η “επίσκεψη” είχε ως αποτέλεσμα την αντίδραση της ηγεσίας των Σύρων στρατιωτικών, με κινήσεις μονάδων του τακτικού στρατού και των ειδικών δυνάμεων “συμμάχων” και εγχωρίων μονάδων.
Παρατηρήθηκαν “ανακατανομές” και μετακινήσεις μονάδων του τακτικού συριακού στρατού καθώς και ειδικών μονάδων των Λιβανέζων Χεζμπολάχ.
Επίσης παρατηρήθηκαν «περίεργες μετακινήσεις ειδικών στρατιωτικών μονάδων» εντός της Συρίας αλλά και στον Νότιο Λίβανο.
Την ίδια στιγμή μετακινήθηκε αντιαεροπορική μονάδα του Ισραήλ (Iron Dome) στα σύνορα με τον Λίβανο. Η δύναμη αυτή είναι εξοπλισμένη με συστήματα αναχαίτισης πυραύλων, προφανώς για να αντιμετωπίσει πιθανή επίθεση με ρουκέτες από τη Xεζμπολάχ.
Το ταξίδι του κ. Νταβίντ Πετρέους στο Ισραήλ είχε όμως και έναν άλλο στόχο, να αρθεί η «παρεξήγηση» με τους Ισραηλινούς αξιωματούχους, σχετικά με την άρνηση της Ουάσινγκτον να χρησιμοποιηθούν αμερικανικής κατασκευής πύραυλοι στις κοινές ασκήσεις που έχουν προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο.
Οι πύραυλοι αυτοί θεωρείται πως είχαν παραδοθεί στο Ισραήλ για να τους χρησιμοποιήσει στη σχεδιαζόμενη επιχείρησή του εναντίον του Ιράν.
Όλα τα προηγούμενα αποτελούν τις παραμέτρους οι οποίες εξελίσσονται τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή, όμως υπάρχει ακόμη μία σοβαρότατη παράμετρος η οποία λειτουργεί ως κυρίαρχος “καταλύτης” προσδίδοντας στο πρόβλημα της κοινής “στόχευσης” των συμμάχων, διαστάσεις μυθικού “Γόρδιου Δεσμού”.
Είναι οι Κούρδοι της περιοχής στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, οι οποίοι αποτελούν τον “καταλύτη” των εξελίξεων. Είναι αυτή η “παράμετρος” η οποία εν δυνάμει δημιουργεί συνθήκες υπέρ ή κατά της επιτυχίας του εγχειρήματος (της επίθεσης στην Συρία), ανάλογα με ποια συμμαχία θα προκρίνει το PKK.
Θα συμμαχήσει με τούς Αμερικανούς και τούς Τούρκους, εναντίον των Σύρων και του Ιράν ;;; ή θα συμμαχήσει με τούς Σύρους εναντίον των Τούρκων και κατʼεπέκταση με τούς Αμερικάνους ;;;
Η ιστορική διαδρομή του Κουρδικού κινήματος με στόχο την ίδρυση του Κουρδικού κράτους, τα πολεμικά επεισόδια των τελευταίων μηνών, κτλ. προσανατολίζουν προς το δεύτερο, επομένως η επιμονή των Αμερικανών στην “καθυστέρηση” της επίθεσης εναντίον του Ιράν και της Συρίας έχει σοβαρό λόγο ύπαρξης, όπως και η “βιασύνη” των Τούρκων να επιτεθούν στην Συρία, φανερώνουν όμως διαφορετικές αφετηρίες βούλησης, σχεδιασμού και στοχεύσεων.
Για τους Αμερικανούς το Κουρδικό έθνος αποτελεί προτεραιότητα πρώτης γραμμής, τόσο για το ότι είναι μεγάλο Έθνος πληθυσμιακά, όσο και για το ότι γειτνιάζει με την περιοχή των πετρελαίων. Επομένως κατά τον σχεδιασμό οι Αμερικανοί λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τις “θέσεις” τους.
Το πρόβλημα το έχει η Τουρκία (Κουρδικό) και προσπαθεί να το μετατρέψει σε κοινό “πρόβλημα” με τούς Αμερικανούς και το Ισραήλ.
Η Oυάσιγκτον και το Bερολίνο επιχειρούν συντονισμένα να απομακρύνουν το ενδεχόμενο μονομερούς ισραηλινού στρατιωτικού πλήγματος σε βάρος του Iράν, το οποίο συζητείται εντόνως στο Tελ Aβίβ.
O αρχηγός του γενικού επιτελείου των HΠA, στρατηγός Nτέμπσι, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «αν εκείνοι (οι Iσραηλινοί) αποφασίσουν να προχωρήσουν μόνοι τους, δεν θέλω να θεωρηθώ συνένοχος».
Η τελευταία αυτή δήλωση θα μπορούσε να αποτελεί μια τελευταία προσπάθεια αποτροπής των Ισραηλινών από το να προχωρήσουν σε στρατιωτικό πλήγμα, διαμηνύοντάς τους ότι θα είναι μόνοι τους, ωστόσο, το κατά πόσον πέτυχε τον σκοπό της σε αυτή την περίπτωση, χωράει πολύ συζήτηση.
Η ισραηλινή εφημερίδα «Γιεντιότ Αχρονότ» απεκάλυψε χθες ότι ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Τελ Αβίβ, Ντάνιελ Σαπίρο ήρθε σε «χωρίς προηγούμενο» ρήξη με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό με αφορμή το ιρανικό.
Στην «οργισμένη» ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ των δύο ανδρών, ο κ. Νετανιάχου επέκρινε τον Μπαράκ Ομπάμα για ολιγωρία έναντι της ιρανικής απειλής και ο Σαπίρο εξερράγη, υποστηρίζοντας ότι διαστρεβλώνονται οι θέσεις του Αμερικανού προέδρου.
Δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας «Χααρέτς» αναφέρει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος κ. Αγκελα Μέρκελ απηύθυνε προ δεκαημέρου «σκληρό μήνυμα» στον κ. Νετανιάχου, καλώντας τον να αποφύγει οποιαδήποτε μονομερή επίθεση.
Στην έκθεση της ΙΑΕΑ για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, το οποίο δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα, αναφέρεται στο ότι, παρά τις διεθνείς κυρώσεις, η Τεχεράνη διπλασίασε τις συσκευές εμπλουτισμού ουρανίου στο “Φορντό”, σε υπόγειες εγκαταστάσεις οι οποίες είναι πολύ δύσκολο να καταστραφούν με στρατιωτική επίθεση.
Το αμερικανικό Ινστιτούτο για την Επιστήμη και τη Διεθνή Ασφάλεια (ISIS) εκτιμά ότι, παρά την “κάποια” πρόοδο των τελευταίων μηνών, οι Ιρανοί απέτυχαν να θέσουν σε λειτουργία νέας γενιάς συσκευές εμπλουτισμού ουρανίου.
Όσο αργεί η επίθεση στην Συρία και στο Ιράν, τόσο αυξάνεται η δύναμη των Κούρδων στην Ν.Α. Τουρκία, η οποία πλέον διατρέχει σοβαρό κίνδυνο διαμελισμού ή τουλάχιστον ακρωτηριασμού της, εν όψει της ίδρυσης του Κουρδικού κράτους, απόλυτου συμμάχου των ΗΠΑ.
Οι νουθεσίες προς το Ισραήλ, θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν μια ιδιότυπη εκεχειρία ανάμεσα στους σουνίτες και το Ισραήλ ενώπιον του κοινού εχθρού, και αυτό θα είχε ως πιθανόν αποτέλεσμα, ολόκληρη η περιοχή της Μέσης Ανατολής να βρεθεί σε μια κατάσταση γενικευμένης σύγκρουσης με τα ακόλουθα εν δυνάμει να δημιουργούνται μέτωπα :
α) Το γνωστό της Συρίας,
β) το γνωστό και άμεσα σχετιζόμενο του Κουρδικού,
γ) εμφύλιο στον Λίβανο,
δ) το Ισραήλ να έχει επιτεθεί στο Ιράν και η Τεχεράνη να έχει εκτοξεύσει εκατοντάδες ενδεχομένως βαλλιστικούς πυραύλους οι οποίοι θα μπορούσαν από λάθος να πλήξουν και Άραβες,
ε) τη Χεζμπολάχ να εξαπολύει μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων εναντίον ισραηλινών αστικών κέντρων και ενδεχομένως να προκύψει αναταραχή και από τη Λωρίδα της Γάζας και τη Χαμάς.
Αυτό προφανώς εννοούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός, κ. Αντώνης Σαμαράς, όταν προειδοποιούσε ότι «εξωγενείς παράγοντες» μόνον θα μπορούσαν να σταματήσουν την Ελλάδα από το να παρουσιάζει ένα διαφορετικό πρόσωπο σε δύο χρόνια.
Η επιρροή των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, Τουρκία - Συρία - Ιράν - Ισραήλ - Αιγύπτου, στην χώρα μας είναι κρίσιμη, εξ αιτίας των δευτερογενών επιπτώσεων και αντιδράσεων της Τουρκίας, η οποία θεωρεί το «Αιγαίο» ώς εναλλακτική λύση κάλυψης των ενεργειακών της αναγκών, κατά την περίπτωση απώλειας μέρους του εδάφους της για την ίδρυση του Κουρδικού κράτους στην ΝΑ Τουρκία, διότι τα πετρέλαια της Ν.Α. Μεσογείου αποτελούν πλέον γιʼαυτήν «άπιαστο όνειρο».
Αποτελεί το αντίβαρο πίεσης προς τους Αμερικανούς και τούς Ευρωπαίους για να ελαχιστοποιήσει και να εξισορροπήσει τις απώλειές της.
Ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει μέσα στο έδαφος της Συρίας, και αυτό το οποίο αναμένεται είναι :
η έκτασή του, ποιοι θα εμπλακούν και τι διάρκεια θα έχει!
Η Τουρκία σήμερα έχει αναλάβει «εργολαβικά» τον πόλεμο εναντίον της Συρίας εξοπλίζοντας μισθοφόρους και ειδικές δυνάμεις μέσα στο έδαφος της Συρίας, εξ ονόματος και δια λογαριασμόν της “Δύσης”.
Η Ελλάδα θα δώσει μια μάχη, όμως μετά τις προεδρικές εκλογές στις 6 Νοεμβρίου του 2012 θα αποκαλυφθεί και το πραγματικό σχέδιο για την Ελλάδα.
Μετά τις αμερικανικές εκλογές θα αποκαλυφθεί αν πίσω από τις μάσκες κρύβεται άλλο προσωπείο από αυτό που εμφανίζουν σήμερα οι Έλληνες και ευρωπαίοι πολιτικοί.
Σε απλά Ελληνικά, ή θα επιστρέψουμε στο 1940 ως βιοτικό επίπεδο ή θα ακρωτηριάσουν την χώρα προς τέρψιν των «αφεντάδων».
Έπεται συνέχεια !!!
Αναβίώνουμε πλέον μια νέα υπόθεση «Γόρδιου Δεσμού», με μια μεγάλη διαφορά! Απουσιάζει ο μεγάλος ηγέτης, ο Μέγας Αλέξανδρος, και στην θέση του βρίσκονται σήμερα, τυχάρπαστα ανθρωπάρια καθώς και απολειφάδια μυστικών υπηρεσιών, που προσπαθούν να λύσουν το μεγαλύτερο μυστήριο του πλανήτη, το μυστήριο της Μέσης Ανατολής!
Τι είχε γίνει όμως στην περιοχή επί ημερών του Στρατηλάτη Μέγα Αλέξανδρου και τι συμβαίνει σήμερα; Πως θα επηρεάσουν οι εξελίξεις στην περιοχή την Ελλάδα;
Τότε, μετά την νικηφόρα μάχη του Γρανικού ο Μέγας Αλέξανδρος προχωρεί προς Σάρδεις, πόλη στην οποία παρέλαβε με πλήρη επισημότητα, αφού του παρέδωσαν την Πόλη, την ακρόπολη και τα χρήματα αμαχητί.
Την επομένη ξεκίνησε για την Έφεσο, αργότερα στη Μίλητο, προχώρησε τα παράλια, έφθασε στη Λυκία, ανέβηκε στη συνέχεια το εσωτερικό της Μ. Ασίας προς την Μεγάλη Φρυγία, και έφθασε στο Γόρδιο.
Όταν ο Αλέξανδρος έφθασε στο Ιστορικό Γόρδιο, εκδήλωσε την επιθυμία να ανέβει στην Ακρόπολη, όπου ήταν τα ανάκτορα του Βασιλιά Γόρδιου και του γιου του Μίδα.
Γνώριζε δε, από μελέτη, την ιστορική αυτή πόλη και παλαιά πρωτεύουσα της Φρυγίας, καθώς και τις εορταστικές εκδηλώσεις των Βασιλέων, μάλιστα λέγουν ότι έμπροσθεν του ιερού του Διός είχαν αφιερώσει την άμαξα του πρώτου μυθικού Βασιλιά και ιδρυτή του Γόρδιου.
Σύμφωνα με τον αρχαίο χρησμό, αυτός ο οποίος θα έλυνε το ζυγό από το αμάξι θα γινόταν Βασιλιάς όλης της Ασίας(!)
Ο Μέγας Αλέξανδρος, επειδή δεν έβρισκε την άκρη του Δεσμού, διότι ο φλοιός της κρανιάς (ο δεσμός), είχε γίνει ένα σώμα με το ξύλο της άμαξας απʼ την πολυκαιρία, τον έκοψε με το σπαθί του, και μʼ αυτό εκπληρώθηκε ο χρησμός.
Το ιστορικό αυτό γεγονός έγινε λίγο πριν το 334 π.Χ.
ΣΗΜΕΡΑ, 2.346 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, η ευρωπαϊκή κρίση, ως απότοκος της παγκόσμιας κρίσης και του σκληρού ανταγωνισμού μεταξύ της μητρόπολης του καπιταλισμού των ΗΠΑ, και των νέων ανταγωνιστών της, δημιουργεί νέες συνθήκες, τις οποίες επέβαλλε η ίδια η ίδρυση της Ευρωζώνης!
Διεκδικώντας σοβαρό μερίδιο από την διαχείριση της παραγόμενης παγκόσμιας υπεραξίας και πλούτου, ουσιαστικά αυτός ο “ανταγωνισμός”, κατʼάλλους “οικονομικός πόλεμος”, δημιουργεί ανισορροπίες στην κερδοφορία του κεφαλαίου.
Δημιουργεί όμως επιπλέον, σοβαρούς ετεροχρονισμούς και ασυμπωματικές εξελίξεις στο μέτωπο των συμμάχων των ΗΠΑ, στον επιθυμούμενο πόλεμο εναντίον της Συρίας και του Ιράν.
Αυτός ο “ανταγωνισμός” επηρεάζει δραματικά και διαφοροποιεί ουσιαστικά τα σχέδια επίθεσης του Ισραήλ, της Τουρκίας και των ΗΠΑ, σε επίπεδο χρονικής σύμπτωσης και εφαρμογής του γενικού σχεδίου επίθεσης στο Ιράν και στην Συρία.
Οι δύο βασικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή της Μ.Ανατολής, η Τουρκία και το Ισραήλ, επιλέγοντας διαφορετική στρατηγική αλλά και τακτική προσέγγιση, του τελικού στόχου, ο οποίος δεν είναι άλλος από την επίθεση στο Ιράν, αυτόματα δημιουργούν αδυναμία εφαρμογής του γενικού σχεδιασμού των Αμερικανών, ειδικότερα στο «timing», ο οποίος αφορά το Ιράν αλλά και την Συρία.
Και αυτό (τον συγχρονισμό κάτω από ένα master plan) προσπαθεί να επιλύσει η επίσκεψη του στρατηγού Νταβίντ Πετρέους αρχηγού της CIA στην Τουρκία και στο Ισραήλ.
Και για μεν το Ιράν το επιχείρημα της αποτροπής απόκτησης πυρηνικών όπλων είναι λογικοφανές, και θα μπορούσε να αιτιολογεί την σχεδιασμένη επέμβαση από τούς Αμερικανούς και τούς εν δυνάμει συμμάχους τους, όμως δεν ισχύει το ίδιο για την Συρία, η οποία προς το παρόν, ουδεμία τέτοιου είδους φιλοδοξία δεν εξέφρασε, ή τουλάχιστον δεν δημοσιεύτηκε καμία τέτοιου είδους πληροφορία.
Επομένως αναζητείται ισχυρό “επιχείρημα” το οποίο θα “δικαιολογήσει” τις ήδη πραγματοποιούμενες πολεμικές επιχειρήσεις από την Τουρκία μέσα στο έδαφος της Συρίας, σε έναν ακήρυχτο ιδιότυπο πόλεμο χαρακωμάτων.
Η ανυπακοή προς τους Αμερικανούς δεν αποτελεί ισχυρό επιχείρημα, ούτε καν η στρατηγική συμμαχία της με τούς Ρώσους.
Η Τουρκία έχει εισέλθει για τα καλά στο εφιαλτικό σπιράλ μιας άτυπης αλλά απολύτως υπαρκτής πολεμικής αναμέτρησης, μία ασύμμετρης συνέπειας της εμπλοκής της Άγκυρας στο συριακό ζήτημα.
Η εσπευσμένη και αιφνιδιαστική επίσκεψη του αρχηγού της CIA, στρατηγού Νταβίντ Πετρέους, την Κυριακή (2/09/2012), η οποία μας πέρασε, στην Τουρκία, σηματοδότησε, κατά τους δυτικούς στρατιωτικούς παρατηρητές και αναλυτές την δεύτερη φάση της εμπλοκής της Άγκυρας και των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στη σχεδιασμένη μεθόδευση της τελικής εισβολής στη Συρία.
Η αμερικανική αυτή στάση ερμηνεύεται από έγκυρους αναλυτές, ως ακόμη μία ένδειξη της άρνησης της Ουάσινγκτον να εμπλακεί άμεσα (!!!) στην περιπέτεια της επίθεσης κατά των πυρηνικών στόχων του Ιράν.
Δύο ταξιαρχίες των Σύρων μισθοφόρων-αντικαθεστωτικών ετέθησαν υπό τον άμεσο επιχειρησιακό έλεγχο Τούρκων αξιωματικών (ταξιαρχία «Tawhid», η οποία επιχειρεί στην τοποθεσία Al Bab στο Χαλέπι, και την ταξιαρχία «North Liberators Brigade», που επιχειρεί στην περιοχή Idlib της Βορείου Συρίας).
Η “επίσκεψη” είχε ως αποτέλεσμα την αντίδραση της ηγεσίας των Σύρων στρατιωτικών, με κινήσεις μονάδων του τακτικού στρατού και των ειδικών δυνάμεων “συμμάχων” και εγχωρίων μονάδων.
Παρατηρήθηκαν “ανακατανομές” και μετακινήσεις μονάδων του τακτικού συριακού στρατού καθώς και ειδικών μονάδων των Λιβανέζων Χεζμπολάχ.
Επίσης παρατηρήθηκαν «περίεργες μετακινήσεις ειδικών στρατιωτικών μονάδων» εντός της Συρίας αλλά και στον Νότιο Λίβανο.
Την ίδια στιγμή μετακινήθηκε αντιαεροπορική μονάδα του Ισραήλ (Iron Dome) στα σύνορα με τον Λίβανο. Η δύναμη αυτή είναι εξοπλισμένη με συστήματα αναχαίτισης πυραύλων, προφανώς για να αντιμετωπίσει πιθανή επίθεση με ρουκέτες από τη Xεζμπολάχ.
Το ταξίδι του κ. Νταβίντ Πετρέους στο Ισραήλ είχε όμως και έναν άλλο στόχο, να αρθεί η «παρεξήγηση» με τους Ισραηλινούς αξιωματούχους, σχετικά με την άρνηση της Ουάσινγκτον να χρησιμοποιηθούν αμερικανικής κατασκευής πύραυλοι στις κοινές ασκήσεις που έχουν προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο.
Οι πύραυλοι αυτοί θεωρείται πως είχαν παραδοθεί στο Ισραήλ για να τους χρησιμοποιήσει στη σχεδιαζόμενη επιχείρησή του εναντίον του Ιράν.
Όλα τα προηγούμενα αποτελούν τις παραμέτρους οι οποίες εξελίσσονται τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή, όμως υπάρχει ακόμη μία σοβαρότατη παράμετρος η οποία λειτουργεί ως κυρίαρχος “καταλύτης” προσδίδοντας στο πρόβλημα της κοινής “στόχευσης” των συμμάχων, διαστάσεις μυθικού “Γόρδιου Δεσμού”.
Είναι οι Κούρδοι της περιοχής στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, οι οποίοι αποτελούν τον “καταλύτη” των εξελίξεων. Είναι αυτή η “παράμετρος” η οποία εν δυνάμει δημιουργεί συνθήκες υπέρ ή κατά της επιτυχίας του εγχειρήματος (της επίθεσης στην Συρία), ανάλογα με ποια συμμαχία θα προκρίνει το PKK.
Θα συμμαχήσει με τούς Αμερικανούς και τούς Τούρκους, εναντίον των Σύρων και του Ιράν ;;; ή θα συμμαχήσει με τούς Σύρους εναντίον των Τούρκων και κατʼεπέκταση με τούς Αμερικάνους ;;;
Η ιστορική διαδρομή του Κουρδικού κινήματος με στόχο την ίδρυση του Κουρδικού κράτους, τα πολεμικά επεισόδια των τελευταίων μηνών, κτλ. προσανατολίζουν προς το δεύτερο, επομένως η επιμονή των Αμερικανών στην “καθυστέρηση” της επίθεσης εναντίον του Ιράν και της Συρίας έχει σοβαρό λόγο ύπαρξης, όπως και η “βιασύνη” των Τούρκων να επιτεθούν στην Συρία, φανερώνουν όμως διαφορετικές αφετηρίες βούλησης, σχεδιασμού και στοχεύσεων.
Για τους Αμερικανούς το Κουρδικό έθνος αποτελεί προτεραιότητα πρώτης γραμμής, τόσο για το ότι είναι μεγάλο Έθνος πληθυσμιακά, όσο και για το ότι γειτνιάζει με την περιοχή των πετρελαίων. Επομένως κατά τον σχεδιασμό οι Αμερικανοί λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τις “θέσεις” τους.
Το πρόβλημα το έχει η Τουρκία (Κουρδικό) και προσπαθεί να το μετατρέψει σε κοινό “πρόβλημα” με τούς Αμερικανούς και το Ισραήλ.
Η Oυάσιγκτον και το Bερολίνο επιχειρούν συντονισμένα να απομακρύνουν το ενδεχόμενο μονομερούς ισραηλινού στρατιωτικού πλήγματος σε βάρος του Iράν, το οποίο συζητείται εντόνως στο Tελ Aβίβ.
O αρχηγός του γενικού επιτελείου των HΠA, στρατηγός Nτέμπσι, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «αν εκείνοι (οι Iσραηλινοί) αποφασίσουν να προχωρήσουν μόνοι τους, δεν θέλω να θεωρηθώ συνένοχος».
Η τελευταία αυτή δήλωση θα μπορούσε να αποτελεί μια τελευταία προσπάθεια αποτροπής των Ισραηλινών από το να προχωρήσουν σε στρατιωτικό πλήγμα, διαμηνύοντάς τους ότι θα είναι μόνοι τους, ωστόσο, το κατά πόσον πέτυχε τον σκοπό της σε αυτή την περίπτωση, χωράει πολύ συζήτηση.
Η ισραηλινή εφημερίδα «Γιεντιότ Αχρονότ» απεκάλυψε χθες ότι ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Τελ Αβίβ, Ντάνιελ Σαπίρο ήρθε σε «χωρίς προηγούμενο» ρήξη με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό με αφορμή το ιρανικό.
Στην «οργισμένη» ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ των δύο ανδρών, ο κ. Νετανιάχου επέκρινε τον Μπαράκ Ομπάμα για ολιγωρία έναντι της ιρανικής απειλής και ο Σαπίρο εξερράγη, υποστηρίζοντας ότι διαστρεβλώνονται οι θέσεις του Αμερικανού προέδρου.
Δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας «Χααρέτς» αναφέρει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος κ. Αγκελα Μέρκελ απηύθυνε προ δεκαημέρου «σκληρό μήνυμα» στον κ. Νετανιάχου, καλώντας τον να αποφύγει οποιαδήποτε μονομερή επίθεση.
Στην έκθεση της ΙΑΕΑ για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, το οποίο δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα, αναφέρεται στο ότι, παρά τις διεθνείς κυρώσεις, η Τεχεράνη διπλασίασε τις συσκευές εμπλουτισμού ουρανίου στο “Φορντό”, σε υπόγειες εγκαταστάσεις οι οποίες είναι πολύ δύσκολο να καταστραφούν με στρατιωτική επίθεση.
Το αμερικανικό Ινστιτούτο για την Επιστήμη και τη Διεθνή Ασφάλεια (ISIS) εκτιμά ότι, παρά την “κάποια” πρόοδο των τελευταίων μηνών, οι Ιρανοί απέτυχαν να θέσουν σε λειτουργία νέας γενιάς συσκευές εμπλουτισμού ουρανίου.
Όσο αργεί η επίθεση στην Συρία και στο Ιράν, τόσο αυξάνεται η δύναμη των Κούρδων στην Ν.Α. Τουρκία, η οποία πλέον διατρέχει σοβαρό κίνδυνο διαμελισμού ή τουλάχιστον ακρωτηριασμού της, εν όψει της ίδρυσης του Κουρδικού κράτους, απόλυτου συμμάχου των ΗΠΑ.
Οι νουθεσίες προς το Ισραήλ, θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν μια ιδιότυπη εκεχειρία ανάμεσα στους σουνίτες και το Ισραήλ ενώπιον του κοινού εχθρού, και αυτό θα είχε ως πιθανόν αποτέλεσμα, ολόκληρη η περιοχή της Μέσης Ανατολής να βρεθεί σε μια κατάσταση γενικευμένης σύγκρουσης με τα ακόλουθα εν δυνάμει να δημιουργούνται μέτωπα :
α) Το γνωστό της Συρίας,
β) το γνωστό και άμεσα σχετιζόμενο του Κουρδικού,
γ) εμφύλιο στον Λίβανο,
δ) το Ισραήλ να έχει επιτεθεί στο Ιράν και η Τεχεράνη να έχει εκτοξεύσει εκατοντάδες ενδεχομένως βαλλιστικούς πυραύλους οι οποίοι θα μπορούσαν από λάθος να πλήξουν και Άραβες,
ε) τη Χεζμπολάχ να εξαπολύει μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων εναντίον ισραηλινών αστικών κέντρων και ενδεχομένως να προκύψει αναταραχή και από τη Λωρίδα της Γάζας και τη Χαμάς.
Αυτό προφανώς εννοούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός, κ. Αντώνης Σαμαράς, όταν προειδοποιούσε ότι «εξωγενείς παράγοντες» μόνον θα μπορούσαν να σταματήσουν την Ελλάδα από το να παρουσιάζει ένα διαφορετικό πρόσωπο σε δύο χρόνια.
Η επιρροή των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, Τουρκία - Συρία - Ιράν - Ισραήλ - Αιγύπτου, στην χώρα μας είναι κρίσιμη, εξ αιτίας των δευτερογενών επιπτώσεων και αντιδράσεων της Τουρκίας, η οποία θεωρεί το «Αιγαίο» ώς εναλλακτική λύση κάλυψης των ενεργειακών της αναγκών, κατά την περίπτωση απώλειας μέρους του εδάφους της για την ίδρυση του Κουρδικού κράτους στην ΝΑ Τουρκία, διότι τα πετρέλαια της Ν.Α. Μεσογείου αποτελούν πλέον γιʼαυτήν «άπιαστο όνειρο».
Αποτελεί το αντίβαρο πίεσης προς τους Αμερικανούς και τούς Ευρωπαίους για να ελαχιστοποιήσει και να εξισορροπήσει τις απώλειές της.
Ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει μέσα στο έδαφος της Συρίας, και αυτό το οποίο αναμένεται είναι :
η έκτασή του, ποιοι θα εμπλακούν και τι διάρκεια θα έχει!
Η Τουρκία σήμερα έχει αναλάβει «εργολαβικά» τον πόλεμο εναντίον της Συρίας εξοπλίζοντας μισθοφόρους και ειδικές δυνάμεις μέσα στο έδαφος της Συρίας, εξ ονόματος και δια λογαριασμόν της “Δύσης”.
Η Ελλάδα θα δώσει μια μάχη, όμως μετά τις προεδρικές εκλογές στις 6 Νοεμβρίου του 2012 θα αποκαλυφθεί και το πραγματικό σχέδιο για την Ελλάδα.
Μετά τις αμερικανικές εκλογές θα αποκαλυφθεί αν πίσω από τις μάσκες κρύβεται άλλο προσωπείο από αυτό που εμφανίζουν σήμερα οι Έλληνες και ευρωπαίοι πολιτικοί.
Σε απλά Ελληνικά, ή θα επιστρέψουμε στο 1940 ως βιοτικό επίπεδο ή θα ακρωτηριάσουν την χώρα προς τέρψιν των «αφεντάδων».
Έπεται συνέχεια !!!
aegeantimes.gr
