Έτρεξαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις να χαιρετίσουν την υπογραφή των δύο συμφωνιών, μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, η μια αμυντικής συνεργασίας και η άλλη για προστασία και ανταλλαγή διαβαθμισμένων πληροφοριών, από τους υπουργούς Άμυνας των δύο χωρών.
Συμφωνίες, «που θέτουν τη βάση για την παραπέρα ανάπτυξη των σχέσεων στον τομέα της αμυντικής συνεργασίας» - όπως δήλωσε και ο Δ. Ηλιάδης.
Μετά τον πρώτο ενθουσιασμό, εάν δούμε κάπως πιο ψύχραιμα τα πράγματα, θα διαπιστώσουμε ότι οι Ισραηλινοί προωθούν τους σχεδιασμούς τους σε σχέση με την Κύπρο, με διαφορετικό τρόπο.
Το Ισραήλ διατηρούσε από το 1957-58 μία μυστική συνεργασία με την Τουρκία για ανταλλαγή πληροφοριών. Η Τουρκία έδιδε πληροφορίες χρήσιμες στο Ισραήλ, που αφορούσαν τα αραβικά κράτη, ενώ το κράτος του Ισραήλ έδινε πληροφορίες στην Τουρκία, αναφορικά με την Ελλάδα και την Κύπρο. Κορύφωση της συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, ήταν η σύναψη επίσημης στρατιωτικής συμμαχίας στις 23 Φεβρουαρίου 1996.
Η Κύπρος αποτελούσε -και αποτελεί- κεντρικό σημείο αναφοράς, στους σχεδιασμούς των δύο χωρών, Τουρκίας και Ισραήλ, για γεωστρατηγικό έλεγχο της περιοχής. Η μεν Τουρκία διεκδικεί, σε πρώτη φάση, την τουρκοποίηση των κατεχομένων, μέσω μιάς λύσης χαλαρής, διζωνικής ομοσπονδίας, προκειμένου να ολοκληρώσει σε μελλοντικό στάδιο τα επεκτατικά της σχέδια σε βάρος της Κύπρου.
Ωστόσο, οι τουρκικοί σχεδιασμοί έρχονται σε σύγκρουση με τους εβραϊκούς σχεδιασμούς, οι οποίοι θεωρούν την Κύπρο ως ασφαλιστική δικλείδα για το κράτος τους, που είναι περικυκλωμένο από εχθρικά αραβικά κράτη.
Η πρώτη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των δύο «συμμαχικών» κρατών διεφάνη κατά την προώθηση του σιωνιστικού σχεδίου Χάνεϋ (Ανάν). Η τουρκική αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Έθνη παραπονέθηκε στην αμερικανοεβραϊκή αντιπροσωπεία, ότι το σχέδιο Ανάν δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Τουρκίας, ενώ η δεύτερη που υπεραμυνόταν το σιωνιστικό σχέδιο που κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία, αντέβαλλε στους Τούρκους το επιχείρημα, ότι η «Κύπρος είναι εβραϊκό νησί» (!).
Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν το 2004, οι Εβραίοι άλλαξαν τους σχεδιασμούς τους. Μάλλον, επιστράτευσαν την παλαιά, γνώριμη, μεθοδευμένη τακτική τους. Την αγορά γης και την εγκατάσταση εβραϊκών οικογενειών. Έτσι, μετά το 2004, παρατηρείται ένας οικοδομικός οργασμός στα κατεχόμενα, με τους Ισραηλινούς και τους Εβραίους της Ευρώπης, αλλά της Αμερικής, να αγοράζουν ακίνητες περιουσίες και να εγκαθίστανται στο κατεχόμενο μέρος του νησιού μας. Είναι γνωστή η περίπτωση του κ. Λόρδου, ο οποίος αρνήθηκε να πουλήσει την κτηματική του περιουσία στην Αμμόχωστο σε Εβραίο της Αμερικής.
Μέχρι σήμερα, σύμφωνα και με τα δημοσιεύματα του Τουρκοκυπριακού Τύπου, οι Εβραίοι έχουν προχωρήσει στην αγορά ακίνητων περιουσιών στα κατεχόμενα χωριά: Κώμη Κεπήρ, Καλογραία, Ακανθού, Λάπηθο, Καρπασία, Έγκωμη, Ριζοκάρπασο, Βοκολίδα, Γιαλούσα και Λιβερά. Για τις θρησκευτικές τους ανάγκες λειτούργησαν και εβραϊκή συναγωγή στη Λάπηθο, όπου ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ διόρισε τον Ραββίνο, Χαγίμ Αζίμοβ.
Μάλιστα, τόση έντονη είναι η παρουσία των Εβραίων στις κατεχόμενες περιοχές, που οι Τουρκοκύπριοι τις ονόμασαν «το Βασίλειο του Ισραήλ»!Παράλληλα, το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και στις ελεύθερες περιοχές, όπου μια δεύτερη εβραϊκή Συναγωγή εγκαθίσταται και λειτουργεί στην πόλη της Λάρνακας.
Η επιδρομή των Ισραηλινών κομάντος στο τουρκικό πλοιάριο των ακτιβιστών, το 2010, που μετέβαινε στη Λωρίδα της Γάζας, κατά την οποία σκοτώθηκαν 9 Τούρκοι ακτιβιστές, στάθηκε η αφορμή για τη ρήξη των φιλικών και συμμαχικών σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ. Έτσι, οι δύο άλλοτε ισχυροί σύμμαχοι, πήραν διαφορετικούς δρόμους.
Η Τουρκία «βλέπει» τώρα προς τα αραβικά κράτη –τους δεδομένους εχθρούς του Ισραήλ- και το κράτος του Ισραήλ αναζητεί συμμάχους, αναγκαστικά, στα μόνα μη αραβικά κράτη της περιοχής. Την Κύπρο και την Ελλάδα.
Το Ισραήλ προσπαθεί να συνάψει νέες συμμαχικές σχέσεις με την Κύπρο και την Ελλάδα, με τις οποίες αντικαθιστά την πρώην σύμμαχο Τουρκία.
Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσονται και οι δύο αμυντικές συμφωνίες, που υπέγραψε πρόσφατα ο Κύπριος υπουργός Άμυνας με τον Ισραηλινό ομόλογό του. Διερωτάται, όμως, κανείς, ποιες πληροφορίες θα ανταλλάσσουν μεταξύ τους η Κύπρος με το Ισραήλ. Ιδιαίτερα, ποιες χρήσιμες πληροφορίες θα δίνει η Κύπρος στο Ισραήλ. Προηγουμένως, η Τουρκία έδινε χρήσιμες πληροφορίες στο Ισραήλ, που αφορούσαν τα εχθρικά αραβικά κράτη. Η Κύπρος, που αντικατέστησε την Τουρκία, θα συνεχίσει να δίνει πληροφορίες στο ίδιο επίπεδο; Ιδού, ένα μεγάλο ερώτημα.
Η ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ (και με την Ελλάδα) στον ενεργειακό τομέα, έφερε το τρίγωνο Λευκωσία, Τελ Αβίβ και Αθήνα να ισχυροποιείται φαινομενικά στην περιοχή, έχοντας φυσιολογικά απέναντί του την Τουρκία, που διεκδικεί μερίδιο από τον φυσικό πλούτο που υπάρχει στην κυπριακή και την ελληνική ΑΟΖ.
Εχθρός των ελληνικών συμφερόντων (Κύπρου και Ελλάδας) είναι σίγουρα η Τουρκία. Το Ισραήλ, όμως, θεωρεί την Τουρκία ως εχθρό του, για να υπερασπιστεί την Κύπρο και την Ελλάδα, στρατιωτικά, σε περίπτωση που η Άγκυρα δημιουργήσει ένα «θερμό» επεισόδιο στην περιοχή μας;
Δεν, νομίζω, ότι το Ισραήλ έφθασε σε τέτοιο επίπεδο συμμαχικής αλληλεγγύης με την Κύπρο και την Ελλάδα.
Σκοπός του Ισραήλ, με τη νέα τριμερή συμμαχία, εκτός από το οικονομικό όφελος και την δημιουργία νέων στρατιωτικών συμμάχων στην περιοχή, είναι να ελέγξει –στην περίπτωση της Κύπρου-με την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων σε κυβερνητικό επίπεδο, την Κύπρο και να αξιοποιήσει τη γεωστρατηγική της θέση προς εξυπηρέτηση των δικών του εθνικών συμφερόντων.
Όπως έχω σημειώσει και πιο πάνω, η Κύπρος αποτελεί τη μόνη διέξοδο και ασφαλιστική δικλείδα για το Ισραήλ. Έτσι, δεν αναμένω το Ισραήλ να δει την Κύπρο ως ισότιμο σύμμαχό της, γιατί την θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα της δικής του «αυτοκρατορίας».Γι΄ αυτό, χρειάζεται μεγάλη προσοχή από τους κυβερνώντες να μην πέσουμε σε παγίδες. Και ενώ πιστεύουμε, ότι ο μοναδικός μας εχθρός είναι η Τουρκία και τα επεκτατικά της σχέδια, να μην αξιολογήσουμε σωστά τον ρόλο ενός νέου Δούρειου Ίππου, τον οποίο θαυμάζουμε εκστατικά για την παντοδυναμία του…
Μέχρι σήμερα, σύμφωνα και με τα δημοσιεύματα του Τουρκοκυπριακού Τύπου, οι Εβραίοι έχουν προχωρήσει στην αγορά ακίνητων περιουσιών στα κατεχόμενα χωριά: Κώμη Κεπήρ, Καλογραία, Ακανθού, Λάπηθο, Καρπασία, Έγκωμη, Ριζοκάρπασο, Βοκολίδα, Γιαλούσα και Λιβερά. Για τις θρησκευτικές τους ανάγκες λειτούργησαν και εβραϊκή συναγωγή στη Λάπηθο, όπου ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ διόρισε τον Ραββίνο, Χαγίμ Αζίμοβ.
Μάλιστα, τόση έντονη είναι η παρουσία των Εβραίων στις κατεχόμενες περιοχές, που οι Τουρκοκύπριοι τις ονόμασαν «το Βασίλειο του Ισραήλ»!Παράλληλα, το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και στις ελεύθερες περιοχές, όπου μια δεύτερη εβραϊκή Συναγωγή εγκαθίσταται και λειτουργεί στην πόλη της Λάρνακας.
Η επιδρομή των Ισραηλινών κομάντος στο τουρκικό πλοιάριο των ακτιβιστών, το 2010, που μετέβαινε στη Λωρίδα της Γάζας, κατά την οποία σκοτώθηκαν 9 Τούρκοι ακτιβιστές, στάθηκε η αφορμή για τη ρήξη των φιλικών και συμμαχικών σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ. Έτσι, οι δύο άλλοτε ισχυροί σύμμαχοι, πήραν διαφορετικούς δρόμους.
Η Τουρκία «βλέπει» τώρα προς τα αραβικά κράτη –τους δεδομένους εχθρούς του Ισραήλ- και το κράτος του Ισραήλ αναζητεί συμμάχους, αναγκαστικά, στα μόνα μη αραβικά κράτη της περιοχής. Την Κύπρο και την Ελλάδα.
Το Ισραήλ προσπαθεί να συνάψει νέες συμμαχικές σχέσεις με την Κύπρο και την Ελλάδα, με τις οποίες αντικαθιστά την πρώην σύμμαχο Τουρκία.
Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσονται και οι δύο αμυντικές συμφωνίες, που υπέγραψε πρόσφατα ο Κύπριος υπουργός Άμυνας με τον Ισραηλινό ομόλογό του. Διερωτάται, όμως, κανείς, ποιες πληροφορίες θα ανταλλάσσουν μεταξύ τους η Κύπρος με το Ισραήλ. Ιδιαίτερα, ποιες χρήσιμες πληροφορίες θα δίνει η Κύπρος στο Ισραήλ. Προηγουμένως, η Τουρκία έδινε χρήσιμες πληροφορίες στο Ισραήλ, που αφορούσαν τα εχθρικά αραβικά κράτη. Η Κύπρος, που αντικατέστησε την Τουρκία, θα συνεχίσει να δίνει πληροφορίες στο ίδιο επίπεδο; Ιδού, ένα μεγάλο ερώτημα.
Η ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ (και με την Ελλάδα) στον ενεργειακό τομέα, έφερε το τρίγωνο Λευκωσία, Τελ Αβίβ και Αθήνα να ισχυροποιείται φαινομενικά στην περιοχή, έχοντας φυσιολογικά απέναντί του την Τουρκία, που διεκδικεί μερίδιο από τον φυσικό πλούτο που υπάρχει στην κυπριακή και την ελληνική ΑΟΖ.
Εχθρός των ελληνικών συμφερόντων (Κύπρου και Ελλάδας) είναι σίγουρα η Τουρκία. Το Ισραήλ, όμως, θεωρεί την Τουρκία ως εχθρό του, για να υπερασπιστεί την Κύπρο και την Ελλάδα, στρατιωτικά, σε περίπτωση που η Άγκυρα δημιουργήσει ένα «θερμό» επεισόδιο στην περιοχή μας;
Δεν, νομίζω, ότι το Ισραήλ έφθασε σε τέτοιο επίπεδο συμμαχικής αλληλεγγύης με την Κύπρο και την Ελλάδα.
Σκοπός του Ισραήλ, με τη νέα τριμερή συμμαχία, εκτός από το οικονομικό όφελος και την δημιουργία νέων στρατιωτικών συμμάχων στην περιοχή, είναι να ελέγξει –στην περίπτωση της Κύπρου-με την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων σε κυβερνητικό επίπεδο, την Κύπρο και να αξιοποιήσει τη γεωστρατηγική της θέση προς εξυπηρέτηση των δικών του εθνικών συμφερόντων.
Όπως έχω σημειώσει και πιο πάνω, η Κύπρος αποτελεί τη μόνη διέξοδο και ασφαλιστική δικλείδα για το Ισραήλ. Έτσι, δεν αναμένω το Ισραήλ να δει την Κύπρο ως ισότιμο σύμμαχό της, γιατί την θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα της δικής του «αυτοκρατορίας».Γι΄ αυτό, χρειάζεται μεγάλη προσοχή από τους κυβερνώντες να μην πέσουμε σε παγίδες. Και ενώ πιστεύουμε, ότι ο μοναδικός μας εχθρός είναι η Τουρκία και τα επεκτατικά της σχέδια, να μην αξιολογήσουμε σωστά τον ρόλο ενός νέου Δούρειου Ίππου, τον οποίο θαυμάζουμε εκστατικά για την παντοδυναμία του…
romiossini.
