ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΗΓΕΤΗ
Σύμφωνα με τελευταίες επιστολές και των 20 ιερών μονών Αγίου Όρους, είναι κάθετοι και αρνητικοί στο ζήτημα ενώσεως της παναίρεσης του Ρωμαιοκαθολικισμού με την Ορθόδοξη εκκλησία. Το ζήτημα είναι ότι οι πιέσεις και οι παγίδες που δέχονται οι μονές, εντείνονται με αμείωτο ρυθμό, μέχρι ακόμα και απευθείας εκβιασμοί σε Ηγούμενους Ιερών Μονών πληροφορούμαστε . Η μνημόνευση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου είναι ένα ατόπημα της σημερινής Ορθοδοξίας με συνεργάτες τους Ηγούμενους των Μονών του Αγίου Όρους. Παραβιάζουν κανόνες και πατερικά συγγράμματα, αναγνωρίζοντας τις πράξεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος πάνω σε αυτό το θέμα μεταξύ Πατριαρχείων και μεταξύ μονών Αγίου Όρους. Με κάποια από τα Πατριαρχεία να αρνούνται έστω και κάποιο διάλογο με τον Πάπα ( Ρωσίας, Σερβίας) και μια από τις μονές του Αγίου Όρους (Ιερά Μονή Εσφιγμένου) έως μερικά καλυβάκια να απαρνούνται μέχρι θανάτου την μνημόνευση του σημερινού Πατριάρχη. Ο προσηλυτισμός έχει φύγει από τα σύνορα του Βατικανού επερχόμενος μέσα από Πατριάρχες, ιερωμένους, μοναχούς και ότι άλλο περιλαμβάνει το Ορθόδοξο σύνολο. Το Βατικανό δεν προσανατολίζεται στην αποβολή των αιρετικών διδασκαλιών του αλλά σε επανερμηνεία τους, δηλαδή σε συγκάλυψη τους.Η ρωμαιοκαθολική εκκλησιολογία των «αδελφών εκκλησιών» είναι αντίθετη προς την αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ως της μόνης Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
Το Φιλιόκβε προβάλλεται σαν μία άλλη δήθεν νόμιμη έκφρασης της Ορθοδόξου διδασκαλίας περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος. Το παπικό Πρωτείων ο Ποντίφικας το κρατεί ως απαρασάλευτο προνόμιο, όπως φαίνεται από την πρόσφατη απάλειψη του τίτλου του Πατριάρχου της Δύσεως και από την αναφορά στην παγκόσμια διακονία του Αποστόλου Πέτρου και των διαδόχων του κατά την ομιλία του στον Πατριαρχικό Ναό.
Η Ουνία σύμφωνα με αναμφισβήτητες μαρτυρίες πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως επιχειρείται να ενισχυθεί και επιβεβαιώνεται. Το Βατικανό προχώρησε ακόμη περισσότερο με τις διαθρησκειακές συμπροσευχές και τον διαφαινόμενο σε αυτές πανθρησκειακό ηγεμονισμό του Πάπα της Ρώμης. Υπό τις προϋποθέσεις αυτές οι φιλόφρονες εκδηλώσεις των Προκαθημένων δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις ενότητας, απομακρύνουν τον ετερόδοξο κόσμο από του να προσβλέπει στην Ορθοδοξία ως προς την αληθινή Εκκλησία, αμβλύνουν το δογματικό αισθητήριο πολλών Ορθοδόξων και επί πλέον εξωθούν στην πιθανή δημιουργία νέων σχισμάτων.
Αυτό που είναι απορίας άξιων είναι ότι ναι μεν συμφωνούν οι μονές για την μη αναγνώριση του Βατικανού, από την άλλη δέχονται τις πράξεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου!
