Έχουν μπει στη καθημερινότητα των πολιτών εδώ και πολλά χρόνια. Κάποιοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμη και εθισμένοι με τη χρήση τους…Αρχικά πολλοί πίστεψαν ότι θα αποτελέσουν μια ευκαιρία ελεύθερης έκφρασης και αδέσμευτης ενημέρωσης. Σύντομα έγινε κατανοητό ότι αυτές οι προσδοκίες δεν μπορούσαν να εκπληρωθούν. Ωστόσο η δυναμική του Facebook , του twitter και πολλών άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης που προτιμούν οι νεότερες ηλικίες αυξάνεται διαρκώς.
Το φαινόμενο των ψευδών ειδήσεων ήταν και παραμένει ένα μεγάλο μειονέκτημα των μέσων μαζικής δικτύωσης. Οι σοβαρές προσπάθειες αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου δεν μπορεί παρά να ΄ναι καλοδεχούμενες από κάθε σοβαρό άνθρωπο. Στη περίπτωση του Facebook όμως έχουν αρχίσει να πληθαίνουν επικίνδυνα τα περιστατικά για τα οποία είναι πολύ δυσδιάκριτο το όριο μεταξύ ελέγχου για fake news και λογοκρισίας .
Στην περίπτωση της Ελλάδας η επιλογή του Facebook να αναθέσει τον έλεγχο των ψευδών ειδήσεων σε μια ιδιωτική επιχείρηση, προκάλεσε δικαιολογημένα ερωτήματα . Τέσσερις ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές του 2019, ανακοινώθηκε η συμφωνία του Facebook με τα Ellinika Hoaxes! Ο προβληματισμός και τα ερωτήματα δυστυχώς δικαιώθηκαν από πολλές αποφάσεις που σ΄ αυτό το διάστημα πήραν οι “ελεγκτές” τoυς ! Το να χαρακτηρίζεις για παράδειγμα fake news ενυπόγραφα άρθρα-απόψεις προκαλεί τουλάχιστον καχυποψία.
Για όλα αυτά το Militaire ζήτησε την άποψη ενός ανθρώπου που έχει ασχοληθεί με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και είχε την εμπειρία της συνεργασίας με τα Ellinika Hoaxes. Ο συγγραφέας Νίκος Σαραντάκος σε μια πολύ ενδιαφέρουσα και νομίζουμε χρήσιμη συζήτηση για να βγάλουμε συμπεράσματα και για τις ψευδείς ειδήσεις αλλά και για τους μηχανισμούς “προστασίας” μας.
