Η Βρετανική πολιτική και προπαγάνδα, εμπόδιο στην ένωση με την Ελλάδα εδω και εναν περίπου αιώνα.
Με την άνοδο στο θρόνο του αποστόλου Βαρνάβα του Εθνάρχη Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ', η Εκκλησία Κύπρου αναλαμβάνει τιτάνιο εθνικό αγώνα για την ελευθερία της νήσου. Η αρνητική στάση της Βρεττανίας έναντι του αιτήματος αυτοδιαθέσεως, με προσχήματα τις συμμαχικές και άλλες στρατιωτικές υποχρεώσεις της στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, οδηγούσε τον κυπριακό ελληνισμό σε άλλες πιο δύσκολες επιλογές. Κι η επιλογή του ενόπλου αγώνα, γινόταν από μέρα σε μέρα πιο επιτακτική. Στο μεταξύ ο ειρηνικός αγώνας για εθνική αποκατάσταση συνεχιζόταν σε όλα τα επίπεδα στην Ελλάδα, στην Αγγλία, στα Ηνωμένα Έθνη, στις ΗΠΑ, μεταξύ των φιλελευθέρων λαών και φυσικά και επί τόπου στην Κύπρο.Ο Εθνάρχης Μακάριος επικεφαλής αντιπροσωπειών, αλλά και άλλες κυπριακές πρεσβείες, κινούνταν δραστήρια εκτός Κύπρου ανακινώντας το αίτημα για ελευθερία της Κύπρου.
Παράλληλα, η αγγλική αποικιοκρατική κυβέρνηση, συνέχιζε την ανθελληνική της πολιτική και με την προπαγάνδα της, με τα τεράστια μέσα που διέθετε, έκλεισε τις θύρες της αυτοδιάθεσης του κυπριακού λαού. Ενδεικτική της αρνητικής στάσης της Μ. Βρετανίας είναι η ομιλία του στρατάρχη Αλεξάνδρου Παπάγου, τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας, στη Βουλή των Ελλήνων, όταν αναφέρθηκε στη συνάντησή του με τον υπουργό εξωτερικών της Αγγλίας σερ Άντονυ Ήντεν.«Την 22αν Δεκεμβρίου 1953, μετέβην εις την Βρεττανικήν πρεσβείαν και συνηντήθημεν με τον κ. Ήντεν. Εν αρχή ο κ. Ήντεν μου διεβίβασεν επίσημον πρόσκλησιν της Βρεττανικής Κυβερνήσεως να επισκεφθώ το Λονδίνον... Του εξήγησα εις ποίαν δύσκολον θέσιν ευρίσκεται η Ελληνική Κυβέρνησις, κατόπιν της προσφυγής της Κυπριακής Εθναρχίας.
Ο κ. Ήντεν με ήκουσε μετά προσοχής, εν τούτοις ξηρώς μου απήντησεν: «Θα επαναλάβω εκείνο το οποίον είπα και άλλοτε, δηλαδή δια την Βρεττανικήν Κυβέρνησιν δεν υφίσταται Κυπριακόν ζήτημα ούτε εις το παρόν ούτε εις το μέλλον». Του απήντησα τότε ότι η Ελληνική Κυβέρνησις, θα χειρισθεί πλέον το ζήτημα αυτό, όπως κρίνει καλύτερον και λυσιτελέστερον, και ότι αποκτά πλέον πλήρη και απόλυτον ελευθερίαν ενεργείας».
Οι σκληρότερες πολιτικές στάσεις, συνομωσίες και απάθειες των ισχυρών κρατών εφαρμόζονται εδώ και πολλά έτη μόνο σε Ορθόδοξα έθνη όπως Ρωσία, Σερβία Κύπρος και Ελλάδα .Τυχαίο ;
