Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

Οι προκλήσεις στα Ίμια είναι αντιπερισπασμός για τη Θράκη…

Τα παιδιά της Άγκυρας πήγαν στον Εχίνο. Επικεφαλής ο πρόεδρος του γνωστού και μη εξαιρετέου κόμματος DEB που δραστηριοποιείται στη Θράκη μετέβη στο Πομακοχώρι αυτό για να προσευχηθεί. Και πράττει άριστα.
Πολλές οι αμαρτίες του που ούτε ο μεγάθυμος Αλλάχ δεν συγχωρεί.
Ο αξιότιμος κύριος Μουσταφά Αλή Τσαούς αναφέρθηκε, όπως και εν Αγκύρα αφεντικό του, ο Ερντογάν, στην έρμη την Συνθήκη της Λωζάννης και είπε, βεβαίως-βεβαίως, πως η συνθήκη εξασφαλίζει τα δικαιώματα της «τουρκικής» μειονότητας που η Ελλάδα καταπατά. Φυσικά αναφέρθηκε και στο θέμα των ψευτοϊμάμηδων και στον «μάρτυρα» Σαδίκ.
Όπως και ο σουλτάνος στην Ασία, έτσι και εδώ ενεργούμενό του βέβαια έχει επιλεκτική μνήμη. Θυμάται και αναφέρει μόνο όσα θέλει και αυτά παραποιημένα. Ας του θυμίσουμε λοιπόν πως η μειονότητα είναι θρησκευτική, μουσουλμανική και σε καμία περίπτωση συλλήβδην τουρκική επειδή τον βολεύει.
Ας του θυμίσουμε ακόμα πως η Συνθήκη έλεγε και κάτι για ιδιότυπο καθεστώς σε Ίμβρο και Τένεδο και επίσης συναρτούσε την παρουσία της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη με την παρουσία ρωμαίικης μειονότητας στην Πόλη.
Αλήθεια, αυτοί εκεί, καμιά 300αρια χιλιάδες, πως έφυγαν από την Τουρκία, τη χώρα με την εξειδίκευση σε γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις, οικιοθελώς; Αλήθεια, η Συνθήκη της Λωζάννης και οι μετά από αυτήν συνθήκες τι ακριβώς λένε για το καθεστώς στο Αιγαίο;

Είναι γεγονός πως το τελευταίο διάστημα η τουρκική απειλή έχει εξελιχθεί ποιοτικά και ποσοτικά με επίκεντρο την περιοχή των Ιμίων. «Φωστήρες» εν Ελλάδι συναρτούν την τουρκική προκλητικότητα σχεδόν αποκλειστικά με τη μη έκδοση των 8 Τούρκων στρατιωτικών ή με τα περιβόητα «εσωτερικά προβλήματα» της Τουρκίας.
Είναι όμως έτσι; Σαφώς και όχι. Καταρχήν, η Τουρκία έχει την απόλυτη πρωτοβουλία να επιλέξει εάν, που και πόσο θα δημιουργήσει και θα κλιμακώσει μια κρίση. Η Ελλάδα μπορεί μόνο να ακολουθεί. Και ναι μεν προκαλεί σήμερα στα Ίμια, αλλά η πραγματική της ισχύ για την πρόκληση ακόμα και μιας υβριδικής σύγκρουσης βρίσκεται στη Θράκη.
Και για να τα ξεκαθαρίζουμε. Αληθεύει ωρέ, ότι εκεί πάνω στη Θράκη έχουν ξεφύγει εντελώς ορισμένοι; Αληθεύουν καταγγελίες για συνεχείς προκλήσεις που αποτελούν επίδειξη ισχύος, αποστολή μηνύματος «δεν μπορείτε να μας κάνετε τίποτα»…
Ή μήπως είναι επίδοξες προβοκάτσιες να τα πάρει στο κρανίο κανείς και να διαβολοστείλει κάτι μαντηλοφορούσες κυράτσες που πάνε με θράσος και παίρνουν τη σειρά των χριστιανών πολιτών π.χ. στις τράπεζες; Θέλετε να γίνουμε και πιο συγκεκριμένοι; Όχι ακόμα.
Εκεί, χάρη στο προξενείο, στον Τσαούς, τους μουφτήδες και τους τρεις μουσουλμάνους βουλευτές που κρατάνε ζωντανή την κυβέρνηση μας, μπορεί να προκαλέσει πλήγμα μεγάλης ισχύος, με τεράστιο αντίκτυπο, άκοπα και χωρίς καν να φαίνεται, αντίθετα με το Αιγαίο ή την Κύπρο.
Η λυκοσυμμαχία, έστω, με τη Μόσχα, είναι εξαιρετικά χρήσιμη για την Άγκυρα στην παρούσα συγκυρία, εν αναμονή και της ακριβούς εκδήλωσης προθέσεων της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, για τη οποία, όπως και για τη Μόσχα, η Ελλάδα, μας αρέσει ή όχι, έχει περιορισμένο βάρος – ίσως μόνο ως χρήσιμος ηλίθιος, για την υπονόμευση της ΕΕ.
Και το χειρότερο είναι ότι η Ελλάδα, χάρη στην πρώτη φορά, σε τέτοιο βαθμό, αυτοϊκανοποιούμενη κυβέρνηση, χάνει συνεχώς πόντους στο διεθνές χρηματιστήριο ισχύος, παρά την υπερήφανη, δια εσωτερική κατανάλωση, ρητορική ή την προσπάθεια προσέλκυσης φίλων με εξαγγελίες εκσυγχρονισμών, αγορών και αναβαθμίσεων, την στιγμή που δεν υπάρχει μια στο ταμείο και το ξέρουν όλοι.
Οι εξελίξεις θα δείξουν πως θα πάει το πράγμα. Ωστόσο δεν προδιαγράφονται ευχάριστες και δεν έχουν να κάνουν με το τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα μόνο, αλλά με τις κινήσεις στη διεθνή σκακιέρα που Άγκυρα και Αθήνα κάνουν.
Ο Νίκος Κοτζιάς αποτέλεσε ανάχωμα στους τουρκικούς σχεδιασμούς για την Κύπρο. Ωστόσο, χρειάζονται περισσότερα και γρηγορότερα. Η κατάσταση δεν επιτρέπει κανενός είδους εφησυχασμό.