Η θρησκευτική οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, η οποία καλύπτεται απο κάποιους ισχυρούς ωστε να ξεπερνούν λειτουργικά και θεσμικά εμπόδια , μετά απο αρνήσεις τους στο συνταγματικό δίκαιο !
Εμφάνιση και προέλευση της οργάνωσης.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οργάνωση θρησκευτικής μορφής, η οποία> έχει τις ρίζες της σε διάφορες θρησκείες (κυρίως στον Ιουδαϊσμό) καθώς και στις αιρέσεις των πρώτων χριστιανικών αιώνων.
Η ονομασία προέρχεται από την εβραϊκή λέξη "Ιεχωβά" (Θεός), ενώ ονομάζονται επίσης "Χιλιαστές", διότι υποστηρίζουν ότι σύντομα θα έρθει η "η χιλιετής βασιλεία του Χριστού".
Ο Χιλιασμός ιδρύθηκε το 1879 στην Αμερική από τον πλούσιο αμερικανό έμπορο Κάρολο Ράσελ, ο οποίος θεωρούσε τον εαυτό του μεγάλο προφήτη. Έγραψε επτά βιβλία με τίτλο "Γραφικές μελέτες" και οργάνωσε το νέο θρησκευτικό κίνημα υποστηρίζοντας ότι είναι εντολοδόχος του Θεού. Η διδασκαλία βασίζεται σε μερικά παλιά ιουδαϊκά συγγράμματα (τη λεγόμενη "αποκαλυπτική" ιουδαϊκή γραμματεία), τα οποία διακήρυσσαν ότι την έλευση του Μεσσία θα ακολουθήσει η εγκαθίδρυση μιας χιλιετούς βασιλείας στην Ιερουσαλήμ.
Ο Χιλιασμός οργανώθηκε με έδρα το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, από όπου και διοικείται και άρχισε τη διάδοση των θρησκευτικών του απόψεων σε όλο τον κόσμο με όργανο ένα πανίσχυρο εκδοτικό σύστημα. Εκατομμύρια αντίτυπα προπαγανδιστικών φυλλαδίων του με τίτλο "Σκοπιά" και "Ξύπνα" κυκλοφορούν
με σκοπό τον προσηλυτισμό. Στην Ελλάδα, η αίρεση δραστηριοποιείται από το 1906 και έχει επιδοθεί σε μια οργανωμένη προπαγάνδα.
Διδασκαλία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Βασικά στοιχεία της διδασκαλίας τους είναι:
1. Ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά κτίσμα του Θεού.
2. Η χιλιετής βασιλεία του Χριστού. Οι χιλιαστές υποστηρίζουν ότι ο Χριστός θα έρθει στη γη και θα κυβερνήσει χίλια χρόνια. Κατά τη βασιλεία αυτή, όλοι οι χιλιαστές θα αναλάβουν υπεύθυνες θέσεις. Ο χρόνος της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού είχε στο
παρελθόν καθοριστεί επανειλημμένα, αλλά μετά από τις διαδοχικές διαψεύσεις των προσδοκιών τους (1914, 1918, 1921, 1931, 1975, 1984) αναγκάστηκαν να σταματήσουν τις προσπάθειες για χρονικό καθορισμό της Δευτέρας Παρουσίας.
3. Αρνούνται όλες τις βασικές αλήθειες της Εκκλησίας: το Αγιο Πνεύμα, τα Μυστήρια, τις εικόνες, το Σταυρό κλπ.
4. Χρησιμοποιούν την Αγία Γραφή, κυρίως την Παλαιά Διαθήκη, την οποία ερμηνεύουν σύμφωνα με τις αρχές της πίστης τους.
5. Απορρίπτουν εντελώς την Παράδοση της Εκκλησίας.
Εκτός, όμως, από τη θρησκευτική διδασκαλία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν και κάποιες απόψεις με κοινωνική και εθνική σημασία, αυτές είναι:
1. Η άρνηση μετάγγισης αίματος.
2. Η άρνηση στράτευσης αλλά και υπεράσπισης της πατρίδας σε καιρό πολέμου.
3. Η απόρριψη της σημαίας ως συμβόλου του Έθνους.
Συγκεντρώνονται για να μελετήσουν την Αγία Γραφή, να συζητήσουν για τη δράση της οργάνωσης και να τελέσουν ένα ιδιότυπο "βάπτισμα" με το οποίο γίνονται δεκτά τα νέα μέλη.
Για τη προσέλκυση νέων μελών δραστηριοποιούνται έντονα.
Η δραστηριοποίησή τους αυτή συνοδεύεται από μεγάλη οικονομική ενίσχυση.
Η θέση της Εκκλησίας.
Με τη δράση αυτή της οργάνωσης, αναβιώνουν ποικίλες αιρέσεις που κατά καιρούς τάραξαν το πλήρωμα της Εκκλησίας. Όπως γνωρίζουμε, η Εκκλησία τις αντιμετώπισε με τις Οικουμενικές Συνόδους, οι αποφάσεις των οποίων βασίζονται στην Αγία Γραφή, στη διδασκαλία των Πατέρων και στη ζωή της. Με άλλα λόγια, αγωνίστηκε και διαφύλαξε την αλήθεια για το Θεό, τον άνθρωπο, τον κόσμο,όπως της είχε παραδοθεί από τους αποστόλους.
Από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα η Εκκλησία μας κάνει κοινωνούς της ορθόδοξης πίστης (Ορθοδοξία).
Γι' αυτό δηλώνει υπεύθυνα στους πιστούς πως οι χιλιαστικές απόψεις είναι παραχάραξη της αλήθειας, είναι δηλαδή αιρετικές γιατί:
1. Η θεότητα του Χριστού δηλώνεται με έμφαση σε όλη την Καινή Διαθήκη. Ερμηνεύοντάς την αυθαίρετα οι χιλιαστές συμπεραίνουν ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός αλλά κτίσμα του Θεού, διδασκαλία αντίστοιχη με αυτήν του Αρείου, ο οποίος καταδικάστηκε από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ.
Είναι οξύμωρο σχήμα να αυτοαποκαλούνται "χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά", αφού ο όρος χριστιανός δηλώνει αυτόν που δέχεται τον Χριστό ως Θεό. Ο σκοπός βέβαια αυτής της ονομασίας είναι η παραπλάνηση και η επιτυχία της προπαγάνδας και του προσηλυτισμού.
2. Η άρνηση του Αγίου Πνεύματος, ως τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος, των Μυστηρίων, των εικόνων, του Σταυρού, κλπ. είναι αντίθετη προς τη διδασκαλία της Αγ. Γραφής και τη ζωή της Εκκλησίας. 3. Η διδασκαλία για τη συντέλεια του κόσμου και τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού επί της γης είναι εσφαλμένη. Διδάσκουν πως θα σωθούν μόνο 144.000 πιστοί, ερμηνεύοντας αυθαίρετα το σχετικό χωρίο της Αποκάλυψης (Αποκ. 7, 3-8).
Ο ακριβής καθορισμός του έτους κατά το οποίο θα συμβεί δε βασίζεται πουθενά. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητές του πως κανείς δε γνωρίζει το χρόνο του τέλους γι' αυτό και τους ζήτησε να είναι πάντοτε έτοιμοι (Ματθ. 24, 1-44, Μάρκ. 13, 1-33, Λουκ. 21, 7-33). Ας αναφέρουμε ακόμη πως ο Παράδεισος είναι πνευματικός και πάντως όχι επίγειος.
Εκτός των θρησκευτικών απόψεων και σε άλλα θέματα παρερμηνεύουν την Αγία Γραφή με αποτέλεσμα οι αντιλήψεις τους να είναι τουλάχιστον αντικοινωνικές:
1. Η άρνηση μετάγγισης αίματος στηρίζεται στη λαθεμένη πίστη τους ότι η ψυχή υπάρχει στο αίμα.
2. Η άρνηση στράτευσης αλλά και υπεράσπισης της πατρίδας σε καιρό πολέμου δεν μπορεί να στηριχτεί στην Αγ. Γραφή.
Η προπαγανδιστική και προσηλυτιστική κινητοποίηση που ασκούν είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα, που απαγορεύει τον προσηλυτισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι απευθύνεται σε ανθρώπους με ελλιπή πίστη και ενημέρωση. Με τα χρήματα και τις διασυνδέσεις που διαθέτουν εξυπηρετούν τις άμεσες υλικές ανάγκες ανθρώπων που βρίσκονται σε δύσκολη θέση.
Αλλοτε πάλι, αποκρύπτουν την πραγματική τους ταυτότητα και εμφανίζονται ως άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα. Η Εκκλησία της Ελλάδος διεξάγει έναν πνευματικό αγώνα σθεναρό, ώστε να μην παρασύρονται χριστιανοί
και μάλιστα ορθόδοξοι στις κακοδοξίες των χιλιαστών.
Μάχεται την αίρεση αλλά προσεύχεται για τον αιρετικό, τον αγαπά και τον περιμένει.
Από το βιβλίο της Α Ενιαίου Λυκείου
Oρθόδοξη πίστη και λατρείαEκδοση Α 2000 σελ. 210-212
