«Πρακτικοὺς ὁδηγοὺς µαγείας», γιὰ «ἐγχειρίδια τοῦ ἀποκρυφισµοῦ», μέσα απο τα 'παιδικά' προ­κει­µένου ὁ σατανᾶς ν' ἀγαπηθεῖ καὶ μάλιστα ἀπ' τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς ἐφήβους!

Πῶς ὁ σατανισμὸς γαλουχεῖ τὰ παιδιά µας

Σεβασµιώτατε, σεβαστοὶ πατέρες, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί.

Καιρὸ τώρα ὁ ἀποκρυφισµὸς καὶ ὁ σατανισµός, τὰ δύο αὐτὰ μεγάλα πλο­κάµια τῆς «νέας ἐποχῆς», ἔχουν στρέψει τὸ ἐνδιαφέρον τους στὴν πνευ­µατικὴ ἀποπλάνηση τῆς νέας γενιᾶς.

Οὐσιαστικὰ δὲ αὐτὸ ποὺ πε­ρισ­σότερο καὶ πάνω ἀπ' ὅλα ἐπιθυµοῦν εἶναι νὰ γαλουχήσουν κυριολεκτικὰ μὲ τὸ δικό τους διεφθαρµένο καὶ δαιµονικὸ «γάλα» κατ' ἀρχὴν τὰ νήπια κι ὕστερα τὰ παιδιά, τοὺς ἐφήβους καὶ τοὺς νέους! Μάλιστα σφοδρή τους ἐπιθυµία εἶναι ν' ἁρπάξουν τὰ παι­διὰ ἀπ' τοὺς γονεῖς τους, γιατὶ μονάχα ἔτσι θὰ µπορέσουν νὰ ἐπιτύχουν τοὺς καταχθόνιους σκοπούς τους.

῾Η Alice Bailey, ἀπ' τοὺς βασικοὺς ἱδρυτὲς τῆς «νέας ἐποχῆς», ἀπευ­θυ­νόµενη στοὺς ὀπαδούς της, τοὺς εἶχε καλέσει νὰ δηµιουργήσουν μία «καινούργια συνείδηση» στοὺς νέους ἀνθρώπους! Ἐκεῖνο δὲ ποὺ πρέπει κατ' αὐτὴν νὰ γίνει εἶναι νὰ «εἰσβάλουν» στὸ μυαλὸ τῶν νέων, δηλαδὴ νὰ ἀλλοιώσουν τὸ φρονηµά τους, τὶς πεποιθήσεις, τὶς ἀπόψεις, τὶς ἀξίες καὶ τὸν προσανατολισµό τους, καὶ τελικὰ νὰ ἀποκτήσουν τὴ «νέα σκέψη» καὶ νὰ ζήσουν πλέον τὴ «νέα ζωή», δηλαδὴ τὴ δαιµονική!

Πρὸς τὸν (σατανικὸ) αὐτὸ σκοπὸ ἔχουν ἁπλώσει τὰ δίχτυα τους παντοῦ, σ' ὁτιδήποτε προκαλεῖ ἐνδιαφέρον στὴ νέα γενιά. Μάλιστα παρατηρεῖ κανεὶς πὼς κάθε φορὰ ὁ ἀποκρυφισµὸς καὶ ὁ σατανισµὸς ὅλο καὶ πιὸ πολὺ ἐκλαϊκεύονται, γιὰ νὰ µπορέσουν νὰ ἀγγίξουν καὶ τὶς πλέον μικρὲς ἡλικίες, προκειµένου ὁ Σατανᾶς ν' ἀγαπηθεῖ κι ἀπ' αὐτὰ ἀκόµη τὰ παιδιὰ καὶ τὰ νήπια! Ἕνα θέµα ποὺ ἀποτελεῖ τὸν μέγα καὶ ἀπώτερο στόχο τῆς ἑωσφορικῆς κίνησης τῆς «νέας ἐποχῆς».

Ξεκάθαρα τὸ λέµε. Ὅ,τι ἀπευθύνεται πιὰ στὴ νέα γενιὰ ἀπ' τὴν «διεθ­νῆ τῶν πονηρῶν» δὲν κάνει τίποτ' ἄλλο παρὰ νὰ ἐπιχειρεῖ τὴν ἀνασύ­στα­ση τῆς ἀρχαίας πλάνης, δηλαδὴ τῆς εἰδωλολατρίας, μὲ τὴν ὁποία ὁ σατανᾶς πλανοῦσε τὴν ἀνθρωπότητα λατρευόµενος ὡς θεός! Μία πλάνη ποὺ κατήρ­γησε ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἐπικράτηση τῆς Ἐκ­κλη­σίας του, «ἐκβάλλοντας ἔξω» τὸν «ἄρχοντα τοῦ κόσµου τούτου»!

Ἀλλ' ἂς παρουµε τὰ πράγµατα μὲ τὴ σειρά τους...

Ἡ ὅλη παρουσίαση θὰ ἐπικεντρωθεῖ στὰ ἑξῆς τρία σηµεῖα:

1. Στοὺς τρόπους ποὺ χρησιµοποιοῦν γιὰ νὰ ἐπιτύχουν τοὺς κατα­χθόνιους σκοπούς τους,

2. στὶς μεθόδους ποὺ ἄσκουν πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτή,

καὶ 3. στὰ μέσα ποὺ ἔχουν ἐπιστρατεύσει

 

Κι ἂς ἀρχίσουμε ἀπ' τὸ πρῶτο, δηλαδὴ τοὺς τρόπους ποὺ χρησι­µοποιοῦν. Λοιπὸν δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνα στοιχεῖο ἀπ' αὐτὰ μὲ τὰ ὁποῖα ἔρχεται σ' ἐπαφὴ ἡ νέα γενιά, ἀπ' τὰ ὁποῖα θέλγεται καὶ συγκινεῖται, ποὺ νὰ µὴν ἔχει ἐπιχειρηθεῖ νὰ ἀλλοιωθεῖ ἀπὸ τὸν ἀποκρυφισµὸ καὶ τὸν νεοσατανισµό, ὅσο κι ἂν αὐτὸ µᾶς φαίνεται παράξενο. Καὶ ποιά εἶναι αὐτά;

1. Τὸ παιδικὸ παιχνίδι,

2. τὸ παραµύθι καὶ τὰ ὅποια ἄλλα παιδικὰ καὶ νεανικὰ ἀναγνώσµατα,

3. τὰ ἠλεκτρονικὰ παιχνίδια, ἀπὸ τὰ game boy ὣς τὸ on line gaming,

4. οἱ κινηµατογραφικὲς ταινίες καὶ τὸ θέαµα γενικά,

5. ἡ µουσικὴ καὶ τὰ βίντεο κλίπ,

6. τὸ διαδίκτυο,

7. Τὸ τατουὰζ καὶ τὸ πίρσινγκ!

Ἀξίζει νὰ ποῦµε δυὸ λόγια γιὰ κάποιες ἀπ' τὶς κατηγορίες αὐτές, ἀφοῦ ὁ χρόνος δὲν µᾶς τὸ ἐπιτρέπει νὰ ἀναφερθοῦµε σὲ ὅλες.

 

Καὶ πρῶτα - πρῶτα γιὰ τὸ παιδικὸ παιχνίδι καὶ παραμύθι.

Τὸ πόσο σηµαντικὸ εἶναι γιὰ τὸ παιδὶ τὸ παιχνίδι καὶ τὸ παραµύθι εἶναι περιττὸ καὶ νὰ τὸ συζητᾶµε! Εἶναι καὶ τὰ δύο ἡ ἴδια του ἡ ζωή. Μέσα ἀπ' αὐτὰ μεγαλώνει, µαθαίνει, μιµεῖται, ἀποκτᾶ ἐµπειρίες, ἐκφράζεται, ἀνα­πτύσ­σεται, σκέπτεται, δρᾶ, διαπλάθεται, καλλιεργεῖ τὴ νοηµοσύνη, τὴν κρίση, τὴν παρατηρητικότητα, τὴ φαντασία του κ.λπ.. Συνεπῶς ὅποιος ἐλέγχει τὸ παιχνίδι καὶ τὸ παραµύθι τοῦ παιδιοῦ, ἐλέγχει καὶ τὸ ἴδιο τὸ παιδί!

Ὅταν δὲ λέµε παραµύθι, ἐννοοῦµε ὁτιδήποτε ἀφηγεῖται στὸ παιδὶ κάτι, ὅπως εἶναι τὰ κώµιξ, τὰ κινούµενα σχέδια, τὰ βιβλία καὶ τὰ περιοδικά. Λοιπὸν τόσο τὸ παιχνίδι ὅσο καὶ τὸ παραµύθι τοῦ παιδιοῦ σταδιακὰ ἀπ' τὴ δεκαετία τοῦ '80 κι ὕστερα, ὅλο καὶ κατακλύζεται ἀπ' τὸ ἑξῆς περι­ε­χό­µε­νο·

1. τὴν ὠµὴ βία καὶ τὸν ἐρωτισµό, ποὺ ἔχουν ὡς σκοπὸ τὴν ἀποµάκρυνση τῶν παιδιῶν ἀπ' τὶς ἀνυπέρβλητες ἀξίες τοῦ Εὐαγγελίου·

2. τοὺς ἥρωες ποὺ διαθέτουν ὑπερφυσικὲς καὶ πέραν πάσης λογικῆς δυ­νά­µεις, μὲ τοὺς ὁποίους ἐπιχειροῦν τὴ διαστρέβλωση τῆς ἰδέας ποὺ ἔχουν ἢ µποροῦν νὰ ἀποκτήσουν τὰ παιδιὰ γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὴν ὑποκατάστασή του μὲ αὐτούς, ὅπως εἶναι ὁ Μπάτµαν, ὁ He Man κ.λπ.·

3. τὸν φανερὸ ἢ καὶ κρυµµένο ἀποκρυφισµὸ καὶ σατανισµό, μὲ τὰ ὁποῖα μυοῦν τὰ παιδιὰ κατευθεῖαν στὸν σατανικὸ κόσµο!

καὶ 4. τὸν ἀπροκάλυπτο ἀποκρυφισµὸ καὶ σατανισµό.

Αὐτὸ δὲ τὸ τελευταῖο δὲν εἶναι τίποτ' ἄλλο ἀπὸ παιχνίδια μὲ κακό­γου­στες, τροµακτικὲς καὶ ἀπεχθεῖς φιγοῦρες, ποὺ σὲ ἀφήνουν ἐµβρόντητο ἀπ' τὸν ἀπαίσιο κόσµο ποὺ παρουσιάζουν. Ὅλα τους μὲ μία δαιµονική, αὐ­στη­ρή, ἀπρόσιτη, ἀπαίσια καὶ ἀποκρουστικὴ ἔκφραση μίσους καὶ χαιρε­κα­κίας, ὅλα τους ἀπεικονίσεις τοῦ σατανᾶ ἢ τοῦ φοβεροῦ κόσµου του! Καὶ παράλληλα μία ἔντονη προβολὴ ὅλων τῶν μαγικῶν συµβόλων, ὅπως τῶν φιδιῶν, τῶν νυχτερίδων, τῶν νεκροκεφαλῶν, τῶν πεντάγωνων ἀστεριῶν, τῶν ἀντεστραµµένων σταυρῶν κ.λπ.. Πρόκειται γιὰ ὠµὴ προβολὴ τῆς κό­λασης, μὲ τὴν ὁποία καλεῖται νὰ παίξει ἕνα νήπιο ἢ ἕνα μεγαλύτερο παιδί!

Θὰ ἤθελα νὰ πῶ δυὸ λόγια καὶ γιὰ τὰ παιχνίδια, τὰ κινούµενα σχέδια καὶ τὰ ἀναγνώσµατα, ποὺ προβάλλουν τὸ ἀποκρυφιστικὸ καὶ νεοσατανι­στικὸ στοιχεῖο μέσα ἀπὸ ὄµορφες, χαριτωµένες καὶ ἑλκυστικὲς φιγοῦρες, ὅπως γιὰ παραδειγµα τὸ μικρὸ ἀλογάκι πόνυ. Αὐτὰ τὰ πόνυ φαίνονται πὼς εἶναι κάποια συνηθισµένα ἄλογα, ποὺ ὅµως δὲν εἶναι. Ἂν τὰ προσέξει καλά, θὰ δεῖ κανεὶς πὼς ἔχουν μία ἰδιάζουσα μορφή. Ἄλλα εἶναι μονό­κερα, δηλαδὴ µ' ἕνα κέρατο στὸ μέτωπο κι ἄλλα εἶναι μὲ φτερά. Τὰ ἄλογα αὐτὰ εἶναι γνωστὰ καὶ σὰν «πήγασος». Προέρχονται δὲ ἀπ' τὴν Ἑλληνικὴ καὶ τὴ Ρωµαϊκη μυθολογία.

Παίρνω ἀφορµὴ ἀπ' αὐτὸ νὰ πῶ πὼς αὐτὴ ἀ­κριβῶς ἡ σύνδεση τῶν παι­χνιδιῶν, τῶν κώµιξ καὶ τῶν κινουµένων σχε­δί­ων μὲ τὴν μυθολογία, καὶ μάλιστα μὲ τὴν ἀρχαία Αἴγυπτο, τὴν κοιτίδα αὐτὴ τῆς πιὸ ἀρχαίας καὶ τὴν πλέον γνήσιας εἰδωλολατρίας, συναντᾶται σὲ πολὺ μεγάλη ἔκταση. Πρόκειται γιὰ τὸν συνδετικὸ κρίκο τῶν παι­χνι­διῶν καὶ τῶν παραµυθιῶν μὲ τὸν ἀποκρυφισµὸ καὶ τὸν σατανισµό, ἀφοῦ ἡ μυθολογία ἀποτελεῖ ἕ­να ἀπ' τὰ στοιχεῖα τους. Μὴν ξεχνοῦµε πὼς ἡ μυ­θολογία παίζει ἀκρι­βῶς αὐτὸ τὸν ρόλο. Ὑποκαθιστᾶ τὴν ὀρθὴ ἄποψη ποὺ ἔχει ἢ θὰ µπο­ροῦ­σε νὰ ἔχει ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὸν Θεό, μὲ τὰ εἴδωλα. Γι' αὐτὸ καὶ εἶ­παν πὼς ἡ μυθολογία εἶναι ἡ θεολογία τῆς εἰδωλολατρί­ας!

Ἐπιπλέον οἱ μονόκεροι εἶναι καὶ τὰ σύµβολα τῆς «νέας ἐποχῆς». Συγ­κεκριµένα θεωροῦν τὸν «μονόκερο» ὡς τὸ σύµβολο ἀθωότητας καὶ καλο­σύνης τοῦ μελλοντικοῦ κατακτητῆ ποὺ θὰ φέρει εἰρήνη στὴ γῆ! Κι αὐτὸς δὲν εἶναι ἄλλος ἀπ' τὸν ἀντίχριστο!

Νὰ ἀναφέρουµε κι ἕνα ἄλλο παραδειγµα μὲ τὰ ἐπίσης ἀθῷα, ὅπως νοµίζουµε, κινούµενα σχέδια μὲ τὰ «στρουµφάκια». Καὶ τί δὲν κάνει ἐκεῖ ὁ Δρακουµὲλ (προσέξατε ὄνοµα;), προκειµένου νὰ συλλάβει τὰ στρουµ­φά­κια. Μαγικὲς συνταγὲς μὲ μαγικὰ βότανα καὶ ἀντικείµενα, λέει μαγικὲς λέξεις καὶ ἀκατανόητα μαγικὰ συνθήµατα, ἀπ' ὅπου βρίσκει ὁπωσδήποτε τὴ λύση! Ἔτσι τὸ νήπιο καὶ τὸ μικρὸ παιδὶ δὲν µαθαίνει νὰ ἐµπιστεύεται τὸν Θεὸ καὶ νὰ καταφεύγει σ' αὐτόν· τοῦ δηµιουργεῖται ἡ ἐντύπωση πὼς ἡ µαγεία εἶναι ἡ λύση ὅλων τῶν προβληµάτων!!!

Σ' ἕνα ἐπεισόδιο ποὺ παρακολούθησα ἔµεινα ἐµβρόντητος ἀπ' τὸ ἑξῆς. Ὁ Δρακουµέλ, ὁ κακὸς –ὑποτίθεται– μάγος ποὺ κυνηγᾶ τὰ στρουµφάκια (ὑπόψη ὅτι ὁ καὶ ὁ καλὸς Μπαρµπα-Στροὺµφ χρησιµοποιεῖ κι αὐτὸς τὴ µαγεία ἀλλὰ γιὰ καλὸ σκοπό!), σχεδιάζει ἕνα πεντάγραµµο ἀστέρι πάνω στὸ πάτωµα καὶ ἀνάβει κεριὰ σὲ κάθε του σηµεῖο. Μετὰ χορεύει μέσα στὸ πεντάγραµµο προφέροντας ἀκατανόητες μαγικὲς φράσεις. Εἶναι γνωστὸ δὲ ὅτι τὸ πεντάγραµµο αὐτὸ χρησιµοποιεῖται εὐρύτατα στὴ µαγεία καὶ συµ­βο­λίζει τὸν ἴδιο τὸν διάβολο. Ὡστόσο ἡ σκηνὴ δὲν τελειώνει ἔτσι εὔκολα. Ὁ Δρακουµὲλ λέει τὶς μαγικὲς φράσεις καὶ ἀνοίγει ἕνα μαγικὸ βιβλίο. Τότε ἕνα πνεῦµα (!!!) ἀφήνει τὸ βιβλίο καὶ µπαίνει στὸ σῶµα τοῦ Δρακουµέλ (δηλαδὴ πρόκειται ἐδῶ γιὰ καθαρὴ δαιµονοκαταληψία καὶ μάλιστα μὲ τὴν θέλησή του), ποὺ τοῦ δίνει τὴ δύναµη νὰ πολεµήσει τὰ στρουµφάκια!

Ἡ πιὸ πάνω σκηνή, δὲν εἶναι παρὰ ἕνα πραγµατικὸ μάθηµα µαγείας, καὶ μάλιστα μέσα ἀπ' τὰ ὑποτιθέµενα ἀθῷα στρουµφάκια, ποὺ ἔχουν πα­ρακολουθήσει, τὴν ἴδια ἢ μὲ ἄλλο σενάριο, σ' αὐτὰ τὰ κινούµενα σχέδια ἢ καὶ σὲ τόσα ἄλλα, ἑκατοµµύρια παιδιὰ σ' ὅλο τὸν κόσµο! Ἔτσι τὸ παιδὶ µαθαίνει καὶ τὸ πῶς νὰ χρησιµοποιεῖ τὰ παιχνίδια του, ἀφοῦ ὅλα σχεδὸν τὰ κινούµενα σχέδια κυκλοφοροῦν καὶ σὲ παιχνίδια. Μπορεῖ κι αὐτὸ νὰ ζωγραφίσει ἕνα πεντάγραµµο στὸ πάτωµα ἢ στὸ χῶµα καὶ νὰ κάνει ὅ,τι καὶ ὁ Δρακουµέλ. Γιατί ὄχι;

Τί νὰ πεῖ κανεὶς γιὰ τὰ παιδικὰ καὶ νεανικὰ ἀναγνώσµατα;

Τὸ πλέον χαρακτηριστικὸ παραδειγµα ἐδῶ εἶναι αὐτὸ μὲ τὸ Χάρι Πό­τερ. Ἐδῶ δὲν πρόκειται γιὰ κάποια συνηθισµένα παραµύθια, ἔστω καὶ μὲ μάγους καὶ ξωτικά, ὅπως πολλοὶ ἀφελῶς πιστεύουν. Πρόκειται σαφῶς γιὰ «πρακτικοὺς ὁδηγοὺς µαγείας», γιὰ «ἐγχειρίδια τοῦ ἀποκρυφισµοῦ», ἀκό­µη δὲ καὶ γιὰ «παιδικὴ ἐγκυκλοπαίδεια τοῦ σατανισµοῦ», ὅπως ὀρθὰ εἶ­παν. Γιὰ βιβλία ποὺ προβάλλουν τὸ κακὸ μὲ πολὺ «ὡραῖο» τρόπο, προ­κει­µένου ὁ σατανᾶς ν' ἀγαπηθεῖ καὶ μάλιστα ἀπ' τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς ἐφήβους!

Σαφέστατα πρόκειται γιὰ βιβλία κατάµεστα ἀπὸ σατανιστικὰ σύµβολα καὶ µηνύµατα ποὺ χωρίζουν τοὺς ἀνθρώπους στὸν ...ὑπέροχο κόσµο τῶν μάγων, καὶ ἡµῶν τῶν ὑπολοίπων τῶν ἀποκαλουµένων ὑποτιµητικὰ «μάγκλ», δηλαδὴ τῶν µὴ μάγων, τῶν ἀπίστων! Γιὰ βιβλία ποὺ τονίζουν πὼς οἱ μάγοι εἶναι δύο εἰδῶν· οἱ «καλοί», ὅπως ὁ Χάρι Πότερ, τοὺς ὁποί­ους πρέπει νὰ μιµηθοῦµε ὅλοι καὶ βεβαίως ὅλα τὰ παιδιά, καὶ οἱ «κακοὶ» µάγοι. Θὰ λέγαµε οἱ «λευκοὶ» καὶ οἱ «µαῦροι». Κατὰ τὸ «λευκὴ µαγεία» καὶ τὸ «µαύρη µαγεία». Ἔτσι ἡ «λευκὴ» µαγεία εἶναι ἡ καλή, πρέπει ὅλοι νὰ τὴν χρησιµοποιοῦµε, γιὰ νὰ ἀντιµετωπίζουµε τὰ προβλήµατα μάς, ἐνῷ ἡ «µαύρη» εἶναι ἡ κακή, γιατὶ τὴν χρησιµοποιοῦµε γιὰ κακὸ σκοπό, π.χ. νὰ ἐκδικηθοῦµε κάποιον.

Γιὰ βιβλία ποὺ ἐπισηµαίνουν πὼς αὐτὸ ποὺ χωρίζει τοὺς ἀνθρώπους σὲ μάγους καὶ μάγκλ, ἀλλὰ καὶ τοὺς μάγους σὲ καλοὺς καὶ κακούς, εἶναι ἡ σατανικὴ (ὑπερ)δύναµη! Ἔτσι ἀνάλογα μὲ τὸ ποιοί τὴν κατέχουν, πόσο τὴν κατέχουν καὶ πῶς τὴν χρησιµοποιοῦν ἔχουµε καὶ τὸ «εἶδος» τῶν ἀν­θρώ­πων, τὴν «ἀξία» τους, τὰ «χαρίσµατά» τους καὶ στὸ τέλος τὰ γνωστὰ φρικτὰ ἀποτελέσµατα.

Παίρνω καὶ πάλι ἀφορµὴ ἀπ' αὐτὸ νὰ πῶ πὼς πολλὰ ἀπὸ τὰ παιδικὰ παιχνίδια, τὰ κινούµενα σχέδια, τὰ ἠλεκτρονικὰ παιχνίδια κ.λπ. δὲν κάνουν τίποτ' ἄλλο ἀπ' τὸ προβάλλουν αὐτὴ τὴν ὑπερδύναµη, τὴν ἀποκαλούµενη power, τὴν ὁποία διαθέτουν οἱ γνωστοὶ δαιµονικοὶ ὑπερήρωες, ποὺ σὲ κά­νει ἀσυναγώνιστο. Τὴν δύναµη αὐτὴ τὴν ὑπεράνθρωπη ὁ σατανᾶς τὴν δίνει σὲ κάθε του ὀπαδό, ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο ἀφοσιωµένος τοῦ εἶναι! Μὴν ξεχνοῦµε δὲ πὼς τὸ κίνητρο πολλῶν νέων καὶ ἄλλων ποὺ καταφεύγουν στὸν σατανισµὸ εἶναι αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἀπόκτηση τῆς δύναµης!

Στὴ συνέχεια ὅλα τὰ βιβλία τοῦ Χάρι Πότερ τονίζουν καθαρὰ πὼς τὰ πάντα λύνονται διὰ τῆς µαγείας. Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ ὑπέρτατο δίδαγµά τους. Προβάλλουν ἀκόµη τὰ μαγικὰ σύνεργα, ὅπως εἶναι τὰ μαγικὰ βιβλία, τὸ μαγικὸ ραβδὶ (κάτι σὰν τὸν σταυρὸ τὸν δικό μας), τὰ ξόρκια (κάτι σὰν τὶς πρoσευχὲς τὶς δικές μας), τὰ μαγικὰ ποτὰ καὶ τὰ προστατευτικὰ μα­γι­κὰ φυλαχτά, τὶς καταστροφικὲς κατάρες. Προβάλλουν ἐπίσης τὰ μαγικὰ σύµβολα, ὅπως τὰ φίδια, τοὺς δράκους καὶ τὰ τέρατα, τὸν μόνοκερο (νά τος κι ἐδῶ πάλι), τὰ κερασφόρα ὄντα (δηλαδὴ τὰ ὄντα ποὺ φέρουν κέρατα), τὸ οὐράνιο τόξο (σύµβολο κι αὐτὸ τῆς «νέας ἐποχῆς»), τὴ νεκρο­κε­φαλή, τὴ νυχτερίδα, τὴ φιλοσοφικὴ λίθο κ.λπ.. Μιλᾶνε γιὰ πνευµα­τιστι­κὲς τεχνικές, γιὰ φαντάσµατα, βρικόλακες, στοιχειωµένα σπίτια, τὴν αὐτό­µα­τη γραφή, τὸ διαβασµα τῆς σκέψης τῶν ἄλλων, τὶς ποικίλες μετα­µορ­φώσεις, μεταφορὰ ἀνθρώπων καὶ ἀντικειµένων ἀπὸ τόπο σὲ τόπο κ.λπ.. Μιλᾶνε ἀκόµη γιὰ δαιµονικὲς ὀντότητες, ὅπως εἶναι τὰ τελώνια, οἱ νεράιδες, οἱ καλικάντζαροι, τὰ ξωτικά, οἱ λυκάνθρωποι, καὶ γιὰ μυθολογι­κὰ ζῷα καὶ ὀντότητες-σύµβολα, ὅπως ἡ κουκουβάγια, ἡ ἀράχνη, τὰ φτερωτὰ ἄλογα, ὁ φοίνικας, οἱ κένταυροι κ.λπ.. Ἀναφέρονται δὲ καὶ στὴν ἀριθµολογία, τὴν µαντική, τὴν ἀστρολογία, τὴν μελέτη τῶν ἀρχαίων ρούνων κ.λπ.. Λοιπὸν τὰ βιβλία αὐτὰ διαβάστηκαν πολὺ ἀπὸ ἑκατοµµύρια παιδιὰ σ' ὅλο τὸν κόσµο, ποὺ τὰ εἶδαν καὶ σὲ ταινίες, τὰ ἔπαιξαν καὶ σὲ παιχνίδια ἠ­λεκτρονικὰ καὶ ἄλλα, ἔβαλαν πολλὰ ἀπ' τὰ πρόσωπα καὶ τὶς παρα­στά­σεις τους στὰ δωµάτια, τὰ τετράδια καὶ τὰ βιβλία τους, δηλαδὴ τὰ ἔζησαν γιὰ τὰ καλά!

 

Ἂς δοῦμε τώρα τὸ θέµα τῆς μουσικῆς.

Λοιπὸν δὲν εἶναι ὅτι ἡ µουσικὴ µᾶς συντροφεύει πάντοτε καὶ βρίσκεται πρωταγωνιστὴς σὲ κάθε ἐκδήλωση τῆς ζωῆς μας, ἀλλ' ἔχει κι ἕναν διπλὸ χαρακτῆρα· ἐξευγενίζει, ἀλλὰ καὶ ἐξαγριώνει· συγκινεῖ, ἀλλὰ καὶ ἀναστα­τώ­νει· ἐνθουσιάζει, ἀλλὰ καὶ ἀποθαρρύνει· ἠρεµεῖ, ἀλλὰ καὶ ἐρεθίζει· κερδίζει τὴν καρδιά, ἀλλὰ καὶ τὴν στρέφει ὅπου θέλει· ἔχει ἐξηµερωτικὴ δύναµη, ἀλλὰ καὶ θηριοποιεῖ τὸν ἄνθρωπο! ῾Οπότε πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐξαιρεθεῖ ἀπὸ τοὺς σκοποὺς καὶ τὰ σχέδια τῆς «νέας ἐποχῆς»; Ἴσα ἴσα μὲ αὐτὴν µποροῦν νὰ ἐπηρεάσουν σὲ μεγάλο βαθµὸ καὶ νὰ διαφθεί­ρουν τὴν παγκόσµια νεολαία! Ἄραγε τί θὰ µποροῦσαν νὰ ἐπιτύχουν, ἂν ὁ κάθε λαὸς διατηροῦσε τὴν ὅποια µουσική του κληρονοµιά, ὅπως ὁ δικός µας λαὸς τὴ βυζαντινὴ µουσικὴ καὶ τὸ δηµοτικὸ τραγοῦδι;

Καὶ τί ἔκαναν λοιπόν; Παγκοσµιοποίησαν τὴ µουσική, ὅπως τόσα ἄλ­λα! Αὐτὸ μὲ δυὸ λόγια σηµαίνει· τέλος στὶς µουσικὲς παραδόσεις καὶ τὶς µουσικὲς ἀξίες τῶν λαῶν ποὺ γνωρίζουµε· τέλος καὶ στὶς δηµιουργίες τῶν ἐπιµέρους καλλιτεχνῶν. Τώρα πιὰ ὅλος ὁ πλανήτης θὰ ἀκούει μία µουσικὴ ἢ τὰ µουσικὰ ρεύµατα ἐκεῖνα ποὺ θὰ προέρχονται, ὅπως ὅλα τῆς παγκο­σµι­ο­ποίησης, ἀπὸ τὶς ΗΠΑ!

Πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ ἐκεῖ στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ '60 δηµιουργοῦν ἐκ τοῦ µηδενὸς τὸ πρῶτο µουσικὸ ρεῦµα στὴν ἱστορία τῆς ἀν­θρωπότητας! Πρόκειται γιὰ τὸ ρόκ. Καὶ μὲ τὰ τόσα παρακλάδια ἢ πα­ράγωγά του βέβαια, γιὰ νὰ ἔχουµε τὴν ψευδαίσθηση τοῦ πλουρα­λι­σµοῦ καὶ τῆς μεγάλης ποικιλίας στὸ µουσικὸ στερέωµα! Ἅπαντα δὲ τὰ μέσα χρησιµοποιοῦνται συστηµατικὰ καὶ ὀργανωµένα γιὰ τὴν ἐπικράτησή του, μὲ τὴν σκόπιµη ἀδιαφορία ἢ καὶ τὴν κρυφὴ ὑποστήριξη τῶν κυβερ­νή­σεων ὅλων τῶν χωρῶν τῆς γῆς!!! Αὐτὴ ἡ παγκόσµια κυριαρχία τοῦ ρὸκ δὲν ἔγινε βέβαια γιὰ τὶς πωλήσεις τῶν δίσκων ἢ τὰ κέρδη τῶν ἑταιρειῶν, αὐτὰ καθ' ἑαυτά! Ἔγιναν καὶ γιὰ τὴν χειραγώγηση τῆς νεολαίας πρὸς ὅ,τι ἀµαρτωλό, ἀρνητικό, κακό, ὡς καὶ τὴν µύησή της στὸν σατανισµὸ ἀκόµη!

Γράφει τὸ περιοδικὸ «Heavy Metal» (τ. 15)· «Τὸ Heavy Metal, τὸ κόκκινο πανὶ γιὰ τοὺς κριτικοὺς καὶ τοὺς ἀνήσυχους γονεῖς, κρατάει γερὰ στὰ νύχια του τοὺς παραγωγοὺς τῶν δίσκων καὶ τὰ παιδιὰ ὅλου τοῦ κόσµου...»!!! Ἔγραψε τὸ περιοδικὸ «Πὸπ καὶ Ρόκ»· «Μάγοι, µά­γισ­σες, ξωτικά, φαντάσµατα, χαµένοι κόσµοι, δαίµονες, βρικόλακες, µαύ­ρη καὶ λευκὴ µαγεία, πνεύµατα, ξόρκια παρελαύνουν μέσα στοὺς στί­χους τῶν µουσικῶν τοῦ ρόκ... Τὸ 90% τῶν ρὸκ συγκροτηµάτων ἔχουν ἀναφερθεῖ ἔστω καὶ μία φορὰ σὲ τέτοια θέµατα»!!! Ἐξ ἄλλου ἡ Alice Bailey, ἐκ τῶν θεµελιωτῶν τῆς «νέας ἐποχῆς» –ὅπως εἴ­παµε–, εἶχε διακη­ρύ­ξει πὼς ἡ µουσικὴ εἶναι «ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σύγχρονα μέσα ἐπηρεασµοῦ τῶν µαζῶν, ἐνῷ ἀποτελεῖ μέρος τῆς ὅλης προσπάθειας γιὰ τὴν ὑποδοχὴ ἀπὸ τοὺς νέους τῶν ἰδεῶν τῆς “νέας ἐποχῆς”».

Ἀλλὰ γιατί διάλεξαν τὸ ρόκ; Γιατὶ ἁπλούστατα προσφέρεται. Οἱ ρίζες του βρίσκονται χωρὶς ὑπερβολὴ στὸν σατανισµό! Ἀντλεῖ τὴν καταγωγή του ἀπὸ τὴν Ἀφρική, τὴ Ν. Αµερική καὶ τὶς lνδίες, ὅπου ὑπάρχουν ἔθιµα καὶ τελετὲς ποὺ γίνονται μὲ τὴ συνοδεία αὐτῆς τῆς µουσικῆς. ὅπως µαγεῖες, σεξουαλικὰ ὄργια, λατρεία τοῦ σατανᾶ. Μεταφέρθηκε δὲ στὴν ᾿Αµερικὴ ἀπὸ τὸ 1619, τότε μὲ τοὺς πρώτους Ἀφρικανοὺς σκλάβους. Ἡ µουσικὴ αὐτὴ ἦταν τελετουργικὴ πρωτόγονων Ἀφρικανικῶν θρησκειῶν. Μ' αὐτὴν οἱ μάγοι-ἱερεῖς τῶν εἰδώλων καλοῦσαν τὰ «ἀκάθαρτα πνεύµατα», τοὺς δαί­µο­νες δηλαδή, ποὺ ἔφθαναν ἀµέσως κι ἐνεργοῦσαν κατὰ περίπτωση!!! Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ ὁ Τζὼν Λένον εἶχε πεῖ· «Τὸ καλύτερο ρὸκ ἒντ ρὸλ εἶναι πρωτόγονο. Ὁ ἦχος του ἦρθε ἀπὸ τὴ ζοῦγκλα»!!! Μάλιστα οἱ ρυθµοὶ τοῦ ρὸκ πηγάζουν ἀπ' τὶς τελετὲς τοῦ βουντοῦ! Ὑπόψη ὅτι ἡ λέξη βουντοὺ προέρχεται ἀπ' τὸ «vaundoum» ποὺ σηµαίνει πνεύµατα!!!

Ἀπ' τὸ ξεκινηµά του τὸ ρὸκ ὑµνεῖ σαφῶς τὸν διάβολο. Τὸ κεφάλαιο αὐ­τὸ ξεκίνησε μὲ τὴν Ἔλβις Πρίσλεϊ μὲ τὸ ἄλµπουµ «Εἶσαι ὁ διάβολος με­ταµορφωµένος» καὶ συνεχίστηκε μὲ τοὺς Μπήτλς μὲ τὰ γνωστὰ ἄλµπουµ «῾Ο διάβολος στὴν καρδιά της», «Τὸ λευκὸ ἄλµπουµ τοῦ διαβόλου» κ.λπ.. Συγκροτήµατα καὶ τραγουδlστὲς ἔχουν φθάσει στὸ φοβερὸ σηµεῖο νὰ ἔ­χουν «ἐµπνευστεῖ» τὸ ὀνοµά τους ἀπ' τὸν σατανισµό! Ὅπως οἱ AC/DC, ποὺ σηµαίνει «Anti-Christ / Death to Christ» δηλαδὴ «Ἀντίχριστος / θάνατος στὸν Χριστό», οἱ «Kiss» ποὺ σηµαίνει «Kings in Satan's Service», δηλαδὴ «βασιλεῖς στὴν ὑπηρεσία τοῦ σατανᾶ», «Lucifer» ποὺ σηµαίνει «κύριος τῶν δαιµόνων καὶ ἄρχων τοῦ σκότους» κ.λπ..

Ὁ γνωστὸς τραγουδιστὴς Alice Cooper εἶπε σὲ συνέντευξή του τὰ ἑξῆς φοβερὰ γιὰ τὸ πῶς πῆρε αὐτὸ τὸ ὄνοµα. «Ἐδῶ καὶ μερικὰ χρόνια πῆγα σὲ μία συγκέντρωση πνευµατισµοῦ, ὅπου ὁ Norman Backley ἱκέτευσε τὸ “πνεῦµα” νὰ ἀκουστεῖ. Τὸ “πνεῦµα” δήλωσε τὴν παρουσία του καὶ µοῦ μίλησε. Μοῦ ὑποσχέθηκε, σ' ἐµένα καὶ τὸ συγκρότηµά µου, τὴν δόξα, τὴν παγκόσµια κυριαρχία στὴ µουσικὴ ρὸκ καὶ πληθώρα πλούτου. Τὸ µόνο πρᾶγµα ποὺ µοῦ ζήτησε ὡς ἀντάλλαγµα ἦταν νὰ τοῦ ἀφήσω τὸ σῶµα µου, γιὰ νὰ μὲ κυριεύσει αὐτὸ τὸ πνεῦµα! Σὲ ἀντάλλαγµα τῆς κατοχῆς τοῦ κορµιοῦ µου ἔγινα διασηµος σὲ ὅλο τὸν κόσµο, Γιὰ νὰ γίνει τοῦτο, πῆρα τὸ ὄνοµα μὲ τὸ ὁποῖο αὐτὸ τὸ “πνεῦµα” δήλωσε τὴν ταυτότητά του στὴ συγκέντρωση. Ἀναγνωρίστηκα λοιπὸν παγκόσµια...»

Πολλὰ ρὸκ συγκροτήµατα ἔχουν ὡς σήµα τους τὸν κεραυνό. Τὸ σύµβολο αὐτὸ ἦταν τοῦ σκανδιναυοῦ θεοῦ Θώρ, ποὺ ἑρµηνεύεται «σατανᾶς». Πρόκειται γιὰ τοὺς WASP, Electric, Slayer, AC/DC, Black Sabbath κ.λπ. Ὑπόψη ὅτι τὸ σύµβολο αὐτὸ ἔχει καὶ στὸ μέτωπό του ὁ Χάρι Πότερ, τὸ ἴδιο σῆµα εἶχαν καὶ τὰ φονικὰ ΕΣ-ΕΣ τοῦ Χίτλερ!

Ὁ χρόνος δὲν µᾶς ἐπιτρέπει νὰ ἀναφέρουµε τὸ πλῆθος τῶν συγ­κρο­τη­µάτων ποὺ ἀνενδοίαστα καὶ προκλητικὰ ὑµνοῦν τὸν διάβολο σὲ συγ­κε­κρι­µένα τραγούδια μὲ τοὺς φοβεροὺς στίχους τους. Μόνο τοῦτο θὰ ποῦµε. Πὼς ἀκόµη κι αὐτὰ τὰ ἐξώφυλλα τῶν δίσκων βλέπει κανεὶς νὰ εἶναι κα­τά­φορ­τα ἀπὸ σατανικὰ σύµβολα (ὅπως ἀναποδογυρισµένα τρίγωνα καὶ σταυ­ρούς, πυραµίδες, πεντάγραµµα, ἑξάγραµµα, μαγικοὺς κύκλους), ἢ σκηνὲς ἀπὸ µαῦρες λειτουργίες, βρικόλακες καὶ πλῆθος ἀπὸ ἄλλες μορφές, ποὺ θυµίζουν τὸν διάβολο, τὴ φρίκη, τὸν θάνατο, τὴν κόλαση!

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης Χρυσοστοµος τονίζει πολὺ ὡραῖα τοῦτο· «Μάθε νὰ ψάλλεις καὶ θὰ δεῖς τὴν ἡδονὴ τοῦ Πνεύµατος... Διότι οἱ ψάλλοντες πλη­ροῦνται Πνεύµατος ἁγίου, ὅπως αὐτοὶ ποὺ τραγουδοῦν τὰ σατανικὰ τραγούδια πληροῦνται πνεύµατος ἀκαθάρτου».

Ναί, αὐτὴ ἡ µουσικὴ δὲν δηµιουργήθηκε καὶ δὲν προβάλλεται τόσο πολὺ μὲ ὅλα της τὰ παρακλάδια, γιὰ νὰ µᾶς ψυχαγωγήσει. Τὸ παιχνίδι µαζί της εἶναι σαφῶς ἐπικίνδυνη ἐνασχόληση.

 

Ἔπειτα ἔχουµε τὸ θέαμα, καθαρὰ ἀποκρυφιστικοῦ καὶ σατανι­στι­κοῦ περιεχοµένου.

Πρόκειται γιὰ ταινίες μὲ περιεχόµενο πραγµατικὰ ἀλλόκοτο, ἀπαίσιο καὶ ἀποτρόπαιο, ποὺ σκορπᾶ παντοῦ τὴ φρίκη, τὸ δέος, τὸν τρόµο, τὴν ἀνατριχίλα, τὴν ἀκαταστασία, τὸ χάος· ταινίες ποὺ ὑµνοῦν τὸν διάβολο ἢ καὶ τὸν ἐπικαλοῦνται εὐθέως, ἀδιάντροπα καὶ χωρὶς κανένα δισταγµό! Οἱ ταινίες αὐτὲς δὲν εἶναι ἄλλες ἀπὸ τὰ θρίλερ, τὶς «ταινίες τρόµου», τὶς «ταινίες ἀγωνίας καὶ μυστηρίου», τὶς «ταινίες τοῦ φανταστικοῦ», ὅπως ἀποκαλοῦνται, καὶ τὶς περισσότερες ἀπ' τὶς λεγόµενες «ταινίες ἐπιστηµονικῆς φαντασίας». Καὶ συγκεκριµένα μιλᾶµε γιὰ

1. ταινίες μὲ βρικόλακες, λυκάνθρωπους, δράκουλες, βαµπίρ, ζόµπι καὶ νεκροζώντανους!

2. ταινίες μὲ στοιχειωµένα κτίρια, φαντάσµατα κ.λπ.·

3. ταινίες μὲ δαιµονισµένους, μάγους, γιγαντιαῖα χταπόδια, ἀπλησίαστα φίδια, ἐξωγήινες ὑπερµεγέθεις γάτες!

4. ταινίες μὲ αἱµατοβαµµένα καὶ μὲ τὸν πιὸ ἀπαίσιο, ἀπάνθρωπο, ἀπο­τρόπαιο καὶ μοχθηρὸ τρόπο κατακρεουργηµένα πτώµατα!

Κι εἶναι ν' ἀπορεῖ κανεὶς πῶς ἡ φαντασία τοῦ ἀνθρώπου µπόρεσε νὰ συλλάβει τόσο πολλὰ µὰ καὶ τόσο ἀποτρόπαια πράγµατα. Τὰ συλλαµβάνει ἢ τῆς τὰ ἐµπνέει κάποιος ἄραγε;

Ταινίες ποὺ γίνονται καὶ ὑπερπαραγωγὲς καὶ κατακλύζουν ἀκόµη καὶ τὰ παιδιά, ὅπως ὁ Δράκουλας καὶ ὁ Μπάτµαν γιὰ παραδειγµα. Καὶ µἡ νοµίσουµε ὅτι αὐτὲς οἱ ταινίες εἶναι περιορισµένες. Ἀντίθετα εἶναι πάρα πολλές, προβάλλονται συνέχεια ἀπ' τὰ τηλεοπτικά µας κανάλια, ἐκεῖ τὶς μεσονύχτιες ἢ μεταµεσονύχτιες ὧρες, κι ἔχουν καὶ ὀπαδούς. Ἂν δεῖτε τὸ ἑβδοµαδιαῖο πρόγραµµα τῶν τηλεοπτικῶν καναλιῶν, τότε θὰ ἐκπλαγεῖτε γιὰ τὴν ἔκταση ποὺ ἔχουν.

Καὶ τί σύµπτωση! Αὐτὲς οἱ ἀπαίσιες, τροµακτικὲς καὶ δαιµονικὲς φι­γοῦρες τούτων τῶν ταινιῶν, τὸ ἴδιο τὸ περιεχόµενό τους, γίνονται παιδικὰ παιχνίδια, κινούµενα σχέδια, µπαίνουν στὰ game boy καὶ σ' ὅλα τὶς παι­χνιδοµηχανὲς καὶ τὰ κοµπιοῦτερ τῶν παιδιῶν, στὰ τετράδια καὶ τὰ βιβλία τους, ἀκόµη καὶ στὰ ροῦχα τους καὶ τὰ δωµάτια τους. Οἱ ταινίες αὐτὲς βγάζουν τοὺς ἐφήβους καὶ τοὺς νέους ἀπ' τὸν κόσµο τῆς πραγµατικότητας, γιὰ νὰ τοὺς εἰσάγουν στὶς ἄλλες, τὶς δαιµονικὲς πραγµατικότητες!

Μὴν ξεχνοῦµε πὼς τὸ θέαµα εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἐπιχείρηση στὸν κόσµο μετὰ τὸν τουρισµό! Καὶ πὼς πωλοῦνται 1 δισεκ. εἰσιτήρια στοὺς κινηµα­το­γράφους κάθε χρόνο! κ.λπ.. Οἱ 10 πρῶτες σὲ εἰσπράξεις ταινίες ὅλων τῶν ἐποχῶν ξέρετε ποιές εἶναι; Ἀκοῦστε· ὁ «Τιτανικός» (600 ἑκατομμύρια $), «῾Ο πόλεμος τῶν ἄστρων» 1 καὶ 2 (490 ἑκατομμύρια $ καὶ 431 ἑκατομ­μύρια $), «῾Ο ἐξωγήινος» (433 ἑκατομμύρια $), «Σρέκ» (411 ἑκατομμύρια $), «Spider man» (408 ἑκατομμύρια $), «῾Ο ἄρχοντας τῶν δαχτυλιδιῶν» [μὲ τὶς δύο ἐκδοχές του] (377 ἑκατομμύρια $ καὶ 341 ἑκατομμύρια $), «Τὰ πάθη τοῦ Χριστοῦ» (370 ἑκατομμύρια $) καὶ τὸ «Jurassic park» (357 ἑκατομμύρια $). Ἂν ἀφαιρέσουµε τὸν «Τιτανικὸ» καὶ «Τὰ πάθη τοῦ Χριστοῦ», οἱ ἄλλες 8 εἶναι μὲ ἔντονο τὸ ἀποκρυφιστικὸ καὶ σατανιστικὸ στοιχεῖο στὸ περιεχόµενό τους.

Οἱ 10 πιὸ ἐµπορικοὶ ἥρωες γιὰ παιδιὰ παγκοσµίως εἶναι, σύµφωνα μὲ τὸ ἀμερικανικὸ περιοδικὸ «Forbers», ὁ Μίκυ Μάους, ὁ Γουίνι τὸ ἀρκου­δάκι, ὁ ἄρχοντας τῶν δαχτυλιδιῶν, ὁ Χάρι Πότερ, ὁ Νέμο, ὁ Γιούγκι-ο, Μπὸμπ ὁ σπόγγος, Σπάιντερμαν, Χί-μαν καὶ Πόκεμον. Τί σύµπτωση λοι­πὸν κι ἐδῶ! Πάνω ἀπ' τὰ μισὰ εἶναι τοῦ ἰδίου περιεχοµένου.

 

Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ µὴν ποῦμε κάτι καὶ γιὰ τὰ ἠλεκτρονικὰ παι­χνίδια.

Ἄραγε γιὰ ποιό λόγο ζητᾶ ἕνα παιδὶ φορτικὰ ἀπ' τοὺς γονεῖς του τὴν ἀγορὰ ἑνὸς ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστῆ; Ἢ στὸ τέλος πῶς καταλήγει νὰ τὸν χρησιµοποιεῖ; Δυστυχῶς, γιὰ τὰ ἠλεκτρονικὰ παιχνίδια. Ἤδη στὶς ΗΠΑ τὸ 76% τῶν προσωπικῶν η/υ χρησιµοποιεῖται γιὰ παιχνίδια. Τώρα ἔχει προ­κύψει καὶ ἡ µόδα τὰ παιχνίδια αὐτὰ νὰ γίνονται καὶ μέσῳ διαδικτύου καὶ μὲ ἄλλους παῖκτες, ὁπουδήποτε κι ἂν βρίσκονται στὸν πλανήτη. Ναί, τὸ ἐνδιαφέρον τῶν παιδιῶν γιὰ τοὺς ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστὲς με­τατρέπεται τελικὰ σὲ μία μεθυστικὴ καὶ µανιακὴ ἐνασχόληση μὲ τὰ ἠ­λεκτρονικὰ παιχνίδια, τὸ σύνολο τῶν ὁποίων δὲν εἶναι τίποτ' ἄλλο, παρὰ μία πύλη γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ τῶν παιδιῶν στὸν ἀποκρυφισµό, τὴ µαγεία καὶ τὸν σατανισµό.

Ἔγραψε κάποια ἐφηµερίδα· «Ἀπὸ τὴ Βοστώνη ὣς τὸ Βερολίνο, ἀπὸ τὴν Τζακάρτα ὣς τὸ Τζιµπουτὶ τὰ παιδιὰ κόβουν κεφάλια, ξεριζώνουν καρδιές, πίνουν αἷµα µαζὶ μὲ τοὺς βρικόλακες, ὑποδύονται τοὺς λυκάν­θρω­πους, κάνουν σατανιστικὲς ἐπικλήσεις, βρίσκονται σὲ τάφους, τὰ βά­ζουν μὲ ζόµπι καὶ ἄλλα τέρατα, συµµετέχουν σὲ σκηνὲς µαγείας, κάνουν χρήση μαγικῶν συµβόλων, λένε ξόρκια, χρησιµοποιοῦν τὴ µαγεία κ.λπ., προκειµένου νὰ νικήσουν...»!!!

Ἀκόµη καὶ τὰ τροµακτικότερα θρίλερ δὲν µποροῦν νὰ συγκριθοῦν μὲ ὁ­ρισµένα παιχνίδια. Σ᾿ αὐτὰ κερδίζεις, ἂν σκοτώσεις ὅσους περισσότερους µπορεῖς, ἂν χρησιµοποιήσεις τὴ βία ἢ τὴ µαγεία. Καλὰ ἔγραψε μία ἄλλη ἐφηµερίδα, λαµβάνοντας ὑπόψη καὶ τὶς σχετικὲς ἱστοσελίδες ποὺ ἀπὸ πε­ρι­έργεια ἐπισκέπτονται οἱ νέοι· «῾Ο διάβολος σερφάρει στὸ διαδίκτυο». Τί φοβερό!

Ὑπόψη ὅτι τὸ κόστος δηµιουργίας ἑνὸς video game ἔχει ἐκτοξευτεῖ στὰ ὕψη. Ὅταν ξεκίνησαν ἦταν «παιχιδάκια» καὶ κόστιζαν µόλις 300.000 εὐρὼ τὸ καθένα. Τώρα ὑπερβαίνει τὸ 1,5 ἑκατομμύριο εὐρώ, δηλαδὴ ὅσο μία κι­νη­µατογραφικὴ ταινία! Αὐτὸ πολὺ ἁπλὰ σηµαίνει πὼς ἀπαιτοῦνται τερά­στια κεφάλαια γιὰ τὴν δηµιουργία, τὴ διαφήµιση καὶ τὴν προώθησή τους, κεφάλαια ποὺ μονάχα οἱ πολυεθνικοὶ κολοσσοὶ διαθέτουν! Συνεπῶς τὸ θέµα «video game» θὰ βρίσκεται πάντα στὰ χέρια τους, καὶ συνεπῶς τὸ πε­ριεχόµενό τους θὰ ἐλέγχεται εὔκολα ἀπὸ τοὺς «νεοεποχίτες»!

 

 

2

 

Ἂς περάσουµε τώρα στὶς μεθόδους ποὺ ἀσκοῦν. Οἱ μέθοδοι αὐτοί, κατὰ τὴν ταπεινή µας ἄποψη, εἶναι τρεῖς κυρίως·

α. ὁ διαχωρισµὸς τῶν παιδιῶν σὲ ἡλικίες,

β. τὸ λεγόµενο «ψυχαγωγικὸ πακέτο», ποὺ προωθοῦν σ' αὐτὲς τὶς ἡλικίες,

καὶ γ. οἱ µανίες ποὺ δηµιουργοῦν στὰ παιδιὰ γιὰ τὰ πακέτα αὐτά.

Καὶ οἱ τρεῖς αὐτὲς μέθοδοι εἶναι οἱ πολὺ καλὰ δουλεµένες καὶ ἐπιτυ­χη­µένες συνταγὲς τοῦ μάρκετινγκ. Γιὰ παραδειγµα στὰ βρέφη καὶ τὰ νήπια, ἀπὸ 2-3 ἐτῶν ἂς ποῦµε, ἔχουν τὰ παιδικὰ παιχνίδια καὶ τὰ κινούµενα σχέδια τύπου pokemon ἢ καὶ digimon! Γιὰ τὶς ἡλικίες 6-11 ἐτῶν τὰ ἀποκρυφιστικὰ παιχνίδια φανταστικῶν ρόλων μὲ τὶς κάρτες, τύπου Γιοὺ-Γκὶ-ό! Γιὰ τὶς ἡλικίες 11 καὶ ἄνω ἔχουν ἄλλα πράγµατα, ὅπως τὸν Χάρι Πότερ, τὰ παιχνίδια μὲ τὶς κάρτες σὰν τὸ «magic» καὶ τὸ «D & D».

Ἔχει παρατηρηθεῖ δὲ πώς, ὅταν τὸ παιδὶ φθάσει τὸ πολὺ ὣς τὴν ἡλικία τῶν 8 ἐτῶν, ἀρχίζει νὰ χάνει γρήγορα τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὰ παραδο­σια­κὰ παι­χνίδια. Ἐκεῖ ἀκριβῶς εἰσάγουν στὴ ζωή του τὰ ἠλεκτρονικὰ παι­χνίδια, γιὰ νὰ τὸ ἐγκλωβίσουν σ' αὐτὰ πλήρως. Προηγουµένως τὸ ἔχουν ἐκπαι­δεύ­σει μὲ τὰ game boy. Καὶ ἀπ' τὴν ἡλικία τῶν 12 καὶ ἄνω, ὁπότε ἔχουµε τὴν εἴσοδο στὴν ἐφηβεία, ἔχουµε πιὰ τὸ διαδίκτυο καὶ τὸ on line gaming! Ἐξ ἄλλου στὸ διαχωρισµὸ αὐτὸ πρωταγωνιστικὸ ρόλο παίζουν οἱ πολυεθνικές. Γιὰ παραδειγµα ἡ Mattel καὶ ἡ Hasbro, ποὺ παράγουν παιδι­κὰ παιχνίδια, ἀπευθύνονται στὴν «ἀγορά», ὅπως τὴν ἀποκαλοῦν, τῶν 0 - 8 ἐτῶν! ῾Η Nintendo μὲ τὰ ἠλεκτρονικὰ παιχνίδια, στὴν «ἀγορὰ» τῶν 8 - 12 ἐτῶν κ.λπ..

 

Ἂς δοῦµε τώρα τί εἶναι τὸ λεγόµενο «ψυχαγωγικὸ πακέτο»...

Ἀπ' τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ '90 παρατηρεῖται καὶ τὸ ἑξῆς φαινό­µενο. Οἱ πολυεθνικὲς συνεργάζονται πλέον μεταξύ τους, προκειµένου νὰ δη­µιουργήσουν τὰ λεγόµενα «ψυχαγωγικὰ πακέτα» γιὰ τὰ παιδιά! Αὐτὰ δὲν εἶναι τίποτ' ἄλλο, παρὰ ὁ ἀπόλυτος συνδυασµὸς κινηµατογραφικῆς ταινίας ἢ σείριαλ κινουµένων σχεδίων, παιχνιδιῶν ποὺ ἔχουν σχέση μὲ αὐτὰ τὰ δύο (τὴν ταινία ἢ τὰ κινούμενα σχέδια) καὶ πλῆθος προϊόντων της ἀ­γορᾶς (ἀπὸ μολίβια καὶ τετράδια, μέχρι µαξιλαροθῆκες καὶ σοκολάτες) μὲ τὶς φιγοῦρες τῶν ἡρώων (τῆς ταινίας ἢ τῶν κινουμένων σχεδίων) πάνω τους!

Ὅλα αὐτὰ προωθοῦνται ταυτόχρονα (γι' αὐτὸ καὶ λέγονται «πακέ­το») στὴν ἀγορά, δηµιουργώντας «µόδα» ὡς καὶ «µανία» στὰ παιδιά, ὅπως εἴχαµε στὸ παρελθὸν τὴν µπατµανία, τὴν δεινοσαυροµανία, τὴν δρακου­λο­µανία, τὴν ποκεµονµανία, τὴν χαριποτεροµανία κ.λπ, καταστάσεις ποὺ ὅλοι τὶς ζήσαµε. Τὸ παιδὶ εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀντισταθεῖ τὸν καταιγισµὸ ποὺ δεχέται. ῾Οπότε θέλει νὰ δεῖ τὴν ταινία, νὰ παίξει μὲ τὰ παιχνίδια καὶ νὰ ἀγοράσει τὰ διάφορα προϊόντα τῆς ἀγορᾶς ποὺ ἔχουν σχέση ὅλα τους μὲ τὸ θέαµα. Συνεπῶς τὸ παιδὶ ἐγκλωβίζεται, ἐλέγχεται καὶ ψυχαγω­γεῖ­ται μὲ τὰ προϊόντα αὐτὰ τῶν πολυεθνικῶν καὶ γαλουχεῖται μὲ τὰ µηνύ­µατα τῆς «νέας ἐποχῆς», ὅπως εἶναι αὐτὰ τοῦ παγανισµοῦ, τοῦ ἀπο­κρυ­φισµοῦ, τῆς µαγείας, ἀκόµη δὲ καὶ τοῦ σατανισµοῦ, ποὺ κυριαρχοῦν σ' αὐτὸ τὸ «ψυχαγωγικὸ πακέτο»!!!

 

 

3

 

Καὶ τώρα ἂς ἀναφερθοῦµε στὰ μέσα ποὺ ἐπιστρατεύουν.

Λοιπόν, τὸ κατ' ἐξοχὴν μέσο τῆς «νέας ἐποχῆς» γιὰ τὴν προώθηση τοῦ ἀποκρυφισµοῦ καὶ τοῦ σατανισµοῦ στὴ ζωὴ τῶν παιδιῶν καὶ τῶν νέων δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν παγκοσµιοποίηση, τὴν ὁποία ἡ ἴδια δηµιούρ­γη­σε καὶ ἡ ἴδια κατευθύνει. Καὶ τί κάνει μὲ αὐτήν; Ἀφοῦ γιγάντωσε τὶς ἐπιχειρήσεις μὲ τὶς συνεχεῖς ἐξαγορὲς καὶ συγχωνεύσεις ποὺ γίνονται ἀκόµη καὶ μεταξὺ κολοσσῶν ἀπ' τὴ δεκαετία τοῦ '90 κι ὕστερα, φθάσαµε πλέον ἐλάχιστες πολυεθνικὲς νὰ ἐλέγχουν τὴν παγκόσµια ἀγορὰ στὰ πάν­τα. Εἶναι ἀξιοσηµείωτο τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ συγχωνεύσεις καὶ οἱ ἐξαγορὲς αὐ­τὲς ἄρχισαν ἀπὸ τὶς ἑταιρεῖες μέσων ἐνηµέρωσης, ὅπως εἶναι τῶν τη­λεοπτικῶν καναλιῶν, τῶν ἐφηµερίδων καὶ περιοδικῶν, τῶν ἐκδόσεων, τῆς µου­σικῆς, τῆς παραγωγῆς καὶ διακίνησης κινηµατογραφικῶν ταινιῶν, κι­νου­µένων σχεδίων, τηλεοπτικῶν σείριαλ κ.λπ..

Νὰ ἀναφέρουµε µόνο ἕνα δυὸ παραδείγµατα. Ἡ γνωστότατη Τime Warner μὲ τζίρο 530 δισ. δολλάρια ἐτησίως (κάπου 150 τρισεκ. δρχ.) κα­τέ­χει πλῆθος τηλεοπτικῶν καναλιῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸ CNN, 40 δισκογραφικὲς ἑταιρεῖες, 60 περιοδικὰ ὅπως τὸ Τime μὲ 120 ἑκατ. ἀναγνῶστες σ' ὅλο τὸν κόσµο, πλῆθος ἑταιρειῶν παραγωγῆς καὶ διανοµῆς ταινιῶν ποὺ ἔχουν παραγάγει ὣς τώρα καὶ ἐκµεταλλεύονται 5.700 ταινίες καὶ 32.000 τηλεοπτικὲς σειρές, τεράστιους ἐκδοτικοὺς οἴκους, ἑταιρεῖες παραγωγῆς κινουµένων σχεδίων κ.λπ.. Ἡ ἐπίσης γνωστότατη Walt Disney, ἐλέγχει 225 τηλεοπτικὰ κανάλια, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸ ABC, τὰ ὁποῖα παρακολουθοῦν ἕνας στοὺς 4 ᾿Αµερικανούς, καλωδιακὰ κανάλια μὲ 67 ἑκατομμύρια νοικοκυριὰ ὡς συνδροµητές, πλῆθος ἀπὸ ραδιοφωνικοὺς καὶ τηλεοπτικοὺς σταθµοὺς, ποὺ ἐκπέµπουν σὲ 140 χῶρες, πλῆθος ἐκδοτικῶν οἴκων, κολοσσοὺς παραγωγῆς ταινιῶν κ.λπ.. Εἶναι ἐπόµενο λοιπόν, ὅταν πάρουν κάτι στὰ χέρια τους, νὰ τὸ κάνουν παγκόσµιο θέµα - θέαµα – παι­χνίδι - ἄκουσµα. Μὴν ξεχνᾶµε ὅτι ἡ Time Warner ἦταν ἐκείνη ποὺ ἀνέλαβε τὴν διεθνῆ προώθηση καὶ προβολὴ τοῦ Χάρι Πότερο. Δὲν εἶναι τυχαία ἡ τόση ἀπήχηση ποὺ ἔχει...

Νὰ ἀναφέρουµε κι ἕνα ἄλλο πολὺ χαρακτηριστικὸ παραδειγµα μὲ τὰ Pokemon. Εἶναι νὰ ἀπορεῖ κανεὶς πῶς ἕνα βιντεοπαιχνίδι κατόρθωσε μέσα σὲ ἐλάχιστο χρονικὸ διαστηµα (οὔτε 3 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐµφάνισή του) νὰ κατακτήσει ὁλόκληρο τὸν πλανήτη καὶ νὰ κερδίσει ἀπολύτως τὰ ἐνδια­φέ­ροντα τῶν παιδιῶν δηµιουργώντας τὴ λεγόµενη «αὐτοκρατορία τῶν Pokemon»! Τὴν ἀπάντηση δίνει τὸ περιοδικὸ «Time», τὸ ὁποῖο σὲ σχετικὸ δηµοσίευµά του, ἀπέδωσε τὸ φαινόµενο αὐτὸ «στὸν χωρὶς προηγούµενο βοµβαρδισµὸ τῶν πολυµέσων»! Ἔτσι:

– Ἡ κολοσσὸς τῶν ἠλεκτρονικῶν παιχνιδιῶν Nintendo δηµιούργησε τὰ Pokemon καὶ τὰ ἔβαλε σὲ ὅλα τὰ game boy καὶ τὶς «ἠλεκτρονικὲς παιχνι­δο­µηχανές», ὅπως λέγονται!

– ῾Η Time Warner (πάλι αὐτή!) ἀνέλαβε τὴν παραγωγή, τὴν προβολὴ καὶ τὴν διακίνηση τόσο τῶν κινουµένων σχεδίων, ὅσο καὶ τῶν κινηµατογρα­φικῶν ταινιῶν!

– ῾Η Hasbro, ἡ δεύτερη μεγαλύτερη πολυεθνικὴ παιχνιδιῶν στὸν κόσµο (μετὰ τὴ Mattel), δαπάνησε µόνο γιὰ τὴν ἀγορὰ τῶν δικαιωµάτων τῶν Pokemon τὸ ἀστρονοµικὸ ποσὸ τῶν 325 ἑκατομμυρίων δολλαρίων καὶ κα­τασκεύασε τὰ παιχνίδια! Εἶναι δυνατὸν μετὰ ἀπὸ τέτοια δαπάνη νὰ µὴν ἔκανε τὰ πάντα, γιὰ νὰ τὴν ἀποσβέσει καὶ νὰ κερδίσει κιόλας; Καηµένα παιδιά!

- ῾Η Modern Time, τεράστια πολυεθνικὴ τῶν κώµιξ, δηµιούργησε ὅλο τὸ γνω­στὸ ἔντυπο ὑλικό!

Μὴν ἀποροῦµε λοιπὸν πῶς τὰ παιδικὰ παιχνίδια εἶναι ὄχι µόνον πάρα πολλά, ἀλλ' εἶναι καὶ κατάφορτα ἀπὸ κάποιες ἀπαίσιες δαιµονικὲς φι­γοῦ­­ρες καὶ μὲ πλῆθος ἀπὸ ἀποκρυφιστικὰ σύµβολα καὶ µηνύµατα! Μὴν ἀ­ποροῦµε γιατί ἐκεῖνα ποὺ «ἀρέσουν» στὰ παιδιά (τί σύµπτωση κι ἐ­δῶ!), εἴτε παιχνίδια εἶναι εἴτε κινούµενα σχέδια εἴτε βιντεοπαιχνίδια εἴτε µου­σικές, εἶναι τελικὰ ὅλα ἐκεῖνα τὰ προϊόντα τῶν γνωστότατων πολυ­ε­θνι­κῶν. Ναί, εἶναι μεγάλη ἡ προβολή, ἡ µόδα, ἡ µανία καὶ ἡ τάση ποὺ δη­µιουρ­γεῖται, ποὺ καθιστοῦν μικρὴ ἕως ἀδύνατη τὴν ἀντίσταση ἑνὸς παι­διοῦ.

* * *

 

Ἀλλ' ὑπάρχει καὶ κάτι σηµαντικὸ ἀκόµη...

Λοιπόν, ἂν δεῖ κανεὶς λίγο ἱστορικὰ τὰ πράγµατα θὰ διαπιστώσει πὼς κάθε φορά, ἀπὸ χρόνο σὲ χρόνο, τὰ παιχνίδια, τὰ κώµιξ, τὰ κινούµενα σχέδια, οἱ ταινίες, τὰ βιντεοπαιχνίδια κ.λπ. ὅλο καὶ ἐξελίσσονται πρὸς τὸ χει­ρότερο καὶ γίνονται ἀκόµη πιὸ βίαια, πιὸ ἀποκρουστικά, πιὸ ἀπάν­θρω­πα. Τὰ παιδιὰ καὶ ὅλοι μας συνηθίζουµε αὐτὲς τὶς καταστάσεις, ὁπότε καὶ προσφέρουν κάτι ἀκόµη πιὸ ἔντονο γιὰ νὰ µᾶς... συγκινήσει τάχα! Γιὰ παράδειγµα στὴν ταινία «Μπάτµαν» τοῦ 1966 δὲν ὑπῆρχε οὔτε ἕνας θά­νατος οὔτε ἕνας πληγωµένος οὔτε μία σκηνὴ τρόµου. Στὸν «Μπάτµαν» τοῦ 1989 μετρήθηκαν 41 θάνατοι καὶ 132 τροµακτικὲς σκηνές!

Ἀκόµη κι ἀπ' αὐτὰ τὰ «ψυχαγωγικὰ πακέτα» µποροῦµε νὰ τὸ δοῦµε, τὰ «χελωνονιντζάκια», τοὺς «πάουερ ρέιντζερς», τοὺς «δεινόσαυρους», τὰ «πόκεµον», τὰ «ντίτζιµον», ποὺ προετοίµασαν γιὰ τὰ καλὰ τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν Χάρι Πότερ. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐξάλλου δοκιµάζονται καὶ δαµάζονται πνεύµατα, φρονήµατα καὶ ἀντιλήψεις, κάµπτονται καὶ οἱ ἀντιστάσεις, γιὰ τὸν ἐρχοµὸ τοῦ χειρότερου! Ἔτσι ὁτιδήποτε τὸ ἀληθινὸ καὶ ἀνθρώπινο κάθε φορὰ λιγοστεύει, ὅπως καὶ τὰ ὅρια μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ, ἠθικοῦ καὶ ἀνηθίκου.

* * *

 

Τί θέλουν μὲ ὅλα αὐτὰ νὰ ἐπιτύχουν;

Ἂς ἀπαριθµήσουµε μερικὲς ἐπιδιώξεις τους, ὅπως·

1. τὴν ἀπώλεια κατ' ἀρχὴν τῆς αἴσθησης τοῦ ὡραίου, τοῦ καλοῦ, τοῦ ἀγγελικοῦ, τοῦ θείου, καὶ τὸν ἐθισµὸ τοῦ παιδιοῦ στὸ ἀπαίσιο καὶ τὸ ἀποκρουστικό·

2. τὴν ἐξοικείωση - ταύτισή του στὴ συνέχεια μὲ τὸν ἀποτρόπαιο καὶ διεφθαρµένο σατανικὸ κόσµο, τὰ σύµβολα καὶ τὰ µηνύµατα·

3. τὴν καλλιέργεια τοῦ φόβου καὶ τῶν ἀρνητικῶν συναισθηµάτων·

4. τὴν ἔντεχνη ὑποβάθµιση καὶ διαστρέβλωση ἀκόµη καὶ αὐτῆς τῆς ἔν­νοιας τοῦ καλοῦ, μὲ σκοπὸ τὴν ἐξύψωση καὶ τὴν προβολὴ τοῦ κακοῦ!

Ὑπόψη ὅτι τὸ ἐγχείρηµα αὐτὸ τὸ πετυχαίνουν μὲ τοὺς ἑξῆς τρόπους·

α. Μὲ τὴν συνεχῆ ἔκθεσή τους σ' αὐτὸ τὸ περιεχόµενο τὰ παιδιὰ δυσκο­λεύ­ονται καὶ γίνονται λιγότερο εὐαίσθητα στὸ νὰ µποροῦν νὰ διακρί­νουν τὸ καλὸ ἀπ' τὸ κακό!

β. Τὸ καλὸ µπορεῖ νὰ δικαιώνεται στὸ τέλος, ἐπειδὴ αὐτὸ ζητᾶ μία παι­δικὴ ψυχή, ὅµως τὸ κακὸ εἶναι ἐκεῖνο ποὺ μένει, γιατὶ αὐτὸ προ­βάλλεται ὑ­περβολικὰ καὶ μὲ τὸν πλέον κραυγαλέο τρόπο μάλιστα. Νά γιατί τὰ παιδιὰ στὸ τέλος μιµοῦνται τοὺς ἥρωες μὲ τὰ βίαια καὶ ἀποτρόπαια ἔργα τους καὶ ὄχι τὸ καλὸ ποὺ δικαιώνεται!

γ. Στὶς ταινίες μὲ μάγους τύπου Χάρι Πότερ δὲν µπορεῖ κανεὶς νὰ κα­ταλάβει τελικὰ ποιό εἶναι τὸ καλὸ καὶ ποιό τὸ κακό, γιατὶ καλὸ εἶναι ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὴν «καλὴ µαγεία» καὶ κακὸ ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὴν «κακὴ µα­γεία».

δ. Στὶς ταινίες θρίλερ, τρόµου καὶ μυστηρίου, ἀλλὰ καὶ σὲ πλῆθος βι­ντε­οπαιχνιδιῶν φθάνουν νὰ καταλήγουν πὼς τὸ καλὸ δὲν νικᾶ πιὰ πάντοτε τὸ κακό, παρὰ αὐτὸ ποὺ θέλει νὰ δεῖ στὸ τέλος μία παιδικὴ ψυχή!

Καὶ ε. τὸ κακὸ μένει πιὰ ἀκόµη καὶ ἀτιµώρητο! Διάχυτο εἶναι αὐτὸ στὶς ταινίες μὲ τὰ ζόµπι, τὸ ἴδιο συµβαίνει καὶ μὲ τὸν Χάρι Πότερ καὶ πολλοὺς ἄλλους ἥρωες. Τὰ παιδιὰ δέχονται μὲ ἱκανοποίηση αὐτὴ τὴν κατάληξη, γιατὶ κατορθώνουν νὰ µὴν τιµωρηθοῦν ὅπως αὐτὰ στὴν παραµικρή τους ἀταξία! Ἔτσι ὁ σατανᾶς περνᾶ τὸ ἀποτρόπαιο µήνυµα πὼς εἶναι ψέµα ἡ τιµωρία τοῦ κακοῦ καὶ ἡ αἰώνια καταδίκη του.

5. Μὲ ὅλα αὐτὰ ἀρχίζει νὰ ἐπικρατεῖ στὸ παιδὶ μία ἀντιστροφὴ τῶν πραγ­µάτων μέσα του· δηλαδὴ μία συµπάθεια γιὰ τὸ κακὸ καὶ μία ἀντι­πάθεια πρὸς τὸ καλό. Μία ἕλξη πρὸς τὸ ἀποκρουστικὸ καὶ μία ἀπώθηση πρὸς ὅ,τι ὄµορφο, εἰρηνικὸ καὶ ἅγιο.

6. Μέγα εἶναι καὶ τὸ µήνυµα πὼς ὅλα λύνονται εἴτε μὲ τὴ βία εἴτε μὲ τὴν µαγεία καὶ προπάντων µ' αὐτήν. Μάλιστα πολλοὶ ἥρωες δὲν εἶναι µπρα­τσωµένοι καὶ χειροδύναµοι, ὅπως ὁ Χάρι Πότερ, κι ὅµως στὸ τέλος ὅλους τοὺς νικοῦν. Πῶς; Μὲ τὴ µαγεία! Μὲ τὴν δύναµη τοῦ σατανᾶ. Θεέ µου!

7. Ἡ μεθοδευµένη διακήρυξη πὼς τὸ σκοτάδι καὶ ἡ κόλαση δὲν εἶναι κακά! Ὁ Μπάτµαν γιὰ παραδειγµα δρᾶ πάντα στὸ σκοτάδι καὶ µόνο σ' αὐτό. Κι ἐνῷ οἱ ἄλλοι τὸ φοβοῦνται, αὐτὸς ὄχι µόνο κινεῖται μὲ ἄνεση, ἀλλὰ καὶ εἶναι ἀτρόµητος σ' αὐτό. Δεσπόζει, λὲς καὶ εἶναι ὁ ἄρχοντάς του! Τὸ ἴδιο καὶ ὁ Δράκουλας ἢ καὶ τὸ Τέρας τῆς πεντάµορφης!

8. Μύηση σὲ σκηνὲς µαγείας, στὴν ἐπίκληση τῶν πνευµάτων (δηλαδὴ τῶν δαιµόνων), σὲ σατανιστικὲς τελετουργίες καὶ σὲ υἱοθέτηση πλήθους σα­τανιστικῶν µηνυµάτων, ἀπ' τὸν ἐγωισµὸ καὶ τὴν ἔπαρση ὣς τὴν ἐκ­δίκηση καὶ τὸ μίσος κ.λπ..

9. Τὴν διαµόρφωση καλῆς εἰκόνας γιὰ τὸν Σατανᾶ! Ὑπόψη ὅτι ὅλες οἱ ἀπο­κρουστικὲς φιγοῦρες τοῦ κακοῦ προβάλλονται ὡς συµπαθεῖς, χαρι­τω­µένες, μὲ χιούµορ καὶ ...πολὺ πλάκα! καὶ τὸ σπουδαιότερο· πολὺ πρόθυµες γιὰ νὰ βοηθήσουν! Στὴν ταινία μὲ τὰ «Γκρέµλινς» γιὰ παραδειγµα, μὲ τὰ ἄκρως διαβολικὰ ἐκεῖνα τερατάκια, τὸ µήνυµα εἶναι σαφέστατο. Ὅσοι δὲν µᾶς µοιάζουν, ὅσο ἀποκρουστικοὶ καὶ διαβολικοὶ κι ἂν εἶναι, µπορεῖ κατὰ βάθος νὰ κρύβουν μία καλὴ καρδιά!!!

῾Οπότε μέσα ἀπ' τὸν καλὰ αὐτὸ μεθοδευµένο ἀποπροσανατολισµὸ τοῦ παιδιοῦ ὁ δρόµος μένει πλέον ἀνοιχτὸς γιὰ τὴ µύησή του στὸν σατανισµό, ποὺ εἶναι καὶ ὁ ἀπώτερος στόχος! Ἡ πίστη στὸν Θεὸ γίνεται πιὰ ἀπο­κρου­στικὴ καὶ ἀκατανόητη! Ξενίζει καὶ φοβίζει! Τὸ ἴδιο καὶ οἱ μεγάλες ἀξίες καὶ οἱ ἀρετὲς ποὺ ἀπορρέουν ἀπ' τὴν πίστη αὐτή. Ὅλα αὐτὰ τοῦ εἶναι πολὺ ἐχθρικά! Ἂν τὸ παιδὶ δὲν ἔχει γαλουχηθεῖ στὸν ὀρθόδοξη πίστη, ἂν δὲν ἐκκλησιάζεται, δὲν προσεύχεται, δὲν ζεῖ πνευµατικά, στ' ἀλήθεια δὲν ἔχει ἀνοίξει διαπλατα τὸν δρόµο πρὸς τὸν σατανιστικὸ ὄλεθρο;

 

Ποῦ καταλήγουµε;

Λένε γιὰ τὶς ἀντιλόπες ὅτι ἀρκεῖ καὶ µόνο τὸ θρόισµα τοῦ χορταριοῦ, νὰ τὶς κάνει νὰ ἀποµακρυνθοῦν ἀµέσως ἀπ' τὸν τόπο αὐτό, γιατὶ τὸ ἐκλαµ­βά­νουν ὡς σηµεῖο ὕπαρξης τοῦ λιονταριοῦ, ποὺ κρυµµένο ἐκεῖ κοντὰ εἶναι ἕτοιµο νὰ τοὺς ἐπιτεθεῖ. Ναί, σὲ τέτοια ἀξιοθαύµαστη ἑτοιµότητα βρίσκον­ται. Λοιπὸν δὲν φαίνεται καθαρὰ πὼς σὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀνα­πτύ­ξαµε, κρύβεται σαφῶς ὁ σατανᾶς «ὡς λέων ὠρυόµενος ζητῶν τίνα καταπίῃ»; Καὶ πὼς πρέπει νὰ ἀποµακρυνθοῦµε ἀµέσως ἀπ' αὐτά, καὶ μάλιστα μὲ τὰ παιδιά μας; Γιατὶ τὰ παιδιὰ μία καὶ µόνο κατεύθυνση πρέπει καὶ ἀξίζει νὰ ἔχουν· αὐτὴν ποὺ χάραξε ὁ Χριστὸς μὲ τούτη τὴν ἔκκλησή του πρὸς ὅλους µας· «Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με καὶ µὴ κωλύετε αὐτά» (Μρκ 10,14). Λοιπὸν µακριὰ ἀπ' τὸ δρόµο τους ὅ,τι µπορεῖ νὰ τὰ ἐµποδίσει. Ὅλα τοῦτα τὰ ἐµπόδια πού ἀναπτύξαµε. Καὶ περισσότερο ἐκεῖνοι, ποὺ σὰν μία παγκοσµιοποιηµένη «Θεία Λένα», κρύβονται πίσω τους...

Ἐπιπλέον ὁ ἀπόστολος Παῦλος µᾶς τονίζει· «Μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους» (᾿Εφ 5,11), δηλαδὴ µὴ μετέχετε στὰ ἔργα τοῦ σκότους ποὺ δὲν φέρνουν κανένα ὠφέλιµο καρπό. Καὶ ἀκόµη «µηδὲ δίδοται τόπον τῷ διαβόλῳ» (᾿Εφ 4,27), δηλαδὴ µὴ δίνετε καµµιὰ ἀφορµὴ στὸν διάβολο νὰ ἐπεµβαίνει στὴ ζωή σας. Ὁ δὲ ἀδελφόθεος Ἰάκω­βος µᾶς συµβουλεύει ὡς ἑξῆς· «Ὑποταχθεῖτε στὸν Θεό. Ἀντισταθεῖτε στὸν διάβολο καὶ θ' ἀποµακρυνθεῖ ἀπὸ σᾶς» (᾿Ιακ 4,7)

Αὐτά, τέλος, εἶναι μὲ δυὸ λόγια καὶ ἡ ἀπάντηση στὸ τί πρέπει νὰ κάνουµε στὸ προβληµα...

Σᾶς εὐχαριστῶ θερµὰ ὅλους, καὶ ἰδιαιτέρως τὸν σεβασµιώτατο, γιὰ τὴν πρόσκληση καὶ τὴν ἰδιαίτερη αὐτὴ τιµή.

 

Κ. Γ. Παπαδηµητρακόπουλος

 

(δημοσίευσις 8/9/2011)῾Ομιλία τοῦ Κ. Γ. Παπαδηµητρακόπουλου στὴν Μητρόπολη Σερρῶν καὶ Νιγρίτης κατὰ τὴν ἡµερίδα «Σατανισμὸς – ἕνα διαχρονικὸ ἀγκάθι», Σέρρες 26/11/2009.

http://www.symbole.gr/chrtoms/mopro/649-kipa