7 Ιουλίου 1990 και ώρα 8.00 το πρωί: Ομάδα από Ουνίτες με τον ιερέα τους σπάζουν την πόρτα της οικίας του ορθόδοξου παπά στο χωριό Benzovce της περιοχής Michaovce και πετούν τα έπιπλα στο δρόμο μη σεβόμενοι ούτε τις παρακλήσεις της εγκυμονούσας πρεσβυτέρας. Εκτεθειμένα στη βροχή, άλλα χάλασαν και άλλα απωλέσθησαν. Όταν αναφέρθη από τον Ορθόδοξο παπά το συμβάν στην αρμόδια αστυνομική αρχή, αυτή αδιαφόρησε. Και ενώ οι ουνίτες δράστες είναι γνωστοί η αστυνομία αδρανεί παρέχοντάς τους έμμεση κάλυψη. Στο χωριό Lastomir της περιοχής Michalovce οι ουνίτες αν και μέχρι τώρα πέντε φορές προσπάθησαν να καταλάβουν τον ορθόδοξο ναό, χάρη στη σθεναρή αντίσταση των Ορθοδόξων μέχρι σήμερα δεν τα κατάφεραν.
Στον καθεδρικό ναό του Michalovce , κατά την τέλεση της πρωινής Θείας Λειτουργίας των Ορθοδόξων, οι ουνίτες άλλαξαν την κλειδαριά της εισόδου του ναού και αφού πέταξαν έξω τον ορθόδοξο παπά με το ποίμνιό του κλείδωσαν την πόρτα. Τώρα σ' αυτόν τον ναό λειτουργούν ουνίτες ενώ ο Ορθόδοξος επίσκοπος Ιωάννης δεν έχει εκκλησία να λειτουργήσει.
Στο χωριό Svermovo ο πατήρ Bilorusky με τους Ορθόδοξους πιστούς έπρεπε να λειτουργήσει έξω από την εκκλησία μπροστά στην είσοδο του ναού επειδή οι ουνίτες κλείδωσαν και εδώ την εκκλησία.
Στο χωριό Cejkov οι ουνίτες προπηλάκισαν τους Ορθοδόξους πιστούς. Στη συμπλοκή γρονθοκόπησαν και μία Ορθόδοξη πιστή στο πρόσωπο.
Στην πόλη Bardejon οι ουνίτες πέταξαν στο δρόμο τα ιερά σκεύη των Ορθοδόξων. Στην πόλη Stropkov κατά τον εορτασμό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου και της Αναλήψεως του Σωτήρος οι Ορθόδοξοι τέλεσαν τον εσπερινό στο ναό που μοιράζονταν με τους ουνίτες και αποσύρθηκαν στις εστίες τους. Κατόπιν στη σειρά των ουνιτών για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας οι ουνίτες κλείδωσαν τις πόρτες του ναού και όσα εκκλησιαστικά σκεύη των Ορθοδόξων υπήρχαν, κατά την διάρκεια της νύχτας τα πέταξαν στο δρόμο, καταστρέφοντας και προξενώντας ζημιά στο Εικονοστάσι (το τεμάχισαν με τσεκούρια για να το πετάξουν έξω από το ναό), τον μεγάλο κρυστάλινο πολυέλαιο Βοημίας, αλλά και τις ιερές εικόνες που ούτε και αυτές δεν σεβάστηκαν. Τι πρωί οι Ορθόδοξοι πηγαίνοντας για την πρωινή Θεία Λειτουργία έκπληκτοι αντίκρυσαν όλα τα ιερά σκεύη τους εκτός εκκλησίας και τους ουνίτες με κλοιό να αποκλείουν την είσοδο στον κατειλημμένο πιά ναό. Φύλακες επί τρία μερόνυχτα περιφρουρούσαν ώστε να καμφθούν οι Ορθόδοξοι και να μην διεκδικήσουν ούτε το παρεκκλήσι κάτωθεν του κυρίως ναού. Έτσι την επόμενη Κυριακή οι Ορθόδοξοι αναγκάσθηκαν να τελέσουν τη Θεία Λειτουργία στο ύπαιθρο κοντά στο μεγάλο σταυρό που πριν λίγο καιρό είχαν στήσει σε δεσπόζουσα θέση κοντά στο ναό...
Στις 11 Ιανουαρίου 1992 οι ουνίτες με τους ρωμαιοκαθολικούς άρχισαν να καταστρέφουν το σπίτι του ορθοδόξου ιερέα, όπου είχαμε και το μικρό μας εκκλησάκι σε ένα δωμάτιο. Πρώτα - πρώτα γκρέμισαν την στέγη, μετά έκοψαν το ηλεκτρικό ρεύμα και το τηλέφωνο. Τελικά ο ιερέας έπρεπε να φύγει από το σπίτι του, στο οποίο κάναμε δύο χρόνια τις λειτουργίες, επειδή μας είχαν διώξει από την εκκλησία. Οι Ουνίτες στην πόλη μου όχι μόνο έδιωξαν τους ορθόδοξους χριστιανούς από την εκκλησία, αλλά τώρα τους διώχνουν και από το σπίτι του ιερέα και επί πλέον δεν μας δίνουν την άδεια να κτίσουμε την καινούργια εκκλησία στο οικόπεδο, το οποίο αγοράσαμε με δυσκολίες.
Τώρα κάνουμε τις λειτουργίες σε ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι, στο οποίο έχουμε μερικές εικόνες, αλλά, φοβάμαι, ότι οι ουνίτες μπορούν να μας το κάψουν.
Στην πόλη Medzilaborce έγινε στις 23 Οκτωβρίου 1991, το εξής: Οι Ουνίτες με την δικηγόρο τους μπήκαν με την βία στην εκκλησία και πέταξαν τις Ορθόδοξες εικόνες από τον ναό. Τους βοήθησαν 80 αστυνόμοι. Τις Ορθόδοξες εικόνες κουβαλούσε και ο ίδιος ο ουνίτης ιερέας...
Στο χωριό Keckovce τα πράγματα ήταν ήρεμα επειδή όλο το χωριό ήταν Ορθόδοξο. Οι ουνίτες όμως έδωσαν πολλά λεφτά στον Ορθόδοξο ιερέα, ο οποίος έγινε ουνίτης. Από τότε άρχισαν τα προβλήματα, επειδή και ορισμένοι άνθρωποι έγιναν ουνίτες. Ένα πρωί ήρθε άλλος ορθόδοξος ιερέας από το Presov για να λειτουργήσει. Οι ουνίτες όμως του έκλεισαν την είσοδο. Άλλη φορά με δύο άλλους ψάλτες κατάφεραν με δυσκολία να μπουν στο ναό και να αρχίσουν τη Θεία Λειτουργία παρουσία και λίγων πιστών γυναικών. Ομάδα όμως ουνιτών που αντελήφθη το γεγονός, έχοντας και σκύλο μαζί τους, εφοδιασμένοι με λουκέτα και αλυσίδες πήγανε κατά τη διάρκεια της ακολουθίας να κλειδώσουν τον ναό. Ο Ορθόδοξος ιερέας τους ρώτησε τι θέλουν, τον αποκάλεσαν αιρετικό και σχισματικό και όρμησαν με σκοπό να τον βγάλουν εκτός του ναού δια της βίας. Χάρη όμως στην παρέμβαση των Ορθοδόξων πιστών που ήδη είχαν έρθει στο ναό τους απέτρεψαν και έτσι ολοκληρώθηκε η Θεία Λειτουργία. Αργότερα οι ίδιοι πιστοί αναγκάστηκαν να κάνουν «αλυσίδα» έξω από τον ναό ώστε να προστατεύσουν τον Ορθόδοξο παπά με τους ψάλτες που δια μέσου αυτών κατάφεραν να φυγαδευτούν έξω από το χωριό.
Είναι χαρακτηριστική η ανευλάβεια των ανθρώπων αυτών που όταν μπήκαν στην εκκλησία για να διώξουν τον Ορθόδοξο ιερέα είχαν τσιγάρα στο στόμα. Ο σκύλος τους προφανώς είχε πιο πολύ μυαλό από τα αφεντικά του και δεν έμπαινε με κανένα τρόπο στο ναό. Αργότερα, όταν ο ναός αυτός κατελήφθη από τους ουνίτες, ο σκύλος δέθηκε μέσα στην εκκλησία για να τη φυλά. Όμως, ψόφησε μέσα σε μια βδομάδα. Μια γυναίκα κι ένας άνδρας απ' αυτούς που είχαν στραφεί κατά του Ορθόδοξου ιερέα έπαθαν μερική παράλυση στα χέρια...
(Από την εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, 3 Δεκεμβρίου 1992)
