ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ !

ΤΑ ΦΙΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ !

«.¬..ηρνήθημεν το πρωτείον εξουσίας του Πάπα και προεβάλομεν την ορθότητα

του Ορθοδόξου συνοδικού συστήματος, τούτο δε ανεπτύξαμεν δια

μακρών, αρνηθέντες το πρωτείον εξουσίας του Πέτρου..¬.»
[Οικ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, 1999]

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι,

Όταν ανακοινώθηκε από την Μικτή Επιτροπή του Θεολογικού Διαλόγου το «Κείμενο της Ραβέννας» διατυπώθηκαν έντονες επιφυλάξεις και αντιδράσεις. Ηγούμενοι, ιερωμένοι και θεολόγοι επεσήμαναν τις «πονηρές» προτάσεις και έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για τα τεκταινόμενα ιεροκρυφίως. Εξήγησαν ότι το «Κείμενο της Ραβέννας», οι προοπτικές του και οι θέσεις αυτών που το προσυπέγραψαν είναι καινοφανείς∙ αν επικρατήσουν, θα παγιώσουν τις αιρετικές περί παπικού Πρωτείου δοξασίες του Βατικανού. Τα γεγονότα που επακολούθησαν τους εδικαίωσαν πλήρως.

Για τον λόγο αυτό η Ιεραρχία, που συνέρχεται από αύριο, οφείλει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, να ορθοτομήσει τον λόγον της αληθείας, κατά παράκληση και απαίτηση των χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων πιστών και όσων υπέγραψαν την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού». Χρειάζεται και πάλι να υπενθυμίσει–ομολογήσει τις ορθόδοξες θέσεις.

Τούτο καθίσταται απόλυτα αναγκαίο, διότι βρισκόμαστε σε μια καθοριστική στιγμή του Διαλόγου, στην οποία θα συζητηθεί ένα καίριο θέμα, χωρίς —σύμφωνα με την πληροφορία του καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη που επικοινώνησε με πλειάδα Αρχιερέων— οι Έλληνες Επίσκοποι (που στην πλειονότητά τους δεν είναι οικουμενιστές) να έχουν ενημερωθεί υπεύθυνα από τους διεξάγοντες τους Διαλόγους. Αντίθετα, συστηματικά παραπλανούνται. Και αν οι Επίσκοποι δεν έχουν υπεύθυνα ενημερωθεί, αντιλαμβάνεται κανείς ποιά ενημέρωση έχουν οι πιστοί, τα λοιπά μέλη της Εκκλησίας μας.
Και το δυστύχημα είναι, ότι αυτή η έλλειψη ενημέρωσης και παραπλάνησης εκπορεύεται από το Φανάρι και τον υπεύθυνο συμπρόεδρο της Μικτής Επιτροπής Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ζηζιούλα, ο οποίος και πάλι προχθές επιβεβαίωσε με το νέο του κείμενο, που μάλιστα αποτελεί και ανεπίτρεπτη-υβριστική επέμβαση-εισπήδηση στα εσωτερικά της Εκκλησίας μας. Με αυτό ο Περγάμου υποστήριξε ατυχώς ότι, όσα έχουν αποφασιστεί, είναι εγκεκριμένα από Συνοδικά όργανα, ενώ τούτο είναι ανακριβές , όπως αποδεικνύεται από τα τελευταίως δημοσιευθέντα κείμενα των π. Γεωργίου Καψάνη, π. Θεόδωρου Ζήση, π. Γεωργίου Μεταλληνού, π. Αναστάσιου Γκοτσόπουλου, π. Σαράντου Σαράντη, του καθηγητού Δογματικής κ. Δημ. Τσελεγγίδη κ.α.

Ως εκ τούτου, συνοψίζοντες τις θέσεις των παραπάνω Πατέρων και επισημαίνοντες την ταυτόσημη πρόταση του Σεβασμιωτάτου Κονίτσης κ. Ανδρέα , αλλά και τις άλλες προτάσεις που σεβάσμιοι Επίσκοποι, σεβαστοί Πατέρες και θεολόγοι τελευταία διατύπωσαν,προτείνουμε στην Ιεραρχία που αύριο συγκαλείταιως το ανώτατο συλλογικό όργανο της Εκκλησίας μας (και όχι στην δωδεκαμελή Διαρκή Ιερά Σύνοδο), να συμπεριλάβει στις συζητήσεις της κατά προτεραιότητα και εκτός ημερησίας διατάξεως το θέμα αυτό, και με βάση τους Ιερούς Κανόνες, την Ιερά Παράδοση και τα Συμβολικά μας κείμενα να διαλύσει τις ανακρίβειες και τη σκόπιμη σύγχυση που το Κείμενο της Ραβέννας υιοθετεί, όπως αναλυτικά και ο Καθηγούμενος της Ι. Μ. Γρηγορίου π. Γεώργιος Καψάνης έχει επισημάνει, στο κείμενο που η Ι. Μ. Γλυφάδας έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της.

Να υπενθυμίσει, δηλαδή, τα αυτονόητα σε πιστούς και ετερόδοξους και να διακηρύξει ότι:

1. Η Εκκλησία είναι ΜΙΑ και την αποτελούν όλες οι Ορθόδοξες ανά τον κόσμο Εκκλησίες. Οι εκτός αυτής ως «αδελφές εκκλησίες» αποκαλούμενες, δεν είναι, ει μη, αιρετικές ομάδες.

2. Με αυτές τις αιρετικές ομάδες, δηλ. τον Παπισμό και τις εκατοντάδες των Προτεσταντικών ομολογιών, διαλεγόμεθα εν αγάπη και με μοναδικό σκοπό να τις βοηθήσουμε να κατανοήσουν την απόκλισή τους από την Πίστη και να επανέλθουν στην ΜΙΑ Εκκλησία του Χριστού των πρώτων 10 αιώνων, αφού σ’ αυτή και μόνον υπάρχει η σωτηρία. Αυτές όμως (όπως έχει διαπιστωθεί επανηλειμμένως), παρακωλύουν σκοπίμως και διαιωνίζουν τον Διάλογο, κερδίζουν χρόνο για να επιβάλλουν τις κακοδοξίες τους, δείχνουν ανειλικρίνεια και δολιότητα, και ως τώρα έχουν επιτύχει να αμβλύνουν το ορθόδοξο αισθητήριο και φρόνημα, όχι μόνον απλών πιστών, αλλά και θεολόγων, Επισκόπων και Πατριαρχών. Η μη τήρηση δηλαδή, σαφών Ευαγγελικών Εντολών (όπως του σημερινού Αποστολικού αναγνώσματος «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού»), ἀλ¬λὰ και αποφάσεων Οικουμενικών Συνόδων, έχει ως αποτέλεσμα να γίνουν αποδεκτές αιρετικές αποκλίσεις από ορθόδοξους ποιμένες, όπως η παναίρεση του Οικουμενισμού.

3. Ουδέποτε στους 10 πρώτους αιώνες η Εκκλησία αναγνώρισε «Πρωτείο εξουσίας» στον Πάπα, παρά μόνον απένειμε «Πρεσβεία τιμής». Ως εκ τούτου οι θέσεις του Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ζηζιούλα και του «μαθητή» του (αρχιδιακόνου του Πατριάρχου), οι οποίοι παρουσίασαν άλλες καινοφανείς θέσεις περί «Πρώτου» και «Πρωτείου» στην Ημερίδα της Θεσσαλονίκης, δεν υιοθετούνται από την Εκκλησία της Ελλάδος. Αν οι Ιεράρχες μας θεωρούν ότι οι θέσεις του Περγάμου κ. Ιωάννου δεν απορρίπτονται, αλλά είναι συζητήσιμες και χρήζουν επεξηγήσεων, πρέπει να συζητηθούν πρώτα πανορθοδόξως και κατόπιν στην Μικτή Επιτροπή με τους Παπικούς. Όμως, και στις δύο περιπτώσεις, (πάλι σύμφωνα με πρόταση Μητροπολίτου, του Ιωαννουπόλεως Σεβ/του κ. Σεραφείμ για την «αναβολή της συναντήσεως της Κύπρου άχρι καιρού»), ἡ καλυτέρα λύση είναι να μη μεταβούν καθόλου στην Κύπρο οι εκπρόσωποί μας, την στιγμή που λαμβάνουν χώρα τέτοιου είδους ενέργειες. Και να μη μεταβούν, ως μη έχοντες ακριβή πληροφόρηση και κοινή γραμμή οι Ορθόδοξοι και μάλιστα οι Επίσκοποί μας.

Με αυτές τις βασικές τοποθετήσεις ως εφόδιο και όσες άλλες οι Ιεράρχες μας κρίνουν ως αναγκαίες, η αντιπροσωπεία μας που θα μεταβεί στην Κύπρο, πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκφέρει —εξουσιοδοτημένη— τις θέσεις της Εκκλησίας μας, και να μη βρεθεί σε δύσκολη θέση, δεχόμενη πιέσεις για άλλες αμφίσημες διατυπώσεις, που αργότερα θα μπορούν να ερμηνευθούν διαφοροτρόπως.

Το τελευταίο, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν, διότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πολλών θεολόγων, μετά τις αντιδράσεις που ξέσπασαν τους τελευταίους μήνες, οι μεθοδεύοντες τον Διάλογο, δεν θα τολμήσουν —αν και τίποτα δεν αποκλείεται— να περάσουν τις θέσεις που σύμφωνα με το «χρονοδιάγραμμα Ενώσεως» έχουν εκπονήσει. Θα προσπαθήσουν, όμως, να θέσουν τις βάσεις για την επιτυχία των στόχων τους σε επόμενη Συνάντηση. Ακριβώς γι’ αυτό χρειάζεται επαγρύπνηση και, μια για πάντα, να ξεκαθαρίσει η Ιεραρχία την θέση της. Δεν μπορούμε συνεχώς να παίζουμε με τα της Πίστεως και να αφήνουμε τον λαό του Θεού έρμαιο της προπαγάνδας του Βατικανού και των καλοθελητών του Φαναρίου.

Δεν θέλουμε να επισυνάψουμε στην Ιεραρχία της Εκκλησίας μας τα κείμενα των Πατέρων που ανωτέρω αναφέραμε, γιατί αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Κρίνουμε αναγκαίο, όμως, να επισυνάψουμε κάποιες φράσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, από Επιστολή του στους Αγιορείτες Πατέρες το 1999, όταν προσπάθησε να διασκεδάσει την επικριτική απέναντί του στάση τους, για τις μετά των ετεροδόξων απαγορευμένες συμπροσευχές και τον αντιπατερικό τρόπο διεξαγωγής του Διαλόγου κατά τα πρώτα χρόνια της Πατριαρχείας του.

Τότε, ο κ. Βαρθολομαίος, απεδείκνυε εαυτόν με τα γραπτά του «υπερ-ορθόδοξος», κάνοντας ο ίδιος περίπου αυτό που τώρα κατηγορεί στους Πατέρες που ετοίμασαν την γνωστή «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού».

Τότε, λοιπόν, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, χαρακτήριζε το Filioque ως δόγμα των Παπικών και κατά συνέπεια τον Παπισμό ως αίρεση, αντίστοιχη του Αρειανισμού και της Εικονομαχίας. Έγραφε: οι ΡΚαθολικοι προχώρησαν εις «την εισαγωγήν νέων δογμάτων, ως το Filioque …Ιδού αι συνέπειαι της διαστάσεως Ορθοδοξίας και Αρειανισμού η Εικονομαχίας αφ' ενός και της διαστάσεως Ορθοδοξίας και Δύσεως αφ' ετέρου».Δεν υποστηρίζω, συνέχιζε, «ότι δυνάμεθα να ενωθώμεν οι ορθόδοξοι μετά των ρωμαιοκαθολικών παρ' όλον ότι εκείνοι θα διατηρούν το "και εκ του Υιού" εις το Σύμβολον της Πίστεως… Η υπό της Δυτικής Εκκλησίας προσθήκη εις το σύμβολον της Πίστεως του γνωστού Filioque… φαίνεται εκ πρώτης όψεως μικρολογία. Εν τούτοις… δύο λέξεις μόναι ανατρέπουν την όλην δομήν του κόσμου, δικαιολογούν το αλάθητον και την αυθεντίαν του ενός επί της γης …Δια του Filioque, θεοποιείται ο άνθρωπος». Εξάλλου, «ουδείς ορθόδοξος επίσκοπος θα έφθανεν εις τοιούτον βάθος άνοιας να υποστήριξη τα αντίθετα προς όσα λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς» ως προς το Filioque .

Επίσης ο κ. Βαρθολομαίος, αποδεχόταν (τότε) Ορθοδόξως την Συνοδικότητα και απέκλειε κάθε ιδέα Πρωτείου. Συγκεκριμένα έγραφε: «Επί πλέον κατά την ιδ' Νοεμβρίου 1987 ενώπιον της συνδιασκέψεως των ρωμαιοκαθολικών επισκόπων της Ελβετίας ηρνήθημεν το πρωτείον εξουσίας του Πάπα και προεβάλομεν την ορθότητα του Ορθοδόξου συνοδικού συστήματος, τούτο δε ανεπτύξαμεν δια μακρών, αρνηθέντες το πρωτείον εξουσίας του Πέτρου, και δια της προσφωνήσεως ημών προς την Ρωμαιοκαθολικήν Αντιπροσωπείαν κατά την Θρονικήν Εορτήν…».

10 Οκτωβρίου 2009

Μετά σεβασμού

Για την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσμάς Φλαμιάτος”»

ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

ο Γραμματέας Παναγιώτης Σημάτης

Συντάκτης: Φιλορθόδοξη Ένωση

Πηγή: ΑΚΤΕ