Επίσης, υπενθύμισε στους παρόντες τα δημοσιεύματα που εμφανίζονται από καιρού σε καιρό, στα οποία τονίζεται η ιδέα ότι η Ρωσική Εκκλησία σήμερα έχει αποκτήσει μια πολύ ισχυρή θέση στην κοινωνία, έχουν ανοίξει πολλά μοναστήρια και ενορίες. Αλλά εγείρεται το ερώτημα γιατί στη χώρα δεν έχει μειωθεί ο αριθμός των διαζυγίων και των εκτρώσεων, γιατί δεν είναι όλα καλά με τη κοινωνική ηθική, γιατί δεν μειώνεται ο αριθμός των εγκλημάτων. «Άραγε στη σοβιετική εποχή, το θέμα της κοινωνικής ευημερίας ή δυσπραγίας σχετίζονταν με την Εκκλησία; Όχι. Επειδή στη συνείδηση της κοινωνίας η Εκκλησία ήταν μόνο ένα μέρος όπου οι άνθρωποι συναντιούνται και προσεύχονται μαζί, αλλά με την κοινωνία, με τη ζωή του λαού, στη συνείδηση των περισσότερων ανθρώπων, η εκκλησία δεν είχε καμία σχέση - είπε ο Αγιότατος Πατριάρχης Κύριλλος. - Αλλά τα τελευταία είκοσι χρόνια, ίσως έγινε το πιο σημαντικό: οι άνθρωποι άρχισαν να συνδέουν τη ζωή τους, την ευημερία τους, την ηθική υγεία της χώρας με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Τί τεράστια ευθύνη έχουμε τώρα!»
Σύμφωνα με τον Αγιότατο Δεσπότη, η δράση της Εκκλησίας πρέπει τώρα να αξιολογείται όχι μόνο από τον αριθμό των ναών και των μοναστηριών, αλλά και από την επιρροή που έχει η Εκκλησία στη ζωή των ανθρώπων και της κοινωνίας,σε τομείς όπως η αποφυγή της εγκληματικότητας, η διατήρηση οικογενειών,η προστασία της ζωής των αγέννητων βρέφων.
«Να οι δείκτες με τους οποίους πρέπει σήμερα να αξιολογούμε την εργασία μας, διαφορετικά η κοινωνία θα απογοητευτεί από την Εκκλησία. Είχαμε ύφεση λόγω των συνθηκών, της δύσκολης ιστορίας: Η εκκλησία έχει αποδυναμωθεί από δεκαετίες διωγμών, σεμινάρια και εκκλησίες δεν ήταν αρκετά. Και τώρα δεν έχουμε λύσει αυτά τα ζητήματα, εξακολουθεί να παραμένει το πρόβλημα της έλλειψης εκκλησιών, ιερέων, αλλά σήμερα η κοινωνία ήδη περιμένει περισσότερα από την Εκκλησία».
«Φυσικά, όλοι ελπίζουμε στη βοήθεια του Θεού, και ο Θεός θα μας βοηθήσει, είμαστε ακόμη πολύ αδύνατοι: δεν φτάνουν οι ιερείς, καθώς υπάρχει και η ανάγκη να βελτιωθεί το γενικό επίπεδο της θεολογικής εκπαίδευσης, ούτως ώστε ο κάθε ιερέας να είναι σε θέση να ταιριάσει τις θεολογικές γνώσεις του με το πραγματικό ποιμαντικό έργο, να γνώρισει ότι η θεολογία δεν είναι αφηρημένη γνώση, αλλά αυτό που έχει ζωτική σημασία γι αυτόν, γιατί διαφορετικά δεν θα μπορέσει να δώσει τη σωστή απάντηση στα ερωτήματα των ανθρώπων. Έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε και ο δρόμος μπροστά μας είναι μακρύς », - είπε ο Αγιότατος Πατριάρχης Κύριλλος.
Επίσης, περιέγραψε πως στις αρχές της δεκαετίας του 90,σε συνομιλίες του με ορισμένους από τους ξένους εκπροσώπους του ετερόδοξου κόσμου, έχει ακούσει τις ερωτήσεις: Τώρα είστε ελεύθεροι, αλλά δεν έχετε ούτε θεολογικές σχολές ούτε σχολεία,ούτε ιερείς, ούτε εκκλησίες. Πώς θα κάνετε αυτό που θέλετε να κάνετε; Η απάντηση είχε ως εξής: «Με τις ανθρώπινες δυνατότητες δεν θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα, αλλά μήπως, για τα 2000 χρόνια της ύπαρξής της η Εκκλησία αντιμετώπιζε τις προκλήσεις της, βασιζόμενη αποκλειστικά στην ανθρώπινη δύναμη; Τότε από την Εκκλησία δεν θα έμενε τίποτα! Ο Θεός πάντα βοηθούσε. Έτσι και τώρα ελπίζουμε σ'Αυτόν».
