Είναι το σπίτι πάνω στο οποίο στήθηκε η προβοκάτσια των Τούρκων εθνικιστών που είχε ως αποτέλεσμα τα τραγικά γεγονότα των Σεπτεμβριανών του ’55 και τους διωγμούς των Ρωμιών της Πόλης. Δωρεά στην Τουρκία!
Η Ελλάδα όχι απλώς δεν δημιουργεί πρόβλημα στην επισκεψιμότητα του μουσείου αλλά έχει δωρίσει επισήμως το ακίνητο στο τουρκικό κράτος από το 1937. Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του περιοδικού «Θεσσαλονικέων Πόλις» ο Ευάγγελος Χεκίμογλου, το δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης με δήμαρχο τον Χαρίσιο Βαμβακά είχε αποφασίσει το 1933 να αγοράσει την οικία στην οποία γεννήθηκε ο Κεμάλ. Το 1935 ο δήμαρχος Νικόλαος Μάνος επιχείρησε να έλθει σε συνεννόηση με τους τότε ιδιοκτήτες του ακινήτου (οικογένεια Σεραφειμίδου, έμποροι ενδυμάτων) προκειμένου το ακίνητο να αγοραστεί. Όταν αυτή η προσπάθεια απέτυχε, ο δήμος κίνησε διαδικασίες απαλλοτρίωσης που ολοκληρώθηκαν στις αρχές Αυγούστου 1936. Τον Απρίλιο του 1937 ο δήμος Θεσσαλονίκης δώρισε επίσημα το ακίνητο στην τουρκική δημοκρατία.
Σπίτι «φωτιά»…
Το θέμα της περαιτέρω τουριστικής προβολής του μνημείου επανέρχεται κατά καιρούς στο προσκήνιο. Το βιβλίο του δημοσιογράφου Χρίστου Χριστοδούλου με τίτλο «Μουσταφά Κεμάλ, ο βίος και η πολιτεία του στην Θεσσαλονίκη» (εκδ. Εξάντας) έφερε ξανά στο προσκήνιο το θέμα της σύνδεσης του Κεμάλ Ατατούρκ με την Θεσσαλονίκη. Και μπορεί για όλους εμάς τους Πόντιους, για τους Έλληνες της Ιωνίας και για τους Αρμενίους να αποτελεί «κόκκινο πανί» αφού υπήρξε ο εμπνευστής του παντουρκισμού και αυτός που διέπραξε τις γενοκτονίες, όμως για τους γείτονες είναι ο θεμελιωτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Είναι το σπίτι πάνω στο οποίο στήθηκε η προβοκάτσια των Τούρκων εθνικιστών που είχε ως αποτέλεσμα τα τραγικά γεγονότα των Σεπτεμβριανών του ’55 και τους διωγμούς των Ρωμιών της Πόλης.
…θέμα «φωτιά»
Πρέπει, λοιπόν, να προβάλλεται από την Ελλάδα και από τους φορείς της Θεσσαλονίκης το «σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ» (τουρκικό προξενείο) ως τουριστικός προορισμός, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο πιθανότατα θα σήμανε εκρηκτική αύξηση των επισκεπτών από την γειτονική Τουρκία στην πόλη μας; Το ερώτημα που θέτει σήμερα το «Κεντρί», όχι μόνο προς τις αρχές αλλά και προς τους πολίτες-αναγνώστες, ανοίγει ένα θέμα που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ταμπού. Θεωρείται ως ένα θέμα «καυτό», που κανείς δεν θέλει να το αγγίξει. Ίσως γιατί εκλαμβάνεται από ορισμένους ως τιμή στον Ατατούρκ. Όλοι θυμούνται τι έγινε πριν από μερικά χρόνια, όταν ο Γ. Μπουτάρης και ο Μ. Τρεμόπουλος ζητούσαν «να τιμηθεί ο Κεμάλ ως τέκνο της Θεσσαλονίκης». Όμως δεν πρόκειται γι’ αυτό. Ούτως ή άλλως, η όποια τιμή αποδόθηκε το 1937, σε πολύ πιο «φανατισμένους» καιρούς για τις σχέσεις των δύο χωρών. Πρόκειται απλώς για την τουριστική αξιοποίηση από τη χώρα μας του συγκεκριμένου οικήματος, που εγείρει ταυτόχρονα ένα ζήτημα αντίληψης των πραγμάτων που έχει να κάνει με τον πολιτισμό και την ανάπτυξη.
http://gkessopoulos.blogspot.com/2009/02/blog-post_4622.html
