Νέα "έφοδος" Καζάκη κατά ΓΕΕΘΑ για το γερμανικό νεκροταφείο
Νέα “έφοδος” κατά του ΓΕΕΘΑ από τον Δημήτρη Καζάκη για την παρουσία του Αρχηγού στο γερμανικό νεκροταφείο.
Μετά από την απάντηση του γραφείου τύπου του ΓΕΕΘΑ ο κ.Καζάκης επανέρχεται με άρθρο του στην προσωπική του σελίδα. Στο τέλος του άρθρου απάντηση αναδημοσιεύεται η απάντηση του ΓΕΕΘΑ:
Μετά από την απάντηση του γραφείου τύπου του ΓΕΕΘΑ ο κ.Καζάκης επανέρχεται με άρθρο του στην προσωπική του σελίδα. Στο τέλος του άρθρου απάντηση αναδημοσιεύεται η απάντηση του ΓΕΕΘΑ:
Αγαπητοί κύριοι του ΓΕΕΘΑ*Με έκπληξη έλαβα το μήνυμά σας σχετικά με τη συμμετοχή του αρχηγού ΓΕΕΘΑ σε εκδήλωση της Γερμανικής πρεσβείας στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Διονύσου.
Προφανώς δεν έχετε ούτε την ιστορική γνώση, ούτε την εθνική ευαισθησία για να αντιληφθείται το τραγικό ολίσθημα. Με καλείται να διορθώσω το άρθρο μου, όταν εσείς οι ίδιοι επιβεβαιώνεται πλήρως αυτά που έγραψα. Δεν ανέφερα τίποτα το ψευδές, ούτε το ανακριβές. Απλά ισχυρίζομαι ότι κανένας σώφρων Έλληνας αξιωματικός με στοιχειώδη εθνική συνείδηση, που σέβεται τη στολή και το εθνόσημο που φέρει, ειδικά όταν είναι επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας, δεν θα συμμετείχε σε μια τέτοια τελετή.
Γιατί έγινε η επιμνημόσυνη δέηση;
Λέτε ότι η «εν λόγω επιμνημόσυνη δέηση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας στη μνήμη όλων όσων έχασαν τη ζωή τους λόγω πολέμων και βίαιων καθεστώτων. Ειδικότερα όπως αναφέρεται και στη επίσημη πρόσκληση η τελετή έγινε στη μνήμη των θυμάτων των αγώνων για τον εκτοπισμό της βίας και της τυραννίας απο τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιοδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης.»
Καταρχάς ποιός έδωσε το δικαίωμα στη Γερμανική Πρεσβεία να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία σε στρατιωτικό νεκροταφείο; Τα δυο Γερμανικά στρατιωτικά νεκροταφεία βρίσκονται στην Ελλάδα υπό ειδικό καθεστώς. Και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει αποδεχθεί να κείτονται στο έδαφός της νεκροί στρατιώτες μιας δύναμης που βυσοδόμησε εναντίον του ελληνικού λαού, όσο κανένας άλλος κατακτητής, συνιστά μέγιστη τιμή για την ίδια τη Γερμανία.
Έμειναν στην Ελλάδα μόνο για λόγους ανθρωπισμού. Για κανέναν άλλο λόγο. Στους χώρους τους δεν επιτρέπονται πολιτικές και στρατιωτικές εκδηλώσεις, ούτε κανενός είδους σύμβολα εκτός από τους λιτούς σταυρούς που δεσπόζουν. Ειδικά στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Διονύσου αναφέρεται αυτό ρητά στην είσοδο του χώρου. Μόνο τελετές ιδιωτικού χαρακτήρα για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους επιτρέπονται και μάλιστα μετά από ειδική άδεια. Κι όλα αυτά για να μην προκαλείται το πατριωτικό αίσθημα των Ελλήνων. Μάλιστα, η ίδια η Γερμανία είχε αναθέσει τη συντήρηση του χώρου σε ιδιωτικό σύλλογο.
Πώς λοιπόν και με ποιανού την άδεια η Γερμανική Πρεσβεία παίρνει την πρωτοβουλία για επιμνημόσυνη δέηση στο στρατιωτικό νεκροταφείο; Μήπως η Γερμανική Πρεσβεία θέλησε να τιμήσει τους νεκρούς σε ανθρώπινο επίπεδο; Όχι. Αν ήθελε κάτι τέτοιο θα τελούσε την επιμνημόσυνη δέηση σε κλειστό κύκλο παρουσία συγγενών των νεκρών. Δεν θα καλούσε στρατιωτικές και διπλωματικές αρχές από άλλες χώρες για να αποτίσουν φόρο τιμής με στεφάνια και σε στάση προσοχής για την απόδωση στρατιωτικών τιμών.
Επομένως, η πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας είναι ξεκάθαρο ότι έγινε για να τιμηθούν οι νεκροί του στρατιωτικού νεκροταφείου όχι ως άνθρωποι, αλλά ως πεσόντες στρατιώτες της Γερμανίας. Μόνο που αυτοί οι στρατιώτες της Γερμανίας σκοτώθηκαν γιατί είχαν έρθει στην Ελλάδα ως εισβολείς, κατακτητές, βιαστές, βασανιστές και δολοφόνοι του ελληνικού λαού. Και οι περισσότεροι από δαύτους σκοτώθηκαν όταν πήγαιναν, ή γύριζαν από μαζικές σφαγές αμάχων. Σε τέτοια εκδήλωση συμμετείχε ο κ. Κωσταράκος και κατέθεσε στεφάνι ως αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Απέδωσε δηλαδή στρατιωτικές τιμές στους πεσόντες των κατακτητών και εξολοθρευτών του ελληνικού λαού. Και το όνειδος αυτό δεν μπορεί να συγκαλυφθεί με καμιά δικαιολογία.
Η Γερμανία ξεπλένει το παρελθόν της
Η πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας εντάσσεται στην προσπάθεια της επίσημης Γερμανίας να ξεπλύνει το παρελθόν της, να αθωωθεί για τα εγκλήματα του καθεστώτος Ράιχ, που η ίδια επιμένει ότι αποτελεί συνέχεια. Κι ο λόγος είναι για να διεκδικήσει ξανά τον στρατιωτικό και πολιτικό ρόλο στη διεθνή σκηνή, που την οδήγησαν να ξεκινήσει δυο παγκόσμιους πολέμους. Θέλει να οικοδομήσει ένα νέο δικό της σύγχρονο Ράιχ με προσαρτήσεις και αποικίες που μπορεί να ποδοπατά και να ξεζουμίζει. Να γιατί ο πρόεδρός της Γιοακίμ Γκάουκ μόλις φέτος απαιτούσε από το βήμα της 50ης Συνδιάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου (31/1/2014) να αποβάλλει η Γερμανία τα κόμπλεξ του παρελθόντος και να διεκδικήσει το διεθνή ρόλο που της αξίζει σαν παγκόσμια δύναμη. Ακόμη κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσει την Bundeswehr.
Στα πλαίσια αυτά η επίσημη Γερμανία θέλει να αναβιώσει τις στρατιωτικές και πολιτικές παραδόσεις του προπολεμικού ιμπεριαλισμού της. Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ο ναζισμός και η μαζική εξόντωση ολόκληρων πληθυσμών για την επιβολή της νέας τάξης, δεν ήταν παρά ακρότητες της βίας, του πολέμου γενικά, όπως και κάποιων αδιευκρίνιστων τυραννικών καθεστώτων. Κι έτσι αθωώνεται ο επεκτατισμός, η επιβουλή εναντίον άλλων εθνών, λαών και κρατών, ο αλαζονικός ρεβανσισμός που επιτρέπει σε εκπροσώπους της επίσημης Γερμανίας σαν τον Γκάουκ να δηλώνουν απερίφραστα ότι «κτηνώδη καθεστώτα δεν πρέπει να επιτρέπεται να κρύβονται πίσω από τις αρχές της κρατικής κυριαρχίας και της μη επέμβασης», ακριβώς όπως ο κάιζερ, ή ο χίτλερ βάφτιζε «κτηνώδη καθεστώτα» όσα ήθελαν να ποδοπατήσουν οι στρατιές τους.
Μια τελετή σε ύποπτο χρόνο
Δεν απαιτώ από τον κ. Κωσταράκο και τους επιτελείς του ΓΕΕΘΑ να γνωρίζουν ιστορία ώστε να ξέρουν ότι αυτές οι λόγικες ήταν που οδήγησαν την ανθρωπότητα σε δυο παγκόσμιους πολέμους και σε εκατοντάδες άλλους περιφερειακούς. Ούτε να απολογηθούν για τις βλέψεις της επίσημης Γερμανίας. Απαιτώ όμως από Έλληνες αξιωματικούς να έχουν την απαιτούμενη εθνική συνείδηση και αξιοπρέπεια ώστε να μην παρίστανται σε τέτοιες εκδηλώσεις ρεβανσισμού.
Και μάλιστα σε έναν καθ” όλα ύποπτο χρόνο. Δηλαδή σε μια εποχή όπου η Ελλάδα τελεί υπό αποικιακή κατοχή με πρωτοβουλία της επίσημης Γερμανίας. Εκτός κι αν η εποχή όπου η επίσημη ναζιστική Γερμανία διόριζε γκαουλάϊτερ για την κατακτημένη Ελλάδα, ήταν διαφορετική από σήμερα που επιβάλει πολιτικές και διορίζει επιτρόπους τύπου Ράιχενμπαχ και «υπουργούς επί ελληνικών θεμάτων» σαν τον Φούχτελ για να ελέγχει απόλυτα το κράτος και την εδαφική επικράτεια της χώρας.
Άλλωστε με βάση ποιο πρωτόκολλο ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ έπρεπε να παραστεί με τη θεσμική του ιδιότητα για να καταθέσει στεφάνι σ” αυτήν την εκδήλωση; Ποιος του έδωσε τέτοια εντολή; Πήρε μόνος του την πρωτοβουλία ντροπιάζοντας την στολή και το εθνόσημο που φέρει; Και τέλος ποιος έδωσε την άδεια στη Γερμανική Πρεσβεία να οργανώσει μια τέτοια τελετή απόδωσης τιμών στους νεκρούς στρατιώτες των ναζί; Για μένα μόνο δοσίλογοι, απάτριδες και προδότες θα έδιναν μια τέτοια άδεια και θα προκαλούσαν έτσι το πατριωτικό αίσθημα του ελληνικού λαού.
Τελετή μνήμης για θύματα, ή για θύτες;
Ας πάμε όμως και στη δικαιολογία ότι «η τελετή έγινε στη μνήμη των θυμάτων των αγώνων για τον εκτοπισμό της βίας και της τυραννίας απο τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιοδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης.» Δηλαδή, στο Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο του Διονύσου βρίσκονται θύματα «των αγώνων για τον εκτοπισμό της βίας και της τυραννίας απο τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιοδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης»; Είσαστε σοβαροί κύριοι; Ή μας θεωρείτε ανόητους; Στο συγκεκριμένο στρατιωτικό νεκροταφείο δεν βρίσκονται «θύματα», αλλά θύτες, στρατιώτες ενός απάνθρωπου και φρικαλέου καθεστώτος που προκάλεσε ανήκουστες θηριωδίες. Κι εσείς τι κάνετε; Συμμετέχετε σε μια τελετή μνήμης και εξαγνισμού όσων πολέμησαν και εξόντωσαν μαζικά αθώους υπό τις διαταγές του ναζισμού.
Αν ήθελε κάποιος απ” όλους εσάς να τιμήσει στ” αλήθεια την μνήμη των θυμάτων, ας πηγαίνε στα διάσπαρτα μνημεία των θυμάτων από τις θηριωδίες του ναζισμού. Αν ήθελε η Γερμανική Πρεσβεία να τιμήσει τα θύματα, ας έκανε τελετή για τη μνήμη όσων Γερμανών πολέμησαν τον ναζισμό και αντιστάθηκαν σ” αυτόν. Ας τελούσε επιμνημόσυνη δέηση στη Γερμανική αντίσταση και όχι σε εκείνους που πειθάρχησαν στο ναζισμό και μετατράπηκαν σε ανθρωπόμορφα κτήνη στο όνομα του «υπακούω σε διαταγές».
Η Γερμανική Πρεσβεία τίμησε του νεκρούς στρατιώτες του ναζισμού γιατί σκότωσαν και δολοφόνησαν όπως διατάχθησαν. Θέλει να τιμήσει την τυφλή πίστη και υπακοή που μετατρέπει τον στρατιώτη σε πειθήνιο όργανο μιας μηχανής που άλλοι διευθύνουν. Θέλει να τιμήσει όσους πολέμησαν πιστοί στον φριχτό ύμνο του Ράιχ «Deutschland über alles», που ακόμη και σήμερα διατηρεί ως «εθνικό ύμνο» η Γερμανία, αδιαφορώντας για το ποιος κυβερνά την Vaterland και για ποιου το συμφέρον ματοκύλισαν τους λαούς της Ευρώπης. Θέλει να τιμήσει το τυφλό όργανο της βίας και του εξανδραποδισμού, που απλά χρησιμοποιήθηκε από κάποιους κακούς.
Όταν η εθνική αξιοπρέπεια πάει περίπατο
Τέλος, αναφέρεται ότι «στην τελετή συμμετείχε μεγάλος αριθμός κρατών και ιδίως όσα κράτη μετείχαν στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους των οποίων οι πρέσβεις ή εκπρόσωποί τους κατέθεσαν στεφάνια εκ μέρους των κυβερνήσεων τους αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον σκοπό της τελετής.» Μάλιστα. Μια και θεωρείται σοβαρό ένα τέτοιο επιχείρημα, τότε να μου επιτρέψεται να ρωτήσω. Με πόσα από αυτά τα κράτη η επίσημη Γερμανία αρνείται ακόμη και σήμερα να υπογράψει συνθήκη ειρήνης; Σε πόσα από αυτά τα κράτη η επίσημη Γερμανία αρνείται ακόμη και σήμερα να αναγνωρίσει τα θύματα των φρικαλεοτήτων και των θηριωδιών που ο ναζιστικός στρατός κατοχής διέπραξε στο έδαφός τους; Σε πόσα από αυτά τα κράτη θεωρεί ως «νόμιμη» εκ μέρους των δυνάμεων κατοχής την διάπραξη μαζικών αντιποίνων εναντίον του πληθυσμού, λόγω της αντίστασής του;
Η επίσημη Γερμανία αρνείται ακόμη και σήμερα να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Ελλάδα. Κάτι που υποχρεούται ως αποτέλεσμα της λήξης του πολέμου. Κι επομένως όσο η επίσημη Γερμανία αρνείται, η Ελλάδα αναγκαστικά βρίσκεται τυπικά σε κατάσταση εμπολέμου χώας με αυτήν. Ο λόγος που αρνείται να υπογράψει η επίσημη Γερμανία, όπως έκανε με τις άλλες εμπόλεμες χώρες, είναι γιατί με τη συνθήκη ειρήνης ρυθμίζεται η αποκατάσταση των θυμάτων από τις θηριωδίες των δυνάμεων κατοχής, οι καταστροφές που επέφερε στις υποδομές της χώρας, αλλά και οι δανειακές της υποχρεώσεις απέναντι στην Ελλάδα.
Πώς είναι λοιπόν δυνατό να συμμετέχει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ σε τελετή μνήμης σε στρατιωτικό νεκροταφείο ξένης δύναμης, η οποία αρνείται να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Ελλάδα; Πώς είναι δυνατόν Έλληνας αξιωματικός να ξεχνά ότι επίσημα η Γερμανία εξακολουθεί να θεωρεί ακόμη και σήμερα την αντίσταση του ελληνικού λαού εναντίον των δυνάμεων κατοχής του ναζισμού, ως δράση «τρομοκρατών»; Πώς είναι δυνατόν να ξεχνά ότι ακόμη και σήμερα τα ολοκαυτώματα του Διστόμου, των Καλαβρύτων και τόσων άλλων χωριών και περιοχών της Ελλάδας, θεωρούνται από την επίσημη Γερμανία ως «νόμιμα» αντίποινα των δυνάμεων κατοχής; Γι” αυτό άλλωστε και αρνείται να αναγνωρίσει τα θύματα και να τα αποκαταστήσει, όπως προβλέπουν οι αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Εθνική αναξιότητα
Μπορεί να πει κανείς, ότι όλα αυτά είναι περασμένα, ξεχασμένα. Ας το πει όποιος θέλει, αλλά όχι αυτός που φέρει στολή, εθνόσημο και ορκίζεται «φυλάττω πίστη εις την πατρίδα…». Αυτός οφείλει να θυμάται και να τιμά τους αγώνες, αλλά και το αίμα του λαού του. Ο αξιωματικός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε μισθωτός επαγγελματίας. Ο επαγγελματισμός του αν δεν συνοδεύεται από μια βαθιά ευαισθησία για το καθήκον του απέναντι στον λαό και την πατρίδα, αν δεν συνδέεται με μια βαθιά αίσθηση εθνικής συνείδησης, αν δεν αποκτά βαθύτερο νόημα από ιδανικά και αξίες, τότε δεν διαφέρει σε τίποτε από τον επαγγελματισμό του επαγγελματία μισθοφόρου, του επαγγελματία δολοφόνου, του επαγγελματία εκτελεστή που ξέρει μόνο να υπακούει τυφλά σε διαταγές. Όπως ήταν κι αυτοί που κείτονται νεκροί στο Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο.
Στη Συντακτική Πράξη υπ” αρίθμ. 6/1945 με βάση την οποία επρόκειτο να δικαστούν οι δοσίλογοι της ναζιστικής κατοχής, στο άρθρο 4, οριζόταν το αδίκημα της εθνικής αναξιότητος. Τιμωρείται επί Εθνική αναξιότητι, «όστις καίτοι μη υποπεσών εις αδίκημα φέρον άπαντα τα στοιχεία του άρθρου 1 (δοσιλογισμός και συνεργασία με τον κατακτητή), συνεργάσθην εν τούτοις μετά του εχθρού κατά τρόπον ανάξιον Έλληνος Πολίτου θίγοντα την Εθνικήν αξιπρέπειαν και διηυκόλυνεν ούτω το έργον της Κατοχής.»
Για μένα η στάση του κ. Κωσταράκου και όσων συνέπραξαν σ” αυτήν την ανίερη πράξη εμπίπτει κατάφωρα στο αδίκημα της εθνικής αναξιότητος. Σαν Έλληνας πολίτης, αλλά και σαν πατέρας παιδιών, που αν συμβεί κάτι θα κληθούν να χύσουν το αίμα τους, τρέμω γι” αυτά, αλλά και για την πατρίδα μου, όταν η τύχη των ενόπλων δυνάμεων της χώρας βρίσκεται σε τέτοια χέρια. Και η εθνική αναξιότητα είναι το ελάχιστο που μπορεί να καταλογίσει κανείς στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ και τους υπολοίπους σαν κι αυτόν.
* Κύριε Καζάκη,
Σε συνέχεια άρθρου σας αναφερόμενου σε τελετή στην οποία παρέστη ο κ. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και στην οποία κάνετε ιδιαίτερα προσβλητικά σχόλια θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι η εν λόγω επιμνημόσυνη δέηση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας στη μνήμη όλων όσων έχασαν τη ζωή τους λόγω πολέμων και βίαιων καθεστώτων.
Ειδικότερα όπως αναφέρεται και στη επίσημη πρόσκληση η τελετή έγινε στη μνήμη των θυμάτων των αγώνων για τον εκτοπισμό της βίας και της τυραννίας απο τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιοδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης.
Η επιμνημόσυνη δέηση αναπεμφθηκε από εκπροσώπους και σύμφωνα με το λειτουργικό των Ορθόδοξων, Καθολικών, Αγγλικανικανικών και Προτεσταντικών Εκκλησιών.
Επισημαίνεται ότι στην τελετή συμμετείχε μεγάλος αριθμός κρατών και ιδίως όσα κράτη μετείχαν στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους των οποίων οι πρέσβεις ή εκπρόσωποί τους κατέθεσαν στεφάνια εκ μέρους των κυβερνήσεων τους αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον σκοπό της τελετής.
Κατόπιν των παραπάνω, παρακαλούμε για τη διόρθωση του σχετικού σας άρθρου.
Με εκτίμηση.
Αντισυνταγματάρχης (ΔΒ) Νικόλαος Χολέβας
Εκπρόσωπος Τύπου ΓΕΕΘΑ
ΠΗΓΗΗ: [dimitriskazakis.blogspot.gr]
Προφανώς δεν έχετε ούτε την ιστορική γνώση, ούτε την εθνική ευαισθησία για να αντιληφθείται το τραγικό ολίσθημα. Με καλείται να διορθώσω το άρθρο μου, όταν εσείς οι ίδιοι επιβεβαιώνεται πλήρως αυτά που έγραψα. Δεν ανέφερα τίποτα το ψευδές, ούτε το ανακριβές. Απλά ισχυρίζομαι ότι κανένας σώφρων Έλληνας αξιωματικός με στοιχειώδη εθνική συνείδηση, που σέβεται τη στολή και το εθνόσημο που φέρει, ειδικά όταν είναι επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας, δεν θα συμμετείχε σε μια τέτοια τελετή.
Γιατί έγινε η επιμνημόσυνη δέηση;
Λέτε ότι η «εν λόγω επιμνημόσυνη δέηση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας στη μνήμη όλων όσων έχασαν τη ζωή τους λόγω πολέμων και βίαιων καθεστώτων. Ειδικότερα όπως αναφέρεται και στη επίσημη πρόσκληση η τελετή έγινε στη μνήμη των θυμάτων των αγώνων για τον εκτοπισμό της βίας και της τυραννίας απο τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιοδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης.»
Καταρχάς ποιός έδωσε το δικαίωμα στη Γερμανική Πρεσβεία να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία σε στρατιωτικό νεκροταφείο; Τα δυο Γερμανικά στρατιωτικά νεκροταφεία βρίσκονται στην Ελλάδα υπό ειδικό καθεστώς. Και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει αποδεχθεί να κείτονται στο έδαφός της νεκροί στρατιώτες μιας δύναμης που βυσοδόμησε εναντίον του ελληνικού λαού, όσο κανένας άλλος κατακτητής, συνιστά μέγιστη τιμή για την ίδια τη Γερμανία.
Έμειναν στην Ελλάδα μόνο για λόγους ανθρωπισμού. Για κανέναν άλλο λόγο. Στους χώρους τους δεν επιτρέπονται πολιτικές και στρατιωτικές εκδηλώσεις, ούτε κανενός είδους σύμβολα εκτός από τους λιτούς σταυρούς που δεσπόζουν. Ειδικά στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Διονύσου αναφέρεται αυτό ρητά στην είσοδο του χώρου. Μόνο τελετές ιδιωτικού χαρακτήρα για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους επιτρέπονται και μάλιστα μετά από ειδική άδεια. Κι όλα αυτά για να μην προκαλείται το πατριωτικό αίσθημα των Ελλήνων. Μάλιστα, η ίδια η Γερμανία είχε αναθέσει τη συντήρηση του χώρου σε ιδιωτικό σύλλογο.
Πώς λοιπόν και με ποιανού την άδεια η Γερμανική Πρεσβεία παίρνει την πρωτοβουλία για επιμνημόσυνη δέηση στο στρατιωτικό νεκροταφείο; Μήπως η Γερμανική Πρεσβεία θέλησε να τιμήσει τους νεκρούς σε ανθρώπινο επίπεδο; Όχι. Αν ήθελε κάτι τέτοιο θα τελούσε την επιμνημόσυνη δέηση σε κλειστό κύκλο παρουσία συγγενών των νεκρών. Δεν θα καλούσε στρατιωτικές και διπλωματικές αρχές από άλλες χώρες για να αποτίσουν φόρο τιμής με στεφάνια και σε στάση προσοχής για την απόδωση στρατιωτικών τιμών.
Επομένως, η πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας είναι ξεκάθαρο ότι έγινε για να τιμηθούν οι νεκροί του στρατιωτικού νεκροταφείου όχι ως άνθρωποι, αλλά ως πεσόντες στρατιώτες της Γερμανίας. Μόνο που αυτοί οι στρατιώτες της Γερμανίας σκοτώθηκαν γιατί είχαν έρθει στην Ελλάδα ως εισβολείς, κατακτητές, βιαστές, βασανιστές και δολοφόνοι του ελληνικού λαού. Και οι περισσότεροι από δαύτους σκοτώθηκαν όταν πήγαιναν, ή γύριζαν από μαζικές σφαγές αμάχων. Σε τέτοια εκδήλωση συμμετείχε ο κ. Κωσταράκος και κατέθεσε στεφάνι ως αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Απέδωσε δηλαδή στρατιωτικές τιμές στους πεσόντες των κατακτητών και εξολοθρευτών του ελληνικού λαού. Και το όνειδος αυτό δεν μπορεί να συγκαλυφθεί με καμιά δικαιολογία.
Η Γερμανία ξεπλένει το παρελθόν της
Η πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας εντάσσεται στην προσπάθεια της επίσημης Γερμανίας να ξεπλύνει το παρελθόν της, να αθωωθεί για τα εγκλήματα του καθεστώτος Ράιχ, που η ίδια επιμένει ότι αποτελεί συνέχεια. Κι ο λόγος είναι για να διεκδικήσει ξανά τον στρατιωτικό και πολιτικό ρόλο στη διεθνή σκηνή, που την οδήγησαν να ξεκινήσει δυο παγκόσμιους πολέμους. Θέλει να οικοδομήσει ένα νέο δικό της σύγχρονο Ράιχ με προσαρτήσεις και αποικίες που μπορεί να ποδοπατά και να ξεζουμίζει. Να γιατί ο πρόεδρός της Γιοακίμ Γκάουκ μόλις φέτος απαιτούσε από το βήμα της 50ης Συνδιάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου (31/1/2014) να αποβάλλει η Γερμανία τα κόμπλεξ του παρελθόντος και να διεκδικήσει το διεθνή ρόλο που της αξίζει σαν παγκόσμια δύναμη. Ακόμη κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσει την Bundeswehr.
Στα πλαίσια αυτά η επίσημη Γερμανία θέλει να αναβιώσει τις στρατιωτικές και πολιτικές παραδόσεις του προπολεμικού ιμπεριαλισμού της. Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ο ναζισμός και η μαζική εξόντωση ολόκληρων πληθυσμών για την επιβολή της νέας τάξης, δεν ήταν παρά ακρότητες της βίας, του πολέμου γενικά, όπως και κάποιων αδιευκρίνιστων τυραννικών καθεστώτων. Κι έτσι αθωώνεται ο επεκτατισμός, η επιβουλή εναντίον άλλων εθνών, λαών και κρατών, ο αλαζονικός ρεβανσισμός που επιτρέπει σε εκπροσώπους της επίσημης Γερμανίας σαν τον Γκάουκ να δηλώνουν απερίφραστα ότι «κτηνώδη καθεστώτα δεν πρέπει να επιτρέπεται να κρύβονται πίσω από τις αρχές της κρατικής κυριαρχίας και της μη επέμβασης», ακριβώς όπως ο κάιζερ, ή ο χίτλερ βάφτιζε «κτηνώδη καθεστώτα» όσα ήθελαν να ποδοπατήσουν οι στρατιές τους.
Μια τελετή σε ύποπτο χρόνο
Δεν απαιτώ από τον κ. Κωσταράκο και τους επιτελείς του ΓΕΕΘΑ να γνωρίζουν ιστορία ώστε να ξέρουν ότι αυτές οι λόγικες ήταν που οδήγησαν την ανθρωπότητα σε δυο παγκόσμιους πολέμους και σε εκατοντάδες άλλους περιφερειακούς. Ούτε να απολογηθούν για τις βλέψεις της επίσημης Γερμανίας. Απαιτώ όμως από Έλληνες αξιωματικούς να έχουν την απαιτούμενη εθνική συνείδηση και αξιοπρέπεια ώστε να μην παρίστανται σε τέτοιες εκδηλώσεις ρεβανσισμού.
Και μάλιστα σε έναν καθ” όλα ύποπτο χρόνο. Δηλαδή σε μια εποχή όπου η Ελλάδα τελεί υπό αποικιακή κατοχή με πρωτοβουλία της επίσημης Γερμανίας. Εκτός κι αν η εποχή όπου η επίσημη ναζιστική Γερμανία διόριζε γκαουλάϊτερ για την κατακτημένη Ελλάδα, ήταν διαφορετική από σήμερα που επιβάλει πολιτικές και διορίζει επιτρόπους τύπου Ράιχενμπαχ και «υπουργούς επί ελληνικών θεμάτων» σαν τον Φούχτελ για να ελέγχει απόλυτα το κράτος και την εδαφική επικράτεια της χώρας.
Άλλωστε με βάση ποιο πρωτόκολλο ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ έπρεπε να παραστεί με τη θεσμική του ιδιότητα για να καταθέσει στεφάνι σ” αυτήν την εκδήλωση; Ποιος του έδωσε τέτοια εντολή; Πήρε μόνος του την πρωτοβουλία ντροπιάζοντας την στολή και το εθνόσημο που φέρει; Και τέλος ποιος έδωσε την άδεια στη Γερμανική Πρεσβεία να οργανώσει μια τέτοια τελετή απόδωσης τιμών στους νεκρούς στρατιώτες των ναζί; Για μένα μόνο δοσίλογοι, απάτριδες και προδότες θα έδιναν μια τέτοια άδεια και θα προκαλούσαν έτσι το πατριωτικό αίσθημα του ελληνικού λαού.
Τελετή μνήμης για θύματα, ή για θύτες;
Ας πάμε όμως και στη δικαιολογία ότι «η τελετή έγινε στη μνήμη των θυμάτων των αγώνων για τον εκτοπισμό της βίας και της τυραννίας απο τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιοδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης.» Δηλαδή, στο Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο του Διονύσου βρίσκονται θύματα «των αγώνων για τον εκτοπισμό της βίας και της τυραννίας απο τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιοδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης»; Είσαστε σοβαροί κύριοι; Ή μας θεωρείτε ανόητους; Στο συγκεκριμένο στρατιωτικό νεκροταφείο δεν βρίσκονται «θύματα», αλλά θύτες, στρατιώτες ενός απάνθρωπου και φρικαλέου καθεστώτος που προκάλεσε ανήκουστες θηριωδίες. Κι εσείς τι κάνετε; Συμμετέχετε σε μια τελετή μνήμης και εξαγνισμού όσων πολέμησαν και εξόντωσαν μαζικά αθώους υπό τις διαταγές του ναζισμού.
Αν ήθελε κάποιος απ” όλους εσάς να τιμήσει στ” αλήθεια την μνήμη των θυμάτων, ας πηγαίνε στα διάσπαρτα μνημεία των θυμάτων από τις θηριωδίες του ναζισμού. Αν ήθελε η Γερμανική Πρεσβεία να τιμήσει τα θύματα, ας έκανε τελετή για τη μνήμη όσων Γερμανών πολέμησαν τον ναζισμό και αντιστάθηκαν σ” αυτόν. Ας τελούσε επιμνημόσυνη δέηση στη Γερμανική αντίσταση και όχι σε εκείνους που πειθάρχησαν στο ναζισμό και μετατράπηκαν σε ανθρωπόμορφα κτήνη στο όνομα του «υπακούω σε διαταγές».
Η Γερμανική Πρεσβεία τίμησε του νεκρούς στρατιώτες του ναζισμού γιατί σκότωσαν και δολοφόνησαν όπως διατάχθησαν. Θέλει να τιμήσει την τυφλή πίστη και υπακοή που μετατρέπει τον στρατιώτη σε πειθήνιο όργανο μιας μηχανής που άλλοι διευθύνουν. Θέλει να τιμήσει όσους πολέμησαν πιστοί στον φριχτό ύμνο του Ράιχ «Deutschland über alles», που ακόμη και σήμερα διατηρεί ως «εθνικό ύμνο» η Γερμανία, αδιαφορώντας για το ποιος κυβερνά την Vaterland και για ποιου το συμφέρον ματοκύλισαν τους λαούς της Ευρώπης. Θέλει να τιμήσει το τυφλό όργανο της βίας και του εξανδραποδισμού, που απλά χρησιμοποιήθηκε από κάποιους κακούς.
Όταν η εθνική αξιοπρέπεια πάει περίπατο
Τέλος, αναφέρεται ότι «στην τελετή συμμετείχε μεγάλος αριθμός κρατών και ιδίως όσα κράτη μετείχαν στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους των οποίων οι πρέσβεις ή εκπρόσωποί τους κατέθεσαν στεφάνια εκ μέρους των κυβερνήσεων τους αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον σκοπό της τελετής.» Μάλιστα. Μια και θεωρείται σοβαρό ένα τέτοιο επιχείρημα, τότε να μου επιτρέψεται να ρωτήσω. Με πόσα από αυτά τα κράτη η επίσημη Γερμανία αρνείται ακόμη και σήμερα να υπογράψει συνθήκη ειρήνης; Σε πόσα από αυτά τα κράτη η επίσημη Γερμανία αρνείται ακόμη και σήμερα να αναγνωρίσει τα θύματα των φρικαλεοτήτων και των θηριωδιών που ο ναζιστικός στρατός κατοχής διέπραξε στο έδαφός τους; Σε πόσα από αυτά τα κράτη θεωρεί ως «νόμιμη» εκ μέρους των δυνάμεων κατοχής την διάπραξη μαζικών αντιποίνων εναντίον του πληθυσμού, λόγω της αντίστασής του;
Η επίσημη Γερμανία αρνείται ακόμη και σήμερα να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Ελλάδα. Κάτι που υποχρεούται ως αποτέλεσμα της λήξης του πολέμου. Κι επομένως όσο η επίσημη Γερμανία αρνείται, η Ελλάδα αναγκαστικά βρίσκεται τυπικά σε κατάσταση εμπολέμου χώας με αυτήν. Ο λόγος που αρνείται να υπογράψει η επίσημη Γερμανία, όπως έκανε με τις άλλες εμπόλεμες χώρες, είναι γιατί με τη συνθήκη ειρήνης ρυθμίζεται η αποκατάσταση των θυμάτων από τις θηριωδίες των δυνάμεων κατοχής, οι καταστροφές που επέφερε στις υποδομές της χώρας, αλλά και οι δανειακές της υποχρεώσεις απέναντι στην Ελλάδα.
Πώς είναι λοιπόν δυνατό να συμμετέχει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ σε τελετή μνήμης σε στρατιωτικό νεκροταφείο ξένης δύναμης, η οποία αρνείται να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Ελλάδα; Πώς είναι δυνατόν Έλληνας αξιωματικός να ξεχνά ότι επίσημα η Γερμανία εξακολουθεί να θεωρεί ακόμη και σήμερα την αντίσταση του ελληνικού λαού εναντίον των δυνάμεων κατοχής του ναζισμού, ως δράση «τρομοκρατών»; Πώς είναι δυνατόν να ξεχνά ότι ακόμη και σήμερα τα ολοκαυτώματα του Διστόμου, των Καλαβρύτων και τόσων άλλων χωριών και περιοχών της Ελλάδας, θεωρούνται από την επίσημη Γερμανία ως «νόμιμα» αντίποινα των δυνάμεων κατοχής; Γι” αυτό άλλωστε και αρνείται να αναγνωρίσει τα θύματα και να τα αποκαταστήσει, όπως προβλέπουν οι αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Εθνική αναξιότητα
Μπορεί να πει κανείς, ότι όλα αυτά είναι περασμένα, ξεχασμένα. Ας το πει όποιος θέλει, αλλά όχι αυτός που φέρει στολή, εθνόσημο και ορκίζεται «φυλάττω πίστη εις την πατρίδα…». Αυτός οφείλει να θυμάται και να τιμά τους αγώνες, αλλά και το αίμα του λαού του. Ο αξιωματικός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε μισθωτός επαγγελματίας. Ο επαγγελματισμός του αν δεν συνοδεύεται από μια βαθιά ευαισθησία για το καθήκον του απέναντι στον λαό και την πατρίδα, αν δεν συνδέεται με μια βαθιά αίσθηση εθνικής συνείδησης, αν δεν αποκτά βαθύτερο νόημα από ιδανικά και αξίες, τότε δεν διαφέρει σε τίποτε από τον επαγγελματισμό του επαγγελματία μισθοφόρου, του επαγγελματία δολοφόνου, του επαγγελματία εκτελεστή που ξέρει μόνο να υπακούει τυφλά σε διαταγές. Όπως ήταν κι αυτοί που κείτονται νεκροί στο Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο.
Στη Συντακτική Πράξη υπ” αρίθμ. 6/1945 με βάση την οποία επρόκειτο να δικαστούν οι δοσίλογοι της ναζιστικής κατοχής, στο άρθρο 4, οριζόταν το αδίκημα της εθνικής αναξιότητος. Τιμωρείται επί Εθνική αναξιότητι, «όστις καίτοι μη υποπεσών εις αδίκημα φέρον άπαντα τα στοιχεία του άρθρου 1 (δοσιλογισμός και συνεργασία με τον κατακτητή), συνεργάσθην εν τούτοις μετά του εχθρού κατά τρόπον ανάξιον Έλληνος Πολίτου θίγοντα την Εθνικήν αξιπρέπειαν και διηυκόλυνεν ούτω το έργον της Κατοχής.»
Για μένα η στάση του κ. Κωσταράκου και όσων συνέπραξαν σ” αυτήν την ανίερη πράξη εμπίπτει κατάφωρα στο αδίκημα της εθνικής αναξιότητος. Σαν Έλληνας πολίτης, αλλά και σαν πατέρας παιδιών, που αν συμβεί κάτι θα κληθούν να χύσουν το αίμα τους, τρέμω γι” αυτά, αλλά και για την πατρίδα μου, όταν η τύχη των ενόπλων δυνάμεων της χώρας βρίσκεται σε τέτοια χέρια. Και η εθνική αναξιότητα είναι το ελάχιστο που μπορεί να καταλογίσει κανείς στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ και τους υπολοίπους σαν κι αυτόν.
* Κύριε Καζάκη,
Σε συνέχεια άρθρου σας αναφερόμενου σε τελετή στην οποία παρέστη ο κ. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και στην οποία κάνετε ιδιαίτερα προσβλητικά σχόλια θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι η εν λόγω επιμνημόσυνη δέηση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας στη μνήμη όλων όσων έχασαν τη ζωή τους λόγω πολέμων και βίαιων καθεστώτων.
Ειδικότερα όπως αναφέρεται και στη επίσημη πρόσκληση η τελετή έγινε στη μνήμη των θυμάτων των αγώνων για τον εκτοπισμό της βίας και της τυραννίας απο τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιοδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης.
Η επιμνημόσυνη δέηση αναπεμφθηκε από εκπροσώπους και σύμφωνα με το λειτουργικό των Ορθόδοξων, Καθολικών, Αγγλικανικανικών και Προτεσταντικών Εκκλησιών.
Επισημαίνεται ότι στην τελετή συμμετείχε μεγάλος αριθμός κρατών και ιδίως όσα κράτη μετείχαν στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους των οποίων οι πρέσβεις ή εκπρόσωποί τους κατέθεσαν στεφάνια εκ μέρους των κυβερνήσεων τους αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον σκοπό της τελετής.
Κατόπιν των παραπάνω, παρακαλούμε για τη διόρθωση του σχετικού σας άρθρου.
Με εκτίμηση.
Αντισυνταγματάρχης (ΔΒ) Νικόλαος Χολέβας
Εκπρόσωπος Τύπου ΓΕΕΘΑ
ΠΗΓΗΗ: [dimitriskazakis.blogspot.gr]
