Το “δόγμα Αποστολάκη” που λέει ότι αν προκύψει ανάφλεξη στις σχέσεις με τους Τούρκους, μόνοι μας θα πρέπει να παλέψουμε με τη φωτιά, έχει σε γενικές γραμμές υιοθετηθεί από όλο το πολιτικό σύστημα.
Παρόλα αυτά διαπιστώνουμε από δηλώσεις όπως αυτή του υπουργού Επικρατείας, Γιώργου Γεραπετρίτη, που μίλησε για ενδεχόμενη “καταλυτική παρέμβαση των ΗΠΑ”, ότι ακόμη στο βάθος του μυαλού τους κάποιοι έχουν φρούδες ελπίδες.
Την κρίσιμη στιγμή κανένας δεν πρόκειται να έρθει για να εκπληρώσει τα…συμμαχικά του καθήκοντα. Όλοι θα κρυφτούν και όταν θα εμφανιστούν θα το κάνουν για να μας πείσουν ότι πρέπει να κουβεντιάσουμε πάση θυσία την ατζέντα που οι Τούρκοι θα μας σπρώξουν στο τραπέζι. Ότι έγινε και στα Ίμια θα επαναληφθεί.
Η μόνη που θα ΄ναι συνεπής στο ραντεβού της θα ΄ναι η ιστορία. Όπως ήταν και το 1996, καταγράφοντας στα κιτάπια της τον Κώστα Σημίτη ως τον πρωθυπουργό της ήττας των Ιμίων. Όσο κι αν οι υποστηρικτές του προσπαθούν να τον ταυτίσουν με το ευρώ -λες και ήταν …επιτυχία- στο μέσο πολίτη παραμένει ο πρωθυπουργός των Ιμίων. Κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Ως γνωστόν ότι γράφει ,δύσκολα ξεγράφει η ιστορία.
Αυτό θα πρέπει να το ΄χουν στο μυαλό τους και οι σημερινοί κυβερνώντες αλλά και η αντιπολίτευση. Όλη θα κριθούν από τη θέση και τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστούν ενδεχόμενη ελληνοτουρκική κρίση. Όπως όλοι -όχι με το ίδιο ποσοστό- έχουν ευθύνες για το γεγονός ότι παρά το ηχηρό χαστούκι των Ιμίων , δεν έμαθαν απολύτως τίποτα. Η χώρα αντί να ισχυροποιηθεί στρατιωτικά μετά από εκείνο το δράμα ,αφέθηκε στην τύχη της, με αγορές εξοπλισμών “ότι να ΄ναι” και με καμία απολύτως προσπάθεια για να διορθωθούν τα λάθη της περιόδου Σημίτη.
Θα πουν ορισμένοι και θα ΄χουν δίκιο, ότι τον κ.Σημίτη τον ξαναψήφισε ο κόσμος. Άλλες εποχές, άλλα αφηγήματα -βλέπε φούσκα χρηματιστηρίου- άλλες συνθήκες.
Δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν μπορεί να υποστηρίξει οποιοσδήποτε ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση. Μόνο το ΚΙΝΑΛ επιμένει στη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών για να σταλεί ένα μήνυμα ενότητας. Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί και αυτό το θέμα όπως όλα από τη πρώτη ημέρα που εξελέγη: επικοινωνία, επικοινωνία και πάλι επικοινωνία. Μάλλον τα αποθέματα της υπομονής του κόσμου δεν θα αντέξουν για πολύ. Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό για να εκμεταλλευθεί την αμηχανία και τις απανωτές κυβερνητικές γκάφες και ο μόνος που τρίβει τα χέρια του είναι ο Ερντογάν, ο οποίος όπως μας είπε ο ΥΕΘΑ, μας συμβούλευσε να “μην χτυπάμε πολύ τα χέρια στο τραπέζι”.
