Το κείμενο και το περιεχόμενο των θαλάσσιων συνόρων Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας με έδρα την Τρίπολη και Τουρκίας
υποδηλώνει ότι πρόκειται για μια δεσμευτική και ολοκληρωμένη συμφωνία που συνάπτεται υπό την ονομασία Μνημόνιο Κατανόησης, αλλά υπάγεται σε όρους συμφωνιών και όχι σε μνημόνια, γράφει το λιβυκό δημοσίευμα.
Το κείμενο του υποτιθέμενου Μνημονίου Συμφωνίας είναι πράγματι περίεργο και χρησιμοποιεί τη γλώσσα και τις επιπτώσεις που δεν συμβαδίζουν με ένα μνημόνιο.
Για παράδειγμα στο άρθρο IV αναφέρει:
«Κάθε διαφορά μεταξύ των μερών που προκύπτει από την ερμηνεία ή την εφαρμογή του παρόντος μνημονίου συμφωνίας, ρυθμίζεται μέσω διπλωματικής οδού με πνεύμα αμοιβαίας κατανόησης και συνεργασίας σύμφωνα με το άρθρο 33 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Το μνημόνιο κατανόησης είναι μια σοβαρή συμφωνία, όμως δεν είναι ποτέ νομικά δεσμευτικό εκτός εάν γίνουν πλήρεις νομικές συμφωνίες οι οποίες ακολουθούν όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από την ισχύ της.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι το άρθρο 33 που ορίζει ότι οποιαδήποτε διαφορά που ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί μέσω διαπραγματεύσεων, μεσολάβησης ή άλλων ειρηνικών μέσων και δηλώνει ότι το Συμβούλιο μπορεί να καλέσει τα μέρη να χρησιμοποιήσουν αυτά τα μέσα για να διευθετήσουν τη διαφωνία τους.
Είναι λοιπόν περίεργο γιατί ένα Μνημόνιο Κατανόησης θα περιλάμβανε μια τέτοια πιθανή διαφορά που θα απαιτούσε διευθέτηση μέσω σοβαρής προσφυγής στο άρθρο 33;Εκτός αν, φυσικά, το μνημόνιο κατανόησης δεν αποτελούσε πραγματικά Μνημόνιο αλλά ήταν πλήρης και δεσμευτική συμφωνία.
Ολόκληρο το τμήμα του άρθρου IV και η λεπτομερής ανάλυση των ρητρών διαφωνίας δεν συνάδουν με ένα τυπικό Μνημόνιο Κατανόησης και για άλλη μια φορά δείχνει ότι η έκφραση του κειμένου είναι πιο σοβαρή από ό,τι έγινε για το λαό της Λιβύης.
Το άρθρο ΙΙΙ του Μνημονίου Ναυτικής Συμφωνίας ορίζει ότι «θα καταχωρηθεί στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών σύμφωνα με το άρθρο 102 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών» σε σχέση με τις διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες.
Το πιο σημαντικό
Το πιο σημαντικό, στο άρθρο VI του Ναυτικού Μνημονίου Κατανόησης Τρίπολης – Τουρκίας, αναφέρεται ότι κάθε συμβαλλόμενο μέρος πρέπει να το παραπέμψει στο διαδοχικό κοινοβούλιο για έγκριση και επικύρωση. Αυτό εξηγεί γιατί το τουρκικό κόμμα παρέπεμψε το εν λόγω Μνημόνιο στο Κοινοβούλιο του, σήμερα, επειδή είναι μια διαδικασία που σχετίζεται με συμφωνίες μεταξύ κρατών και όχι μνημονίων.
Ωστόσο, η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας με έδρα την Τρίπολη, δεν ζήτησε έγκριση, ούτε είναι πρόθυμη να ζητήσει την έγκριση, από το μόνο νόμιμο Κοινοβούλιο της Λιβύης, τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Συνεπώς, η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας παραβιάζει επίσης το δικό της Μνημόνιο Κατανόησης, δηλαδή τις «εσωτερικές νομικές διαδικασίες» που πρέπει να ακολουθήσει για να τεθεί σε ισχύ η συμφωνία.
Η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας δεν πληροί τις προβλεπόμενες απαιτήσεις.
Από το κείμενο της συμφωνίας προκύπτει ότι αυτό δεν αποτελεί Μνημόνιο Συμφωνίας αλλά μάλλον μια πλήρη συμφωνία μεταξύ δύο χωρών.
Νωρίτερα σήμερα, η επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων του τουρκικού κοινοβουλίου ενέκρινε την αμφιλεγόμενη συμφωνία, η οποία θα δώσει στην Τουρκία πρόσβαση σε μια οικονομική ζώνη στη Μεσόγειο, ανοίγοντας το δρόμο με την τελική ψηφοφορία στη γενική συνέλευση του κοινοβουλίου σήμερα. Όπως και έγινε.
Ακολουθεί η συμφωνία στην αγγλική και την αραβική
στην αραβική
almarsad.co
.jpg)
