Για τις ουκρανικές εκλογές και την εκκλησιαστική διαμάχη στην Ουκρανία που παίρνει άγριες διαστάσεις, τοποθετήθηκε στο Sputnik, μεταξύ άλλων ζητημάτων, o διευθύνων σύμβουλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών της Ουκρανίας την Κυριακή, στον απόηχο της ουκρανικής αυτοκεφαλίας, που οι συνέπειες της ξετυλίγονται σταδιακά. Το Sputnik ζήτησε την άποψη του Μητροπολίτη Αντώνιου, επικεφαλής των περιοχών Boryspil και Brovarsky στην Ουκρανία για την κατάσταση που διαμορφώνεται.
Πρόκειται για τον διευθύνοντα σύμβουλο της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας και μέλος της διασυνοδικής επιτροπής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, που αποτελεί συμβουλευτικό όργανο του Πατριαρχείου Μόσχας.
Ενω ο Μητροπολίτης αποφεύγει να πάρει ανοιχτά θέση για το δίλημμα Βλαντίμιρ Ζελένσκι η Πέτρο Ποροσένκο, κατακεραυνώνει σαφέστατα τις πολιτικές που οδήγησαν στη διαίρεση της Εκκλησίας και φέρουν τη σφραγίδα του νυν Ουκρανού Προέδρου Ποροσένκο.
Στεκόμενος απέναντι στην αυτοκεφαλία, που παραχώρησε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στη σχισματική εκκλησία της Ουκρανίας, έκανε λόγο για το πρόβλημα της αδιανόητης κρατικής και κυβερνητικής παρέμβασης στις εκκλησιαστικές υποθέσεις. Δεν διαχώρισαν μόνο την κοινωνία σε ασυμβίβαστα στρατόπεδα, αλλά δημιουργησαν απειλές για την ακεραιότητα μας ως κράτους».
Την ίδια στιγμή εξιστορεί τις βιοπραγίες σε βάρος των πιστών της εκκλησίας από εξτρεμιστές και οπαδούς της σχισματικής εκκλησίας που χτυπουν ιερείς και τους διώχνουν από τις εκκλησίες, κατάσχοντάς τις. «Τόλμησαν να απλώσουν χέρι ακόμα και σε παιδιά, την ώρα της κυριακάτικης λειτουργίας», σημειώνει.
«Μέχρι στιγμής, έχουν δεσμευτεί 75 εκκλησίες της UOC (σ.σ κανονική Ορθόδοξη Ουκρανική εκκλησία) και ο αριθμός των συγκρούσεων με απόπειρες κατάσχεσης της εκκλησιαστικής περιουσίας υπερβαίνει τις 100. Αν μιλάμε για ενορίες, τότε 68 κοινότητες της UOC πέρασαν οικειοθελώς στο PTSU (σ.σ μη κανονική Ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας). Μιλάμε για 68 σε σύνολο 12.000 ενοριών που υπάρχουν στην Εκκλησία μας. «Αυτό είναι λιγότερο από 1%» επισημαίνει ο Μητροπολίτης Αντώνιος.
© Φωτογραφία : George Vitsaras / SOOC
Παράλληλα, ζήτησε τη βοήθεια της Εκκλησίας της Ελλάδας, καλώντας την να μην αναγνωρίσει την αυτοκεφαλία.
«Όπως φαίνεται, εξακολουθεί να υπάρχει χρόνος για τον θρίαμβο της κοινής λογικής και την αίσθηση της ευθύνης για τη διατήρηση της ενότητας της παγκόσμιας Ορθοδοξίας», συμπληρώνει.
Αναλυτικά η συνέντευξη του μητροπολίτη Αντώνιου στο Sputnik:
Τι πιστεύετε για τις εκλογές στην Ουκρανία; Ποιές είναι οι σκέψεις σας για τον Πόροσενκο και τον Ζέλενσκι;
Είμαι υποχρεωμένος να δηλώσω ότι η τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία λαμβάνει χώρα κάτω από χρήση σε μεγάλη κλίμακα, «μαύρων» πολιτικών στρατηγικών. Δεν διαχώρισαν μόνο την κοινωνία σε ασυμβίβαστα στρατόπεδα, αλλά δημιουργησαν απειλές για την ακεραιότητα μας ως κράτους. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ορισμένες ουκρανικές δηλώσεις τροφοδοτούν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, των οποίων οι εκπρόσωποί, γελοιοποιούν την επιλογή των απλών ανθρώπων υπέρ ενός συγκεκριμένου υποψηφίου για την Προεδρία της χώρας. Πιστεύουμε ότι μια τέτοια προσέγγιση είναι απαράδεκτη τόσο από εκκλησιαστική όσο και από λαϊκή άποψη. Επιπλέον, η Εκκλησία μας, παροτρύνει τους Ουκρανούς να απέχουν από αμοιβαίες επιθέσεις και προσβολές, από την υποκίνηση πάθους και εχθρότητας, διότι όλα αυτά οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη διαίρεση και διαχωρισμό του λαού μας.
Με βάση αυτό, είμαι βέβαιος ότι το κύριο καθήκον του μελλοντικού προέδρου της χώρας — όποιο και αν είναι το επώνυμό του — είναι να ενισχύσει την ενότητα της κοινωνίας μας. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να παραμερίσουμε όλα τα ζητήματα που τεχνητά δημιουργούν, μεγάλης κλίμακας αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων. Συγκεκριμένα, μιλάω για το θέμα της αυτοκέφαλίας, που δεν απολαμβάνει μεγάλη δημόσια υποστήριξη, καθώς και για το πρόβλημα της αδιανόητης κρατικής και κυβερνητικής παρέμβασης στις εκκλησιαστικές υποθέσεις. Ελπίζουμε ότι ο νέος πρόεδρος, θα τα επαναφέρει όλα στην βάση του νόμου και θα θέσει τέρμα στις δραστηριότητες ορισμένων δυνάμεων στην κορυφή της εξουσίας, η οποία εισάγει διακρίσεις εις βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας και επέτρεψε τη μαζική παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Εκκλησίας.
Η κανονική ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας (UOC-MP) αναφέρει περιπτώσεις επιθέσεων εναντίον των ιερέων της από εξτρεμιστές και για κατασχέσεις των ναών της από εκπροσώπους μη-κανονικών δομών. Μπορείτε να μας πείτε λίγο περισσότερα για αυτά τα θέματα;
Μέχρι στιγμής, έχουν δεσμευτεί 75 εκκλησίες της UOC και ο αριθμός των συγκρούσεων για απόπειρες κατάσχεσης της εκκλησιαστικής περιουσίας υπερβαίνει τις 100. Ωστόσο, δεν είναι η κλίμακα της σύγκρουσης που είναι τρομερή, αλλά η υπερβολική τους οξύτητα.
Φαίνεται ότι για τους υποκινητές των επιθέσεων επιδρομών, δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχει τίποτα ιερό. Δεν σταματούν στην καταπάτηση τόσο των θεϊκών όσο και των ανθρώπινων νόμων.
Φαίνεται ότι για τους υποκινητές των επιθέσεων επιδρομών, δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχει τίποτα ιερό. Δεν σταματούν στην καταπάτηση τόσο των θεϊκών όσο και των ανθρώπινων νόμων.
© Sputnik / Iliya Pitalev
Μερικά πρόσφατα παραδείγματα:
Στις 12 Απριλίου, στο χωριό Kurozvany στην περιφέρεια Rivne, οι υποστηρικτές του PTSU (σ.σ μη- κανονική ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας), έσπασαν την πόρτα και εισέβαλαν στο σπίτι που χρησίμευε ως εκκλησία για την κοινότητα της UOC, αφού είχε εκδιωχθεί από την εκκλησία που ανήκε σε αυτήν και πέταξαν τα Τίμια Δώρα, το πιο ιερό πράγμα που υπάρχει για κάθε πραγματικό Χριστιανό. Στις 13 Απριλίου, οι πιστοί του χωριού Kopytov, περιφέρειας Rivne, δέχθηκαν επίθεση. Συγκεκριμένα, ο ιερέας μας τραβήχτηκε έξω από τον περίβολο της εκκλησίας, δέχθηκε σπρωξιές και χτυπήματα στην πλάτη.
Στις 12 Απριλίου, στο χωριό Kurozvany στην περιφέρεια Rivne, οι υποστηρικτές του PTSU (σ.σ μη- κανονική ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας), έσπασαν την πόρτα και εισέβαλαν στο σπίτι που χρησίμευε ως εκκλησία για την κοινότητα της UOC, αφού είχε εκδιωχθεί από την εκκλησία που ανήκε σε αυτήν και πέταξαν τα Τίμια Δώρα, το πιο ιερό πράγμα που υπάρχει για κάθε πραγματικό Χριστιανό. Στις 13 Απριλίου, οι πιστοί του χωριού Kopytov, περιφέρειας Rivne, δέχθηκαν επίθεση. Συγκεκριμένα, ο ιερέας μας τραβήχτηκε έξω από τον περίβολο της εκκλησίας, δέχθηκε σπρωξιές και χτυπήματα στην πλάτη.
Στις 14 Απριλίου, οι υποστηρικτές της PTSU, κατέλαβαν την εκκλησία του Αγίου Κοσμά και Δαμιανού στο χωριό Rozvazh της περιφέρειας Rivne. Σκεφτείτε ότι αυτό έγινε, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας της Κυριακής! Όπως είπε ένας από τους ενορίτες της κατασχεθείσας εκκλησίας, οι εισβολείς άρπαζαν τους πιστούς από τα μαλλιά και τα ρούχα τους. Άπλωσαν χέρι ακόμη και σε παιδιά που προσεύχονταν στο ναό.
© Infographics.
Δεν υπάρχει λιγότερο εξωφρενική κατάσταση από αυτήν που δημιουργήθηκε στο χωριό Krasnoselka στην περιοχή Vinnitsa. Εκεί, με την υποστήριξη των τοπικών αρχών, θέλησαν να εκδιώξουν απο το σπίτι του τον τοπικό ιερέα, ενα νεαρό πατέρα, ο οποίος συνάμα έχει έγκυο σύζυγο και αρκετά μικρά παιδιά. Με τέτοιο βάρβαρο τρόπο, οι αρχές ήλπιζαν να διαταράξουν την αφοσίωση του ιερέα στην κανονική Ορθόδοξη Ουκρανική εκκλησία.
Ένας άλλος αρνητικός παράγοντας, είναι ο παράνομος προσεταιρισμός των ενοριών μας, από τις ενορίες του PTSU. Ο μηχανισμός για την εφαρμογή αυτού του αδικήματος είναι πολύ απλός. Αρχικά, με την υποστήριξη των εκπροσώπων των τοπικών αρχών, παραχωρείται η εδαφική επικράτεια κάποιου οικισμού. Χωρίς να ζητά τις απόψεις των μελών της θρησκευτικής κοινότητας του αντίστοιχου ναού, ψηφίζει για τη μετατροπή και τη μεταφορά της, σε μια μη κανονική δομή. Η απόφαση αυτή γίνεται με τη μορφή πρωτοκόλλου, που μεταφέρεται σε κρατικούς φορείς.
Η Εκκλησία της Κύπρου αρνήθηκε να αναγνωρίσει το PTSU. Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει αναβάλει την εξέταση αυτού του ζητήματος. Στον ελληνικό κόσμο υπάρχει μια αυξανόμενη σύγκρουση για αυτό το πρόβλημα. Τι θα συμβουλεύατε την ελληνική εκκλησία σε αυτό το κομμάτι;
Το ζήτημα της απόκτησης αυτοκέφαλίας δεν ήταν στην ημερήσια διάταξη της Ουκρανικής Ορθοδοξίας. Ενεργοποιήθηκε τεχνητά για να επιλύσει ορισμένα πολιτικά και γεωπολιτικά ζητήματα. Το αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης ήταν μόνο η εμβάθυνση του εκκλησιαστικού σχίσματος και της διαίρεσης μέσα στη χώρα μας.
Από την αρχή, μιλούσαμε για το γεγονός ότι η Ουκρανία δεν υποστηρίζει σοβαρά την ιδέα της αυτοκέφαλίας μεταξύ των ανθρώπων της εκκλησίας. Δυστυχώς, ο λόγος μας δεν εισακούσθηκε. Ωστόσο, η ίδια η ζωή έδειξε την εγκυρότητα αυτής της δήλωσης. Ας δούμε τους αριθμούς. Κάτω από τις συνθήκες τεράστιας πίεσης στην UOC, μόνο 2 στους 100 μητροπολίτες της Εκκλησίας μας, πέρασαν στη νέα δομή που δημιούργησε το Φανάρι. Αν μιλάμε για ενορίες, τότε 68 κοινότητες της UOC, πέρασαν οικειοθελώς στο PTSU. Μιλάμε για 68 σε σύνολο 12.000 ενοριών που υπάρχουν στην Εκκλησία μας. Αυτό είναι λιγότερο από 1%! Εδώ έχετε τους πραγματικούς δείκτες της δήθεν μεγάλης υποστήριξης για την ιδέα της αυτοκεφαλίας, η οποία υποτίθεται ότι υπήρχε στην κοινωνία μας και στην Εκκλησία μας.
Ταυτόχρονα, είναι οδυνηρό το γεγονός ότι το βιαστικό βήμα για την αυτοκεφαλία της Ουκρανίας, άλλαξε τη μοίρα πολλών ιερέων και πιστών, που τώρα δέχονται χτυπήματα και εκδιώχθηκαν από εκκλησίες, θέλοντας με κάθε τρόπο να παραμείνουν πιστοί στην Εκκλησία και την πίστη τους. Φυσικά, ο πόνος τους και τα βάσανα τους είναι βάρος ευθύνης στους ώμους εκείνων που ξεκίνησαν και διοργάνωσαν όλη αυτή την περιπέτεια με την παραλαβή του Τόμου.
Από την αρχή, μιλούσαμε για το γεγονός ότι η Ουκρανία δεν υποστηρίζει σοβαρά την ιδέα της αυτοκέφαλίας μεταξύ των ανθρώπων της εκκλησίας. Δυστυχώς, ο λόγος μας δεν εισακούσθηκε. Ωστόσο, η ίδια η ζωή έδειξε την εγκυρότητα αυτής της δήλωσης. Ας δούμε τους αριθμούς. Κάτω από τις συνθήκες τεράστιας πίεσης στην UOC, μόνο 2 στους 100 μητροπολίτες της Εκκλησίας μας, πέρασαν στη νέα δομή που δημιούργησε το Φανάρι. Αν μιλάμε για ενορίες, τότε 68 κοινότητες της UOC, πέρασαν οικειοθελώς στο PTSU. Μιλάμε για 68 σε σύνολο 12.000 ενοριών που υπάρχουν στην Εκκλησία μας. Αυτό είναι λιγότερο από 1%! Εδώ έχετε τους πραγματικούς δείκτες της δήθεν μεγάλης υποστήριξης για την ιδέα της αυτοκεφαλίας, η οποία υποτίθεται ότι υπήρχε στην κοινωνία μας και στην Εκκλησία μας.
Ταυτόχρονα, είναι οδυνηρό το γεγονός ότι το βιαστικό βήμα για την αυτοκεφαλία της Ουκρανίας, άλλαξε τη μοίρα πολλών ιερέων και πιστών, που τώρα δέχονται χτυπήματα και εκδιώχθηκαν από εκκλησίες, θέλοντας με κάθε τρόπο να παραμείνουν πιστοί στην Εκκλησία και την πίστη τους. Φυσικά, ο πόνος τους και τα βάσανα τους είναι βάρος ευθύνης στους ώμους εκείνων που ξεκίνησαν και διοργάνωσαν όλη αυτή την περιπέτεια με την παραλαβή του Τόμου.
Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο καλώ τους αδελφούς μας από τις ελληνικές εκκλησίες να παράσχουν κάθε δυνατή βοήθεια στην επίλυση του προβλήματος, που χωρίζει όχι μόνο την ουκρανική, αλλά και την παγκόσμια Ορθοδοξία. Η αναγνώριση του PTSU δεν θα το λύσει. Αντιθέτως, θα καθορίσει την κατεύθυνση της Ορθοδοξίας στη χώρα μας για πολλές δεκαετίες και ίσως και αιώνες.
Με τη σειρά της, η διεξαγωγή μιας Πανορθόδοξης συνόδου για το θέμα της ουκρανικής αυτοκεφαλίας θα μπορούσε να δώσει ώθηση για τη βαθμιαία επούλωση όλων όσων συμβαίνουν στην εκκλησιαστική ζωή της Ουκρανίας.
Τι μέτρα έλαβε η εκκλησία σας σχετικά με την αυτοκεφαλία και ποια είναι τα επόμενα βήματα του UOC στον τομέα αυτό;
Δεν λάβαμε ειδικά μέτρα για την αντιμετώπιση της αυτοκεφαλίας. Όπως φαίνεται, εξακολουθεί να υπάρχει χρόνος για τον θρίαμβο της κοινής λογικής και την αίσθηση της ευθύνης για τη διατήρηση της ενότητας της παγκόσμιας Ορθοδοξίας.
© Sputnik / Stringer
Όσον αφορά ορισμένα συγκεκριμένα βήματα, η κύρια μας εστίαση θα είναι τώρα σε δύο σημαντικές κατευθύνσεις. Το πρώτο είναι να παράσχουμε ολοκληρωμένη βοήθεια σε εκείνες τις κοινότητες που έχουν υποστεί ως αποτέλεσμα των επιθέσεων επιδρομών των υποστηρικτών του «PTSU», καθώς και σε εκείνους τους ιερείς οι οικογένειες των οποίων υπόκεινται σε μεγάλη πίεση να αλλάξουν τη θέση τους και να εγκαταλείψουν την UOC. Το δεύτερο είναι να αντιταχθούμε στο παράνομο αίτημα των αρχών, που επιτάσσει στην εκκλησία μας να αρνηθεί το επίσημο όνομά της. Φοβόμαστε ότι η αναγκαστική μετονομασία του UOC, μπορεί να γίνει η αρχή για μια επίθεση μεγάλης κλίμακας και μιας μεγάλης επιδρομής σε όλα τα περιουσιακά στοιχεία της εκκλησίας μας. Πέρα από όλα αυτά, έχει ήδη δημιουργηθεί ο «κλώνος» του UOC με τη μη κανονική εκκλησία της Ουκρανίας. Στην πραγματικότητα, στο πολύ κοντινό μέλλον, το σενάριο που ανέφερα με τον παράνομο προσεταιρισμό των κοινοτήτων του UOC, το οποίο εφαρμοζεται ενεργά, μπορεί να επαναληφθεί σε διάφορες περιοχές της Ουκρανίας.
