Καλαβρύτων: ''Ήλθε η ώρα να μιλήσουμε και για τον Οικουμενισμό''
Το νέο φρούτο, που κυριαρχεί στην εποχή μας,
τόσο στον εκκλησιαστικό, όσο και στον πολιτικό χώρο, είναι Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ!
Πηγή:https://www.romfea.gr/ekklisies-ts/ekklisia-tis-oukranias/27960-klirikos-tis-autokefalis-ekklisias-tis-oukranias-sulleitourgise-me-katholiko-ierea
Μαρτυρία π. Εφραίμ Κατουνακιώτη στον καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη
τόσο στον εκκλησιαστικό, όσο και στον πολιτικό χώρο, είναι Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ!
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, ή αλλοιώς Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ, ΕΊΝΑΙ ένα ρεύμα, που δραστηριοποείται στον εκκλησιαστικό χώρο και στοχεύει στην ενοποίηση των διαφόρων Θρησκειών ή θρησκευτικών Ομολογιών!
Αδελφάκι του είναι Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, δηλ. ένα παράλληλο ρεύμα, που δραστηριοποιείται στον πολιτικό στίβο και αποβλέπει στην ενότητα των Λαών!
Το κομμάτι, που αφορά τους Λαούς, η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, διενεργείται από τα πολιτικά πρόσωπα, κόμματα και σχήματα!
Το κομμάτι, που αναφέρεται στην ενότητα των Θρησκειών, ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, διενεργείται απο τους εκκλησιαστικούς Ηγέτες!
Στόχος καί σκοπός όλων αύτών των προσπαθειών είναι ένας και μόνον: Η εγκαθίδρυση στη γή ενός νέου σχήματος, που ονομάζεται «ΝΕΑ ΤΑΞΗ»! Διενεργείται κυρίως από τον Διεθνή Σιωνισμό, δηλ. από τόν Εβραϊκό χώρο και στοχεύει στο να μη υπάρχουν ιδιαιτερότητες, είτε εθνικές, είτε θρησκευτικές!
Με άλλα λόγια όλοι οι άνθρωποι νά γίνουμε μία «σούμα»! 'Ολοι οι κάτοικοι της γής να γίνουμε ένας «αχταρμάς», όπως έλεγε και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος!
Τί σημαίνει «αχταρμάς»; Είναι τό ανακάτεμα! «Ανακάτεμα, μπέρδεμα, ανάμιξη! Χρησιμοποιείται συνήθως με αρνητική έννοια, όταν γίνεται κακή ανάμιξη υλικών, όταν γενικώτερα αντί να διευθετηθή μια κατάσταση γίνεται άνω-κάτω και επικρατεί τελικά σύγχυση» (βλ.https://el.wiktionary.org/wiki/αχταρμάς)
Τό σχέδιο αυτό της Παγκοσμιοποιήσεως εμείς εδώ στην Ελλάδα, στην άλλοτε κοιτίδα της Ορθοδοξίας, την Χώρα των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών, το βιώνουμε άμεσα με τα κατορθώματα του άθεου Υπουργού της α-Παιδείας κ. Κωνστ. Γαβρόγλου! Αυτός είναι ο άνθρωπος, ο οποίος μετέτρεψε τό μάθημα των Θρησκευτικών στα Σχολεία μας σε μάθημα Θρησκειολογίας!
Απ΄εδώ και πέρα τα Ελληνόπουλα στο μάθημα των Θρησκευτικών μέσα στο μυαλό τους θα ισοπεδώνουν τα μεγέθη Χριστός, Μωάμεθ, Βούδδας κλπ. Το μάθημα των Θρησκευτικών τώρα πλέον, δυστυχώς δε με την συνεργασία και την σύμπραξη και τινων αδελφών μας Μητροπολιτών, μετετράπη σε μάθημα Θρησκειολογίας!
Κατεδαφιστής καί ισοπεδωτής των χριστιανικών μας Παραδόσεων είναι ο .....μάγκας και μουστακαλής Υπουργός με το αγέρωχο ύφος, ο Υπουργός της αμορφωσιάς και της α-Παιδείας κ. Κωνστ. Γαβρόγλου! Ο άνθρωπος αυτός συχνά προβαίνει σε δημόσιες Δηλώσεις απαράδεκτες, οι οποίες και μας εξοργίζουν και μας πληγώνουν!
Βέβαια αρχηγός στην αποξήλωση και την κατεδάφιση της Ορθοδόξου Παραδόσεως και της πρός τον Σωτήρα Χριστό Πίστεως εδώ στην Ελλάδα μας είναι ο έτερος «μάγκας», ο αστεφάνωτος Σύντροφος, ο άθεος Πρωθυπουργός ης Ελλάδος, ο κ. Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος -δυστυχώς- δεν έχει ούτε μια στάλα τσίπας επάνω του! Χωρίς δισταγμό γκρεμίζει τα πάντα, όσα δηλ. συνθέτουν τήν θρησκευτική και τήν εθνική μας συνείδηση!
Καμαρώστε τον στην παρατιθέμενη φωτογραφία!
Και κάτι ακόμη! Να πως χαρακτηρίζουν την προσφορά του: «Ο Τσίπρας εξαπατά τον απλό πολίτη με φανταστικές υποσχέσεις»!
Αυτά γράφει ο Γερμανικός Τύπος!
Και αυτά μεν ως προς την παγκοσμιοποίηση, την οποίαν επιχειρούν ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, τα οποία διοικούν ο Σιωνισμός, η Μασσωνία, ο κ. Σόρος και τα λοιπά διεθνή παράκεντρα Εξουσίας!
Ας έλθουμε τώρα στον ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ, ο οποίος κια μας ενδιαφέρει άμεσα! Ο Οικουμενισμός επιχειρεί να καταργήσει τα σύνορα, με τα οποία χωρίζονται οι διάφορες χριστιανικές Ομολογίες.
Στον Χριστιανισμό υπάρχουν τρείς ομάδες:
Η Ορθοδοξία,
ο Ρωμαιοκαθολικισμός,
καί ο Προτεσταντισμός.
ο Ρωμαιοκαθολικισμός,
καί ο Προτεσταντισμός.
Οι μεταξύ των διαφορές είναι τρισμέγιστες! Οι δογματικές κυρίως, αλλά και οι λατρευτικές διαφορές, παραμένουν επί αιώνες τώρα αγεφύρωτες!
Κάποιοι τις υπερβαίνουν, δηλ. τις παραβλέπουν, αδιάντροπα! Ως παράδειγμα σας αναφέρω, ότι ένας Καθολικός ή Ουνίτης ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να μεταλάβη των Αχράντων Μυστηρίων σε Ορθόδοξο Ναό!
Και όμως ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος μετέδωσε την Θεία Κοινωνία στον Ουνίτη Πρωθυπουργό της Ουκρανίας κ. Ποροσένσκο!
Αλλο παράδειγμα: ένας Ορθόδοξος ιερεύς δεν μπορεί να συλλειτουργήση με ένα Καθολικό ιερωμένο!
Καί όμως πολύ πρόσφατα Ορθόδοξος κληρικός συλλειτούργησε με Καθολικό ιερωμένο κάπου εκεί ψηλά στην Ουκρανία!
Το περιστατικό μας διέσωσε ο εκλεκτός ιστότοπος των εκκλησιαστικών ειδήσεων Romfea.gr, τον οποίον και θερμότατα ευχαριστούμε.
Ιδού η απόδειξις:
Πηγή:https://www.romfea.gr/ekklisies-ts/ekklisia-tis-oukranias/27960-klirikos-tis-autokefalis-ekklisias-tis-oukranias-sulleitourgise-me-katholiko-ierea
Ιδού, λοιπόν, στην εποχή μας, την εποχή του Αντιχρίστου, μερικοί κορυφαίοι εκκλησιαστικοί Ταγοί, προφανώς για να τους γράψει η .......ιστορία, προσπαθούν «τσάτρα-πάτρα», όπως λέγαμε παλαιά, να γεφυρώσουν το χάσμα.
Δεν προσπαθούν δηλαδή μέσα από ένα τίμιο θεολογικό Διάλογο να διορθώσουν τις υφιστάμενες θεολογικές διαφορές, αλλά, με επιχείρημα μια «αγαπητική» δήθεν συμπεριφορά, θέλουν να απλώσουν ένα μανδύα λήθης στο χθές, ώστε να δώσουμε το χέρι της συμφιλιώσεως μεταξύ μας!
Μας καλούν δηλαδή να προδώσουμε τους Αγίους Πατέρας της Εκκλησίας μας, οι Οποίοι έδωσαν μάχες για να διατηρήσουν ανόθευτη και αμόλυντη της Διδασκαλία του Κυρίου μας!
Μας καλούν νά πετάξουμε στό καλάθι της λησμοσύνης τους Μεγαλομάρτυρες και τους Μάρτυρες της Πίστεώς μας, οι οποίοι εθυσίασαν τη ζωή τους και έχυσαν το Αίμα τους για την Ορθοδοξία μας!
Μας καλούν ΝΑ ΣΦΙΚΤΑΓΚΑΛΙΑΣΘΟΥΜΕ με τον Πάπα της Ρώμης και τους λοιπούς μή Ορθοδόξους Χριστιανούς στο όνομα της αγάπης!
Από την πλευρά των Ορθοδόξων Αρχηγός και Εμπνευστής της προσπάθειας αυτής, δυστυχώς, δυστυχέστατα, είναι ο Πρώτος της Ορθοδοξίας, ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, ο Οποίος ακούει στο όνομα ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ!
Ο κατά το εκκλησιαστικό Πρωτόκολλο Παναγιώτατος Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στρώνει με ροδοπέταλα το στρατί της προδοσίας!
Με τα ανοίγματά Του προς τον Πάπα της Ρώμης, με τα σφικταγκαλιάσματά Του μαζί του, με τις απαράδεκτες ενίοτε κινήσεις και πρωτοβουλιες Του, επαναλαμβάνω, στρώνει το χαλί της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ!
Αλλά κια ο Πάπας της Ρώμης δεν πάει πίσω! Αυτός ανοίγεται πιό πολύ! Αγκαλιάζει περιπαθώς τους Μουσουλμάνους!
Θέλετε αποδείξεις;
Ανάμεσα σε πολλά άλλα λυπηρά γεγονότα, ένα πολύ σημαντικό βήμα αυτής της προδοτικής συμπεριφοράς ήταν η Αγία καί Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος στο Κολυμπάρι της Κρήτης, η οποία συνήλθε το καλοκαίρι του 2016! Δύο είναι τα ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ στη Σύνοδο εκείνη:
Πρώτον, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΥΤΕ ΑΓΙΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΑΝ- ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ, αφού τέσσαρες τοπικές Εκκλησίες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στις εργασίες της Συνόδου. Συνεπώς ΟΥΤΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΗΤΑΝ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ!
Δεύτερον, στο Κολυμπάρι αποτόλμησαν μιά Απόφαση προδοσίας! Εχαρακτήρισαν ως ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ τους Ρωμαιο- καθολικούς και τους Διαμαρτυρομένους, που αιώνες τώρα θεωρούνται και ονομάζονται «χριστιανικές ομολογίες»!
Είναι γνωστόν, ότι η Εκκλησία είναι Μία! Είναι αυτή, που ίδρυσε ο Φιλάνθρωπος Κύριος και Σωτήρ του κόσμου, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, κατά τήν ημέραν της Πεντηκοστής.
Γι' αυτό καί στο Σύμβολο της Πίστεως ομολογούμεν την πίστιν μας εις την «Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν καί Αποστολικήν Εκκλησίαν»!
Από την Εκκλησίαν απεκόπησαν αρχικώς μεν οι Ρωμαιοκαθολικοί, έπειτα δε και οι Διαμαρτυρόμενοι.
Αυτά, λοιπόν, τα κομμάτια, δηλ. τα αποκόμματα ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ εις την Μίαν Εκκλησίαν!
Αποτελούν κλαδιά του Δένδρου, που εφύτευσεν ο Χριστός μας, κλαδιά, τα απεκόπησαν από το Δένδρο, που λέγεται Εκκλησία, και αυτονομήθησαν!
Έκτοτε ονομάζονται βεβαίως Χριστιανοί, διότι πιστεύουν στο Χριστό, αλλά συγκροτούν τις Χριστιανικές Ομολογίες! Δεν δικαιούνται το όνομα «Εκκλησία»!
Δυστυχώς, όλως προσφάτως το Οικουμενιστικό Κίνημα, με τις ευλογίες του Πατριάρχου μας, ΚΑΚΩΣ-ΚΑΚΙΣΤΑ, τις αποκάλεσε «Εκκλησίες»!
Αυτό, αδελφοί μου, είναι ένα βασικό κατόρθωμα της Οικουμενικής Κινήσεως!
Στο Κολυμπάρι, δυστυχώς, αγνόησαν, την εκκλησιαστική μας παράδοση και τήν Ορθόδοξη Θεολογική Διδαχή, ότι δηλ. με όλους αυτούς, τους αποκομμένους από τόν κορμό της Εκκλησίας του Χριστού ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ-ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΠΙ- ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΥΤΕ και ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!
Όπως ετονίσαμε παραπάνω, ένας Καθολικός πιστός π.χ. ΔΕΝ ΗΜΠΟΡΕΙ να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων σε Ορθόδοξο Ναό!
Αυτή, λοιπόν, η μοντέρνα Οικουμενιστική αντίληψη οδηγεί, δυστυχώς, στην προδοσία της αμωμήτου Πίστεώς μας!
Σήμερα έχουμε πλέον περιπτώσεις, όπου ένας Ορθόδοξος καί ένας Ρωμαιοκαθολικός ιερεύς τελούν συλλείτουργο! Την απόδειξη έχετε παραπάνω.
Πέρα των ανωτέρω εκτεθέντων υπάρχουν και άλλα προδοτικά βήματα, ως απόρροια αυτής της Οικουμενικής Κινήσεως.
Π.χ. η μοντέρνα θεωρία περί «ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ». Εκεί κάπου στη Θεσσαλία σε μια Εκκλησιαστική Ακαδημία κάποιας Μητροπολεως ευρίσκεται το θερμοκήπιο αυτής της θεωρίας!
Πλήν όμως ούτε ο χώρος, ούτε καί ο χρόνος μας επιτρέπουν να ασχοληθούμε σήμερα με τα «μοντέρνα» και συγχρόνως «προδοτικά» αυτά φαινόμενα!
Θα κλείσουμε το σύντομο αυτό κείμενό μας με ένα κείμενο από τό διαδίκτυο με θέμα τον Οικουμενισμό:
«Έτσι, η Οικουμενική Κίνηση σήμερα, ενώ θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί τους θησαυρούς της Ορθοδόξου εν γένει Παραδόσεως και της Θεολογίας, τα οποία είναι αναλλοίωτα από την εποχή των Αποστόλων, αντιθέτως είχε ως αποτέλεσμα την εμφύτευση του θεολογικού σχετικισμού στους ορθοδόξους, και (κατά περίπτωση) είτε τον εκπροτεσταντισμό είτε τον εκλατινισμό της ορθόδοξης διδασκαλίας μεταξύ των τάξεων των Ορθοδόξων Οικουμενιστών.
Η ψευδής ένωση που προωθείται με αυτό τον τρόπο, δεν είναι η ένωση «εν αληθεία» (Γ΄ Ιωάννου 4), η οποία θα διατηρήσει την Εκκλησία, ώστε να έχει «ενα Κύριον, μίαν Πίστιν, εν Βάπτισμα» - σύμφωνα μέ την αποστολική εντολή (Εφεσίους 4,5) – αλλά «ενότητα στη διαφορετικότητα» (“unity in diversity”) ένα μείγμα ετερόκλητων πίστεων, τελετουργικών της λατρείας, γραμμών ποιμαντικής αντιμετωπίσεως κ.τ.σ.– που θα τείνει να δείξει ότι ο Χριστός, ο Θεός Λόγος των Χριστιανών, δεν είναι Ενοποιός, η Κεφαλή ενός αρμονικού Σώματος, όπου «του πλήθους των πιστευσάντων ην η καρδία καί η ψυχή μία» (Πράξεις 4,32) αλλά είναι Θεός «ακαταστασίας καί ουχί ειρήνης» (πρβλ. Α΄ Κορινθίους 14, 33) ο Οποίος αντίθετα με την αποστολική επισήμανση είναι διηρημένος, «μεμέρισται ο Χριστός» (πρβλ. Α΄ Κορινθίους 1, 13). Αυτήν την εσφαλμένη, επιφανειακή και μόνον εν πράγματι (“de facto”) ενότητα και όχι την ενότητα τη θεμελιωμένη στην κοινή Πίστη, ομοφροσύνη και ομόνοια του Σώματος του Χριστού, εξυπηρετεί η «γραμμή» που επικρατεί στην Οικουμενική Κίνηση τις τελευταίες δεκαετίες να συζητούνται όχι τα σημεία διαφωνίας των μελών, ώστε να επιλυθούν, αλλά μόνον τα σημεία συμφωνίας τους».
Ένα ακόμη προδοτικό παραστράτημα, αποτέλεσμα και αυτό του Οικουμενιστικού πνεύματος, ήταν το διά ραντισμού βάπτισμα κάποιου Καθολικού, που ασπάσθηκε την Ορθοδοξία. Το διά ραντισμού Βάοπτισμα έγινε από Ορθόδοξο Ιεράρχη και μάλιστα στο Άγιον 'Ορος!
Εμείς σήμερα επιθυμία είχαμε να ερεθίσουμε τήν προσοχή σας πάνω στο πρόβλημα του Οικουμενισμού, ως ένα σύγχρονο προδοτικό Κίνημα καί συγχρόνως να σας παραδώσουμε προς μελέτην ένα συγκλονιστικό κείμενο του πολυσέβαστου Αγιορείτου Γέροντος π. Εφραίμ Κατουνακιώτη, το οποίο έφερε στη δημο- σιότητα ο Ελλογιμώτατος Καθηγητής της Δογματικής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης κ. Δημ. Τσελεγγίδης.
Σας παρακαλώ να το μελετήσετε με πολλή προσοχή!
Είναι η φωνή του Ουρανού για τον Οικουμενισμό! Και σας ικετεύω: Αδέλφια μου, Προσοχή! Ας διαφυλάξουμε ανόθευτη την Ορθοδοξία μας.
Αξίζει να θυσιάσουμε αξιώματα, κοινωνικές διακρίσεις, θέσεις, μισθούς, ακόμη και τη αυτή τη ζωή μας για τη δόξα του Ονόματος του Χριστού μας και για την Αγία Ορθοδοξία μας! Το λοιπόν: Γρηγορείτε και προσεύχεσθε»!
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΤΑΙ
ΑΠΟ ΑΚΑΘΑΡΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΑΚΑΘΑΡΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
Μαρτυρία π. Εφραίμ Κατουνακιώτη στον καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη
Στη συνέχεια, θα πω κάτι, το οποίο έχει να κάνει με προσωπική κατάθεση. Συνδεόμουνα επί δεκαετίες με τον π. Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, του οποίου το ήθος και το φρόνημα είναι εγνωσμένα. Είναι εγνωσμένο, επίσης, ότι είχε κι αυτός «πνευματική τηλεόραση».
Όσον αφορά εμένα, πολλές φορές πήγαινα με την πρόθεση, να θέσω κάποια ερωτήματα πολύ συγκεκριμένα, με μία αξιολογική σειρά, και χρησιμοποιώντας το δικό μου λεξιλόγιο.
Και όταν πήγαινα κοντά του, χωρίς να του θέσω καν την ερώτηση, μου απαντούσε με αυτήν τη διαδοχή των ερωτημάτων που είχα και με το λεξιλόγιό μου. Το λέω, ως προσωπική πείρα. Δεν αποτελεί κάτι καινοφανές. Αυτό συνέβαινε και με πολλούς άλλους.
Κάποτε, λοιπόν, νεαρός τότε καθηγητής στη Θεολογική, μιλάμε τώρα πριν από τριάντα χρόνια, του είπα το εξής.
Επειδή και στη Θεολογική Σχολή, ιδιαίτερα της Θεσσαλονίκης, το κλίμα του Οικουμενισμού ανθεί, είχα κάποια έντονα προβλήματα και ερωτήματα, επειδή έβλεπα να εκπροσωπείται από σεβαστούς, κατά τα άλλα, καθηγητές.
Φυσικά, τόσο η συνείδησή μου όσο και οι γνώσεις μου αντιδρούσαν μεν, ήθελα όμως, πέρα από την επιστημονική μου θέση, να έχω και την χαρισματική απάντηση, πράγμα το οποίο έκανα και σε πάρα πολλά άλλα θέματα.
Τον ρώτησα, λοιπόν, επί του συγκεκριμένου, μήπως μπορεί να μου πει τι πράγμα είναι ο Οικουμενισμός. Μου απήντησε απερίφραστα και χωρίς καμμία δυσκολία: «Αυτήν την ερώτηση, παιδί μου, μου την έχει κάνει κι ένας ακόμη νωρίτερα από σένα. Εγώ, εδώ πέρα επάνω, βρίσκομαι σαράντα χρόνια στα βράχια.
Έχω ξεχάσει και τα ελληνικά μου»- σημειωτέον τελείωσε σχολαρχείο - «αλλά μ’ αυτό το θέμα δεν έχω ασχοληθεί. Γι’ αυτό, επειδή έπρεπε να το απαντήσω, αφού δέχτηκα ερώτημα και δεν είχα καμμία γνώμη πάνω στο θέμα, πήγα στο κελλί μου και προσευχήθηκα και ρώτησα τον Χριστό να με πληροφορήσει τι είναι ο Οικουμενισμός.
Πήρα την απάντησή του, η οποία είναι, ότι ο Οικουμενισμός έχει πνεύμα πονηρίας και κυριαρχείται από ακάθαρτα πνεύματα». Και τον ρώτησα, πως ακριβώς πιστοποιήθηκε αυτό. Μου απάντησε, πως «μετά την προσευχή γέμισε το κελλί μου από αφόρητη δυσωδία, η οποία μου έφερνε ασφυξία στην ψυχή, δεν μπορούσα να αναπνεύσω πνευματικά».
Τον ρώτησα, αν αυτό ήταν ένα έκτακτο γεγονός γι’ αυτόν η αν έτσι του απαντά ο Χριστός σε ανάλογες περιπτώσεις, και με βεβαίωσε, ότι «σε όλες τις περιπτώσεις, που είναι μπλεγμένες με μάγια, με ακάθαρτα πνεύματα, αυτή είναι η κατάσταση, στην οποία με εισάγει. Μερικές φορές υπάρχει και λεκτική απάντηση, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, αυτή ήταν η απάντηση και έχω απόλυτη τη βεβαιότητα, ότι ο Οικουμενισμός δεν έχει το Πνεύμα το Άγιο, αλλά το πνεύμα το ακάθαρτο».
Αυτό που λέγω αυτή τη στιγμή, θα μπορούσε να πει κανείς, ενδεχομένως, ότι έχει χαρακτήρα εντυπώσεων.
Σας πληροφορώ, ότι χάρηκα πάρα πολύ, επειδή αυτό, που είπε σε μένα προσωπικά, το είδα καταγραμμένο και από την ευλαβή συνοδεία του, που δημοσίευσε έναν τιμητικό Τόμο γύρω από το πρόσωπό του, την πνευματικότητά του και τα λόγια του.
Πιστοποιείται λοιπόν και από εκεί, αλλά εγώ το διεσταύρωσα και με άλλους αξιόπιστους θεολόγους, οι οποίοι συνέβη να το ακούσουν προσωπικά. Δεν το έχω πει δημοσία μέχρι τώρα, αλλά το έφεραν έτσι τα πράγματα, που με αναγκάζουν να το πω.
Βεβαίως, αυτό έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη στάση μου απέναντι στον Οικουμενισμό. Εγώ, βεβαίως, ως καθηγητής, ως επιστήμων, οφείλω σε κάθε περίπτωση να το ανακρίνω το θέμα με επιστημονικά κριτήρια και να τεκμηριώνω την άποψή μου επιστημονικά και αυτό κάνω και στα μαθήματά μου, βήμα προς βήμα.
Όμως θεωρώ πως η κατάθεση αυτή είναι σημαντική, γιατί γίνεται με τρόπο χαρισματικό από έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν γνωρίζει κάτι γύρω από αυτό το πρόβλημα, δεν έχει διαβάσει, δεν έχει ακούσει, αλλά καταθέτει την άμεση πνευματική εμπειρία του. Νομίζω ότι μιλούν εδώ τα ίδια τα πράγματα.
* Από το βιβλίο «“Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας”. Μία Σύνοδος με έλλειμμα συνοδικότητας και Ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας», σελίδες 80, διαστ. 17x24 εκ., έκδοση «Συνάξεως Ορθοδόξων Ρωμηών “Φώτης Κόντογλου”», Τρίκαλα, Μάρτιος 2016. Το βιβλίο αυτό αποτελεί την απομαγνητοφωνημένη μορφή της τρίωρης εκπομπής - συνομιλίας του διευθυντού του ραδιοφωνικού σταθμού της Πειραϊκής Εκκλησίας κ. Λυκούργου Μαρκούδη με τον καθηγητή κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη.
