(Ας μην υποτιμηθεί και η πιθανότητα δυσάρεστων αντιδράσεων ακόμη και από τοπικές Εκκλησίες)
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία, για ‘’συνεορτασμό’’ του Πάσχα με τους αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες. Προετοιμάζεται ο συνεορτασμός του Πάσχα
με τους εκτός Εκκλησίας αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες, προς χάριν ενός κοινού ‘’ημερολογιακού συνεορτασμού’’;
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία, για ‘’συνεορτασμό’’ του Πάσχα με τους αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες. Προετοιμάζεται ο συνεορτασμός του Πάσχα
με τους εκτός Εκκλησίας αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες, προς χάριν ενός κοινού ‘’ημερολογιακού συνεορτασμού’’;
Κανείς λόγος ‘’συνεορτασμού’’ του Πάσχα με τους αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες δεν συντρέχει. Ποτέ στην Εκκλησιαστική Ιστορία δεν έγινε προσπάθεια ‘’συνεορτασμού’’ εορτής με αιρετικούς. Η επί της ουσίας προσπάθεια επιστροφής των αιρετικών στην Εκκλησία θα αφεθεί τελευταία και ως εκ τούτου ο διάλογος θα καταστεί άκαρπος.
Αυτό που τόνιζε ο Άγιος Παΐσιος, ότι προϋπόθεση στην συμπροσευχή είναι η κοινή Πίστη, ισχύει και στο συνεορτασμό του Πάσχα. Προϋπόθεση λοιπόν συνεορτασμού του Πάσχα δεν είναι ο μόνο χρονικός καθορισμός, αλλά πρωτίστως η κοινή Πίστη.
Όταν σε Ανατολή και Δύση το Πάσχα εορταζόταν σε διαφορετική ημέρα, η Χριστιανική Οικουμένη, δηλαδή η Μία Αγία Εκκλησία συνεόρταζε το Πάσχα. Προς τι λοιπόν ο συνεορτασμός του Πάσχα με τους αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες;
Οποιαδήποτε αλλαγή ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα, για ‘’συνεορτασμό’’ του με τους αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες, πέραν του ότι δεν είναι σύμφωνη με την Ιερή Παράδοση της Εκκλησίας μας, θα έχει ως αποτέλεσμα ένα επιζήμιο συναισθηματικό ‘’μόνοιασμα’’ και θα δοθεί η ψευδαίσθηση ότι έγινε ακόμα ένα βήμα για την ‘’ένωση’’.
Η διαφορετικότητα του συνεορτασμού με τους αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες δεν είναι μόνο ημερολογιακή. Ο πραγματικός συνεορτασμός θα γίνει με την επιστροφή των στη Εκκλησία, για την οποία δυστυχώς δεν γίνεται καμιά ουσιαστική προσπάθεια, παρά μόνο προεξάρχουν τα ποικίλα οικουμενιστικά ατοπήματα.
Αυτό που πρέπει να επιζητείται από την Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ο πραγματικός συνεορτασμός του Πάσχα, με την επιστροφή των αιρετικών Παπικών και των μονοφυσιτών στην Μία Αγία Εκκλησία. Η προσπάθεια είναι να συνεορτάσομε πραγματικά και όχι να δοθεί μια κοινή ημερομηνία για εορτασμό του Πάσχα.
Αυτές οι προσπάθειες δίνουν την εντύπωση της εγγύτητας, που ποσώς δεν βοηθά τον ειλικρινή διάλογο και το καθιστά ατέρμονο. Δίδει την ψευδαίσθηση μιας εκ παραλλήλου πορείας.
Για γίνει ακόμα ένα βήμα προς χάριν της ‘’ειρήνης’’ με τους αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες, θα προκληθεί ‘’πόλεμος’’ εντός της Εκκλησίας. Δεν θυμόμαστε τι έγινε με το Παλαιοημερολογιτικό Σχίσμα, που προκλήθηκε χωρίς καμιά δογματική διαφορά; Ας μην υποτιμηθεί και η πιθανότητα δυσάρεστων αντιδράσεων ακόμη και από τοπικές Εκκλησίες. Η κοινή Πίστη θα καθορίσει τον πραγματικό συνεορτασμό του Πάσχα.
Υστερόγραφο : Φυσικά θα πρέπει αναφέρομε ότι πιθανώς το θέμα ‘’συνεορτασμού’’ του Πάσχα με τους αιρετικούς Παπικούς και τους Κόπτες μονοφυσίτες, να συμπεριληφθεί στη θεματολογία της Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που θα πραγματοποιηθεί το έτος 2016.
