Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Το χρονικό της Νίκης. Οι καθημερινές εξελίξεις στα μέτωπα του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου

16 Απριλίου . Τα σοβιετικά στρατεύματα προχωρούσαν με μάχες. Μέσα σε μιά μέρα χτυπήθηκαν και κάηκαν 39 γερμανικά άρματα μάχης και αυτοκινούμενα πυροβόλα. Δυτικά της Βιέννης τα στρατεύματα του Γ΄ Ουκρανικού Μετώπου προχωρούσαν με μάχες κατά μήκος της νότιας ακτής του Δούναβη. Ο Ραδιοσταθμός του Βερολίνου μετέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Στην περιοχή του Φύρστενφελντ τα γερμανικά στρατεύματα και πάλι πέτυχαν πλήρη επιτυχία στην άμυνα». Ενώ μεταδίδονταν αυτές οι πληροφορίες, οι Γερμανοί είχαν ήδη εξωθηθεί από την πόλη και σφυροκοπούμενα από τα σοβιετικά στρατεύματα υποχωρούσαν στη Δύση.
Αυτή τη μέρα άρχισε η επιθετική επιχείρηση Βερολίνου.      
Η ώρα 5 το πρωί το σοβιετικό πυροβολικό άνοιξε πυρ εναντίον των εχθρικών οχυρωματικών έργων. Παράλληλα είχαν ανάψει 150 ισχυροί προβολείς - 200 μέτρα ο ένας από τον άλλο. Από τις πρώτες ώρες της μάχης τα χιτλερικά στρατεύματα, όπως έγραψε στα απομνημονεύματα του ο Στρατάρχης Ζούκοφ, «είχαν κυριολεκτικά βυθιστεί σε μιά σκέτη θάλασσα πυρός και μετάλλου».

Ο στρατηγός Κωνσταντίν Τελέγκιν έγραψε στα απομνημονεύματα του για εκείνες τις μέρες: «Το Στρατιωτικό Συμβούλιο του Μετώπου σε μήνυμά του προς το προσωπικό του στρατού έγραψε: «Ο πραγματικός πολεμιστής του Κόκκινου Στρατού ποτέ δεν θα γίνει παρόμοιος με τους φασίστες κανιβάλους, δεν θα ρίξει ποτέ την αξιοπρέπεια του σοβιετικού πολίτη και κυνηγώντας την παράλογη «προσωπική εκδίκηση» δεν μπορεί να ξεχάσει το κύριο πράγμα - τον ιερό και ευγενή στόχο του πολέμου, που είναι η συντριβή του γερμανο-φασιστικού στρατού και η τιμωρία των φασιστών εγκληματιών».

Ο Καγκελάριος της Γερμανίας Αδόλφος Χίτλερ σε διαταγή του εκείνη την ημέρα τόνισε: «Αν κάθε στρατιώτης στο Ανατολικό Μέτωπο εκπληρώσει το χρέος του, η τελευταία επίθεση της Ασίας θα αποτύχει. Όπως εξίσου και η εισβολή των εχθρών μας από τη δύση, παρόλες τις απώλειες, θα ανακοπεί. Το Βερολίνο παραμένει γερμανικό, η Βιέννη και πάλι θα είναι γερμανική και η Ευρώπη ποτέ δεν θα είναι ρωσική». Όταν αυτή η διαταγή λήφθηκε στο μέτωπο, πολλοί αρνήθηκαν να την εφαρμόσουν. Η Βιέννη ήδη είχε απελευθερωθεί από τα σοβιετικά στρατεύματα και για όλους ήταν ξεκάθαρο ότι έχασαν τον πόλεμο.