Έφθασε λοιπόν και εφέτος η επέτειος της 21ής Απριλίου 1967. Πάλι θα ακούσουμε όλους τους γνωστούς-αγνώστους μέσω όλων των καναλιών και εφημερίδων τα οποία έχουν στην διάθεση τους να μας μιλούν για την κακή "Δικτατορία" και για το πόσο άσχημα και βάναυσα φέρθηκε στον ελληνικό λαό, το πόσο τον βασάνισε επί μία επταετία αφαιρώντας του το κάθε δικαίωμα εκφοράς λόγου και συμμετοχής στις αποφάσεις που αφορούν αυτόν τον τόπο.
Για μία ακόμη φορά θα εκθειασθούν όλοι όσοι "αγωνίστηκαν" ενάντια στην κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών αυτής της ταλαιπωρημένης εν τη γενέσει της χώρας, και πάντοτε το συμπέρασμα που θα εξαχθεί στο τέλος της ημέρας θα είναι το πως οι καλοί και "Δημοκρατικοί" φορείς αυτού του τόπου θα αποτρέψουν για πάντα το ενδεχόμενο να ξανασυμβεί κάτι τόσο κακό για την Ελλάδα.
Κύριοι ειλικρινά δεν έχει σημασία το τί πιστεύει ο καθείς για την 21ή Απριλίου 1967 για τον απλούστατο λόγο πώς όλα σχεδόν τα πράγματα στην ζωή κρίνονται από το αποτέλεσμα και δυστυχώς το αποτέλεσμα όλου αυτού του οργασμού - ας μου επιτραπεί η επίκαιρη αυτή έκφραση - δημοκρατίας είναι γνωστό σε όλους εμάς με τον χειρότερο τρόπο.
Είναι αυτό που μας έκανε να ζούμε μέσα σε καταστάσεις ασυδοσίας, να θέλουμε να βολευτούμε και εμείς αλλά και οι υμέτεροι μας στο δημόσιο, έφερε τα κύματα των λαθρομεταναστών να συρρέουν άφοβα και χωρίς συνέπειες κατά εκατοντάδες χιλιάδες στην πατρίδα μας με τα γνωστά σε όλους μας δυσάρεστα για τον γηγενή πληθυσμό γεγονότα, μας ώθησε επί πολλά χρόνια στην επαιτεία και τον υπερβολικό δανεισμό, μας στέρησε από παραγωγικές μονάδες και δυνατότητα εξαγωγών και λίαν συντόμως θα μας καταλήξει στην χρεωκοπία μέσω της επιβολής μηχανισμών ελέγχου όπως το διεθνές νομισματικό ταμείο και ποιός άραγε είναι πλέον σε θέση να γνωρίζει το πόσο σκοτεινό μέλλον μας επιφυλάσσει ακόμη.
Ο γέρος του Μωριά στον κλασικό πλέον λόγο του στην Πνύκα μίλησε για την «φρόνιμον ελευθερία» και σίγουρα εκστόμισε αυτήν την έκφραση εν πλήρη συνειδήσει σε σχέση με την άτακτη φύση του λαού που είχε μπροστά του ενώ εμείς κάναμε το πάν για να διαψεύσουμε τίς προσδοκίες του και δυστυχώς δεν έχω την δυνατότητα να προβλέπω το μέλλον σχετικά με το τί θα επικρατήσει στο τέλος, όμως τούτο διαφαίνεται λίαν ζοφερό δυστυχώς.
Ίσως τελικώς χρειάζεται ένα καινούριο ξεκίνημα πλέον και ο νοών νοείτω...
Νικηφόρος Βυζαντινός
www.elora.gr
