Η Γενοκτονία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία ήταν αποτέλεσμα οργανωμένης πολιτικής των Τουρκικών καθεστώτων μεταξύ του 1894 και 1955. Συνίστατο από συστηματικές σφαγές, βασανιστήρια και εθνικές εκκαθαρίσεις εκατομμυρίων Ελλήνων από τη γη τους στην Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη και την Ανατολική Θράκη.
Εκατομμύρια παιδιά, άνδρες και γυναίκες βασανίστηκαν και σφαγιάσθηκαν ή εξορίστηκαν από τα σπίτια τους μόνο και μόνο επειδή ήταν Έλληνες. Στις ίδιες περιοχές και συχνά ταυτόχρονα, δολοφονήθηκαν εκατομμύρια Αρμενίων και Ασσυρίων.
Το μόνο "έγκλημα" αυτών των εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν ότι ζούσαν εκεί όπου είχαν ζήσει οι πρόγονοί τους για χιλιάδες χρόνια πριν τις τουρκικές εισβολές. Οι Τούρκοι κυβερνήτες εκτέλεσαν με αφάνταστη σκληρότητα το σχέδιό τους να δημιουργήσουν μια "Τουρκία για τους Τούρκους".
Αν και υπάρχουν άπειρες αποδείξεις που τεκμηριώνουν ότι η Γενοκτονία των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητο γεγονός, η Ελληνική Κυβέρνηση προσπαθεί να ευχαριστήσει τους στρατιωτικούς που κυβερνούν την Τουρκία αναφερόμενοι στην Γενοκτονία των Ελλήνων ως "καταστροφή".
Εκατομμύρια παιδιά, άνδρες και γυναίκες βασανίστηκαν και σφαγιάσθηκαν ή εξορίστηκαν από τα σπίτια τους μόνο και μόνο επειδή ήταν Έλληνες. Στις ίδιες περιοχές και συχνά ταυτόχρονα, δολοφονήθηκαν εκατομμύρια Αρμενίων και Ασσυρίων.
Το μόνο "έγκλημα" αυτών των εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν ότι ζούσαν εκεί όπου είχαν ζήσει οι πρόγονοί τους για χιλιάδες χρόνια πριν τις τουρκικές εισβολές. Οι Τούρκοι κυβερνήτες εκτέλεσαν με αφάνταστη σκληρότητα το σχέδιό τους να δημιουργήσουν μια "Τουρκία για τους Τούρκους".
Αν και υπάρχουν άπειρες αποδείξεις που τεκμηριώνουν ότι η Γενοκτονία των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητο γεγονός, η Ελληνική Κυβέρνηση προσπαθεί να ευχαριστήσει τους στρατιωτικούς που κυβερνούν την Τουρκία αναφερόμενοι στην Γενοκτονία των Ελλήνων ως "καταστροφή".
Η πολιτική του τουρκικού εθνικισμού.
Οι Νεότουρκοι με την πολιτική τους όξυναν την κατάσταση. Ήδη, από το 1911 είχαν αποφασίσει τη γενοκτονία των χριστιανών. Σε μια ανταπόκριση του περιοδικού «The Times of London», στις 3 Οκτωβρίου του 1911, με τίτλο «Οι Νεότουρκοι και το πρόγραμμά τους», παρακολουθούμε την επικράτηση των ακραίων σοβινιστικών επιλογών στο συνέδριο του κομιτάτου «Ένωση και πρόοδος» που βρισκόταν ήδη στην εξουσία. Η οθωμανοποίηση (ottomanization) δια της βίας όλων των κατοίκων, αποφασίζεται τελεσίδικα. Το μέσο θα ήταν οι εξοπλισμένοι μουσουλμάνοι:
«Οι μουσουλμάνοι γενικά πρέπει να κρατήσουν τα όπλα τους και όπου υπήρχαν ως μειονότητα, οι Αρχές πρέπει να τους εξοπλίσουν... Η Τουρκία είναι πρωτίστως μια μουσουλμανική χώρα και οι ιδέες του μουσουλμανισμού και η επιρροή του πρέπει να κυριαρχούν. Κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα πρέπει να κατασταλεί, αφού δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τους χριστιανούς, οι οποίοι πάντα δούλευαν για την κατάρρευση του νέου καθεστώτος... Αργά ή γρήγορα η πλήρης οθωμανοποίηση πρέπει να επιτευχθεί, αλλά είναι πλέον καθαρό ότι αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει με την πειθώ, αλλά με τη δύναμη των όπλων. Η μουσουλμανική κυριαρχία είναι αναπόφευκτη και μόνο στους μουσουλμανικούς θεσμούς και παραδόσεις οφείλεται σεβασμός. Το δικαίωμα της οργάνωσης, αποκέντρωσης και αυτονομίας δεν υπάρχει για τις υπόλοιπες εθνικότητες, οι οποίες μπορούν να κρατήσουν τις θρησκείες τους, αλλά όχι τις γλώσσες τους. Η επικράτηση της τουρκικής γλώσσας αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα για τη διατήρηση της μουσουλμανικής κυριαρχίας».
Οι Νεότουρκοι με την πολιτική τους όξυναν την κατάσταση. Ήδη, από το 1911 είχαν αποφασίσει τη γενοκτονία των χριστιανών. Σε μια ανταπόκριση του περιοδικού «The Times of London», στις 3 Οκτωβρίου του 1911, με τίτλο «Οι Νεότουρκοι και το πρόγραμμά τους», παρακολουθούμε την επικράτηση των ακραίων σοβινιστικών επιλογών στο συνέδριο του κομιτάτου «Ένωση και πρόοδος» που βρισκόταν ήδη στην εξουσία. Η οθωμανοποίηση (ottomanization) δια της βίας όλων των κατοίκων, αποφασίζεται τελεσίδικα. Το μέσο θα ήταν οι εξοπλισμένοι μουσουλμάνοι:
«Οι μουσουλμάνοι γενικά πρέπει να κρατήσουν τα όπλα τους και όπου υπήρχαν ως μειονότητα, οι Αρχές πρέπει να τους εξοπλίσουν... Η Τουρκία είναι πρωτίστως μια μουσουλμανική χώρα και οι ιδέες του μουσουλμανισμού και η επιρροή του πρέπει να κυριαρχούν. Κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα πρέπει να κατασταλεί, αφού δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τους χριστιανούς, οι οποίοι πάντα δούλευαν για την κατάρρευση του νέου καθεστώτος... Αργά ή γρήγορα η πλήρης οθωμανοποίηση πρέπει να επιτευχθεί, αλλά είναι πλέον καθαρό ότι αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει με την πειθώ, αλλά με τη δύναμη των όπλων. Η μουσουλμανική κυριαρχία είναι αναπόφευκτη και μόνο στους μουσουλμανικούς θεσμούς και παραδόσεις οφείλεται σεβασμός. Το δικαίωμα της οργάνωσης, αποκέντρωσης και αυτονομίας δεν υπάρχει για τις υπόλοιπες εθνικότητες, οι οποίες μπορούν να κρατήσουν τις θρησκείες τους, αλλά όχι τις γλώσσες τους. Η επικράτηση της τουρκικής γλώσσας αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα για τη διατήρηση της μουσουλμανικής κυριαρχίας».