Νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την βαθιά μας λύπη και την έντονη ανησυχία μας ,για το μάθημα ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, που θα διδάσκεται σε όλα τα δημοτικά σχολεία της χώρας από την επόμενη σχολική χρονιά (2009-2010).Τα νέα εικονογραφημένα βιβλία, τα οποία είναι γραμμένα από τον νευρολόγο-ψυχίατρο Θάνο Ασκητή και την ομάδα του, θα διδάσκονται σε όλες τις τάξεις του δημοτικού σχολείου, σε παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών.Τα εν λόγω βιβλία σύμφωνα με το άρθρο, που δημοσιεύθηκε στις 9-11-2008 στην εφημερίδα το ΕΘΝΟΣ, «εισάγουν τα πιτσιρίκια ομαλά στη γνώση της ανατομίας του σώματος τους,στο πώς ήρθαν στον κόσμο,στην διαφορετικότητα των γεννητικών οργάνων αγοριού και κοριτσιού,στην υγιεινή και την φροντίδα του σώματος τους…»Παραθέτουμε ενδεικτικά κάποια αποσπάσματα από τα βιβλία αυτά ,όπως δημοσιεύθηκαν στην παραπάνω εφημερίδα
«…...Ο Γιώργος μπροστά στον καθρέφτη παρατηρεί τον εαυτό του. Κοίτα πώς μεγάλωσα...«Είσαι μοναδικός», λέει ο μπαμπάς του και του εξηγεί σε τι διαφέρει από την αδελφή του την Αννα: «Ενα αγόρι έχει πέος και όρχεις, όπως τα ονομάζει η ιατρική επιστήμη. Αυτά είναι τα εξωτερικά γεννητικά όργανα. Οι όρχεις είναι δύο μικρά μπαλάκια μέσα στο σακουλάκι, που κρέμεται κάτω από το πέος. Βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλο.Το πέος αποτελείται από το σώμα του και την κεφαλή του, που ονομάζεται βάλανος. Στην άκρη της βαλάνου και στο κέντρο αυτής υπάρχει μια μικρή τρυπίτσα που λέγεται στόμιο της ουρήθρας από όπου βγαίνουν τα τσίσα, που λέγονται και ούρα.
«Εάν δώσουμε στο παιδί περισσότερα απ’ ό,τι μας ζητεί, θα ήταν σφάλμα. Βασικός κανόνας είναι, ν' απαντούμε ακριβώς σ' ό,τι μας ερωτά. Εάν θέλει να γνωρίσει περισσότερα, θα ερωτήσει πάλι. Δεν θα εξαντλούμε το θέμα, ούτε θα κάνουμε διάλεξη, αλλά θα δίνουμε με λίγα λόγια την πληροφορία, η οποία μας ζητήθηκε. Ας μην θέτουμε το παιδί μπροστά σε προβλήματα, για τα οποία δεν ενδιαφέρεται ακόμη. Επεξεργάζεται την πληροφορία που του δίνεται, κάποτε ίσως επανέρχεται ή την ξεχνά, όπως γίνεται με πολλά άλλα πράγματα που μαθαίνει...Ο κίνδυνος του να λέμε πάρα πολλά, πρέπει να υπολογίζεται. Σ' αυτή την περίπτωση το παιδί είναι δυνατόν να δεχθεί πολύ μεγάλο ψυχικό σοκ…»
Στις χώρες όπου διδάσκεται το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής ,όπως η Αγγλία,η Σουηδία,η Αμερική παρουσιάσθηκε αύξηση των κρουσμάτων AIDS, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και εκτρώσεις στην εφηβική ηλικία,ηθική αποχαλίνωση, αυτοκτονίες από ψυχικό κενό,αύξηση στα αφροδίσια νοσήματα και παιδική εγκληματικότητα.Η σεξουαλική αγωγή από την άλλη απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση,καθώς κάθε παιδί είναι μια ιδιαίτερη προσωπικότητα ,με διαφορετικό τρόπο ωρίμανσης και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ομαδικής διδασκαλίας .Ούτε είναι δυνατόν να αναλάβει αυτό το τόσο σοβαρό και υπεύθυνο έργο που είναι συγχρόνως ηθικό, ψυχικό και πνευματικό οποιοσδήποτε κρατικός λειτουργός.Πόσοι από τους γονείς θα δέχονταν ευχαρίστως σ’αυτήν την κατ' εξοχήν ιερή και προσωπική περιοχή των παιδιών τους να επέμβει ο οποιοσδήποτε δάσκαλος, ο οποίος κουβαλάει στο θέμα αυτό τις δικές του καλές ή κακές εμπειρίες και θέσεις?