Δεκαπέντε μητροπολίτες ελληνικής καταγωγής καλούνται να προσέλθουν ενώπιον των ληξιαρχικών αρχών της Τουρκίας για συνέντευξη προκειμένου να λάβουν την υπηκοότητα της γείτονος χώρας και να αποκτήσουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν ακόμη και την ανάδειξή τους στον πατριαρχικό θρόνο.
Πρόκειται για μια ιστορική κίνηση λαμβάνοντας κανείς υπ’ όψιν του ότι πριν από μερικές δεκαετίες γινόταν αφαίρεση της τουρκικής υπηκοότητας από ιεράρχες που ζούσαν στην Τουρκία. Σημειώνεται μια προσέγγιση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, και το βήμα αυτό αποτελεί καρποφορία και δικαίωση των μακροχρόνιων προσπαθειών του Οικουμενικού Πατριάρχη για την εξασφάλιση του μέλλοντος του Πατριαρχείου στην ιστορική του έδρα, τονίζει ενδιαφερόμενος μητροπολίτης από την Αυστρία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο οικουμενικό πατριαρχείο απεστάλη ο κατάλογος που περιλαμβάνει τα ονόματα των 15 ιεραρχών, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι Έλληνες υπήκοοι, ενώ ανάμεσά τους υπάρχουν και ορισμένοι που φέρουν και άλλη υπηκοότητα, όπως ο μητροπολίτης Αυστρίας, που φέρει και την αυστριακή.
Η διαδικασία ενώπιον των ληξιαρχικών αρχών αναμένεται να ολοκληρωθεί το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου και οι ιεράρχες διεκδίκησαν την υπηκοότητα ύστερα από σχετική επιστολή που τους απέστειλε ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος στα τέλη του περασμένου έτους. Στη συντριπτική τους πλειονότητα πρόκειται για ιεράρχες που έχουν είτε την ελληνική υπηκοότητα είτε την ελληνική ιθαγένεια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την περασμένη εβδομάδα ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα, δήλωσε ότι είχε επικοινωνία με τον Οικουμενικό Πατριάρχη ζήτησε από τους υποψήφιους πατριάρχες να αποταθούν στο υπουργείο, για να αποκτήσουν την τουρκική ιθαγένεια. Άμεσα, ενημερώθηκαν οι μητροπολίτες να προσέλθουν ενώπιον των αρμόδιων αρχών.
Όπως επισημαίνεται από όλες τις πλευρές, οι 15 πρώτοι ιεράρχες που κλήθηκαν να δώσουν συνέντευξη εκτιμούν ότι τα όποια προβλήματα θα ξεπεραστούν και θα λάβουν την τουρκική υπηκοότητα. Έτσι θα έχουν το δικαίωμα διεκδίκησης του πατριαρχικού θρόνου, στην ιστορία του οποίου τους τελευταίους αιώνες μόνον ο μακαριστός Αθηναγόρας μπόρεσε να εκλεγεί δίχως να είναι Τούρκος πολίτης, το 1948, υπό την πίεση του τότε αμερικανού προέδρου Τρούμαν.
