Μια εβδομάδα πριν την εμφάνιση του Τ. Ερντογάν στην Ελλάδα και τις αναμενόμενες πολυσυζητημένες συνομιλίες που θα έχει με τον Γ. Παπανδρέου, πολιτιστικός συντάκτης τουρκικής εφημερίδας, πραγματοποιήσε περιοδεία στη Θράκη, συνοδεία του Τούρκου προξένου, και παρουσιάζει το ακόλουθο πολιτιστικό ρεπορτάζ… O Beşir Ayvazoğlu σε άρθρο του στη Zaman με τίτλο «Παρατηρήσεις από την Κομοτηνή» γράφει:
«Σήμερα θα ήθελα να σας αναφέρω τις παρατηρήσεις μου από την Κομοτηνή. Ως γνωστόν, είχα μεταβεί στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να παραστώ στην εκεί οργανωθείσα «Έκθεση Βιβλίου». Με το Γενικό Πρόξενο, Mustafa Sarnıç, είχα γνωρισθεί και κατά την περίοδο που υπηρετούσε στην Πρίστινα. Συναντήθηκα, ευχάριστα, και πάλι μαζί του στην Κομοτηνή.
Μετά από μια σύντομη συνομιλία στο οίκημα του Γενικού Προξενείου, μεταβήκαμε για γεύμα σε ένα μικρό εστιατόριο. Ήταν ένα πεντακάθαρο τουρκικό εστιατόριο. Μια άλλη ευχάριστη έκπληξη ήταν η συμμετοχή στο γεύμα και του İbrahim Şerif.
Τώρα, τι συζητήσαμε κατά το γεύμα; Βεβαίως τα ατελείωτα και ανεπίλυτα προβλήματα των “Τούρκων” της δυτικής Θράκης… Πάντως, διερωτώμαι εάν υπάρχουν Έλληνες λόγιοι ή όχι, οι οποίοι να υπερασπίζονται τα δικαιώματα της “τουρκικής” μειονότητας της Ελλάδας, αλλά και την ανάγκη διαφύλαξης της πολιτιστικής κληρονομιάς των Οθωμανών, στο «πλαίσιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Η απάντηση που έλαβα ήταν: «Βεβαίως, όχι». Πάντως, είναι γεγονός ότι στην Τουρκία έχουμε κάποιους λόγιους, οι οποίοι με μεγάλη ζέση υποστηρίζουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων και τη διαφύλαξη της βυζαντινής πολιτιστικής κληρονομιάς και ενίοτε αυτά, τα οποία γράφουν, χρησιμοποιούνται εκ μέρους των ελληνικών ΜΜΕ εναντίον των “Τούρκων” της δυτικής Θράκης.
Μετά το γεύμα μεταβήκαμε στο «Σύνδεσμο Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» και συναντηθήκαμε με “Τούρκους” δημοσιογράφους. Οι φίλοι μας αυτοί ήταν εξοργισμένοι εναντίον πολύ γνωστού Τούρκου αρθρογράφου, μεγάλης κυκλοφορίας τουρκικής εφημερίδας, για όσα γράφει περί δυτικής Θράκης. Στις δικές τους εφημερίδες του δίνουν και την κατάλληλη απάντηση. Όμως, το διάσημο αυτό δημοσιογράφο τον κατηγορούν ότι δεν έχει ιδέα περί των “Τούρκων” που ζουν στη δυτική Θράκη, αλλά και περί των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Αναφέρουν ότι στη δυτική Θράκη δεν υπάρχει “τουρκική” εφημερίδα ημερήσιας κυκλοφορίας. Όλες σχεδόν οι εφημερίδες είναι εβδομαδιαίας έκδοσης και, προκειμένου να μπορούν να ορθοποδήσουν, πρέπει να γυρίσουν όλα τα χωριά για να τις μοιράσουν. Επιπλέον, οι εφημερίδες αυτές βρίσκονται και κάτω από την βαριά πίεση της ελληνικής δικαιοσύνης. Επειδή έκαναν αντικείμενο δημοσίευσης κάποιες αναφορές μιας Ελληνίδας δασκάλας, ζητούν από τις εφημερίδες Birlik, Gündem και Millet αποζημιώσεις ύψους ενός εκατομμυρίου Ευρώ από την κάθε μια.
Εάν αναλογισθούμε ότι μια τέτοια αγωγή αποζημίωσης εκπορεύεται από μια Ελληνίδα κυρία, η οποία παράλληλα είναι και δασκάλα, μπορείτε να υπολογίσετε τι είδους προβλήματα αντιμετωπίζει η “τουρκική” μειονότητα στη δυτική Θράκη, όσον αφορά το θέμα εκπαίδευσης. Άλλωστε, μια είδηση η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Millet, την 15η Απριλίου 2010, δίνει αρκετές λεπτομέρειες για το τι πρέπει να γίνει για το θέμα αυτό.
Στις περιοχές, όπου οι “Τούρκοι” της δυτικής Θράκης αποτελούν την πλειοψηφία, θα πρέπει να συσταθούν σχολεία δημοτικής, μέσης εκπαίδευσης και λυκειακού επιπέδου, που θα παρέχουν εκπαίδευση σε δύο γλώσσες. Επίσης, να αρχίσει η χρησιμοποίηση στα Λύκεια της τεχνολογίας της πληροφορικής, προκειμένου να μπορούν να παρέχουν σύγχρονη εκπαίδευση. Επίσης, ο διορισμός δασκάλων πληροφορικής, η λειτουργία ειδικών σχολείων για αυτιστικά παιδιά, η άδεια για πινακίδες με τουρκικά ονόματα κ.τ.λ.
Βεβαίως, ένα άλλο πρόβλημα είναι και η ποσόστωση του 5% που εφαρμόζεται έναντι της μειονότητας της δυτικής Θράκης, στα ελληνικά πανεπιστήμια. Η ποσόστωση αυτή αντιβαίνει τόσο στα ανθρώπινα δικαιώματα, όσο και στην ισότητα των ευκαιριών. Ο «Σύνδεσμος Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» έχει συσταθεί, προκειμένου να ενδιαφερθεί για τα προβλήματα της “τουρκικής” νεολαίας, η οποία δεν μπορεί να μπει στα πανεπιστήμια, αλλά και δεν μπορεί να βρει εργασία ακόμη και αν έχει αποφοιτήσει από αυτά.
Ο Σύνδεσμος αυτός είχε παραμείνει κλειστό για αρκετά χρόνια, διότι έφερε την ονομασία «τουρκικό». Τον τελευταίο καιρό με απόφαση του ΕΔΑΔ έχει κερδίσει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί την ονομασία αυτή. Όμως, είχε αναγραφεί στον Τύπο ότι λόγω του ότι χρησιμοποιεί την ονομασία αυτή όχι μόνο δέχεται τις πιέσεις των Ελλήνων, αλλά ενίοτε γίνεται και αντικείμενο επιθέσεων. Οι φίλοι δημοσιογράφοι μας ανέφεραν ότι τον περασμένο Μάρτιο είχαν πετάξει πέτρες και έσπασαν τα τζάμια του Συνδέσμου. Τα προβλήματα δεν είναι μόνο αυτά. Ένα από τα προβλήματα, τα οποία ανησυχούν σφόδρα τους “Τούρκους” της δυτικής Θράκης, είναι η συνεχής λεηλασία των βακούφικων περιουσιών. Ο τίτλος της εφημερίδας Millet, της ίδιας ημερομηνίας, έχει ως εξής: «Συνεχίζεται η λεηλασία των βακούφικων περιουσιών».
Μια άλλη λεηλασία – αλλά και η προσπάθεια για να μετατραπεί η “τουρκική” πλειοψηφία σε μειονότητα στις “τουρκικές” συνοικίες – εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία και εκ μέρους των Ελλήνων εργολάβων. Αφαιρούν από τα χέρια των “Τούρκων” τις κατοικίες που διαθέτουν και έναντι αντιπαροχής ενός διαμερίσματος οικοδομούν πενταόροφες και δεκαώροφες πολυκατοικίες. Με τον τρόπο αυτό αλλάζουν και τον κοινωνικό ιστό των μαχαλάδων αυτών. Εν ολίγοις, φαίνεται ότι τα προβλήματα των ομοεθνών μας δεν πρόκειται να λάβουν τέλος.
Αναχωρώντας από την Κομοτηνή, ένας γνωστός μας είπε: «Οι μυστικές υπηρεσίες με δύο αυτοκίνητα σας παρακολούθησαν μέχρι εδώ». Τα δύο αυτά αυτοκίνητα δεν μας εγκατέλειψαν μέχρι να βγούμε έξω από τα όρια της Κομοτηνής.
Λες και δύο δημοσιογράφοι του πολιτιστικού ρεπορτάζ θα γκρεμίζαμε την Ελλάδα!
Ήμαρτον, ήμαρτον…»