Η παρουσίαση του νεο-οθωμανισμού ως δομικού στοιχείου της σύγχρονης τουρκικής ταυτότητας από τον Αχμέτ Νταβούτογλου, με βασικό εργαλείο την ανάδειξη της σημερινής Τουρκίας ως «βυζαντινής Τουρκίας», ξεκίνησε ήδη να συζητείται στη γείτονα από το 2007, όταν, μιλώντας στο Ιδρυμα Βεχμπί- Κοτς, κατά τη διεξαγωγή του Α΄ Διεθνούς Ερευνητικού Συμποσίου για το Βυζάντιο, ο Τούρκος υπουργός Τουρισμού και Πολιτισμού τόνισε:«Δεν έχετε το δικαίωμα να λέτε (συμπατριώτες μου) ότι το Βυζάντιο δεν είναι δικό σας. Δεν μπορείτε να το λέτε αυτό, γιατί τότε δεν θα έχετε δικαίωμα στη γη αυτή.
Η Χάλκη .Αυτή η γη είναι των Τούρκων και σ’ αυτήν έζησαν Βυζαντινοί. Το μουσείο της Αγίας Σοφίας, που έκανε τζαμί ο Σουλτάνος Φατίχ Μεχμέτ, δεν το γκρεμίσαμε, το χρησιμοποιήσαμε, άρα το Βυζάντιο είναι δικό μας» (εφημερίδα «Μιλιέτ», 26-06-07), ενώ στη «Χουριέτ» (1-07-09) η Μπαρτσίν Γινάνγκ, υπό τον τίτλο «μεταρρυθμίσεις ΑΚΡ α λα καρτ», γράφει για το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης:«…η ομάδα του Βατικανού, όπως εγώ την αποκαλώ, αντιτίθεται στο άνοιγμα, φοβούμενη ότι θα αναγνωριστεί η Οικουμενικότητα του Ελληνικού Πατριαρχείου, το οποίο θα γίνει δεύτερο Βατικανό… Γιατί είναι κακό για μας να φιλοξενούμε στο έδαφός μας έναν από τους σημαντικότερους θρησκευτικούς θεσμούς;Η Τουρκία μόνον οφέλη μπορεί να αποκομίσει από τη λειτουργία ενός τέτοιου θεσμικού οργάνου στο έδαφός της».
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ
