Κρυφοί διάλογοι και προσηλυτισμός με μια νέα εποχή και απόπειρα ψευδοένωσης με τους παπικο-αιρετικούς.
Χθες, Τρίτη 30 Ιουνίου 2009 και ώρα 11.00 π.μ. πραγματοποιήθηκε στα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου επίσημη επίσκεψη του Ειδικού Απεσταλμένου της Α.Α. του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ’ στην Ελλάδα Εκλαμπρότατου Καρδιναλίου Josef Tomko καί του Αρχιεπισκόπου Patrick Coverey, Αποστολικού Νούντσιου (πρέσβεως) στην Ελλάδα, στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Διονύσιο επ᾿ ευκαιρία της λήξεως των εορταστικών εκδηλώσεων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας δια την συμπλήρωση δύο χιλιάδων (2000) ετών από την γέννηση του Απ. Παύλου.
Οι Ορθόδοξοι ποιμένες, οι οποίοι διαθέτουν ευαίσθητο δογματικό και εκκλησιαστικό κριτήριο, αντιλαμβάνονται ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία εμπαίζεται και το Ορθόδοξο πλήρωμα κινδυνεύει, όταν οι Θεολογικοί Διάλογοι γίνωνται κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις. Ο ευσεβής Ορθόδοξος λαός επίσης ανησυχεί, όταν διαπιστώνη ότι μετά από εκατονταετία επαφών και τριακονταετία σχεδόν επισήμων Διαλόγων η προοπτική δεν είναι να επανεύρουν οι Ρωμαιοκαθολικοί την Ορθόδοξο Πίστι και να επανέλθουν στην κοινωνία τής Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, δηλαδή της Ορθοδόξου, αλλά μάλλον να τους προσφέρωνται διαβεβαιώσεις ορθοδοξίας. Είναι κατανοητό ότι δεν πρόκειται ο ευσεβής λαός να συμφωνήση με την προοπτική αυτή. Υπομένει άχρι καιρού, για να μη γίνουν πρόωρα σχίσματα στην Εκκλησία, αλλά δεν είναι διατεθειμένος να δεχθή συνοδική επιβεβαίωσι των αντικανονικώς γινομένων. Πολλώ μάλλον δεν προτίθεται να ανεχθή υποχωρήσεις σε δογματικά ζητήματα και συνοδική επισφράγισί τους.
Κριτήριο απαρασάλευτο Ορθοδοξίας διακρατεί την δογματική διδασκαλία των Οικουμενικών Συνόδων και των Αγίων Πατέρων και την κανονική τάξι τής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οσάκις βλέπει να προσβάλλωνται οι δύο αυτοί στύλοι τής Ορθοδοξίας του, στενοχωρείται, οδυνάται και ικετεύει τον Κύριο να διαφυλάξη την Εκκλησία Του, να αναδείξη τους επισκόπους του φύλακας των θείων δογμάτων και των ιερών κανόνων και απεύχεται να φθάση η στιγμή κατά την οποία θα χρειασθή να τεθούν εκτός εκκλησιαστικής κοινωνίας οι αθετούντες την «άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστιν». Διότι, κατά την απόφανσιν των Πατριαρχών τής Ανατολής, έχει την συνείδησιν ότι «παρ' ημίν ούτε Πατριάρχαι ούτε Σύνοδοι εδυνήθησάν ποτε εισαγαγείν νέα, διότι ο υπερασπιστής τής θρησκείας εστίν αυτό το σώμα τής Εκκλησίας, ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοιειδές τω των Πατέρων αυτού»
