Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018

Ανίσχυρος και επικίνδυνος μερικές φορές ο ΟΗΕ: Θύμα αυτής της πραγματικότητας και η Κύπρος


 
 
Είναι θλιβερό μια ημικατεχόμενη χώρα να επενδύει την απελευθέρωση των εδαφών της στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και η διαπραγματευτική διαδικασία για την επίλυση του προβλήματός της
να είναι εγκλωβισμένη στην στρατηγική του κατακτητή.
Αυτό συμβαίνει με την Κύπρο επειδή κάθε προσπάθεια για τερματισμό του σημερινού απαράδεκτου στάτους κβο δεν στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο, αλλά στα συμφέροντα εκείνων των δυνάμεων που κατευθύνουν την «ειρηνευτική αποστολή» του ΟΗΕ.
  • Όσο σπουδαίος είναι ο ρόλος του διεθνούς Οργανισμού σε άλλα ζητήματα που αφορούν την υγεία, την παιδεία, την φτώχεια, την ισότητα, το περιβάλλον, τη βιώσιμη ανάπτυξη, τους αυτόχθονες πληθυσμούς και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο ανίσχυρος είναι για την αποτροπή εγκλημάτων, για τη διατήρηση της διεθνούς ασφάλειας και για την «καταστολή κάθε επιθετικής ενέργειας ή άλλης μορφής παραβίασης της ειρήνης», όπως αναφέρεται στον Καταστατικό Χάρτη.
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο ΟΗΕ δεν έχει την απαραίτητη ισχύ για να προλαβαίνει τα χειρότερα και να επιβάλλει την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στον Κόσμο, αλλά πλέον δεν έχει ούτε τη βούληση να πράξει κάτι τέτοιο.
Ο νυν Γενικός Γραμματέας, Αντόνιο Γκουτέρες, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη στην έδρα του ΟΗΕ, μιλώντας για μια σειρά θεμάτων με την ευκαιρία της επίσημης έναρξης των εργασιών της 73ης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης, την Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου. Από την εισαγωγή του και τις απαντήσεις του σε αρκετές ερωτήσεις εξάγεται ένα βασικό συμπέρασμα: για τον τομέα της διεθνούς ασφάλειας, για τον τερματισμό συγκρούσεων σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, για την επίλυση πολύχρονων διενέξεων μεταξύ κρατών, για την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, ο κ. Γκουτέρες δεν παρουσίασε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μίλησε μόνο για ελπίδες και προσπάθειες.
Για τη Συρία επανέλαβε την έκκλησή του, για την Υεμένη υποστήριξε ότι «όλοι γνωρίζουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ειδικός μου απεσταλμένος» και κάλεσε όλες τις πλευρές «να ασχοληθούν σοβαρά». Στο ίδιο πνεύμα μίλησε για άλλες συγκρούσεις και πολεμικά τοπία.
  • Όπου υπήρξαν ενθαρρυντικές εξελίξεις ή συμφωνίες δεν είχε καθοριστικό ρόλο ο ΟΗΕ. Οι Κορεάτες προχωρούν μόνοι τους και μπορεί να τα καταφέρουν, το ίδιο συμβαίνει σε κάποιες περιοχές της Αφρικής, ενώ σε ορισμένες διενέξεις δίνεται προοπτική διευθέτησης λόγω εποικοδομητικής παρέμβασης τρίτων, που, μπόρεσαν να βάλουν τα πράγματα σε μια δίκαιη πορεία.
  • Ακόμη και για το Σκοπιανό, μετά από 24 χρόνια υπηρεσίας του ειδικού απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών, Μάθιου Νίμιτς, υπήρξε μια συμφωνία που δεν οφείλεται στον διεθνή Οργανισμό. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενό της, η συμφωνία Αθηνών-Σκοπίων προέκυψε αφού «ανέλαβαν δράση» οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί Εξωτερικών των δυο χωρών. Αν η συμφωνία είναι σωστή θα πρέπει λογικά και δημοκρατικά να κριθεί από τους λαούς των δυο χωρών.
Αποδεικνύεται λοιπόν συνεχώς ότι ο ΟΗΕ είναι αδύναμος, αλλά συνάμα και επικίνδυνος σε ορισμένες περιπτώσεις, μπροστά στις επιδιώξεις των μεγάλων δυνάμεων να επιβάλουν τα συμφέροντά τους. Με τη στάση του όχι μόνο δεν εγγυάται τη διεθνή ειρήνη, αλλά μερικές φορές υποθάλπει και ενισχύει πολεμικές συρράξεις και εμφύλιες συγκρούσεις.
Οι αποφάσεις του για τυράννους, εισβολείς, καταπατητές της διεθνούς έννομης τάξης και λεηλάτες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στηρίζονται στην τακτική των δυο μέτρων και δυο σταθμών.
Θύμα αυτής της ωμής πραγματικότητας είναι για δεκαετίες και η Κύπρος!
https://hellasjournal.com/2018/09/anischyros-kai-epikindynos-merikes-fores-o-oie-thyma-aytis-tis-pragmatikotitas-kai-i-kypros/