…Τελειωμένη ιστορία η εξόρυξη χρυσού στο Πέραμα… κατά το ΙΓΜΕ και τον διευθυντή του
Ο Κωνσταντίνος Παπαβασιλείου σε συνέντευξή του στην «Αυριανή» διατυπώνει την άποψη ότι «είναι αμαρτία να μην εκμεταλλευόμαστε την παραγωγή χρυσού»
Ο απηρχαιωμένος μεταλλευτικός κώδικας που ευνοεί ασύστολα τις εταιρίες, οι κίνδυνοι από την εξόρυξη χρυσού με κυάνιο, τα μετρημένα αποθέματα νερού, αλήθεια δεν προβληματίζουν κανένα;
Ο κόσμος τόχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Το δημοσίευμα της Αυριανής που αναδημοσιεύουμε αποκαλύπτει τα πράγματα όπως με χαρακτηριστική μεθοδολογία απαριθμεί ο διευθυντής του ΙΓΜΕ που φέρεται υπέρμαχος των Χρυσωρυχείων
–άλλωστε στην καμπούρα μας σχεδιάζονται- λέγοντας ότι λαμβάνονται όλες οι παράμετροι διασφάλισης της περιοχής. Κι επειδή αυτή την συζήτηση την έχουμε κάνει κατά κόρο στο παρελθόν, όπου σύσσωμη η κοινωνία αντιδρά λέγοντας όχι στην προοπτική η περιοχή μας ένας σπάνιας ομορφιάς χώρος φυσικού κάλλους να μεταβληθεί σε χαβούζα χημικών με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται μια τέτοια εκμετάλλευση που μόνο παραγωγική δεν θα ‘ναι για την περιοχή. Αντιστεκόμαστε μαζί με τον κάθε ένα απλό πολίτη που για μυριάδες λόγους λέει ότι ο χρυσός μπορεί να παραμένει ένας πλούτος θαμμένος κι όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες και η τεχνολογία να εξαχθεί χωρίς τις επίφοβες και ζημιογόνες παραμέτρους για το περιβάλλον.
Το Ι.Γ.Μ.Ε., με τη σημερινή του μορφή, ιδρύθηκε το 1976 και βασικός σκοπός του είναι η έρευνα και η μελέτη της γεωλογικής δομής της χώρας, ο εντοπισμός και η αξιολόγηση των ορυκτών και ενεργειακών πρώτων υλών (πλην υδρογονανθράκων), η έρευνα και αξιοποίηση του υπόγειου υδατικού δυναμικού, η επικινδυνότητα από τις φυσικές καταστροφές, με στόχο πάντα τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την προστασία του περιβάλλοντος. Είναι Ν.Π.Ι.Δ., εποπτεύεται από το Υπουργείο Ανάπτυξης και αποτελεί τον επίσημο Σύμβουλο της Πολιτείας σε θέματα γεωεπιστημών, ορυκτών και ενεργειακών πρώτων υλών.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΥΡΙΑΝΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ
Ο γενικός διευθυντής του ΙΓΜΕ Κωσταντίνος Παπαβασιλείου σε συνέντευξη την οποία έδωσε στις 3 Απριλίου στην εφημερίδα «Αυριανή» της Θεσσαλονίκης, αναφέρεται στο θέμα της εξόρυξης του χρυσού στην περιοχή Πέραμα από την εταιρεία «Χρυσορυχεία Θράκης». Όπως τονίζει είναι μια επένδυση από την οποία θα ωφεληθεί η Θράκη αλλά και το Δημόσιο από τη φορολόγησή της. Το έργο σύμφωνα με μελέτες του Μετσοβείου και του Δημοκριτείου κρίθηκε ως κοινωνικά επωφελές και απολύτως θετικό για την ανάπτυξη της περιοχής και την ευημερία της τοπικής κοινωνίας, σε πλήρη συμβατότητα με το περιβάλλον. Η εταιρεία έχει ήδη υποβάλλει την προκαταρκτική περιβαλλοντική μελέτη στο υπουργείο Περιβάλλοντος προς αξιολόγηση.
Όταν η δημοσιογράφος του επισημαίνει ότι η τοπική κοινωνία αντιδρά ο κ. Παπαβασιλείου συνεχίζει: «η επένδυση αυτή έγινε με τις πιο αυστηρές προδιαγραφές. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία έχει ξεκαθαρίσει με οδηγία το πώς θα βγαίνει και με πιο τρόπο το μετάλλευμα και αυτή την οδηγία την έχουμε ενσωματώσει στην ελληνική νομοθεσία από το περασμένο Φθινόπωρο. Οπότε αν τηρηθούν οι κανόνες και οι διαδικασίες τότε η πολιτεία πρέπει να δώσει το πράσινο φως».
Άρα βήμα-βήμα η ιστορία της εξόρυξης χρυσού στο Πέραμα προχωράει , η διαφημιστική καμπάνια τρέχει τώρα κι εν όψει της ανεργίας και της ανέχειας και της οικονομικής κρίσης κάποιοι βρήκαν πρόσφορο έδαφος να δραστηριοποιηθούν προσφέροντας στους ιθαγενείς τα καθρεφτάκια. Άσχετα αν άλλοι επιστημονικοί φορείς όπως ΤΕΕ και τοπική κοινωνία αντιστέκονται κι αντιδρούν στην προοπτική των χρυσωρυχείων φαίνεται ότι έχουν το πράσινο φως από την κεντρική εξουσία που μπορεί να ευαγγελίζεται την πράσινη ανάπτυξη αλλά εδώ στην Θράκη μας στέλνει «επενδύσεις χρυσωρυχείων» για να ικανοποιήσει ορέξεις εταιριών ξένων συμφερόντων που κατάφεραν να προσεγγίσουν την κεντρική εξουσία παίρνοντας το οκ, αφού η ίδια περί άλλων τυρβάζει.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι στο Βαλκανικό Συνέδριο το οποίο θα γίνει από 20-23 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο το ΙΓΜΕ είναι οργανωτής, ως αργυροί χορηγοί φιγουράρουν στην επίσημη ιστοσελίδα οι εταιρείες «Hellas Gold» και “Thracean Gold Mining”. Αν λέει κάτι αυτό!
Μελαχροινή Μαρτίδου
