ΜΕ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ «ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ»
Καλείται η Κομισιόν να απαντήσει κατά πόσο είναι συμβατή με την ευρωπαϊκή νομοθεσία η υποχρεωτική επιβολή της σαρία και των διακρίσεων που αυτή επιβάλλει σε βάρος των γυναικών της μειονότητας. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι το θέμα της ισχύος του εθιμικού δικαίου της ισλαμικής Σαρία στη Θράκη και των διακρίσεων που αυτή επιβάλλει σε βάρος των γυναικών της μειονότητας. Με ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου, καλείται η Κομισιόν να απαντήσει κατά πόσο είναι συμβατή με την ευρωπαϊκή νομοθεσία η υποχρεωτική επιβολή της Σαρία σε περιφέρεια χώρας μέλους, καθώς και αν θεωρεί ότι εξακολουθεί να δεσμεύει την Ελλάδα η σχετική διάταξη της Συνθήκης της Λωζάνης. «Ο σεβασμός προς τα μειονοτικά δικαιώματα δεν είναι λογικό να οδηγεί σε μειωμένα δικαιώματα των γυναικών», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος.
«Θα πρέπει να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια, ώστε οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας και η ισοτιμία των μειονοτικών συμπολιτών μας, να συμβαδίσουν και με την ισοτιμία ανδρών και γυναικών της μειονότητας».
Στο κείμενο της ερώτησης με θέμα: «Εφαρμογή της ισλαμικής Σαρία σε περιφέρεια της Ελλάδας», αναφέρονται τα εξής:
Η ισότητα ανδρών και γυναικών απέναντι στο νόμο κατοχυρώνεται τόσο από τις ευρωπαϊκές συνθήκες και νομοθεσία, όσο και από τα εθνικά συντάγματα των χωρών μελών. Κατ’ εξαίρεση η Ελλάδα θεωρεί ότι δεσμεύεται από τη Συνθήκη της Λοζάνης να εφαρμόζει στην περιφέρεια της Θράκης για τους μουσουλμάνους πολίτες της το εθιμικό ισλαμικό δίκαιο της Σαρία και να παρέχει δικαστική εξουσία σε θρησκευτικούς λειτουργούς που κατέχουν τη θέση του Μουφτή.
Η Σαρία θεσμοθετεί την ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και σε αρκετές περιπτώσεις παρέχει μειωμένα δικαιώματα στα παιδιά. Δεν εφαρμόζεται σε κανένα άλλο κράτος της Ευρώπης ούτε και στις χώρες εκείνες που σχηματίστηκαν από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και διατηρούν συμπαγείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς, περιλαμβανομένης της Τουρκίας όπου έχει καταργηθεί από το 1926. Καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν επιτρέπει την υποκατάσταση του κοσμικού της δικαίου από τον Ιερό Νόμο οποιασδήποτε θρησκείας ούτε επιτρέπει την άσκηση δικαστικής εξουσίας από θρησκευτικό λειτουργό.
Έγκριτοι νομικοί, υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει συμβατική υποχρέωση της Ελλάδας να διατηρεί τέτοιο νομικό καθεστώς για μέρος των πολιτών της. Σε αυτό συνηγορούν τόσο η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσο και οι διεθνείς συμβάσεις προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου στο πλαίσιο του ΟΗΕ, επιβάλουν την κατάργηση του αναχρονισμού της Σαρία και του Μουφτή-Ιεροδίκη. Αντίστοιχα κινούνται η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕυρΔΔΑ, τμ. ευρείας σύνθεσης, Απόφαση Refah Partisi - Κόμμα της Ευημερίας - και λοιποί, 13.2.2003, παρ. 123) και τα αρμόδια όργανα των συμβάσεων του ΟΗΕ (Επιτροπή για την Εξάλειψη των Διακρίσεων σε βάρος των Γυναικών, Έκθεση για την Ελλάδα, 2.2.2007, παρ. 33).
